Τι συμβαίνει τελικά στον Τουρκικό Στρατό;

Ενώ δεξιά καθεστωτικά κόμματα, μαζί με τη ναζιστική συμμορία και τους γνωστούς μιλιταριστές δημοσιογράφους, που χαρτζιλικώνονται κανονικά από τις ελληνικές και ξένες βιομηχανίες όπλων, προβάλλουν ξανά τον «Εξ Ανατολάς Κίνδυνο» για να τονίσουν την ανάγκη «εθνικής ενότητας», εφοδιασμού νέων ή μεταχειρισμένων οπλικών συστημάτων και τη διατήρηση-αύξηση της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας, οι πληροφορίες από τη γειτονική χώρα, ακυρώνουν την εθνικιστική τους προπαγάνδα.

Στο φως της δημοσιότητας ήρθαν καταγγελίες που μεταξύ άλλων τονίζουν ότι αφενός Τούρκοι ανώτεροι αξιωματικοί, διοικητές οχυρών και φυλακίων, συνειδητά κάνουν τα στραβά μάτια όταν διέρχονται από την ζώνη ευθύνης τους Κούρδοι Αντάρτες για να μη δίνουν μάχες μαζί τους, προστατεύοντας την καριέρα και την ζωή τους, αφετέρου παρέχουν στρατιωτικά μυστικά στο ΠΚΚ, παρατείνοντας την ολέθρια σύγκρουση.  

Αποκαλυπτικό των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν οι Τούρκοι Στρατηγοί είναι δημοσίευμα που κάνει λόγο για την απόφαση του Τουρκικού Επιτελείου Στρατού να προκρίνει τη μεταφορά στρατευμάτων στην εμπόλεμη ζώνη είτε με αεροσκάφη, είτε με ελικόπτερα, ώστε να αποφεύγονται οι απώλειες στρατιωτών από τις ενέδρες που στήνονται στα οδικά δίκτυα. Επίσης, ο Τουρκικός Στρατός επιχείρησε την πρόσληψη δεκάδων χιλιάδων Μισθοφόρων Στρατιωτών. Με τον τρόπο αυτό θεωρούσε ότι θα περιορίσει τις απώλειες εφέδρων στρατιωτών, που δεν έχουν την αντίστοιχη εκπαίδευση και κουλτούρα, αλλά απέτυχε παταγωδώς.  Σύμφωνα με ανακοίνωση της Διοίκησης Χερσαίων Δυνάμεων του περασμένου έτους, από 5.103 θέσεις επαγγελματιών οπλιτών που είχαν προκηρυχθεί το Μάρτιο του 2011, καλύφθηκαν τελικά μόλις οι 1.992. Συγκεκριμένα, για το σχετικό διαγωνισμό του Τουρκικού Στρατού υποβλήθηκαν αρχικά 17.827 αιτήσεις και από εκείνους που κλήθηκαν να παρουσιαστούν, εμφανίστηκαν μόνο 3.038 υποψήφιοι. Με το πέρας των υγειονομικών, ψυχοτεχνικών και αθλητικών δοκιμασιών οι επιτυχόντες ανήλθαν σε 1.992, οι οποίοι στη συνέχεια κλήθηκαν να ολοκληρώσουν εκπαίδευση τρίμηνης διάρκειας. Από αυτούς φαίνεται πως υπήρξαν μαζικές παραιτήσεις ή αποκλεισμοί από την εκπαίδευση καθώς σημερινό πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της Hürriyet υποστηρίζει ότι ανέρχονται σε 1.500.

Αυτό που πραγματικά σοκάρει είναι το μέγεθος των απωλειών των Τούρκων φαντάρων και των αμάχων. Μάλιστα, πολλοί χαρακτηρίζουν μάστιγα τις αυτοκτονίες στον Τουρκικό Στρατό,  ενώ η κλιμάκωση των συγκρούσεων προκαλεί μεγάλες απώλειες αμάχων στις Κουρδικές περιοχές, που βιώνουν καθεστώς κατοχής! Πρόσφατα, η επιτροπή ανθρωπίνων δικαιωμάτων της τουρκικής βουλής κάλεσε το γενικό επιτελείο εθνικής άμυνας να αναλάβει δράση για το υψηλό ποσοστό των αυτοκτονιών στις τάξεις του, σύμφωνα με μέσα ενημέρωσης.
Η επιτροπή επισήμανε ότι περισσότεροι τούρκοι στρατιώτες έχουν αυτοκτονήσει τα τελευταία δέκα χρόνια απ' όσους έχουν σκοτωθεί σε μάχες με αντάρτες του εκτός νόμου Εργατικού Κόμματος Κουρδιστάν (PKK). Σύμφωνα με έκθεσή της, 934 στρατιώτες αυτοκτόνησαν την περίοδο αυτή, ενώ 818 σκοτώθηκαν σε μάχες. Η επιτροπή ανέφερε πως ο αριθμός των αυτοκτονιών είναι απαράδεκτος και απαίτησε από το γενικό επιτελείο να κάνει περισσότερα για να καταπολεμήσει τις πρακτικές κακομεταχείρισης και εκφοβισμού στις τάξεις του.

Σε έκθεσή του το ινστιτούτο ερευνών International Crisis Group (ICG) κάλεσε την Άγκυρα να προσφέρει στους Κούρδους περισσότερα δικαιώματα σε ό,τι αφορά τη χρήση της γλώσσας τους, την αυτοδιοίκηση, την ταυτότητά τους και την πολιτική τους εκπροσώπηση ώστε να αποφευχθεί μια επιδείνωση της σύγκρουσης στη νοτιοανατολική Τουρκία. Στην έκθεσή του, που επικεντρώνεται στο Ντιγιάρμπακιρ, το ινστιτούτο επισημαίνει πως η βία στη σύγκρουση ανάμεσα στο Εργατικό Κόμμα Κουρδιστάν (PKK) και στο στρατό έχει επανέλθει στα επίπεδα της δεκαετίας του 1990 στοιχίζοντας τη ζωή 870 ανθρώπων από το 2011.

Οι δραματικές απώλειες των αμάχων συναγωνίζονται τις απώλειες της Τουρκικής νεολαίας που ντύνεται στα χακί. Αξίζει να επισημάνουμε ότι ο πόλεμος αυτός που διεξάγει η κυβέρνηση Ερντογάν κατά της νεολαίας της έχει ταξικό υπόβαθρο. Στις Κουρδικές περιοχές υπηρετούν τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών, που μάλιστα κάνουν και μεγαλύτερης διάρκειας θητεία. Νέοι αστικών περιοχών, συνήθως πιο μορφωμένοι και συχνά από τα ανώτερα κοινωνικά στρώματα υπηρετούν μικρότερη θητεία, κυρίως σε μονάδες της Μικράς Ασίας και του Έβρου, που θεωρούνται ειρηνικές! Επίσης, προκειμένου οι εκπαιδευτές να μετατρέψουν τους Τούρκους πολίτες σε αιμοσταγείς και αδίστακτους πολεμιστές, έτοιμους να ασκήσουν κάθε βιαιότητα και ωμότητα στους Κούρδους, μεταχειρίζονται βίαιες μεθόδους εις βάροςτους, ξυλοδαρμούς και βωμολοχίες, συχνά βασανιστήρια.  Αυτές οι απάνθρωποι μέθοδοι εφαρμόζονται με ακόμη πιο ακραίο τρόπο στους φαντάρους που προέρχονται από τις Κουρδικές περιοχές, που έτσι και αλλιώς θεωρούνται εσωτερικός εχθρός. Εκατοντάδες νέοι, κάθε χρόνο, δεν αντέχουν και αυτοκτονούν!

Το κείμενο όμως του Μάνου Ηλιάδη «Στα πρόθυρα νευρικής κρίσης βρίσκεται ο τουρκικός στρατός» (5/10/2012), που σε καμιά περίπτωση δε μπορεί να κατηγορηθεί για αντιμιλιταρισμό, θίγει με ιδιαίτερο τρόπο την κατάσταση που επικρατεί στις Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις. Αξίζει να προσεχτεί καθώς θέτει το ζήτημα του μόνιμου προσωπικού, υπαξιωματικών -αξιωματικών, που θεωρείται βάση κάθε στρατεύματος. Ας τον παρακολουθήσουμε:

«σχολιάστε και εσείς

Οι λιποταξίες, ακόμη και αξιωματικών και οι αυτοκτονίες, καταρρακώνουν συνεχώς το ηθικό των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων - Πυκνώνουν τα συμπτώματα απειθαρχίας. Ως σοβαρές ενδείξεις, αν όχι και συμπτώματα παρακμής, θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν η αύξηση του αριθμού των λιποταξιών και των αυτοκτονιών στον τουρκική στρατό που αναφέρονται πρόσφατα. Και τούτο διότι τόσο οι λιποταξίες όσο και οι αυτοκτονίες ήταν ανέκαθεν δύο βασικοί δείκτες για το ηθικό, την πειθαρχία, την επάρκεια ενός στρατιωτικού συστήματος και τελικώς και του αξιόμαχου του. Η κατάσταση αυτή αποτέλεσε το αντικείμενο ειδικών ερωτήσεων εκ μέρους μελών της τουρκικής εθνοσυνελεύσεως. Σε μια πρόσφατη από αυτές, που υπεβλήθη από το βουλευτή του εθνικιστικού κόμματος ΜΗΡ Λιουτφού Τουρκάν, ζητήθηκαν εξηγήσεις για το γεγονός της λιποταξίας άνω των 100 αξιωματικών βαθμού υπολοχαγού και λοχαγού από μονάδες και διοικήσεις της 2ης Στρατιάς (Μαλάτεια) [Σ.Σ.: Η περιοχή ευθύνης της 2ης Στρατιάς περιλαμβάνει το Κουρδιστάν].

Ο Τούρκος υπουργός Άμυνας, Ισμέτ Γιλμάζ, απαντώντας στην ερώτηση τον περασμένο μήνα δήλωσε ότι κατά το διάστημα Ιανουαρίου - Απριλίου ο αριθμός των αξιωματικών μειώθηκε κατά 263 άτομα και πως ο αριθμός των 100 λιποταξιών αξιωματικών δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Απ' αυτούς τους 263 αξιωματικούς, μονό οι 5 ήταν λιποτάκτες, διευκρίνισε ο Τούρκος υπουργός, ενώ οι υπόλοιποι είναι απώλειες στο πεδίο της μάχης, συνταξιοδοτήσεις, θάνατοι και αποτάξεις. Απαντώντας, δε, σε ερώτηση του βουλευτή «εάν θεωρείται φυσιολογικό οι ένδοξες τουρκικές ένοπλες δυνάμεις να χάνουν 258 (263 μείον 5) αξιωματικούς μέσα σε τέσσερις μήνες», ο Γιλμάζ είπε ότι ο αριθμός των αποχωρήσεων και μειώσεως της δυνάμεως των αξιωματικών είναι ανάλογος με αυτόν των προηγούμενων ετών.

Συμπτώματα απειθαρχίας. Οι λιποταξίες αξιωματικών δεν είναι, βέβαια, θέμα αριθμού, που είναι σίγουρα πολύ
μεγαλύτερος από τις πέντε που παραδέχτηκε ο Τούρκος υπουργός. Είναι ένα πολύ σοβαρό σύμπτωμα, που δεν εμφανίζεται σε στρατεύματα με σοβαρή οργάνωση, πειθαρχία, πίστη σε αξίες και στο σύστημα και οπωσδήποτε οι λιποταξίες στελεχών έχουν ακόμη μεγαλύτερη σημασία όταν παρατηρούνται σε περίοδο και σε μονάδες όπου διεξάγονται πολεμικές επιχειρήσεις και δη σε βαθμούς -υπολοχαγοί και λοχαγοί κατά τον ερωτώντα βουλευτή- που εμπλέκονται άμεσα στον πόλεμο.

Μια περιήγηση στο Διαδίκτυο δείχνει ότι, πρώτον, οι λιποταξίες είναι περισσότερες, δεν περιορίζονται σε αξιωματικούς, αλλά περιλαμβάνουν και υπαξιωματικούς -μόνιμα στελέχη, δηλαδή-, και, δεύτερον, από τις απόψεις που δημοσιοποιούνται στο Διαδίκτυο εκ μέρους των λιποτακτών προκύπτει ότι το φαινόμενο αυτό αποτελεί σαφές σύμπτωμα της αποτυχίας του συστήματος. Να σημειωθεί, πάντως, ότι κύκλοι προσκείμενοι στο στρατιωτικό κατεστημένο θεωρούν πως το θέμα των λιποταξιών που ανεδείχθη το τελευταίο διάστημα αποτελεί απόρροια των  εξελίξεων της υποθέσεως «Εργκένεκον».

Οι λιποταξίες δε περιορίζονται μόνο μεταξύ των αξιωματικών και υπαξιωματικών, διότι οι λιποταξίες απλών στρατιωτών [Σ.Σ.: ο Ε.Σ. έχει υποδεχτεί κατά καιρούς αρκετούς από αυτούς] είναι ακόμη πιο συχνές και πολύ μεγαλύτερες. Για παράδειγμα, αναφέρεται ότι στις 14 Ιουνίου 2012 λιποτάκτησαν ταυτόχρονα 16 (!) νεοσύλλεκτοι στρατιώτες από το 3ο Τάγμα Εκπαιδεύσεως Οπλιτών της Στρατοχωροφυλακής στο Εζινέ (Ezine) στην περιοχή Τσανάκαλε, οι οποίοι, σημειωτέον, θα ορκίζονταν οχτώ μόλις ημέρες αργότερα. Η τελευταία λιποταξία που περιέπεσε στην αντίληψη της στήλης έγινε την 1 η Αυγούστου. Ήταν η περίπτωση του στρατιώτη Χαλίλ Ιμπραήμ Γιλντιρίμ είκοσι ετών, που  εγκατέλειψε τη σκοπιά και λιποτάκτησε παίρνοντας μαζί του και το τυφέκιο του (G-3).

Εκτός από τις λιποταξίες, ιδιαίτερη σημασία έχει και ο παρατηρούμενος μεγάλος αριθμός αυτοκτονιών, που εμφανίζεται κυρίως σε επίπεδο στρατιωτών. Στις 21 Μαΐου 2012, απαντώντας σε ερώτηση βουλευτών του κουρδικού Κόμματος Ειρήνης και Δημοκρατίας (BDP), ο Τούρκος υπουργός Άμυνας, Ισμέτ Γιλμάζ, δήλωσε ότι από το έτος 1990 μέχρι το 2011 έχουν σκοτωθεί συνολικά 3.183 στρατεύσιμοι οπλίτες. Εξ αυτών, διευκρίνισε, οι 2.221 αυτοκτόνησαν και άλλοι 1.602 σκοτώθηκαν από τραυματισμούς με όπλα, τροχαία ατυχήματα, ηλεκτροπληξία, δάγκωμα φιδιού ή πτώση από μεγάλο ύψος. Τούρκοι δημοσιογράφοι αμφισβητούν τα στοιχεία αυτά [Σ.Σ.: κάτι που προκύπτει και από μια απλή πρόσθεση των αριθμών 2.221 και 1.602, που δίνουν ως σύνολο 3.823 νεκρούς και όχι 3.183 που παραδέχτηκε ο Γιλμάζ] και κάνουν λόγο για εκατοντάδες ύποπτες υποθέσεις θανάτων, τα αίτια των οποίων ουδέποτε διευκρινίσθηκαν.

Στοιχεία - σοκ για τις αυτοκτονίες. Σημειώνεται ότι τρεις περίπου μήνες αργότερα (μέσα Αυγούστου), η γνωστή εφημερίδα Ραντικάλ έδωσε ένα στοιχείο που, κατά τη γνώμη μας, δείχνει προς μία από τις κατευθύνσεις των αιτίων. Σύμφωνα μετά στοιχεία που επικαλείται η εφημερίδα, ο αριθμός των αυτοκτονιών οπλιτών τα τελευταία δυόμισι χρόνια -περίοδο αναζωπυρώσεως των συγκρούσεων με το ΡΚΚ- ανήλθε σε 175. Κατά την ίδια εφημερίδα, τα τελευταία δεκα χρόνια -περίοδος για την οποία έδωσε στοιχεία ο Γιλμάζ- σημειώθηκαν σε διάφορα στρατόπεδα 1.470 θάνατοι, έκτων οποίων οι 934 ήταν αυτοκτονίες. Κατά την ίδια, οι απώλειες του τουρκικού στρατού στον πόλεμο εναντίον των Κούρδων ανήλθαν σε 818 στρατιώτες και 2.290 τραυματίες. Στους αριθμούς αυτούς προφανώς δεν περιλαμβάνονται οι αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και μόνιμοι στρατιώτες [Σ.Σ.: οι τελευταίοι φέρουν το κύριο βάρος του πολέμου] που σκοτώθηκαν στον πόλεμο αυτό, για τους οποίους δεν υπάρχουν συγκεκριμένοι αριθμοί. Αρκεί να αναφερθεί, πάντως, ότι οι πρόσφατες απώλειες των τουρκικών δυνάμεων ενός και μόνο μήνα ανήλθαν σε 150 νεκρούς, κυρίως μόνιμοι και επαγγελματίες υπαξιωματικοί και οπλίτες, ενώ μόνο την περίοδο του Μπαϊραμιού, που τηρείται εθιμικώς άτυπη εκεχειρία και η πολεμική δραστηριότητα μειώνεται σημαντικά, σκοτώθηκαν σε μάχες με τους Κούρδους αντάρτες άνω των 20 Τούρκοι.

ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΕΙΡΗΝΗ ΠΡΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΠΟΛΕΜΟ; ΜΠΟΥΡΔΕΣ

Αυτά τα λένε οι πολεμοκάπηλοι για να δικαιολογούν τις αγορές όπλων, τα τρελά κέρδη και τις τεράστιες μίζες των πολιτικών. Αυτές οι εθνικιστικές κορώνες και αυτά τα άθλια πολεμικά δόγματα παρασύρθηκαν στα παγωμένα νερά του Αιγαίου το 1996, μαζί με τρία παλληκάρια που χάθηκαν άδικα.

Γιατί από τα Ίμια δεν αποχώρησαν μόνο οι Ειδικές Δυνάμεις και οι Στόλοι Ελλάδας-Τουρκίας, αλλά και ο ΑΓΕΕΘΑ Λυμπέρης, μαζί με τα δόγματα του «Προληπτικού Πολέμου» και του «Πρώτου Αποφασιστικού Πλήγματος», που απείλησε τους δύο λαούς με αξεπέραστη καταστροφή. Δυστυχώς, ακολούθησε η «Ισχυρή Ελλάδα», του Σημίτη, Γ.Παπανδρέου, Καραμανλή, Μπακογιάννη, του ΕΥΡΩ και της ΟΝΕ, του νέου γύρου των εξοπλισμών, όπου η πόρτα του Κορυδαλλού ανοιγοκλείνει υποδεχόμενη τους ΥΕΘΑ που άσκησαν καθήκοντα τα χρόνια που ακολούθησαν.  

Γιατί δυστυχώς ο εργαζόμενος λαός μας παγιδεύτηκε ξανά στους μύθους των «εθνικών κινδύνων» και των «εθνικών αναγκών», για να κάνει θυσίες τότε και σήμερα να φορτωθεί αυτός τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης, τα «εθνικά ελλείμματα και χρέη», αφαιρώντας του με τα αυταρχικά μέσα του Κοινοβουλευτικού Ολοκληρωτισμού, εργατικά δικαιώματα και λαϊκές ελευθερίες, για να ανοίξει ο δρόμος της νέας καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Δεν απαιτείται επομένως καμιά «εθνική προσπάθεια». Δεν είναι πατριωτικό καθήκον να υποταχθούμε στο καθεστώς δουλείας που μας επιβάλλουν κυβέρνηση-.Ε.Ε.-ΔΝΤ-τραπεζίτες-τοκογλύφοι και να δεχτούμε αγόγγυστα την πληρωμή των ατελείωτων χαρατσιών.

Είναι ταξικό μας καθήκον να τους ανατρέψουμε.  Να αναπτύξουμε κοινούς αγώνες με τους Τούρκους και Κούρδους εργαζόμενους και νέους ανθρώπους, για τα κοινά μας ταξικά συμφέροντα.

ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ

ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932 955437

Diktiospartakos.blogspot.com