H γαλλική Αεροπορία χτύπησε θέσεις ισλαμιστών ανταρτών στο Μάλι σε μία προσπάθεια να τους αποτρέψουν από το να προελάσουν εγγύτερα στη πρωτεύουσα της χώρας Μπαμάκο.
Το ζήτημα του Μάλι είναι τόσο μεγάλης σημασίας για το Παρίσι ώστε παρά το γεγονός πως τυχών άμεση στρατιωτική επέμβασή του στη συγκεκριμένη περιοχή να θέσει σε κίνδυνο τη ζωή Γάλλων υπηκόων οι οποίοι κρατούνται όμηροι από ισλαμιστές αντάρτες, αλλά και θα μετατρέψει 30.000 πολίτες του σε όλα τα γειτονικά κράτη ως πιθανούς στόχους αντιποίνων, αποφάσισε να «διαβεί τον Ρουβικώνα».
Ο υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας δήλωσε πως «πρέπει να σταματήσουμε την επίθεση των επαναστατών, διαφορετικά ολόκληρο το Μάλι θα πέσει στα χέρια τους με αποτέλεσμα αυτό να αποτελέσει μία μεγάλη απειλή τόσο για την Αφρική όσο και για την Ευρώπη». Υπογραμμίζει μάλιστα πως ο κίνδυνος αυτών των εξελίξεων είναι σοβαρότερος από αυτόν των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν.
Εδώ και μήνες η Γαλλία προσπαθεί διακριτικά να βοηθήσει τις κυβερνητικές δυνάμεις με διακριτικό αλλά «σαφή» τρόπο κάτι το οποίο προφανώς δεν ήταν αρκετό αφού από την Πέμπτη οι αντάρτες έχουν καταλάβει τη πόλη Κόνα, σημαντικό αστικό κέντρο αφού αποτελεί και την πύλη εισόδου στη πρωτεύουσα της χώρας, η οποία βρίσκεται 600 χλμ. νοτιότερα. Με αυτά τα δεδομένα και με τους κυβερνητικούς να αδυνατούν να αναχαιτίσουν τους αντάρτες, ο σοσιαλιστής πρόεδρος της Γαλλίας έδωσε το πράσινο φως για την έναρξη αεροπορικών επιχειρήσεων, ενώ το Παρίσι στέλνει και χερσαίες δυνάμεις στη περιοχή. Μεταγωγικά αεροσκάφη C-160, επιθετικά ελικόπτερα αλλά και μαχητικά Rafale εμπλέκονται ή αναμένεται να εμπλακούν στις επιχειρήσεις υποστήριξης των κυβερνητικών.
Στη συγκεκριμένη επιχείρηση η Γαλλία φαίνεται να προσπαθεί να επιβεβαιώσει τον ηγετικό της ρόλο στα τεκταινόμενα στη Δυτική Αφρική, η οποία και αποτελεί πρώην αποικιακό της έδαφος. Η Μεγάλη Βρετανία αλλά και οι Ευρωπαίοι εταίροι, αλλά ακόμα και η αντιπολίτευση στη χώρα, υποστηρίζουν τη πρωτοβουλία του Γάλλου προέδρου.
Στο βόρειο Μάλι το οποίο ελέγχεται από τους αντάρτες, έχει επιβληθεί ο Ισλαμικός Νόμος (Σαρία) ενώ οι δυνάμεις των αντικαθεστωτικών έχουν λάβει οπλισμό αλλά και προσωπικό από τη γειτονική Λιβύη η οποία έως προ ολίγων μηνών βρισκόταν υπό τη δίνη του εμφυλίου, με αποτέλεσμα, όπλα και μισθοφόροι (όσοι δεν έχουν «μετατεθεί» στη Συρία) να βρίσκουν στις χώρες της Δυτικής Αφρικής πρόσφορο έδαφος.
Όπως προαναφέρθηκε, με την απόφασή της να εμπλακεί στη περιοχή η Γαλλία γίνεται αυτομάτως στόχος των «συμμάχων» των ανταρτών οι οποίοι δεν είναι άλλοι από την Αλ Κάιντα αλλά και το Ισλαμικό Μαγκρέμπ (AQIM) οι οποίοι απειλούν να εκτελέσουν τους Γάλλους αιχμαλώτους αλλά και να χτυπήσουν γαλλικούς στόχους στη περιοχή αλλά και την ίδια τη Γαλλία.
Ως πράξη «πολιτικού θάρρους» χαρακτηρίζεται η κίνηση του Φρανσουά Ολάντ, ο οποίος μεταξύ άλλων προσπαθεί να δώσει απάντηση και στους επικριτές της αποτυχημένης προσπάθειας μονάδας των ειδικών δυνάμεων να απελευθερώσουν Γάλλο πράκτορα που κρατούνταν αιχμάλωτος από την ΑQIM στη Σομαλία από το 2009 ο οποίος σύμφωνα με τις γαλλική πλευρά έχασε τη ζωή του κατά τη προσπάθεια διάσωσής του πριν λίγες ημέρες, κάτι που οι αντάρτες διαψεύδουν.
Σύμφωνα με το επίσημο σχεδιασμό η Γαλλία δεν προσπαθεί να προσχωρήσει σε μονομερή επέμβαση στη χώρα, αλλά σκοπεύει να αναχαιτίσει τους αντάρτες στα κεντρικά της χώρας και τους κρατήσει εκεί μέχρι να επέμβουν οι χώρες της δυτικής Αφρικής (ECOWA) και να «καθαρίσουν» το παιχνίδι. Σύμφωνα με τους αναλυτές οι δυνάμεις του γειτονικού Νίγηρα πρόκειται να παίξουν σημαντικό ρόλο στην όλη επιχείρηση. Ο αριθμός δε των δυνάμεων που θα προστρέξουν προς τη διάσωση του Μπαμάκο αναμένεται σε πρώτη φάση να φτάσει τους 3.300.
Στην ίδια τη Γαλλία δεν λείπουν και φωνές οι οποίες προειδοποιούν για ένα «γαλλικό Βιετνάμ», ενώ άλλη εκτιμούν πως η κίνηση αυτή έχει και μικροπολιτικά κριτήρια αφού η δημοτικότητα του προέδρου βρίσκεται στα χαμηλότερα ποσοστά, ενώ μετά το «γέλιο» που έπεσε με το θέμα του «συντρόφου» Ζεράρ Ντεπαρτιέ, αλλά και τις λαϊκές κινητοποιήσεις, η κυβέρνηση θα ήθελε να κερδίσει για ακόμα μια φορά τον σεβασμό της γαλλικής κοινής γνώμης και τι το πιο σημαντικό από έναν «πρόεδρο σε πόλεμο».
Αυτά είναι τα έως τώρα δεδομένα για μία υπόθεση η οποία μπορεί να πάρει διαστάσεις και να αποσταθεροποιήσει ολόκληρη τη κυβέρνηση στη Γαλλία. Το ερώτημα βέβαια παραμένει, ποιος είναι ο πραγματικό λόγος μία γαλλικής εμπλοκής, σε εποχές κοινωνικής και οικονομικής ένδειας στη συγκεκριμένη περιοχή. Ποια είναι η ταυτότητα των «ανταρτών» οι οποίο ήταν σε θέση να καταλάβουν μία ολόκληρη χώρα με αποτέλεσμα να τεθεί σε λειτουργία η γαλλική πολεμική μηχανή; Τι το σημαντικό υπάρχει στη περιοχή για το οποίο ένας Γάλλος πρόεδρος θα διακινδύνευε το πολιτικό του μέλλον με την απόφασή του να εμπλακεί σε έναν, εκ πρώτης όψεως «αποικιακού» τύπου πόλεμο; Ποια τέλος είναι η σημασία των δυνάμεων του Νίγηρα στην όλη υπόθεση;
Το «defence-point.gr», δεν μπορεί παρά να παραπέμψει σε μία ανάλυση του περιοδικού «Στρατιωτική Ισορροπία & Γεωπολιτική» (τεύχος 26, Απρίλιος 2012) με τίτλο «Τουαρέγκ οι… Κούρδοι της Βορείου Αφρικής: Επικείμενη αλλαγή συνόρων στην περιοχή;» (ΠΑΤΗΣΤΕ ΣΤΟ ΧΡΩΜΑΤΙΣΤΟ ΜΕΡΟΣ). Ίσως λοιπόν τα πράγματα να μην είναι τόσο απλά, δηλαδή ίσως το θέμα να μην έχει να κάνει μόνο με το ζήτημα του ισλαμικού εξτρεμισμού αλλά να υποκρύπτει και άλλα σημαντικά θέματα.
Το ζήτημα του Μάλι είναι τόσο μεγάλης σημασίας για το Παρίσι ώστε παρά το γεγονός πως τυχών άμεση στρατιωτική επέμβασή του στη συγκεκριμένη περιοχή να θέσει σε κίνδυνο τη ζωή Γάλλων υπηκόων οι οποίοι κρατούνται όμηροι από ισλαμιστές αντάρτες, αλλά και θα μετατρέψει 30.000 πολίτες του σε όλα τα γειτονικά κράτη ως πιθανούς στόχους αντιποίνων, αποφάσισε να «διαβεί τον Ρουβικώνα».
Ο υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας δήλωσε πως «πρέπει να σταματήσουμε την επίθεση των επαναστατών, διαφορετικά ολόκληρο το Μάλι θα πέσει στα χέρια τους με αποτέλεσμα αυτό να αποτελέσει μία μεγάλη απειλή τόσο για την Αφρική όσο και για την Ευρώπη». Υπογραμμίζει μάλιστα πως ο κίνδυνος αυτών των εξελίξεων είναι σοβαρότερος από αυτόν των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν.
Εδώ και μήνες η Γαλλία προσπαθεί διακριτικά να βοηθήσει τις κυβερνητικές δυνάμεις με διακριτικό αλλά «σαφή» τρόπο κάτι το οποίο προφανώς δεν ήταν αρκετό αφού από την Πέμπτη οι αντάρτες έχουν καταλάβει τη πόλη Κόνα, σημαντικό αστικό κέντρο αφού αποτελεί και την πύλη εισόδου στη πρωτεύουσα της χώρας, η οποία βρίσκεται 600 χλμ. νοτιότερα. Με αυτά τα δεδομένα και με τους κυβερνητικούς να αδυνατούν να αναχαιτίσουν τους αντάρτες, ο σοσιαλιστής πρόεδρος της Γαλλίας έδωσε το πράσινο φως για την έναρξη αεροπορικών επιχειρήσεων, ενώ το Παρίσι στέλνει και χερσαίες δυνάμεις στη περιοχή. Μεταγωγικά αεροσκάφη C-160, επιθετικά ελικόπτερα αλλά και μαχητικά Rafale εμπλέκονται ή αναμένεται να εμπλακούν στις επιχειρήσεις υποστήριξης των κυβερνητικών.
Στη συγκεκριμένη επιχείρηση η Γαλλία φαίνεται να προσπαθεί να επιβεβαιώσει τον ηγετικό της ρόλο στα τεκταινόμενα στη Δυτική Αφρική, η οποία και αποτελεί πρώην αποικιακό της έδαφος. Η Μεγάλη Βρετανία αλλά και οι Ευρωπαίοι εταίροι, αλλά ακόμα και η αντιπολίτευση στη χώρα, υποστηρίζουν τη πρωτοβουλία του Γάλλου προέδρου.
Στο βόρειο Μάλι το οποίο ελέγχεται από τους αντάρτες, έχει επιβληθεί ο Ισλαμικός Νόμος (Σαρία) ενώ οι δυνάμεις των αντικαθεστωτικών έχουν λάβει οπλισμό αλλά και προσωπικό από τη γειτονική Λιβύη η οποία έως προ ολίγων μηνών βρισκόταν υπό τη δίνη του εμφυλίου, με αποτέλεσμα, όπλα και μισθοφόροι (όσοι δεν έχουν «μετατεθεί» στη Συρία) να βρίσκουν στις χώρες της Δυτικής Αφρικής πρόσφορο έδαφος.
Όπως προαναφέρθηκε, με την απόφασή της να εμπλακεί στη περιοχή η Γαλλία γίνεται αυτομάτως στόχος των «συμμάχων» των ανταρτών οι οποίοι δεν είναι άλλοι από την Αλ Κάιντα αλλά και το Ισλαμικό Μαγκρέμπ (AQIM) οι οποίοι απειλούν να εκτελέσουν τους Γάλλους αιχμαλώτους αλλά και να χτυπήσουν γαλλικούς στόχους στη περιοχή αλλά και την ίδια τη Γαλλία.
Ως πράξη «πολιτικού θάρρους» χαρακτηρίζεται η κίνηση του Φρανσουά Ολάντ, ο οποίος μεταξύ άλλων προσπαθεί να δώσει απάντηση και στους επικριτές της αποτυχημένης προσπάθειας μονάδας των ειδικών δυνάμεων να απελευθερώσουν Γάλλο πράκτορα που κρατούνταν αιχμάλωτος από την ΑQIM στη Σομαλία από το 2009 ο οποίος σύμφωνα με τις γαλλική πλευρά έχασε τη ζωή του κατά τη προσπάθεια διάσωσής του πριν λίγες ημέρες, κάτι που οι αντάρτες διαψεύδουν.
Σύμφωνα με το επίσημο σχεδιασμό η Γαλλία δεν προσπαθεί να προσχωρήσει σε μονομερή επέμβαση στη χώρα, αλλά σκοπεύει να αναχαιτίσει τους αντάρτες στα κεντρικά της χώρας και τους κρατήσει εκεί μέχρι να επέμβουν οι χώρες της δυτικής Αφρικής (ECOWA) και να «καθαρίσουν» το παιχνίδι. Σύμφωνα με τους αναλυτές οι δυνάμεις του γειτονικού Νίγηρα πρόκειται να παίξουν σημαντικό ρόλο στην όλη επιχείρηση. Ο αριθμός δε των δυνάμεων που θα προστρέξουν προς τη διάσωση του Μπαμάκο αναμένεται σε πρώτη φάση να φτάσει τους 3.300.
Στην ίδια τη Γαλλία δεν λείπουν και φωνές οι οποίες προειδοποιούν για ένα «γαλλικό Βιετνάμ», ενώ άλλη εκτιμούν πως η κίνηση αυτή έχει και μικροπολιτικά κριτήρια αφού η δημοτικότητα του προέδρου βρίσκεται στα χαμηλότερα ποσοστά, ενώ μετά το «γέλιο» που έπεσε με το θέμα του «συντρόφου» Ζεράρ Ντεπαρτιέ, αλλά και τις λαϊκές κινητοποιήσεις, η κυβέρνηση θα ήθελε να κερδίσει για ακόμα μια φορά τον σεβασμό της γαλλικής κοινής γνώμης και τι το πιο σημαντικό από έναν «πρόεδρο σε πόλεμο».
Αυτά είναι τα έως τώρα δεδομένα για μία υπόθεση η οποία μπορεί να πάρει διαστάσεις και να αποσταθεροποιήσει ολόκληρη τη κυβέρνηση στη Γαλλία. Το ερώτημα βέβαια παραμένει, ποιος είναι ο πραγματικό λόγος μία γαλλικής εμπλοκής, σε εποχές κοινωνικής και οικονομικής ένδειας στη συγκεκριμένη περιοχή. Ποια είναι η ταυτότητα των «ανταρτών» οι οποίο ήταν σε θέση να καταλάβουν μία ολόκληρη χώρα με αποτέλεσμα να τεθεί σε λειτουργία η γαλλική πολεμική μηχανή; Τι το σημαντικό υπάρχει στη περιοχή για το οποίο ένας Γάλλος πρόεδρος θα διακινδύνευε το πολιτικό του μέλλον με την απόφασή του να εμπλακεί σε έναν, εκ πρώτης όψεως «αποικιακού» τύπου πόλεμο; Ποια τέλος είναι η σημασία των δυνάμεων του Νίγηρα στην όλη υπόθεση;
Το «defence-point.gr», δεν μπορεί παρά να παραπέμψει σε μία ανάλυση του περιοδικού «Στρατιωτική Ισορροπία & Γεωπολιτική» (τεύχος 26, Απρίλιος 2012) με τίτλο «Τουαρέγκ οι… Κούρδοι της Βορείου Αφρικής: Επικείμενη αλλαγή συνόρων στην περιοχή;» (ΠΑΤΗΣΤΕ ΣΤΟ ΧΡΩΜΑΤΙΣΤΟ ΜΕΡΟΣ). Ίσως λοιπόν τα πράγματα να μην είναι τόσο απλά, δηλαδή ίσως το θέμα να μην έχει να κάνει μόνο με το ζήτημα του ισλαμικού εξτρεμισμού αλλά να υποκρύπτει και άλλα σημαντικά θέματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου