Τα δισεκατομμύρια που επενδύσει η Βαγδάτη με σκοπό την ανάκτηση της αμυντικής ικανότητας και επάρκειας υπό φυσιολογικές συνθήκες θα έπρεπε να αποτελεί αιτία πανηγυρισμού για τις χώρες που διαθέτουν ισχυρές αμυντικές βιομηχανίες, καθώς θα διαγκωνίζονταν για τη διασφάλιση επιρροής στη χώρα με σκοπό να αποσπάσουν ένα κομμάτι από την πίτα.
Στην περίπτωση του Ιράκ τα πράγματα είναι όμως εντελώς διαφορετικά, αφού η χώρα βρίσκεται στο επίκεντρο της προσοχής, καθώς επηρεάζει καθοριστικά τις εξελίξεις σε μια σειρά από θέματα ασφαλείας που απειλούν περαιτέρω την ειρήνη και τη σταθερότητα μιας ήδη αποσταθεροποιημένης περιοχής. Οι εξοπλισμοί του χρηματοδοτούνται από τα έσοδα από το πετρέλαιο, αφού πλέον η παραγωγική ικανότητα της χώρας έχει αποκατασταθεί πλήρως, με το Ιράκ να παίρνει τη θέση που του αντιστοιχεί στη διεθνή αγορά, αναλογικά προς τα αποθέματά του.
Οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν σημαντικά προβλήματα μετά την ανατροπή του καθεστώτος του Σαντάμ Χουσεΐν, αφού η σιιτική κυβέρνηση του Νούρι Αλ Μάλικι, είναι σχεδόν ευθυγραμμισμένη με τον μεγάλο αντίπαλο στην περιοχή, το Ιράν και αφετέρου λόγω του έντονου φλερτ των τελευταίων μηνών – τουλάχιστον – με τη Ρωσία, του Βλαντιμίρ Πούτιν πλέον… Επίσης, η σύγκρουση με τους Κούρδους στον Βορά, οι οποίοι διατηρούν προνομιακές σχέσεις με τις ΗΠΑ. Μελέτη του «Oxford Analytica» αναδεικνύει το ζήτημα που αποτελεί πρόβλημα το οποίο θα μπορούσε μελλοντικά να οδηγήσει σε σοβαρές «εκτροπές»…
Οι Ιρακινοί είναι δυσαρεστημένοι από τις καθυστερήσεις στην παράδοση των αμερικανικών οπλικών συστημάτων από τις Ηνωμένες Πολιτείες (ύψους 19 δισεκατομμυρίων δολαρίων!), κάτι που χρησιμοποιούν ως δικαιολογία – πρόσχημα για να στραφούν και σε άλλους προμηθευτές, όπως τους Ρώσους, τους Τσέχους, ακόμα και τους Κινέζους!
Στα αμερικανικά οπλικά συστήματα ξεχωρίζουν τα 36 μαχητικά F-16IQ Block 52 της Lockheed Martin που θα σχηματίσουν δύο μοίρες. Η Βαγδάτη έχει διαμηνύσει την πρόθεσή της να φθάσει τον αριθμό των μαχητικών στα 96, δηλαδή μιλάμε για μια λαμπρή από πλευράς εμπορικής προοπτική. Δεν είναι όμως μόνο τα χρήματα που παίζουν ρόλο.
Επίσης της Lockheed Martin είναι και τα μεταφορικά αεροσκάφη τύπου C-130J Super Hercules. Το Ιράκ έχει προμηθευτεί έξι, με το τρίτο κατά σειρά να τους παραδίδεται τον περασμένο μήνα (Δεκέμβριος 2012) και το σύνολο των παραδόσεων θα ολοκληρωθεί εντός του έτους.
Στο εξοπλιστικό «πακέτο» που υπογράφτηκε τον Αύγουστο του 2008 ύψους 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων, συμπεριλαμβάνονται 25 επιθετικά ελικόπτερα της Bell εξοπλισμένα με τον κατευθυνόμενο με λέιζερ πύραυλο της Lockheed Martin τύπου AGM-114 Hellfire missiles, 140 αναβαθμισμένα άρματα μάχης M1A1 Abrams της General Dynamics Land Systems (GDLS) και 160 θωρακισμένα οχήματα Guardian της Textron Marine and Land Systems.
Το εξοπλιστικό συμβόλαιο με τους Ρώσους, ύψους 4,2 δισεκατομμυρίων δολαρίων, περιλάμβανε παρά τις διαψεύσεις μαχητικά αεροσκάφη τύπου MiG-29M/M2, 30 επιθετικά ελικόπτερα τύπου Mil Mi-28N και 42 συστοιχίες του αντιαεροπορικού συστήματος εγγύς αντιαεροπορικής άμυνας τύπου Pantsir S1.
Τέλος, συμβόλαιο υπογράφτηκε και με τη Δημοκρατία της Τσεχίας για την προμήθεια 28 ελαφρών μαχητικών αεροσκαφών / αεροσκαφών προκεχωρημένης εκπαίδευσης, τύπου L-159 Alca, της εταιρίας Aero Vodochody, στην επίσκεψη που πραγματοποίησε στην Πράγα τον περασμένο Οκτώβριο, ύψους ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων περίπου.
Στην περίπτωση του Ιράκ τα πράγματα είναι όμως εντελώς διαφορετικά, αφού η χώρα βρίσκεται στο επίκεντρο της προσοχής, καθώς επηρεάζει καθοριστικά τις εξελίξεις σε μια σειρά από θέματα ασφαλείας που απειλούν περαιτέρω την ειρήνη και τη σταθερότητα μιας ήδη αποσταθεροποιημένης περιοχής. Οι εξοπλισμοί του χρηματοδοτούνται από τα έσοδα από το πετρέλαιο, αφού πλέον η παραγωγική ικανότητα της χώρας έχει αποκατασταθεί πλήρως, με το Ιράκ να παίρνει τη θέση που του αντιστοιχεί στη διεθνή αγορά, αναλογικά προς τα αποθέματά του.
Οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν σημαντικά προβλήματα μετά την ανατροπή του καθεστώτος του Σαντάμ Χουσεΐν, αφού η σιιτική κυβέρνηση του Νούρι Αλ Μάλικι, είναι σχεδόν ευθυγραμμισμένη με τον μεγάλο αντίπαλο στην περιοχή, το Ιράν και αφετέρου λόγω του έντονου φλερτ των τελευταίων μηνών – τουλάχιστον – με τη Ρωσία, του Βλαντιμίρ Πούτιν πλέον… Επίσης, η σύγκρουση με τους Κούρδους στον Βορά, οι οποίοι διατηρούν προνομιακές σχέσεις με τις ΗΠΑ. Μελέτη του «Oxford Analytica» αναδεικνύει το ζήτημα που αποτελεί πρόβλημα το οποίο θα μπορούσε μελλοντικά να οδηγήσει σε σοβαρές «εκτροπές»…
Οι Ιρακινοί είναι δυσαρεστημένοι από τις καθυστερήσεις στην παράδοση των αμερικανικών οπλικών συστημάτων από τις Ηνωμένες Πολιτείες (ύψους 19 δισεκατομμυρίων δολαρίων!), κάτι που χρησιμοποιούν ως δικαιολογία – πρόσχημα για να στραφούν και σε άλλους προμηθευτές, όπως τους Ρώσους, τους Τσέχους, ακόμα και τους Κινέζους!
Στα αμερικανικά οπλικά συστήματα ξεχωρίζουν τα 36 μαχητικά F-16IQ Block 52 της Lockheed Martin που θα σχηματίσουν δύο μοίρες. Η Βαγδάτη έχει διαμηνύσει την πρόθεσή της να φθάσει τον αριθμό των μαχητικών στα 96, δηλαδή μιλάμε για μια λαμπρή από πλευράς εμπορικής προοπτική. Δεν είναι όμως μόνο τα χρήματα που παίζουν ρόλο.
Επίσης της Lockheed Martin είναι και τα μεταφορικά αεροσκάφη τύπου C-130J Super Hercules. Το Ιράκ έχει προμηθευτεί έξι, με το τρίτο κατά σειρά να τους παραδίδεται τον περασμένο μήνα (Δεκέμβριος 2012) και το σύνολο των παραδόσεων θα ολοκληρωθεί εντός του έτους.
Στο εξοπλιστικό «πακέτο» που υπογράφτηκε τον Αύγουστο του 2008 ύψους 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων, συμπεριλαμβάνονται 25 επιθετικά ελικόπτερα της Bell εξοπλισμένα με τον κατευθυνόμενο με λέιζερ πύραυλο της Lockheed Martin τύπου AGM-114 Hellfire missiles, 140 αναβαθμισμένα άρματα μάχης M1A1 Abrams της General Dynamics Land Systems (GDLS) και 160 θωρακισμένα οχήματα Guardian της Textron Marine and Land Systems.
Το εξοπλιστικό συμβόλαιο με τους Ρώσους, ύψους 4,2 δισεκατομμυρίων δολαρίων, περιλάμβανε παρά τις διαψεύσεις μαχητικά αεροσκάφη τύπου MiG-29M/M2, 30 επιθετικά ελικόπτερα τύπου Mil Mi-28N και 42 συστοιχίες του αντιαεροπορικού συστήματος εγγύς αντιαεροπορικής άμυνας τύπου Pantsir S1.
Τέλος, συμβόλαιο υπογράφτηκε και με τη Δημοκρατία της Τσεχίας για την προμήθεια 28 ελαφρών μαχητικών αεροσκαφών / αεροσκαφών προκεχωρημένης εκπαίδευσης, τύπου L-159 Alca, της εταιρίας Aero Vodochody, στην επίσκεψη που πραγματοποίησε στην Πράγα τον περασμένο Οκτώβριο, ύψους ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων περίπου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου