Ποιον εξυπηρετεί η κλιμάκωση του εμφυλίου στην Τουρκία;

Ενώ οι Έλληνες εθνικιστές και μιλιταριστές των αστικών κομμάτων εξουσίας, μαζί με τις δολοφονικές ορδές των φασιστών επιχειρούν ξανά να προβάλλουν τον «Εξ Ανατολάς Κίνδυνο», συγκαλύπτοντας ότι ο πραγματικός εχθρός του κόσμου της εργασίας είναι η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, η Ε.Ε. και το ΔΝΤ, οι τραπεζίτες-εφοπλιστές-εργολάβοι και οι βιομήχανοι, απαιτώντας νέες αγορές όπλων και παράταση της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας, «εθνική ενότητα»-υποταγή στον εργασιακό και κοινωνικό Μεσαίωνα που επιβάλλουν, η σύγχρονη τουρκική πραγματικότητα αποκαλύπτεται πιο πολύπλοκη.

Από τα κείμενα που αναδημοσιεύουμε αποδεικνύεται ότι ο εθνικισμός και η πολεμοκαπηλεία είναι ίσως το καλύτερο πολιτικό εργαλείο του αστικού κατεστημένου. Η κυβέρνηση Ερντογάν και οι στρατηγοί επιχειρούν να διχάσουν ακόμη περισσότερο την εργατική τάξη, σπέρνοντας το μίσος και την καχυποψία, διαιωνίζοντας την καταπίεση της κουρδικής μειονότητας και οξύνοντας την εκμετάλλευση του συνόλου των εργαζομένων. Παράλληλα, καλλιεργείται ένα κλίμα ανασφάλειας που «δικαιολογεί» τους τρομονόμους και την σκληρή καταστολή, που βρίσκει την συνέχεια της  στα βασανιστήρια και την εξαφάνιση κάθε λαϊκής ελευθερίας. Ταυτόχρονα, δικαιολογούνται οι θηριώδεις αγορές όπλων, η επέκταση της πολεμικής βιομηχανίας, η πρόσληψη χιλιάδων Μισθοφόρων Στρατιωτών, οι εκστρατείες εκτός συνόρων και η κατοχή της μισής Κύπρου, η συμμετοχή στις βάρβαρες επεμβάσεις του ΝΑΤΟ-ΟΗΕ.

 

Όμως η αποκάλυψη της υπόθεσης Εργενεκόμ  φώτισε πτυχές της συνεργασίας μεταξύ Τουρκικής Μαφίας-επιφανών επιχειρηματιών-πολιτικών της φασιστικής ακροδεξιάς και του αστικού πολιτικού κατεστημένου, των Ενόπλων Δυνάμεων-Μυστικών Υπηρεσιών-Στρατοχωροφυλακής. Φανερώνοντας σε όλους ότι με το στήσιμο θερμού επεισοδίου στα ελληνοτουρκικά σύνορα θα επιχειρούνταν η αντιδραστική αναμόρφωση ολόκληρου του πολιτικού σκηνικού και η πτώση της κυβέρνησης από τη διεξαγωγή στρατιωτικού πραξικοπήματος. Δηλαδή, ο εξωτερικός εχθρός και κίνδυνος εργαλειοποιείται και γίνεται όργανο της εσωτερικής πολιτικής. 

Τα άρθρα φωτίζουν την συνεργασία τμημάτων του τουρκικού πολιτικού και στρατιωτικού κατεστημένου με τους αντάρτες του ΠΚΚ ώστε να συντηρείται ο πόλεμος!

Αποδεικνύοντας ότι οι εθνικιστές και οι μιλιταριστές νοιάζονται μόνο για ιδιοτελή συμφέροντα, για τη διαιώνιση της αστικής κυριαρχίας και την ενίσχυση  του κόσμου του πλούτου.

Αντίπαλο δέος μπορεί να σταθεί μόνο ένα σύγχρονο εργατικό κίνημα με διεθνιστικά χαρακτηριστικά, όπου Έλληνες-Κούρδοι-Τούρκοι εργαζόμενοι και νεολαία θα αγωνιστούν για τα κοινά τους ταξικά συμφέροντα.

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932 955437

Diktiospartakos.blogspot.com

Φήμες για διαρροή στρατιωτικών μυστικών στο ΡΚΚ

Από το ιστολόγιο http://www.strategyreport.gr/?p=14160#more-14160

Άγνωστες πτυχές του βρώμικου πολέμου που διεξάγει το τουρκικό παρακράτος στο Κουρδιστάν αποκαλύπτει το περιοδικό Aksiyon αφού σύμφωνα με μαρτυρία πρώην αντάρτη του ΡΚΚ, η οργάνωση γίνεται αποδέκτης πληροφοριών από στελέχη των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων σχετικά με τις επιχειρήσεις που διεξάγουν εναντίον της.
Ο Ronai που αποχώρησε πριν λίγο καιρό από τo PKK και ζει πλέον σε ασφαλή περιοχή στο βόρειο Ιράκ υπό τη προστασία των Πεσμεργκά, ισχυρίζεται πως βαθμοφόροι Τούρκοι στρατιωτικοί ερχόταν συνεχώς στα στρατόπεδα της οργάνωσης και είχαν συσκέψεις μαζί τους. Ισχυρίζεται πως οι Τούρκοι στρατιωτικοί τους παρείχαν νέα εκρηκτικά, βοήθεια σε φάρμακα, ενώ στρατιωτικά απόρρητα περνούσαν σε καθημερινή, εβδομαδιαία και μηνιαία βάση στα χέρια της οργάνωσης. Ο Ronai περιγράφει την κατάσταση ως εξής: “Aυτά τις περισσότερες φορές έφταναν μέσω κούριερ. (…) Σε περιπτώσεις στρατιωτικών περιπολιών ή επιχειρήσεων εάν δεν υπήρχε πρότερη ενημέρωση, αμέσως ενημερωνόμασταν. Άτομα που ξέραμε ότι ήταν στρατιωτικοί με ρούχα αντάρτη ή πολίτη μας έφερναν πληροφορίες. Μετείχαν σε συγκεντρώσεις μας και μας έλεγαν πότε και πως πρέπει να κάνουμε τις επιχειρήσεις μας. Αυτά τα ξέρουν όλοι οι διοικητές τομέων μας. Εγώ ως διοικητής ομάδας μετείχα σε κάποιες από αυτές τις συναντήσεις. Ξέρω έναν του οποίου το όνομα αγνοώ αλλά μας είχε πει πως ¨είμαι συνταγματάρχης¨. Μελαχρινός, λευκή επιδερμίδα, ύψος 1,80 και με μικρή κοιλίτσα. Μαζί του είχε και δύο άτομα με πολιτικά ρούχα. Ήρθαν στο στρατόπεδο που είχαμε στο Kelareş και συναντήθηκε μαζί μας. Μας περιέγραψε τι πρέπει να κάνουμε στις εκλογές και αργότερα. Αυτό το άτομο μας έδωσε το όνομα του İmam Aziz (Tan) Hoca και άλλων 6 για να τους εκτελέσουμε“.
Ο Ronai αποκαλύπτει ότι το ΡΚΚ λάμβανε ακόμα και κωδικοποιημένα μηνύματα από στελέχη των ΤΕΔ: “Μας ερχόταν χάρτες. Στρατιωτικοί, ειδικοί χάρτες. Υπήρχαν και σχεδιαγράμματα. Σχετικά με το που ήταν τα αστυνομικά τμήματα, ο αριθμός των στρατιωτών καθώς και ειδικές πληροφορίες για τους διοικητές τους. Ενίοτε μας ερχόταν και κρυπτογραφημένες πληροφορίες. Αυτές τις αποκωδικοποιούσαν κάποιοι από εμάς που είχαν στρατιωτική προέλευση“.
H ομολογία του Κούρδου πρώην αντάρτη έρχεται να επιβεβαιώσει την ύπαρξη πυρήνων στο εσωτερικό του τουρκικού στρατεύματος που επιθυμούν τη συντήρηση της εμπόλεμης κατάστασης στη γείτονα, είτε υπονομεύοντας συστηματικά τις στρατιωτικές επιχειρήσεις) είτε ενισχύοντας ποικιλοτρόπως τον αντίπαλο.

Με πληροφορίες από tourkikanea.gr

Σκάνδαλο συγκλονίζει την Τουρκική Πολεμική Αεροπορία (Written by strategy on July 17, 2010)

Τούρκος αξιωματικός ο οποίος αναφέρεται στους αντάρτες του ΡΚΚ ως “οι δικοί μας” και συνωμοτεί για την κατάρριψη τουρκικών ΜΕΑ Heron, παραμένει σε υπηρεσία παρά τις κατηγορίες που τον βαρύνουν, σύμφωνα με τον τουρκικό Τύπο. Σύμφωνα με δημοσιεύματα τουρκικών εφημερίδων, αξιωματικός της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας σε τηλεφωνική συνομιλία με δεύτερο αξιωματικό, του ζήτησε να αλλάξει σχέδιο πτήσης ή ακόμα και να προκαλέσει την πτώση του μη επανδρωμένου α/φ καθώς η ύπαρξη του προκαλούσε προβλήματα στις επιχειρήσεις του ΡΚΚ στο τουρκικό Κουρδιστάν. Κατά την διάρκεια της συνομιλίας ένας εκ των αξιωματικών αναφέρθηκε στους αντάρτες λέγοντας “οι δικοί μας” ενώ ο έτερος συνομιλητής δεσμεύθηκε να “αναλάβει το θέμα αυτός”. Η συνομιλία την οποία -πάντα σύμφωνα με τα δημοσιεύματα- κατέγραψαν οι υπηρεσίας πληροφοριών της γείτονος έλαβε χώρα στις 10 Οκτωβρίου 2007, 11 ημέρες πριν από την φονική επίθεση Κούρδων ανταρτών σε στρατιωτικό φυλάκιο στην περιοχή Dağlıca του Χάκαρι κατά την οποία σκοτώθηκαν συνολικά 16 στρατιώτες και ακόμα 8 συνελήφθησαν και κρατήθηκαν όμηροι από τους Κούρδους αντάρτες. Ο διοικητής του φυλακίου Onur Dirik, απουσίαζε κατά την διάρκεια της επίθεσης, καθώς έπρεπε να παραβρεθεί σε γάμο φιλικών προσώπων (οι εικόνες του, να χορεύει στον γάμο είχαν κάνει τον γύρο των τουρκικών ΜΜΕ εκείνες τις ημέρες)

Παράλληλα με την δημοσίευση των συνομιλιών, επιβεβαιώθηκε από τουρκικές πηγές η πτώση 3 ΜΕΑ Heron, ενός στην επαρχία Batman και δύο στο Ντιγιάρμπακιρ, η οποίες ίσως να οφείλονται στις ενέργειες αξιωματικών που ενεργούν για λογαριασμό των Κούρδων ανταρτών.

Οι δύο αξιωματικοί αναγνωρίστηκαν ως o σμηναγός Fırat Ç, ενώ το δεύτερο πρόσωπο το οποίο δεσμεύτηκε να “επιληφθεί του θέματος” αναγνωρίστηκε ως ο αντισμήναρχος Selçuk Ç.. Η αντιμετώπιση του θέματος από την τουρκική στρατιωτική δικαιοσύνη έχει προκαλέσει σφοδρές αντιδράσεις από συλλόγους συγγενών πεσόντων τούρκων στρατιωτών, καθώς όπως έγινε γνωστό ο σμηναγός Fırat Ç παρέμεινε υπό κράτηση για μόνο ένα βράδυ, και στην συνέχεια απελευθερώθηκε ενώ ο αντισμήναρχος Selçuk Ç παρουσιάστηκε ως μάρτυρας στο δικαστήριο και καμία νομική διαδικασία δεν κινήθηκε εναντίον του! Γεγονός το οποίο δημιουργεί υποψίες για ανάμιξη και άλλων ανώτερων και ανώτατων αξιωματικών στην υπόθεση.

Πρωτοφανείς ισχυρισμοί από πρώην συνεργάτη του τουρκικού Γενικού Επιτελείου

Mε δυσκολία μπορεί να παρακολουθήσει κανείς τις συγκλονιστικές αποκαλύψεις που έρχονται συνεχώς στο φως της δημοσιότητας και σχετίζονται με τη δράση του τουρκικού (παρα)κράτους, με πιο πρόσφατο γεγονός τη σύλληψη 8 αξιωματικών της Διοίκησης Ειδικών Δυνάμεων οι οποίοι θα εκτελούσαν σχέδιο δολοφονίας του Αντιπροέδρου της τουρκικής κυβέρνησης Βulent Arinc.

Ξεχωριστό ενδιαφέρον έχουν οι αποκαλύψεις του Yıldırım Beğler, ενός Τουρκμάνου από το Κιρκούκ, που εργαζόταν ως διερμηνέας του τουρκικού Γενικού Επιτελείου επί 14 έτη στο ιρακινό και τουρκικό Κουρδιστάν. Σχετικά με τη δολοφονία του αστυνομικού διευθυντή του Ντιγιαρμπακίρ Gaffar Okkan στις 24 Ιανουαρίου 2001, ο Beğler ισχυρίζεται ότι ο Οkkan και άλλοι 5 αστυνομικοί δε δολοφονήθηκαν από τη τουρκική Hizbullah αλλά από την Ομάδα C, μια επίλεκτη διμοιρία καταδρομών της τουρκικής Διοίκησης Ειδικών Δυνάμεων. Επιγραμματικά, ο Beğler που συνεργάστηκε με μέλη της Ομάδα C, καταγγέλλει βασανισμούς και ύπαρξη ομαδικών τάφων Κούρδων, αποκαλύπτει τη διεξαγωγή αντι-αντάρτικων επιχειρήσεων του Τουρκικού Στρατού (οι Τούρκοι καταδρομείς έφεραν πάντοτε Kalashnikov και παραλλαγές που χρησιμοποιούν οι αντάρτες του PKK) ενώ ισχυρίζεται ότι η Άγκυρα διοχέτευσε στους Κούρδους αντάρτες με κάλυψη τον Ερυθρό Σταυρό 4.000 τυφέκια Kalashnikov από την Ουγγαρία για να συντηρείται η ένταση στη Τουρκία. Αποκαλύπτει ακόμα ότι οι Murat Karayılan και Cemil Bayık, οι αμέσως ανώτεροι στην ιεραρχία του ΡΚΚ μετά τον Ocalan, είχαν συλληφθεί από τους Τούρκους το 1992 στο βόρειο Ιράκ και αφέθηκαν ελεύθεροι κατόπιν εντολών!

Η Ομάδα C συγκεντρώθηκε στο Ντιγιαρμπακίρ τη νύχτα της δολοφονίας του Okkan από αξιωματικό με το κωδικό όνομα Μete (λοχαγού ε.α. L.G. φυλακισμένου για την υπόθεση Εργένεκον) για να λάβει οδηγίες και σύμφωνα πάντα με τον Beğler, είναι εκείνοι που δολοφόνησαν τον Okkan. Το πλέον εντυπωσιακό στοιχείο είναι ότι ολόκληρη η Ομάδα C φέρεται να εξουδετερώθηκε όταν κατέπεσε το μεταφορικό αεροσκάφος CN-235 στις 16 Μαΐου 2001 στη Μαλάτεια στο οποίο είχαν διαταχθεί να επιβιβαστούν από τον L.G. Τότε το τουρκικό Γενικό Επιτελείο είχε δηλώσει ότι η πλειοψηφία μεταξύ των 34 νεκρών ήταν άνδρες των Ειδικών Δυνάμεων. Ο Şemdin Sakık, υψηλόβαθμο στέλεχος του ΡΚΚ, ισχυρίστηκε ότι ανάμεσα στους επιβαίνοντες βρισκόταν και ο Mahmut Yıldırım (γνωστός και ως Yeşil), επαγγελματίας δολοφόνος και ύποπτος για τις πιο μυστηριώδεις πολιτικές δολοφονίες στη Τουρκία. Ο Yıldırım Beğler ζει σήμερα στη Νορβηγία ως πολιτικός πρόσφυγας και οι αποκαλύψεις του έρχονται στο φως της δημοσιότητας τις τελευταίες ημέρες με συνεχή δημοσιεύματα από τη τουρκική εφημερίδα Zaman.