http://www.enet.gr
Το κληροδότημα των εμφύλιων πολέμων και της βίας, η ευκολία απόκτησης όπλων, η χαοτική αστικοποίηση, το απύθμενο χάσμα πλούσιων - φτωχών, ο εκρηκτικός συνδυασμός μεγάλων ποσοστών νέων και τεράστιας ανεργίας, οι σαθροί και διεφθαρμένοι θεσμοί, οι ισχυρές δομές των τοπικών συμμοριών και το οργανωμένο έγκλημα που περιστρέφεται γύρω από τα ναρκωτικά έχουν οδηγήσει την περιοχή στα πρόθυρα της κρίσης, σύμφωνα με την έκθεση της UNODC.
Η κατάσταση έχει οξυνθεί τόσο ώστε εκτιμάται ότι ένας στους πενήντα άντρες άνω των 20 ετών θα πεθάνει προτού κλείσει τα 31 του χρόνια, αναλογία κατά 400 φορές μεγαλύτερη από εκείνη της Ευρώπης ή της Ασίας. Τα τελευταία πέντε χρόνια, οι φόνοι έχουν αυξηθεί σε πέντε από τις οκτώ κεντροαμερικανικές χώρες, ενώ σε κάποιες έχει υπερδιπλασιαστεί. Είναι ενδεικτικό ότι εδώ συναντώνται οι δύο χώρες με τη μεγαλύτερη αναλογία φόνων ανά 100.000 κατοίκους στον πλανήτη: η Ονδούρα με 82,1 και το Ελ Σαλβαδόρ με 66, ενώ στο σπαρασσόμενο από τον ναρκοπόλεμο Μεξικό τα τελευταία πέντε χρόνια ο αριθμός των ανθρωποκτονιών αυξήθηκε κατά 65%. Και η Καραϊβική, που κάποτε υπολειπόταν πολύ της Κεντρικής Αμερικής σε φόνους, σήμερα βρίσκεται στις πρώτες θέσεις, με την Τζαμάικα να σημειώνει 52,1 φόνους ανά 100.000 κατοίκους και τα Τρινιντάντ και Τομπάγκο 35,2.
Το οργανωμένο έγκλημα παίζει καταλυτικό ρόλο στην έξαρση του φαινομένου, ενώ ένα μεγάλο κομμάτι αυτής της αύξησης σχετίζεται με τις διακυμάνσεις της εμπορίας ναρκωτικών και τις αλλαγές στις διαδρομές και ροές της κοκαΐνης. Αξίζει να σημειωθεί ότι αυξημένα επίπεδα ανθρωποκτονιών δεν παρατηρούνται μόνο όταν αυξάνει η ροή των ναρκωτικών αλλά και όταν μειώνεται, λόγω του ανταγωνισμού ανάμεσα στις μαφίες για τον έλεγχο της αγοράς. Βία και φόνοι είναι τα όπλα που χρησιμοποιούν οι ομάδες του οργανωμένου εγκλήματος, όχι μόνο για να εξασφαλίσουν τα εδάφη τους αλλά και για να αψηφήσουν τις αρχές.
Σε αυτό το ζοφερό πανόραμα έρχεται να προστεθεί και η βία των νεανικών συμμοριών που μαίνονται την Κεντρική Αμερική. Οι διαβόητοι «μάρας» της Ονδούρας, της Γουατεμάλας και του Ελ Σαλβαδόρ αλλά και οι «παντίγιας» της Νικαράγουας και της Κόστα Ρίκα θεωρούνται από τις πιο βίαιες στον κόσμο και χρησιμοποιούνται πλέον όχι μόνο σαν βαποράκια των ναρκεμπόρων αλλά και σαν έμμισθοι δολοφόνοι τους.
Η τραγική κατάληξη των αναποτελεσματικών πολιτικών των κυβερνήσεων της περιοχής είναι σήμερα αυτές οι χώρες να υφίστανται επιδημία βίας δίχως προηγούμενου, όπως επεσήμανε στην «El Pais» ο διευθυντής της Οργάνωσης Ανάπτυξης του ΟΗΕ για τη Λατινική Αμερική: «Οι εμφύλιοι μπορεί να τέλειωσαν, αλλά σήμερα έχουμε περισσότερους νεκρούς από ό,τι τις εποχές των εμφυλίων».
Κεντρική Αμερική και Καραϊβική είναι οι περιοχές όπου το έγκλημα θερίζει και οι ανθρωποκτονίες σαρώνουν τη ζωή των πολιτών.
Το κληροδότημα των εμφύλιων πολέμων και της βίας, η ευκολία απόκτησης όπλων, η χαοτική αστικοποίηση, το απύθμενο χάσμα πλούσιων - φτωχών, ο εκρηκτικός συνδυασμός μεγάλων ποσοστών νέων και τεράστιας ανεργίας, οι σαθροί και διεφθαρμένοι θεσμοί, οι ισχυρές δομές των τοπικών συμμοριών και το οργανωμένο έγκλημα που περιστρέφεται γύρω από τα ναρκωτικά έχουν οδηγήσει την περιοχή στα πρόθυρα της κρίσης, σύμφωνα με την έκθεση της UNODC.
Η κατάσταση έχει οξυνθεί τόσο ώστε εκτιμάται ότι ένας στους πενήντα άντρες άνω των 20 ετών θα πεθάνει προτού κλείσει τα 31 του χρόνια, αναλογία κατά 400 φορές μεγαλύτερη από εκείνη της Ευρώπης ή της Ασίας. Τα τελευταία πέντε χρόνια, οι φόνοι έχουν αυξηθεί σε πέντε από τις οκτώ κεντροαμερικανικές χώρες, ενώ σε κάποιες έχει υπερδιπλασιαστεί. Είναι ενδεικτικό ότι εδώ συναντώνται οι δύο χώρες με τη μεγαλύτερη αναλογία φόνων ανά 100.000 κατοίκους στον πλανήτη: η Ονδούρα με 82,1 και το Ελ Σαλβαδόρ με 66, ενώ στο σπαρασσόμενο από τον ναρκοπόλεμο Μεξικό τα τελευταία πέντε χρόνια ο αριθμός των ανθρωποκτονιών αυξήθηκε κατά 65%. Και η Καραϊβική, που κάποτε υπολειπόταν πολύ της Κεντρικής Αμερικής σε φόνους, σήμερα βρίσκεται στις πρώτες θέσεις, με την Τζαμάικα να σημειώνει 52,1 φόνους ανά 100.000 κατοίκους και τα Τρινιντάντ και Τομπάγκο 35,2.
Το οργανωμένο έγκλημα παίζει καταλυτικό ρόλο στην έξαρση του φαινομένου, ενώ ένα μεγάλο κομμάτι αυτής της αύξησης σχετίζεται με τις διακυμάνσεις της εμπορίας ναρκωτικών και τις αλλαγές στις διαδρομές και ροές της κοκαΐνης. Αξίζει να σημειωθεί ότι αυξημένα επίπεδα ανθρωποκτονιών δεν παρατηρούνται μόνο όταν αυξάνει η ροή των ναρκωτικών αλλά και όταν μειώνεται, λόγω του ανταγωνισμού ανάμεσα στις μαφίες για τον έλεγχο της αγοράς. Βία και φόνοι είναι τα όπλα που χρησιμοποιούν οι ομάδες του οργανωμένου εγκλήματος, όχι μόνο για να εξασφαλίσουν τα εδάφη τους αλλά και για να αψηφήσουν τις αρχές.
Σε αυτό το ζοφερό πανόραμα έρχεται να προστεθεί και η βία των νεανικών συμμοριών που μαίνονται την Κεντρική Αμερική. Οι διαβόητοι «μάρας» της Ονδούρας, της Γουατεμάλας και του Ελ Σαλβαδόρ αλλά και οι «παντίγιας» της Νικαράγουας και της Κόστα Ρίκα θεωρούνται από τις πιο βίαιες στον κόσμο και χρησιμοποιούνται πλέον όχι μόνο σαν βαποράκια των ναρκεμπόρων αλλά και σαν έμμισθοι δολοφόνοι τους.
Η τραγική κατάληξη των αναποτελεσματικών πολιτικών των κυβερνήσεων της περιοχής είναι σήμερα αυτές οι χώρες να υφίστανται επιδημία βίας δίχως προηγούμενου, όπως επεσήμανε στην «El Pais» ο διευθυντής της Οργάνωσης Ανάπτυξης του ΟΗΕ για τη Λατινική Αμερική: «Οι εμφύλιοι μπορεί να τέλειωσαν, αλλά σήμερα έχουμε περισσότερους νεκρούς από ό,τι τις εποχές των εμφυλίων».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου