http://www.edromos.gr
«Και φυσικά είναι σύμπτωση ότι θα παρουσιάσουμε τα ψηφοδέλτιά μας την 21η Απριλίου. Όλες τις εκδηλώσεις μας τις κάνουμε το Σάββατο, έτσι έτυχε και η συγκεκριμένη μέρα έπεσε Σάββατο. Δεν έχω πρόβλημα και δεν θα το κρύψω, συμφωνούμε σε πολλά με την 21η Απριλίου.(Νίκος Μιχαλολιάκος, στον τηλεοπτικό σταθμό Κόντρα, Πέμπτη 19 Απριλίου 2012)
Τον Γενάρη του 2011 η Χρυσή Αυγή καταλαμβάνει, για πρώτη φορά στην ιστορία της, μία θέση στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου της Αθήνας. Ο «φίρερ» της, όπως τον αποκαλούν οι φίλοι και «συναγωνιστές του», από τις πρώτες μέρες προκαλεί. Σε μία αντιπαράθεσή του σηκώνεται και γεμάτος τιμή και καμάρι χαιρετά ναζιστικά μέσα στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου. Το νεοναζιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής μέχρι και το 2010 παρέμενε στο εκλογικό περιθώριο. Τα αστικά ακροδεξιά κόμματα με τον «στρογγυλεμένο» λόγο ήταν αυτά που έπαιρναν το πλειοψηφικό μέρος των συντηρητικών-εθνικιστικών ψήφων. Ωστόσο, τρία παράλληλα γεγονότα ήταν αυτά που φαίνεται να ευνοούν τη στροφή του κόσμου στη φιλοχιτλερική Χρυσή Αυγή: Η συμμετοχή του ΛΑΟΣ στη συγκυβέρνηση Παπαδήμου, η έλλειψη μεταναστευτικής πολιτικής, παράλληλα με την ρατσιστική ρητορική των Μέσων και κυρίως η οικονομική εξαθλίωση της χώρας.
Οι στρατιές των ανέργων, οι χιλιάδες που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, η αύξηση της εγκληματικότητας, αποτέλεσμα της πείνας και της εξαθλίωσης, έχουν οδηγήσει σε λανθασμένα συμπεράσματα, θεωρώντας τη Χρυσή Αυγή ως αντισυστημικό κόμμα που μπορεί να αντισταθεί στο «διεφθαρμένο κοινοβουλευτισμό» και να δώσει «μία κάποια λύση στη φτώχεια».
Τι απαντήσεις, όμως, να δώσει ένα πατριδοκάπηλο κόμμα όπως η Χρυσή Αυγή, όταν η ρητορική της ξεκινά και τελειώνει στο σύνθημα «Έξω οι ξένοι»; Πόσο πατριωτικό είναι ένα κόμμα που χαιρετά ναζιστικά και που αφιερώνει χιλιάδες σελίδες στον Χίτλερ; Δεν αρκεί η επίκληση στη «μητέρα πατρίδα» ως επιχείρημα για να δοθεί σε κάποιον ο τίτλος του πατριώτη, ούτε η λέξη λαθρομετανάστης για να δώσεις λύση στο μεταναστευτικό. Η διαστρέβλωση των εννοιών και οι πραγματικές ναζιστικές προθέσεις της, την καθιστούν πιο λαθραία στην πολιτική ζωή και στην κοινωνία μας από κάθε τι άλλο. Άλλωστε, είναι εύκολο να αντιληφθεί κανείς πως το συγκεκριμένο νεοναζιστικό μόρφωμα σκοπίμως δεν έχει πρόγραμμα, αφού αυτό δεν ξεπερνά τις 3.500 λέξεις! Ο Μιχαλολιάκος και οι... συναγωνιστές του παραμένουν ένα καμουφλαρισμένο χιτλερικό κόμμα που, στην πραγματικότητα, πρεσβεύει το φασισμό και το ναζισμό, προσπαθώντας παράλληλα να αποκρύψει την αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα για μια σειρά γεγονότων τα οποία κωδικοποιούμε παρακάτω. Υμνητές του Χίτλερ και του ναζισμού
Είναι υμνητές του Χίτλερ, της θεωρίας του ναζισμού και της φυλετικής καθαρότητας ακόμη κι αν με λεκτικές ακροβασίες προσπαθούν να το κρύψουν. Δηλώνουν πως το σήμα τους, όπως και ο χαιρετισμός τους είναι αρχαιοελληνικός την ώρα που μέσω των κειμένων τους εκφράζουν απερίφραστα την πραγματική ιδεολογική τους τοποθέτηση, υμνώντας τους «αγνούς στρατιώτες των SS»: «Τα Waffen SS, η στρατιά των Ευρωπαίων εθελοντών στη μάχη της φυλής μας για την συντριβή του εβραιομπολσεβικισμού, ήταν και παραμένει ένας θρύλος», διαβάζουμε στο περιοδικό της Χρυσής Αυγής, σε ένα μικρό αφιέρωμα στη ναζιστική μηχανή του Χίτλερ.
Θαυμαστές του Τσολάκογλου και της Κατοχής
Με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο υμνούν τον τότε δοτό πρωθυπουργό Τσολάκογλου, η φωτογραφία του οποίου φιγουράρει στο εξώφυλλο του περιοδικού της Χρυσής Αυγής υπό το τίτλο «έντιμη ειρήνη» ενώ αντίστοιχη περίοπτη θέση έχουν και για τα τάγματα ασφαλείας προσπαθώντας να εξωραΐσουν τη δράση τους: «Τιμή και δόξα στους νεκρούς ήρωες των Τ.Α. των Τ.Ε. και των ομάδων Χ.» αναφέρει το περιοδικό Αντεπίθεση στην έκδοση του Ιανουαρίου του 2000 το οποίο εκδίδει η νεολαία του κόμματος. Σήμερα, το κατά τα άλλα αντισυστημικό κόμμα, είναι ενάντια στις «ξένες δυνάμεις» και τους δοτούς πρωθυπουργούς.
Πράκτορες του κράτους
Παραμένουν το μακρύ χέρι της εκάστοτε εξουσίας. Ο αρχηγός της Χρυσής Αυγής ήταν συνεργάτης της ΕΥΠ. Κινήθηκε μέσα στο παρακράτος, επ' αμοιβή, καταδίδοντας συμπολίτες μας για τη πολιτική και όχι μόνο δράση τους. Η αντισυστημική δράση του Μιχαλολιάκου, τότε, είχε μηνιαίο κόστος 120 χιλιάδων δραχμών. Σήμερα;
Χρηματοδότηση από το σύστημα
Αντισυστημισμός ναι, αλλά η χρηματοδότηση από το σύστημα, έτρεχε με τις μαύρες σακούλες. Η τακτική του μυστικού μισθοφόρου Μιχαλολιάκου κρατάει χρόνια, σύμφωνα με τα όσα έχουν γράψει και δηλώσει δύο πρώην υπαρχηγοί της Χ.Α., Κουσουμβρής και Ζαφειρόπουλος. Μεταξύ άλλων, διαβάζουμε την απάντηση του Μιχαλολιάκου στις απορίες του Κουσουμβρή σχετικά με το ποιος χρηματοδοτούσε δραστηριότητες της οργάνωσης: Έκαναν «αρπαχτές» από τη Νέα Δημοκρατία και από το ΠΑΣΟΚ, και αυτό δεν ήταν μεμπτό, διότι εξυπηρετούσε την «ιερότητα» του αγώνα.
Ενάντια στους αγώνες
Είναι ενάντια στις συγκεντρώσεις και τους αγώνες, επιδιώκοντας μια ολοκληρωτική κοινωνία όπου ο «φίρερ» θα αποφασίζει για όλους, καταργώντας κάθε δημοκρατικό δικαίωμα. Η καταγγελία τους για τους Αγανακτισμένους στο Σύνταγμα έγινε ακριβώς γιατί φοβούνται το λαϊκό παράγοντα και την αυτόβουλη πρωτοβουλία της κοινωνίας. Άλλωστε, το κεντρικό σύνθημα της πλατείας «Ψωμί-παιδεία-ελευθερία, η χούντα δεν τελείωσε το '73» εμπεριέχει και τη λέξη «χούντα» την οποία οι ίδιοι υπερασπίζονται και θέλουν να δημιουργήσουν. «Ο στρατηγός Ντερτιλής ήταν ήρωας», αναφώνησε πρόσφατα σε τηλεοπτικό πάνελ ο ίδιος ο Μιχαλολιάκος, μιλώντας για τη χούντα του Παπαδόπουλου.
Ενάντια στις απεργίες και τον συνδικαλισμό
Είναι ξεκάθαροι εχθροί των απεργιών, των σωματείων, του συνδικαλισμού των αγώνων που δίνουν οι εργαζόμενοι στις δουλειές τους, ενώ στέκονται πάντα δίπλα στο πλευρό του κεφαλαίου. Κλασικό και πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η επίθεση που έκαναν στην απεργία των εργαζομένων στην Ελληνική Χαλυβουργία, δηλώνοντας τη στήριξή τους στον βιομήχανο Μάνεση: «Η πρόταση της Ελληνικής Χαλυβουργίας προς τους εργαζομένους ήταν λογική υπό τις δύσκολες συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί στην αγορά», σημείωναν στην ανακοίνωσή της, επιχειρηματολογώντας... καλύτερα από τον ίδιο τον ιδιοκτήτη: «Δυστυχώς, παρ' όλο που η διοίκηση της εταιρίας έκανε δεκτά τις τελευταίες ημέρες τα αιτήματα των απεργών και επιθυμεί να ανακαλέσει τις απολύσεις, τίθενται και νέες αξιώσεις που αφορούν ανύπαρκτες προθέσεις της Ελληνικής Χαλυβουργίας να καταργήσει τις συλλογικές συμβάσεις και να προωθήσει τις ατομικές».
Μπορεί προεκλογικά να ντύνονται με διάφορους μανδύες, παρασύροντας ανθρώπους που βρίσκονται σε απόγνωση, αλλά το ποιοι πραγματικά είναι και τι υπηρετούν δεν μπορεί να καμουφλαριστεί.
Παρακράτος, κρυφές χρηματοδοτήσεις και πολλά άλλα συνθέτουν το παζλ του νεοναζιστικού μορφώματος. Του Λεωνίδα Σακλαμπάνη
«Και φυσικά είναι σύμπτωση ότι θα παρουσιάσουμε τα ψηφοδέλτιά μας την 21η Απριλίου. Όλες τις εκδηλώσεις μας τις κάνουμε το Σάββατο, έτσι έτυχε και η συγκεκριμένη μέρα έπεσε Σάββατο. Δεν έχω πρόβλημα και δεν θα το κρύψω, συμφωνούμε σε πολλά με την 21η Απριλίου.(Νίκος Μιχαλολιάκος, στον τηλεοπτικό σταθμό Κόντρα, Πέμπτη 19 Απριλίου 2012)
Τον Γενάρη του 2011 η Χρυσή Αυγή καταλαμβάνει, για πρώτη φορά στην ιστορία της, μία θέση στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου της Αθήνας. Ο «φίρερ» της, όπως τον αποκαλούν οι φίλοι και «συναγωνιστές του», από τις πρώτες μέρες προκαλεί. Σε μία αντιπαράθεσή του σηκώνεται και γεμάτος τιμή και καμάρι χαιρετά ναζιστικά μέσα στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου. Το νεοναζιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής μέχρι και το 2010 παρέμενε στο εκλογικό περιθώριο. Τα αστικά ακροδεξιά κόμματα με τον «στρογγυλεμένο» λόγο ήταν αυτά που έπαιρναν το πλειοψηφικό μέρος των συντηρητικών-εθνικιστικών ψήφων. Ωστόσο, τρία παράλληλα γεγονότα ήταν αυτά που φαίνεται να ευνοούν τη στροφή του κόσμου στη φιλοχιτλερική Χρυσή Αυγή: Η συμμετοχή του ΛΑΟΣ στη συγκυβέρνηση Παπαδήμου, η έλλειψη μεταναστευτικής πολιτικής, παράλληλα με την ρατσιστική ρητορική των Μέσων και κυρίως η οικονομική εξαθλίωση της χώρας.
Οι στρατιές των ανέργων, οι χιλιάδες που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, η αύξηση της εγκληματικότητας, αποτέλεσμα της πείνας και της εξαθλίωσης, έχουν οδηγήσει σε λανθασμένα συμπεράσματα, θεωρώντας τη Χρυσή Αυγή ως αντισυστημικό κόμμα που μπορεί να αντισταθεί στο «διεφθαρμένο κοινοβουλευτισμό» και να δώσει «μία κάποια λύση στη φτώχεια».
Τι απαντήσεις, όμως, να δώσει ένα πατριδοκάπηλο κόμμα όπως η Χρυσή Αυγή, όταν η ρητορική της ξεκινά και τελειώνει στο σύνθημα «Έξω οι ξένοι»; Πόσο πατριωτικό είναι ένα κόμμα που χαιρετά ναζιστικά και που αφιερώνει χιλιάδες σελίδες στον Χίτλερ; Δεν αρκεί η επίκληση στη «μητέρα πατρίδα» ως επιχείρημα για να δοθεί σε κάποιον ο τίτλος του πατριώτη, ούτε η λέξη λαθρομετανάστης για να δώσεις λύση στο μεταναστευτικό. Η διαστρέβλωση των εννοιών και οι πραγματικές ναζιστικές προθέσεις της, την καθιστούν πιο λαθραία στην πολιτική ζωή και στην κοινωνία μας από κάθε τι άλλο. Άλλωστε, είναι εύκολο να αντιληφθεί κανείς πως το συγκεκριμένο νεοναζιστικό μόρφωμα σκοπίμως δεν έχει πρόγραμμα, αφού αυτό δεν ξεπερνά τις 3.500 λέξεις! Ο Μιχαλολιάκος και οι... συναγωνιστές του παραμένουν ένα καμουφλαρισμένο χιτλερικό κόμμα που, στην πραγματικότητα, πρεσβεύει το φασισμό και το ναζισμό, προσπαθώντας παράλληλα να αποκρύψει την αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα για μια σειρά γεγονότων τα οποία κωδικοποιούμε παρακάτω. Υμνητές του Χίτλερ και του ναζισμού
Είναι υμνητές του Χίτλερ, της θεωρίας του ναζισμού και της φυλετικής καθαρότητας ακόμη κι αν με λεκτικές ακροβασίες προσπαθούν να το κρύψουν. Δηλώνουν πως το σήμα τους, όπως και ο χαιρετισμός τους είναι αρχαιοελληνικός την ώρα που μέσω των κειμένων τους εκφράζουν απερίφραστα την πραγματική ιδεολογική τους τοποθέτηση, υμνώντας τους «αγνούς στρατιώτες των SS»: «Τα Waffen SS, η στρατιά των Ευρωπαίων εθελοντών στη μάχη της φυλής μας για την συντριβή του εβραιομπολσεβικισμού, ήταν και παραμένει ένας θρύλος», διαβάζουμε στο περιοδικό της Χρυσής Αυγής, σε ένα μικρό αφιέρωμα στη ναζιστική μηχανή του Χίτλερ.
Θαυμαστές του Τσολάκογλου και της Κατοχής
Με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο υμνούν τον τότε δοτό πρωθυπουργό Τσολάκογλου, η φωτογραφία του οποίου φιγουράρει στο εξώφυλλο του περιοδικού της Χρυσής Αυγής υπό το τίτλο «έντιμη ειρήνη» ενώ αντίστοιχη περίοπτη θέση έχουν και για τα τάγματα ασφαλείας προσπαθώντας να εξωραΐσουν τη δράση τους: «Τιμή και δόξα στους νεκρούς ήρωες των Τ.Α. των Τ.Ε. και των ομάδων Χ.» αναφέρει το περιοδικό Αντεπίθεση στην έκδοση του Ιανουαρίου του 2000 το οποίο εκδίδει η νεολαία του κόμματος. Σήμερα, το κατά τα άλλα αντισυστημικό κόμμα, είναι ενάντια στις «ξένες δυνάμεις» και τους δοτούς πρωθυπουργούς.
Πράκτορες του κράτους
Παραμένουν το μακρύ χέρι της εκάστοτε εξουσίας. Ο αρχηγός της Χρυσής Αυγής ήταν συνεργάτης της ΕΥΠ. Κινήθηκε μέσα στο παρακράτος, επ' αμοιβή, καταδίδοντας συμπολίτες μας για τη πολιτική και όχι μόνο δράση τους. Η αντισυστημική δράση του Μιχαλολιάκου, τότε, είχε μηνιαίο κόστος 120 χιλιάδων δραχμών. Σήμερα;
Χρηματοδότηση από το σύστημα
Αντισυστημισμός ναι, αλλά η χρηματοδότηση από το σύστημα, έτρεχε με τις μαύρες σακούλες. Η τακτική του μυστικού μισθοφόρου Μιχαλολιάκου κρατάει χρόνια, σύμφωνα με τα όσα έχουν γράψει και δηλώσει δύο πρώην υπαρχηγοί της Χ.Α., Κουσουμβρής και Ζαφειρόπουλος. Μεταξύ άλλων, διαβάζουμε την απάντηση του Μιχαλολιάκου στις απορίες του Κουσουμβρή σχετικά με το ποιος χρηματοδοτούσε δραστηριότητες της οργάνωσης: Έκαναν «αρπαχτές» από τη Νέα Δημοκρατία και από το ΠΑΣΟΚ, και αυτό δεν ήταν μεμπτό, διότι εξυπηρετούσε την «ιερότητα» του αγώνα.
Ενάντια στους αγώνες
Είναι ενάντια στις συγκεντρώσεις και τους αγώνες, επιδιώκοντας μια ολοκληρωτική κοινωνία όπου ο «φίρερ» θα αποφασίζει για όλους, καταργώντας κάθε δημοκρατικό δικαίωμα. Η καταγγελία τους για τους Αγανακτισμένους στο Σύνταγμα έγινε ακριβώς γιατί φοβούνται το λαϊκό παράγοντα και την αυτόβουλη πρωτοβουλία της κοινωνίας. Άλλωστε, το κεντρικό σύνθημα της πλατείας «Ψωμί-παιδεία-ελευθερία, η χούντα δεν τελείωσε το '73» εμπεριέχει και τη λέξη «χούντα» την οποία οι ίδιοι υπερασπίζονται και θέλουν να δημιουργήσουν. «Ο στρατηγός Ντερτιλής ήταν ήρωας», αναφώνησε πρόσφατα σε τηλεοπτικό πάνελ ο ίδιος ο Μιχαλολιάκος, μιλώντας για τη χούντα του Παπαδόπουλου.
Ενάντια στις απεργίες και τον συνδικαλισμό
Είναι ξεκάθαροι εχθροί των απεργιών, των σωματείων, του συνδικαλισμού των αγώνων που δίνουν οι εργαζόμενοι στις δουλειές τους, ενώ στέκονται πάντα δίπλα στο πλευρό του κεφαλαίου. Κλασικό και πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η επίθεση που έκαναν στην απεργία των εργαζομένων στην Ελληνική Χαλυβουργία, δηλώνοντας τη στήριξή τους στον βιομήχανο Μάνεση: «Η πρόταση της Ελληνικής Χαλυβουργίας προς τους εργαζομένους ήταν λογική υπό τις δύσκολες συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί στην αγορά», σημείωναν στην ανακοίνωσή της, επιχειρηματολογώντας... καλύτερα από τον ίδιο τον ιδιοκτήτη: «Δυστυχώς, παρ' όλο που η διοίκηση της εταιρίας έκανε δεκτά τις τελευταίες ημέρες τα αιτήματα των απεργών και επιθυμεί να ανακαλέσει τις απολύσεις, τίθενται και νέες αξιώσεις που αφορούν ανύπαρκτες προθέσεις της Ελληνικής Χαλυβουργίας να καταργήσει τις συλλογικές συμβάσεις και να προωθήσει τις ατομικές».
Μπορεί προεκλογικά να ντύνονται με διάφορους μανδύες, παρασύροντας ανθρώπους που βρίσκονται σε απόγνωση, αλλά το ποιοι πραγματικά είναι και τι υπηρετούν δεν μπορεί να καμουφλαριστεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου