Η Ελλάδα στριμωγμένη από τους «ενεργειακούς γίγαντες»

Της ΝΕΦΕΛΗΣ ΤΖΑΝΕΤΑΚΟΥ

Στη μέγκενη των γεωπολιτικών και γεωστρατηγικών σχεδιασμών στη ΝΑ Ευρώπη βρίσκεται η Αθήνα, σε σχέση τόσο με τη χάραξη του «νοτίου διαδρόμου φυσικού αερίου» όσο και με το υπό διαμόρφωση ενεργειακό σκηνικό στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου.

Η αποδυναμωμένη λόγω Μνημονίων Ελλάδα καλείται να εξισορροπήσει τις απαιτήσεις, από τη μια πλευρά των ΗΠΑ, που επιδιώκουν να παρεμποδίσουν τη συμμετοχή της Ρωσίας στις εξελίξεις, και, από την άλλη, της Μόσχας, η οποία θέλει να αποκτήσει αναβαθμισμένο ρόλο στο ενεργειακό παιχνίδι της περιοχής. Αρκεί να μην πέσει η χώρα θύμα στη «μάχη των γιγάντων».
   Το ενδιαφέρον εστιάζεται στον αγωγό φυσικού αερίου Trans Adriatic Pipeline. Η Ελλάδα, η οποία θέλει να παραμείνει στο παιχνίδι των αγωγών μεταφοράς φυσικού αερίου από την περιοχή της Κασπίας στην Ευρώπη και αναγνωρίζοντας ότι ο ΤΑΡ είναι αυτή την στιγμή το μόνο έργο που της δίνει αυτή τη δυνατότητα, την προσεχή Τετάρτη υπογράφει μία νέα, δεσμευτική διακρατική συμφωνία με την Ιταλία και την Αλβανία, αφήνοντας σε «εκκρεμότητα» το ζήτημα της οριοθέτησης Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης με τα Τίρανα.
Σε ανώτατο κυβερνητικό επίπεδο προσφέρεται στήριξη στον ΤΑΡ, αφ' ότου από τη μάχη των αγωγών αποσύρθηκε ο έτερος υποψήφιος αγωγός που προέβλεπε τη συμμετοχή της Ελλάδας, ο ελληνοϊταλικός Interconnector Turkey - Greece - Italy (ITGI).
Ο στόχος είναι η κοινοπραξία που ελέγχει το κοίτασμα Shah Deniz στο Αζερμπαϊτζάν -την οποία απαρτίζουν η βρετανική ΒΡ, η νορβηγική Statoil, η αζέρικη Socar, η γαλλική Total, η ρωσική LukAgip και η τουρκική ΤΡΑΟ- τον Ιούνιο να δώσει το πράσινο φως στον ΤΑΡ, επιλέγοντας τη διαδρομή μέσω Ελλάδας για την εξαγωγή στην Ευρώπη του αζέρικου φυσικού αερίου.
Εάν δεν συμβεί αυτό και ο κλήρος πέσει στον αγωγό Nabucco West, ο οποίος θα διασχίσει τις χώρες των Βαλκανίων για να καταλήξει στην Αυστρία, τότε η χώρα μας θα χάσει το γεωστρατηγικό της προβάδισμα έναντι των βόρειων γειτόνων, ενώ η Τουρκία θα πετύχει έναν από τους στόχους της εξωτερικής της πολιτικής, να αναδειχθεί δηλαδή εκείνη σε «ενεργειακό κόμβο» της ανατολικής Μεσογείου.
Η Ρωσία, τέλος, δρομολογεί την κατασκευή ενός άλλου αγωγού, του South Stream, ο οποίος δεν συμπεριλαμβάνει την Ελλάδα, και στέλνει προειδοποιήσεις στην Αθήνα ότι, στην περίπτωση που αποκλειστεί ρωσική εταιρεία από την ελληνική αγορά ενέργειας, θα αποσύρει το σύνολο των επενδύσεών της από τη χώρα.