Πηγή : Techie Chan
Η κύπρος.
Αν δεν έχετε διαβάσει τις ειδήσεις, να σας πληροφορήσω πως η κύπρος υπέγραψε μνημόνιο συνεργασίας στο eurogroup της παρασκευής στο οποίο (πέρα από τα συνηθισμένα ΔΝΤ κόλπα περί μειώσεως των μισθών , περικοπών στο δημόσιο και άλλων που θα έρθουν), υπόσχεται πως θα κουρέψει τις καταθέσεις των τραπεζών σε ύψος 6,75% σε όσους διατηρούν λογαριασμούς κάτω των 100.000 ευρώ και 9,9% σε όσους διατηρούν λογαριασμούς άνω των 100.000 ευρώ. Και με αυτή την είδηση όλα τα υπόλοιπα σημεία του μνημονίου εξαφανίστηκαν.
Το κούρεμα των καταθετών είναι φυσικά άδικο καθώς, όπως συμβαίνει πάντα σε αυτή την κρίση, οι μικροκαταθέτες την πληρώνουν περισσότερο, τη στιγμή που οι πολύ πλούσιοι λογαριασμοί “κρύβονται” πίσω από τους μεσαίο-μεγάλους καταθέτες των 100.000ευρώ.
Στην ουσία το κούρεμα των καταθέσεων είναι μια υποχρεωτική συμμετοχή των καταθετών στην αύξηση μετοχικού κεφαλαίου των κυπριακών τραπεζών καθώς οι καταθέτες θα πάρουν αντίστοιχες τραπεζικές μετοχές ανάλογα με το ποσό που θα κουρευτεί. Έτσι με αυτόν τον μαγικό τρόπο τα ξένα κεφάλαια (καταθέσεις) μετατρέπονται σε ίδια (μετοχές) χωρίς φυσικά να ερωτηθούν οι ενδιαφερόμενοι “επενδύτες”.
Το σοκ που έχει προκαλέσει στην κύπρο η συγκεκριμένη απόφαση είναι λογικό και αναμενόμενο. Σε όλη τη διάρκεια της κρίσης, είτε στο κομμάτι που αυτή ήταν αθέλητη (χρεοκοπίες τραπεζών), είτε ηθελημένη (κρίση ομολόγων κρατών της ευρωζώνης), οι χειριστές των γεγονότων ήταν πολύ προσεκτικοί να προστατέψουν απόλυτα τις καταθέσεις. Ακόμα και σε τράπεζες που κατέρρευσαν, οι κυβερνήσεις δήλωναν πως εγγυώνται για το σύνολο των καταθέσεων κι όχι μόνο για τα πρώτα 100.000ευρώ που ήταν το όριο. Αυτό έγινε για δύο τρεις λόγους. Οι εξαιρέσεις ήταν ελάχιστες και δεν αφορούν το ευρώ (η μόνη που γνωρίζω ήταν μία τράπεζα στην δανία, όπου τηρήθηκε το όριο των 100.000).
Ο πρώτος λόγος που συνέβη αυτό ήταν για να διατηρηθεί η σταθερότητα του συστήματος και αν μη δημιουργηθεί πανικός. Ο δεύτερος λόγος ήταν προκειμένου να ξελασπώσουν τους πλούσιους καταθέτες. Διότι αν οι καταθέτες άνω των 100.000ευρώ κουρεύονταν κατά ένα ποσοστό -έτσι όπως ορίζει ο νόμος- δεν θα δημιουργούνταν κανένας πανικός, ακριβώς όπως δεν δημιουργήθηκε στη δανία. Αυτό συμβαίνει για δύο κυρίως λόγους. Αν έχεις μισό εκατομμύριο ευρώ και σου φάνε ένα 10-20% χέστηκε η φοράδα στο αλώνι, καθώς πρόκειται για παρκαρισμένο πλούτο που δεν πρόκειται ποτέ να απειλήσει τον τρόπο ζωής σου. Η δεύτερος λόγος έχει να κάνει με το γεγονός πως μερικοί χιλιάδες πλούσιοι δεν θα κατέβουν στο σύνταγμα να διαμαρτυρηθούν αν τους φας ένα 20%. Κι άλλωστε γι’αυτούς που είναι πολύ ζόρικοι και διάβαζαν ayn rand στα νιάτα τους, τους στέλνεις τον αντίστοιχο σδοε διότι είναι πρακτικά αδύνατο να αποκτήσεις μισό εκ ευρώ και νόμιμα και ηθικά.
Ο τρίτος λόγος που υπήρχε τόσο μεγάλη πρόνοια στην προστασία των καταθέσεων, ήταν να αποφευχθεί η εμπειρία της αργεντινής. Στην αργεντινή οι κυβερνήσεις σε συνεργασία με το δντ πηδούσαν τους αργεντίνους επί σειρά ετών. Ήταν ο περιορισμός των αναλήψεων (corralito) που δημιούργησε τις κοινωνικές εκείνες πλειοψηφίες που έριξαν την κυβέρνηση. Με λίγα λόγια οι θειάδες με τις γούνες δεν θα κατέβαιναν στο δρόμο για τους πρεκάριους, αλλά για τις καταθέσεις τους, πήραν την κατσαρόλα και το αργεντίνικο πολιτικό σύστημα έγινε με τα κρεμμυδάκια.
Οπότε το γεγονός πως τώρα επιλέχθηκε το κούρεμα των καταθέσεων στην κύπρο, σημαίνει πολύ περισσότερα πράγματα από μια απλή αναγκαία πολιτική απόφαση, όπως τα κυρίαρχα μέσα το παρουσιάζουν. Αλλά θα ασχοληθούμε με αυτό μετά. Τώρα ας μείνουμε στην κύπρο.
Στην κύπρο λοιπόν αυτή τη στιγμή δεν είναι καν βέβαιο πως ο δεξιός νεοφιλελεύθερος πρόεδρας θα έχει την πλειοψηφία στη βουλή για να περάσει τα μέτρα. Μέχρι εχθές διάβαζα πως χρειάζεται πλειοψηφία 75%, αλλά από εχθές αποφάσισαν διαφορετικά και τώρα μιλάνε για απλή πλειοψηφία. Ο θίασος είναι όλος επί σκηνής και το σενάριο είναι ένα copypaste από το ελληνικό και το ιρλανδικό σενάριο.
Η κυβέρνηση λέει πως αυτό ήταν το καλύτερο δυνατό γιατί το δντ ήθελε κούρεμα και καλά 40%. Η προηγούμενη κυβέρνηση κάνει την ανήξερη και πετάει δύο δεκάρικους πως θα ζητήσει δημοψήφισμα για την παραμονή της χώρας στο ευρώ (τους οποίος δείχνει να αποσύρει όπως φαίνεται σήμερα) και γενικά ακόμα και η απλή πλειοψηφία είναι πολύ αμφίβολο αν θα μαζευτεί καθώς η κύπρος είναι μικρό μέρος και δεν ονομάζονται άδικα μεταξύ τους κουμπάροι. Δεν έχει περάσει άλλωστε πολύς καιρός από τότε που ο φρέσκος κουμπάρος πρόεδρος αναστασιάδης δήλωνε κατηγορημαιτκά πως δεν θα υπάρξει κανένα κούρεμα. Βάζω στοίχημα πως μέχρι να πετάξετε τον χαρταετό σας, οι πιέσεις από τους κακούς ευρωπαϊους θα γίνουν αφόρητες (σύμφωνα πάντα με δημοσιογραφικές πληροφορίες) όπως και στην ιρλανδία το 2010.
Τι βλέπουμε στο θίασο? Μια μεγάλη βιασύνη. Στην ελλάδα ο ΓρΑΠ είχε 9 ολόκληρους μήνες μπροστά του για να προετοιμάσει τη στροφή από το λεφτά υπάρχουν στο σώσαμε τη χώρα του καστελόριζου. Και για να δικαιολογηθεί αυτή η βιασύνη, μπαίνουν στο τραπέζοι οι κακοί ευρωπαίοι φυσικά που πιέζουν αφόρητα. Ο πρόεδρας μάλιστα διέρρευσε πως η εκτ θα απέσυρε το ταμείο έκτακτης χρηματοδότησης των κυπριακών τραπεζών (ELA) αν δεν συμφωνούσε και άρα και πάλι ευχαριστώ να λέτε αχάριστοι.
Παρότι δεν ήμουν παρόν στο eurogroup για να μπορώ να ξεβρακώσω τις όποιες υποτιθέμενες απειλές, για να αποσυρθεί ο ELA θα πρέπει να πάρει αντίστοιχη απόφαση το συμβούλιο της ΕΚΤ, κι όχι ο κακός δρακουμέλ άσμουσεν έτσι όπως εμφανίζεται στις “διαρροές” να δίνει εντολή στον ντράγκι να κλείσει τις κυπριακές τράπεζες (δεν σε πιάνει ένα ρίγος?). Με λίγα λόγια λοιπόν η ελλάδα, η ιρλανδία, η πορτογαλία, η ισπανία, η ιταλία, το βέλγιο και η γαλλία και φυσικά και η ίδια η κύπρος θα έπρεπε να συμφωνήσουν στην απαγόρευση του ELA για την κύπρο τη στιγμή που όλες αυτές οι χώρες λιγότερο ή περισσότερο τον χρησιμοποιούν ή τον χρειάζονται. Παρακάτω θα εξηγήσω γιατί αυτό είναι αδύνατο, οπότε αυτή τη στιγμή αφήστε με να συνεχίσω να βαράω τον κουμπάρο πρόεδρα.
Έτσι λοιπόν βλέπουμε το κλασικό θέατρο όπου ο πρόεδρας έρχεται δαρμένος (δυστυχώς το κόπιράιτ της δακρύζουσας το έχει καταλάβει ο πρώην πρόεδρος ή αλλιώς γνωστός και ως η παναγιά η δακρύζουσα η ακελίτισσα) και λέει παιδιά τι να κάνουμε για την πατρίδα πρέπει να πονέσετε
Το πως θα αντιδράσουν οι κουμπάροι κανείς δεν ξέρει. Ο μυστικοσύμβουλάς μου λέει ότι τα κλανς θα το λύσουν εσωτερικά το θέμα και δύσκολα να κουνήσουν τον κώλο τους να βγουν στον δρόμο, αλλά εγώ λέω ποτέ μην υποτιμάς την οργή του μικροαστού έστω κι αν είναι κουμπάρος.
Καθώς οι κυπριακές τράπεζες κατέχουν πολλές καταθέσεις ξένων μη κυπραίων το κούρεμα έχει ένα δέλεαρ. Από τα 68δις ευρώ καταθέσεων (ιαν 2013), τα 21δις επισήμως ανήκουν σε ξένους (ρώσους, έλληνες*, βρετανούς). Φαντάζομαι θα υπάρχουν αρκετά ακόμα όπου επισήμως ανήκουν σε κυπρίους αλλά είναι χρήματα ξένων. Οπότε το κούρεμα βάζει στο παιχνίδι της μετοχοποίησης των κυπριακών τραπεζών και διάφορους ξένους που δεν ψηφίζουν. Το πρόβλημα με αυτή τη λογική είναι ότι δεν μπορείς να τη φέρεις στους ξένοι πολλές φορές, άρα αν είναι να τους κουρέψεις σκίστους τώρα αλά ισλανδία κι άρχισε να τρέχεις. Διότι με το που ανοίξουν οι τράπεζες οι ξένοι θα πάρουν τα χρήματά τους να φύγουν. Και φαντάζομαι ένα δημοψήφισμα με έξοδο της χώρας από την ευρωζώνη αυτό το νόημα θα είχε. Εκτός κι αν η ποσότητα του νέου κυπριακού ρεάλιου περιοριζόταν αρκετά προκειμένου να αυξηθεί η αξία του σε σχέση με το ευρώ. Αλλά προχωράμε πολύ τώρα. Στην ουσία αν προχωρήσει αυτό το κούρεμα η κύπρος θα ξεγράψει το μοντέλο ανάπτυξης που διέθετε εδώ και τουλάχιστον 25 χρόνια από τότε δηλαδή που ο κουμπάρος βασιλείου τους έκανε και επισήμως ένα καλό αξιοπρεπές πλυντήριο/off shore παράδεισο. Κι αυτό δεν ξέρουμε τι επιπτώσεις θα έχει για τους διάφορους ξένοι συμμάχοι της που έχουν εμπιστευθεί στον κουμπάρο πρόεδρο τους “κόπους” μιας ζωής ( των άλλων χικ).
*δεν μου διαφεύγει η ειρωνεία του ελληνικού smart money που έφυγε από την ελλάδα για να πάει στην κύπρο προκειμένου να σωθεί από μια ελληνική έξοδο από το ευρώ και τώρα τρώει το κούρεμα κατακέφαλα
Και οι υπόλοιποι.
Αν υπάρχει κάτι ακόμα πιο ενδιαφέρον από το τι συμβαίνει στην κύπρο, αυτό είναι το τι σηματοδοτεί αυτή η κίνηση του eurogroup για τους υπόλοιπους. Από την αρχή της ευρωπαϊκής κρίσης προσπαθώ να σας περιγράψω το όλο παραμύθι ως την κλασική φωτογραφία (που δεν βρίσκω αυτή τη στιγμή) με τους αυτοκρατορικούς πιγκουίνους να προσπαθούν να σπρώξουν ο ένας τον άλλο μέσα στο νερό. Η ελλάδα ήταν ο πρώτος που έπεσε και μάλιστα πήδηξε μόνος του όπως όλοι ξέρουμε πια (ένα μεγάλο ευχαριστώ στην κυβέρνηση ΓρΑΠ). Και μετά ακολούθησαν και οι άλλοι. Τώρα η ίδια μάχη έχει μεταφερθεί στο ποιος θα σπρώξει τον άλλο πρώτος έξω από το ευρώ. Το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο (η διάλυση του ευρώ), αλλά η πολιτική σημασία διαφορετική, καθώς όλοι θα έχουν μια καλή δικαιολογία γιαυτή τη διάλυση (που προσθεού δεν προκάλεσαν οι ίδιοι). Μέχρι τον σεπτέμβρη το μπαλάκι της εξόδου βάρυνε τους γερμανοί, αλλά από το σεπτέμβρη και μετά άρχισε να φαίνεται πως βάραινε ξανά την περιφέρεια.
Εδώ πρέπει να δώσω τα συγχαρήκια μου στο βαρουφάκη γιατί τουλάχιστον 4 μήνες πριν τη μαγική μου σφαίρα δήλωσε απερίφραστα πως έχει αποφασιστεί η διάλυση της ευρωζώνης. Η δική μου σφαίρα χρειάστηκε να φτάσει στον σεπτέμβρη για να αποφασίσει πως πάμε κατά κει και η προχθεσινή απόφαση νομίζω επιβεβαιώνει εντελώς αυτή τη γραμμή σκέψης. Και δώστε βάση στο ταχυδακτυλουργικό.
Εδώ και 4 χρόνια συμβαίνει μια μεγάλη μεταφορά κεφαλαίων από την περιφέρεια της ευρωζώνης στο κέντρο της. Αυτή η μετάφορα κεφαλαίων είναι λειψή για διάφορους τεχνικούς λόγους που έχουμε περιγράψει σε άλλα σεντόνια και αφορούν το πόσο λειψά λειτουργεί το σύστημα διατραπεζικών συναλλαγών Target II. Αυτά όμως δεν αφορούν την ιστορία μας. Αυτό που την αφορά είναι η τεράστια μεταφορά κεφαλαίων που ξελασπώνονται από κακές επενδύσεις στον νότο και μεταφέρονται καθαρά και ασφαλώς στο βορά. Αυτή η μετακίνηση έχει βοηθήσει χώρες σαν τη γερμανία (κυρίως) να φουσκώνουν την οικονομία τους και να κρύβουν προσωρινά πίσω από αυτό το φούσκωμα την πραγματική οικονομική συρρίκνωση που βιώνουν. Αυτή η βοήθεια είναι φυσικά προσωρινή και επιθυμητή μόνο σε βραχυχρόνιο επίπεδο (το γιατί παρακάτω). Στην ουσία το χρεοκοπημένο βέλγιο δεν σώθηκε τόσο γιατί οι καταθέτες του αγόρασαν “λαϊκά ομόλογα”, αλλά γιατί πάρα πολλά κεφάλαια θεώρησαν πιο ασφαλές να τοποθετηθούν στο βέλγιο απ’ ότι πχ στην ιρλανδία ή την ισπανία. Αυτό φυσικά δεν το κάνει λιγότερο χρεοκοπημένο. Όμως η ρευστότητα επιτρέπει πάντα σε έναν χρεοκοπημένο να δείχνει πως είναι υγιής.
Όμως αυτή η τεράστια μεταφορά κεφαλαίων και άρα ρευστότητας στο κέντρο, στην ουσία “στραγγίζει” τις χώρες της περιφέρειας. Το αυτό φαίνεται από το “χρηματοδοτικό κενό” που διαθέτουν όλα σχεδόν τα τραπεζικά συστήματα της περιφέρειας. Και αυτό το χρηματοδοτικό κενό αντικατοπτρίζεται με τη σειρά του στην απομόχλευση και την πιστωτική συρρίκνωση και άρα την ύφεση που δημιουργείται. Διότι ας μην ξεχνάμε πως εδώ και 20 χρόνια η μοναδική ανάπτυξη που υπάρχει είναι η πιστωτική φούσκα. Άρα όταν παύει η πιστωτική φούσκα έχουμε ύφεση
Η απόφαση του eurogroup για κούρεμα των κυπριακών καταθέσεων και το σημερινό follow up των γερμανών δείχνει πως κάποιοι έχουν αποφασίσει να τραβήξουν το σχοινί. Κι αυτό το σχοινί αφορά τους πάντες. Η μέρκελ δήλωσε πως όλοι οι καταθέτες είναι υπεύθυνοι για τις τράπεζες στην κύπρο. Κάτι που φυσικά είναι μια τεράστια αλλαγή στάσης από την προηγούμενη (έμπρακτη με πολλά δις) θέση της όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης, όπου όχι μόνο οι καταθέτες, αλλά και οι μέτοχοι των τραπεζών δεν είναι υπεύθυνοι για την κατάσταση μιας τράπεζας. Η μέρκελ είναι όμως ο κακός. Ο καλός είναι ο -και καλά- σοσιαλδημοκράτης σούλτς ο οποίος δήλωσε πως θα πρέπει να μην κουρευτούν οι καταθέσεις μέχρι 25.000 ευρώ, θέση που φαίνεται να υιοθετεί και το αριστερό die linke το οποίο παραπονιέται πάντως πως υπονομεύεται η εμπιστοσύνη στο τραπεζικό σύστημα με αυτόν τον τρόπο.
Άρα βλέπουμε όλο το γερμανικό πολιτικό σύστημα να υιοθετεί την κίνηση ως σωστή λίγο πολύ προσθέτοντας και την ηθικολογική προσέγγιση πως τα χρήματα των κυπριακών τραπεζών προέρχονται από διάφορα πλυντήρια (άρα τους αξίζει το κούρεμα). Το οποίο θα ήταν ειλικρινές αν έκαναν το ίδιο και για το λουξεμβούργο ή το βέλγιο. Αλλά ξέρω είμαι προβοκάτορας, διότι θα ήταν το αντίστοιχο του να ξεσκίσει τους παρανόμως πλουτίσαντες της λίστας λαγκάρντ η σημερινή ελληνική κυβέρνηση.
Όμως σήμερα δεν θα ασχοληθούμε με τα ελληνικά και γερμανικά λαμόγια διότι το παιχνίδι έχει χοντρύνει. Καθώς αυτή η αλλαγή στάσης της γερμανίας (και η σαστιμάρα μέχρι στιγμής των υπολοίπων) δημιουργεί μια σαφή τάση στην οικονομία της ευρωζώνης. Όσο και να ειπωθεί ότι η κύπρος είναι μια ειδική περίπτωση, οι ιρλανδοί καταθέτες σίγουρα δεν θα νιώσουν καλά, ειδικά από τη στιγμή που ξέρουν πως είναι κι αυτοί ένας off shore φορολογικός παράδεισος/πλυντήριο. Το ίδιο θα συμβεί και με τους ισπανούς καταθέτες και τους πορτογάλους, πιθανότατα και για τους έλληνες αν και οι έλληνες έχουν εξασκηθεί να μπαζοβγάζουν τα χρήματα από τις τράπεζες για να αεριστούν.
Και άρα αυτή η κίνηση θα δημιουργήσει μια μικρή ή μεγαλύτερη κίνηση των κεφαλαίων προς το κέντρο. Μικρή προειδοποίηση προς παραδοσιακά (οικονομικά) σκεπτόμενους ! Αυτή η κίνηση κεφαλαίων είναι μόνο βραχυχρόνια καλή και επιθυμητή, καθώς μετά τη διάλυση της ευρωζώνης ή ίδια η μετακίνηση θα είναι τροχοπέδι για αυτούς που έχουν δεχθεί κεφάλαια. Το γιατί θα το αφήσω για ακόμη παρακάτω.
Αυτή τη στιγμή δεν ξέρουμε πως θα αντιδράσει ο κόσμος στις επόμενες μέρες. Δεν είναι απαραίτητο να δούμε πανικούς και άλλα παρόμοια, αλλά στο μυαλό όλων θα είναι πως αυτοί θα είναι οι επόμενοι που θα κουρεφθούν. Κι αυτό ως πείραμα είναι πολύ ενδιαφέρον.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτή η κίνηση θα δημιουργήσει πιέσεις και στις υπόλοιπες χώρες που έχουν εμφανή προβλήματα. Γι’ αυτό και μου φαίνεται απίθανο ο κακός άσμουσεν να ήταν έτοιμος να δώσει εντολή στον ντράγκι να αποκλείσει τις κυπριακές τράπεζες από τον ELA. Διότι δεν θα μπορούσε να συγκροτήσει την πλειοψηφία των 2/3 που θα χρειαζόταν μια τέτοια σημαντική απόφαση στην ΕΚΤ.
Αυτό που βλέπουμε λοιπόν είναι τους γερμανούς να λένε τόσο καιρό σε όλους να κάνουν υπομονή μέχρι τις εκλογές τους και ξαφνικά να αποφασίζουν πως δεν θα περιμένουν μέχρι τις εκλογές. Ακριβώς αυτή τη λογική είχαν και η δηλώσεις του έταιρου γερμανού καππαδόκη στην εκτ weidmann, ο οποιός λίγο πολύ απείλησε τους ιταλούς πως η εκτ δεν θα αγοράσει τα ομόλογά τους αν δεν εκλέξουν μια υπεύθυνη κυβέρνηση. Φυσικά αυτή η κίνηση (μαζί με την άνοδο των σπρεντ των ιταλικών ομολόγων) αποτελεί ένα μέσο πειθούς αντίστοιχο με τις διάφορες δηλώσεις αξιωματούχων πριν τις εκλογές του ιούνη στην ελλάδα. Όμως ταυτόχρονα δίνει κι ένα σύνθημα στις “αγορές” πως η εκτ δεν θα καλύψει την ιταλία, άρα σε περίπτωση που ο γρύλος εκλεγεί θα έχουν το ελεύθερο να υποτιμήσουν τα ιταλικά ομόλογα χωρίς να φοβούνται ότι θα τους τιμωρήσει η εκτ. Διότι όλοι πρέπει να θυμόμαστε πως κανείς δεν μπορεί να πάει κόντρα σε μια κεντρική τράπεζα στο νόμισμά της
Τέτοιου είδους “εκβιασμοί” λοιπόν δείχνουν ότι η ευρωζώνη είναι παντελώς ξοφλημένη. Και απλά αποφάσισαν να μας το πούνε επίσημα με το κούρεμα των κυπρίων καταθετών. Οι γερμανοί λοιπόν έχουν αποφασίσει επισήμως και διακομματικώς να τελειώνουν με την ευρωζώνη. Αλλά δεν θέλουν να πάρουν πάνω τους το φταίξιμο. Άρα θα αρχίσουν να σπρώχνουν όλο και περισσότερο την περιφέρεια μέχρι να συμβεί το “ατύχημα”
Και η συστημική ηλιθιότητα των γερμανών.
Για την οποία πια είμαι σχεδόν βέβαιος. Αυτό που δεν καταλαβαίνουν οι γερμανοί λοιπόν σε αυτή την κίνηση που κάνουν, είναι ότι ωθούν τους εαυτούς τους στο κενό. Οι μαλακίες περί εμπορίου με την κίνα έχω περιγράψει πως είναι απλά μια κακή αντιγραφή του G2 του μπρεζίνσκι (για συνεργασία ηπα-κίνας) και άρα το σοκ από τη διάλυση του ευρώ θα τους αναγκάσει να έρθουν εμπρός σε πολύ δύσκολες αποφάσεις. Από τη μία θα πρέπει να επιβάλουν τον σοσιαλισμό στο εσωτερικό της χώρας ακριβώς διότι το άλλο ενδεχόμενο θα ήταν να ανεχθούν μια τεράστια ανεργία και τις αντίστοιχες κοινωνικές αναταραχές που αυτή θα φέρει. Και δεν τους κόβω να είναι έτοιμοι για εμφύλιο με τις πολιτικές ελίτ τους σε σαφώς αδύναμη θέση.
Από την άλλη σε περίπτωση διάσπασης θα πρέπει να κάνουν κάτι με όλα αυτά τα κεφάλαια που μεταφέρθηκαν στην γερμανία. Διότι ενώ οι αντίστοιχες υποχρεώσεις των περιφερικών κεντρικών τραπεζών στην bundesbank δεν πρόκειται ποτέ να πληρωθούν, οι απαιτήσεις των καταθετών που έφεραν τα χρήματά τους στη γερμανία θα ζητούνται στο ακέραιο. Αυτό θα δημιουργήσει έναν πληθωρισμό κεφαλαίων (δηλαδή χαρτακίων) που δεν θα μπορεί απαραίτητα να διαχειριστεί η γερμανική οικονομία.
Θα μου πεις μπορεί να θέλουν όλα αυτά τα χαρτάκια για να πιέσουν την ισοτιμία του νέου μάρκου προς τα κάτω και να διατηρούν αρνητικής απόδοσης ομόλογα, αλλά είναι πολύ ριψοκίνδυνο το σχέδιο. Ή θα μπορούσαν να εκδόσουν ένα σωρό ομόλογα και να αρχίσουν τις αυξήσεις των μισθών των γερμανών προκειμένου να αντιμετωπίσουν τον πληθωρισμό από χαρτάκια και να κάνουν τους ντόπιους να νιώσουν πλουσιότεροι. Αλλά αν ήταν αυτή η πρόθεσή τους γιατί να μην το έκαναν πανευρωπαϊκά να γίνονταν μάγκες και να έπιναν όλοι νερό στο όνομα της (ονομαστικής) “ανάπτυξης”?
Κάτι ακόμα που μπορούν να κάνουν είναι να μετατρέψουν τους λογαριασμους των κατοίκων της ευρωζώνης στη γερμανία στο αντίστοιχο νέο νόμισμα της χώρας τους κι έτσι στην ουσία να κουρέψουν τις καταθέσεις των ξένων σε γερμανικές τράπεζες σε ποσοστό αντίστοιχο της υποτίμησης που θα υποστεί το τοπικό τους νόμισμα. Μάλιστα θα μπορούσαν να κάνουν τις πάπιες σε αυτό λέγοντας πως δεν φταίνε οι ίδιοι που η νέα δραχμή πχ υποτιμήθηκε
ναι ξέρω όλα αυτά έχουν πολλές επιπλοκές αλλά ειλικρινά δεν υπάρχει μια συνεκτική λογική πίσω από αυτές τις αποφάσεις. Μόνο αποσπασματικές βραχυχρόνιες κινήσεις
Και τώρα που είπα για ηλιθιότητα να πιάσω και τους γάλλους που νομίζουν ότι αν σφυρίζουν αδιάφορα αρκετά πειστικά κανείς δεν θα τους δώσει σημασία. Οι γάλλοι είναι αυτοί που πραγματικά θα πονέσουν όταν οι ιταλο-ισπανοί σηκώσουν μπαϊράκι και στην ουσία αν προσπαθήσουν να προσκολληθούν στους γερμανοί θα βρεθούν πολύ σύντομα να παίζουν την ελλάδα καθώς φυσικά οι γαλλικές επιχειρήσεις βρίσκονται στον κατήφορο εδώ και παραπάνω από μια δεκαετία. Οι γαλλικές αυτοκινητοβιομηχανίες έχουν πάρει ήδη τον δρόμο των ιταλικών και ουσιαστικά με το νέο σκληρό ευρώ, κανείς δεν θα αγοράζει γαλλικά προϊόντα από τη στιγμή που θα υπάρχουν στην ίδια τιμή τα γερμανικά.
Οπότε πάρτε ποπκορν καθίστε στη γωνία και απολαύστε το θέαμα. Μπορεί να μην είναι τόσο δραματικό αλλά σίγουρα θα υπάρχει θέαμα. Κι εδώ είναι και η εκδίκηση του φτωχού. Όσο λιγότερες καταθέσεις έχετε, τόσο πιο αβασάνιστα θα απολαύσετε το δράμα που εξελίσσεται.
Η κύπρος.
Αν δεν έχετε διαβάσει τις ειδήσεις, να σας πληροφορήσω πως η κύπρος υπέγραψε μνημόνιο συνεργασίας στο eurogroup της παρασκευής στο οποίο (πέρα από τα συνηθισμένα ΔΝΤ κόλπα περί μειώσεως των μισθών , περικοπών στο δημόσιο και άλλων που θα έρθουν), υπόσχεται πως θα κουρέψει τις καταθέσεις των τραπεζών σε ύψος 6,75% σε όσους διατηρούν λογαριασμούς κάτω των 100.000 ευρώ και 9,9% σε όσους διατηρούν λογαριασμούς άνω των 100.000 ευρώ. Και με αυτή την είδηση όλα τα υπόλοιπα σημεία του μνημονίου εξαφανίστηκαν.
Το κούρεμα των καταθετών είναι φυσικά άδικο καθώς, όπως συμβαίνει πάντα σε αυτή την κρίση, οι μικροκαταθέτες την πληρώνουν περισσότερο, τη στιγμή που οι πολύ πλούσιοι λογαριασμοί “κρύβονται” πίσω από τους μεσαίο-μεγάλους καταθέτες των 100.000ευρώ.
Στην ουσία το κούρεμα των καταθέσεων είναι μια υποχρεωτική συμμετοχή των καταθετών στην αύξηση μετοχικού κεφαλαίου των κυπριακών τραπεζών καθώς οι καταθέτες θα πάρουν αντίστοιχες τραπεζικές μετοχές ανάλογα με το ποσό που θα κουρευτεί. Έτσι με αυτόν τον μαγικό τρόπο τα ξένα κεφάλαια (καταθέσεις) μετατρέπονται σε ίδια (μετοχές) χωρίς φυσικά να ερωτηθούν οι ενδιαφερόμενοι “επενδύτες”.
Το σοκ που έχει προκαλέσει στην κύπρο η συγκεκριμένη απόφαση είναι λογικό και αναμενόμενο. Σε όλη τη διάρκεια της κρίσης, είτε στο κομμάτι που αυτή ήταν αθέλητη (χρεοκοπίες τραπεζών), είτε ηθελημένη (κρίση ομολόγων κρατών της ευρωζώνης), οι χειριστές των γεγονότων ήταν πολύ προσεκτικοί να προστατέψουν απόλυτα τις καταθέσεις. Ακόμα και σε τράπεζες που κατέρρευσαν, οι κυβερνήσεις δήλωναν πως εγγυώνται για το σύνολο των καταθέσεων κι όχι μόνο για τα πρώτα 100.000ευρώ που ήταν το όριο. Αυτό έγινε για δύο τρεις λόγους. Οι εξαιρέσεις ήταν ελάχιστες και δεν αφορούν το ευρώ (η μόνη που γνωρίζω ήταν μία τράπεζα στην δανία, όπου τηρήθηκε το όριο των 100.000).
Ο πρώτος λόγος που συνέβη αυτό ήταν για να διατηρηθεί η σταθερότητα του συστήματος και αν μη δημιουργηθεί πανικός. Ο δεύτερος λόγος ήταν προκειμένου να ξελασπώσουν τους πλούσιους καταθέτες. Διότι αν οι καταθέτες άνω των 100.000ευρώ κουρεύονταν κατά ένα ποσοστό -έτσι όπως ορίζει ο νόμος- δεν θα δημιουργούνταν κανένας πανικός, ακριβώς όπως δεν δημιουργήθηκε στη δανία. Αυτό συμβαίνει για δύο κυρίως λόγους. Αν έχεις μισό εκατομμύριο ευρώ και σου φάνε ένα 10-20% χέστηκε η φοράδα στο αλώνι, καθώς πρόκειται για παρκαρισμένο πλούτο που δεν πρόκειται ποτέ να απειλήσει τον τρόπο ζωής σου. Η δεύτερος λόγος έχει να κάνει με το γεγονός πως μερικοί χιλιάδες πλούσιοι δεν θα κατέβουν στο σύνταγμα να διαμαρτυρηθούν αν τους φας ένα 20%. Κι άλλωστε γι’αυτούς που είναι πολύ ζόρικοι και διάβαζαν ayn rand στα νιάτα τους, τους στέλνεις τον αντίστοιχο σδοε διότι είναι πρακτικά αδύνατο να αποκτήσεις μισό εκ ευρώ και νόμιμα και ηθικά.
Ο τρίτος λόγος που υπήρχε τόσο μεγάλη πρόνοια στην προστασία των καταθέσεων, ήταν να αποφευχθεί η εμπειρία της αργεντινής. Στην αργεντινή οι κυβερνήσεις σε συνεργασία με το δντ πηδούσαν τους αργεντίνους επί σειρά ετών. Ήταν ο περιορισμός των αναλήψεων (corralito) που δημιούργησε τις κοινωνικές εκείνες πλειοψηφίες που έριξαν την κυβέρνηση. Με λίγα λόγια οι θειάδες με τις γούνες δεν θα κατέβαιναν στο δρόμο για τους πρεκάριους, αλλά για τις καταθέσεις τους, πήραν την κατσαρόλα και το αργεντίνικο πολιτικό σύστημα έγινε με τα κρεμμυδάκια.
Οπότε το γεγονός πως τώρα επιλέχθηκε το κούρεμα των καταθέσεων στην κύπρο, σημαίνει πολύ περισσότερα πράγματα από μια απλή αναγκαία πολιτική απόφαση, όπως τα κυρίαρχα μέσα το παρουσιάζουν. Αλλά θα ασχοληθούμε με αυτό μετά. Τώρα ας μείνουμε στην κύπρο.
Στην κύπρο λοιπόν αυτή τη στιγμή δεν είναι καν βέβαιο πως ο δεξιός νεοφιλελεύθερος πρόεδρας θα έχει την πλειοψηφία στη βουλή για να περάσει τα μέτρα. Μέχρι εχθές διάβαζα πως χρειάζεται πλειοψηφία 75%, αλλά από εχθές αποφάσισαν διαφορετικά και τώρα μιλάνε για απλή πλειοψηφία. Ο θίασος είναι όλος επί σκηνής και το σενάριο είναι ένα copypaste από το ελληνικό και το ιρλανδικό σενάριο.
Η κυβέρνηση λέει πως αυτό ήταν το καλύτερο δυνατό γιατί το δντ ήθελε κούρεμα και καλά 40%. Η προηγούμενη κυβέρνηση κάνει την ανήξερη και πετάει δύο δεκάρικους πως θα ζητήσει δημοψήφισμα για την παραμονή της χώρας στο ευρώ (τους οποίος δείχνει να αποσύρει όπως φαίνεται σήμερα) και γενικά ακόμα και η απλή πλειοψηφία είναι πολύ αμφίβολο αν θα μαζευτεί καθώς η κύπρος είναι μικρό μέρος και δεν ονομάζονται άδικα μεταξύ τους κουμπάροι. Δεν έχει περάσει άλλωστε πολύς καιρός από τότε που ο φρέσκος κουμπάρος πρόεδρος αναστασιάδης δήλωνε κατηγορημαιτκά πως δεν θα υπάρξει κανένα κούρεμα. Βάζω στοίχημα πως μέχρι να πετάξετε τον χαρταετό σας, οι πιέσεις από τους κακούς ευρωπαϊους θα γίνουν αφόρητες (σύμφωνα πάντα με δημοσιογραφικές πληροφορίες) όπως και στην ιρλανδία το 2010.
Τι βλέπουμε στο θίασο? Μια μεγάλη βιασύνη. Στην ελλάδα ο ΓρΑΠ είχε 9 ολόκληρους μήνες μπροστά του για να προετοιμάσει τη στροφή από το λεφτά υπάρχουν στο σώσαμε τη χώρα του καστελόριζου. Και για να δικαιολογηθεί αυτή η βιασύνη, μπαίνουν στο τραπέζοι οι κακοί ευρωπαίοι φυσικά που πιέζουν αφόρητα. Ο πρόεδρας μάλιστα διέρρευσε πως η εκτ θα απέσυρε το ταμείο έκτακτης χρηματοδότησης των κυπριακών τραπεζών (ELA) αν δεν συμφωνούσε και άρα και πάλι ευχαριστώ να λέτε αχάριστοι.
Παρότι δεν ήμουν παρόν στο eurogroup για να μπορώ να ξεβρακώσω τις όποιες υποτιθέμενες απειλές, για να αποσυρθεί ο ELA θα πρέπει να πάρει αντίστοιχη απόφαση το συμβούλιο της ΕΚΤ, κι όχι ο κακός δρακουμέλ άσμουσεν έτσι όπως εμφανίζεται στις “διαρροές” να δίνει εντολή στον ντράγκι να κλείσει τις κυπριακές τράπεζες (δεν σε πιάνει ένα ρίγος?). Με λίγα λόγια λοιπόν η ελλάδα, η ιρλανδία, η πορτογαλία, η ισπανία, η ιταλία, το βέλγιο και η γαλλία και φυσικά και η ίδια η κύπρος θα έπρεπε να συμφωνήσουν στην απαγόρευση του ELA για την κύπρο τη στιγμή που όλες αυτές οι χώρες λιγότερο ή περισσότερο τον χρησιμοποιούν ή τον χρειάζονται. Παρακάτω θα εξηγήσω γιατί αυτό είναι αδύνατο, οπότε αυτή τη στιγμή αφήστε με να συνεχίσω να βαράω τον κουμπάρο πρόεδρα.
Έτσι λοιπόν βλέπουμε το κλασικό θέατρο όπου ο πρόεδρας έρχεται δαρμένος (δυστυχώς το κόπιράιτ της δακρύζουσας το έχει καταλάβει ο πρώην πρόεδρος ή αλλιώς γνωστός και ως η παναγιά η δακρύζουσα η ακελίτισσα) και λέει παιδιά τι να κάνουμε για την πατρίδα πρέπει να πονέσετε
Το πως θα αντιδράσουν οι κουμπάροι κανείς δεν ξέρει. Ο μυστικοσύμβουλάς μου λέει ότι τα κλανς θα το λύσουν εσωτερικά το θέμα και δύσκολα να κουνήσουν τον κώλο τους να βγουν στον δρόμο, αλλά εγώ λέω ποτέ μην υποτιμάς την οργή του μικροαστού έστω κι αν είναι κουμπάρος.
Καθώς οι κυπριακές τράπεζες κατέχουν πολλές καταθέσεις ξένων μη κυπραίων το κούρεμα έχει ένα δέλεαρ. Από τα 68δις ευρώ καταθέσεων (ιαν 2013), τα 21δις επισήμως ανήκουν σε ξένους (ρώσους, έλληνες*, βρετανούς). Φαντάζομαι θα υπάρχουν αρκετά ακόμα όπου επισήμως ανήκουν σε κυπρίους αλλά είναι χρήματα ξένων. Οπότε το κούρεμα βάζει στο παιχνίδι της μετοχοποίησης των κυπριακών τραπεζών και διάφορους ξένους που δεν ψηφίζουν. Το πρόβλημα με αυτή τη λογική είναι ότι δεν μπορείς να τη φέρεις στους ξένοι πολλές φορές, άρα αν είναι να τους κουρέψεις σκίστους τώρα αλά ισλανδία κι άρχισε να τρέχεις. Διότι με το που ανοίξουν οι τράπεζες οι ξένοι θα πάρουν τα χρήματά τους να φύγουν. Και φαντάζομαι ένα δημοψήφισμα με έξοδο της χώρας από την ευρωζώνη αυτό το νόημα θα είχε. Εκτός κι αν η ποσότητα του νέου κυπριακού ρεάλιου περιοριζόταν αρκετά προκειμένου να αυξηθεί η αξία του σε σχέση με το ευρώ. Αλλά προχωράμε πολύ τώρα. Στην ουσία αν προχωρήσει αυτό το κούρεμα η κύπρος θα ξεγράψει το μοντέλο ανάπτυξης που διέθετε εδώ και τουλάχιστον 25 χρόνια από τότε δηλαδή που ο κουμπάρος βασιλείου τους έκανε και επισήμως ένα καλό αξιοπρεπές πλυντήριο/off shore παράδεισο. Κι αυτό δεν ξέρουμε τι επιπτώσεις θα έχει για τους διάφορους ξένοι συμμάχοι της που έχουν εμπιστευθεί στον κουμπάρο πρόεδρο τους “κόπους” μιας ζωής ( των άλλων χικ).
*δεν μου διαφεύγει η ειρωνεία του ελληνικού smart money που έφυγε από την ελλάδα για να πάει στην κύπρο προκειμένου να σωθεί από μια ελληνική έξοδο από το ευρώ και τώρα τρώει το κούρεμα κατακέφαλα
Και οι υπόλοιποι.
Αν υπάρχει κάτι ακόμα πιο ενδιαφέρον από το τι συμβαίνει στην κύπρο, αυτό είναι το τι σηματοδοτεί αυτή η κίνηση του eurogroup για τους υπόλοιπους. Από την αρχή της ευρωπαϊκής κρίσης προσπαθώ να σας περιγράψω το όλο παραμύθι ως την κλασική φωτογραφία (που δεν βρίσκω αυτή τη στιγμή) με τους αυτοκρατορικούς πιγκουίνους να προσπαθούν να σπρώξουν ο ένας τον άλλο μέσα στο νερό. Η ελλάδα ήταν ο πρώτος που έπεσε και μάλιστα πήδηξε μόνος του όπως όλοι ξέρουμε πια (ένα μεγάλο ευχαριστώ στην κυβέρνηση ΓρΑΠ). Και μετά ακολούθησαν και οι άλλοι. Τώρα η ίδια μάχη έχει μεταφερθεί στο ποιος θα σπρώξει τον άλλο πρώτος έξω από το ευρώ. Το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο (η διάλυση του ευρώ), αλλά η πολιτική σημασία διαφορετική, καθώς όλοι θα έχουν μια καλή δικαιολογία γιαυτή τη διάλυση (που προσθεού δεν προκάλεσαν οι ίδιοι). Μέχρι τον σεπτέμβρη το μπαλάκι της εξόδου βάρυνε τους γερμανοί, αλλά από το σεπτέμβρη και μετά άρχισε να φαίνεται πως βάραινε ξανά την περιφέρεια.
Εδώ πρέπει να δώσω τα συγχαρήκια μου στο βαρουφάκη γιατί τουλάχιστον 4 μήνες πριν τη μαγική μου σφαίρα δήλωσε απερίφραστα πως έχει αποφασιστεί η διάλυση της ευρωζώνης. Η δική μου σφαίρα χρειάστηκε να φτάσει στον σεπτέμβρη για να αποφασίσει πως πάμε κατά κει και η προχθεσινή απόφαση νομίζω επιβεβαιώνει εντελώς αυτή τη γραμμή σκέψης. Και δώστε βάση στο ταχυδακτυλουργικό.
Εδώ και 4 χρόνια συμβαίνει μια μεγάλη μεταφορά κεφαλαίων από την περιφέρεια της ευρωζώνης στο κέντρο της. Αυτή η μετάφορα κεφαλαίων είναι λειψή για διάφορους τεχνικούς λόγους που έχουμε περιγράψει σε άλλα σεντόνια και αφορούν το πόσο λειψά λειτουργεί το σύστημα διατραπεζικών συναλλαγών Target II. Αυτά όμως δεν αφορούν την ιστορία μας. Αυτό που την αφορά είναι η τεράστια μεταφορά κεφαλαίων που ξελασπώνονται από κακές επενδύσεις στον νότο και μεταφέρονται καθαρά και ασφαλώς στο βορά. Αυτή η μετακίνηση έχει βοηθήσει χώρες σαν τη γερμανία (κυρίως) να φουσκώνουν την οικονομία τους και να κρύβουν προσωρινά πίσω από αυτό το φούσκωμα την πραγματική οικονομική συρρίκνωση που βιώνουν. Αυτή η βοήθεια είναι φυσικά προσωρινή και επιθυμητή μόνο σε βραχυχρόνιο επίπεδο (το γιατί παρακάτω). Στην ουσία το χρεοκοπημένο βέλγιο δεν σώθηκε τόσο γιατί οι καταθέτες του αγόρασαν “λαϊκά ομόλογα”, αλλά γιατί πάρα πολλά κεφάλαια θεώρησαν πιο ασφαλές να τοποθετηθούν στο βέλγιο απ’ ότι πχ στην ιρλανδία ή την ισπανία. Αυτό φυσικά δεν το κάνει λιγότερο χρεοκοπημένο. Όμως η ρευστότητα επιτρέπει πάντα σε έναν χρεοκοπημένο να δείχνει πως είναι υγιής.
Όμως αυτή η τεράστια μεταφορά κεφαλαίων και άρα ρευστότητας στο κέντρο, στην ουσία “στραγγίζει” τις χώρες της περιφέρειας. Το αυτό φαίνεται από το “χρηματοδοτικό κενό” που διαθέτουν όλα σχεδόν τα τραπεζικά συστήματα της περιφέρειας. Και αυτό το χρηματοδοτικό κενό αντικατοπτρίζεται με τη σειρά του στην απομόχλευση και την πιστωτική συρρίκνωση και άρα την ύφεση που δημιουργείται. Διότι ας μην ξεχνάμε πως εδώ και 20 χρόνια η μοναδική ανάπτυξη που υπάρχει είναι η πιστωτική φούσκα. Άρα όταν παύει η πιστωτική φούσκα έχουμε ύφεση
Η απόφαση του eurogroup για κούρεμα των κυπριακών καταθέσεων και το σημερινό follow up των γερμανών δείχνει πως κάποιοι έχουν αποφασίσει να τραβήξουν το σχοινί. Κι αυτό το σχοινί αφορά τους πάντες. Η μέρκελ δήλωσε πως όλοι οι καταθέτες είναι υπεύθυνοι για τις τράπεζες στην κύπρο. Κάτι που φυσικά είναι μια τεράστια αλλαγή στάσης από την προηγούμενη (έμπρακτη με πολλά δις) θέση της όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης, όπου όχι μόνο οι καταθέτες, αλλά και οι μέτοχοι των τραπεζών δεν είναι υπεύθυνοι για την κατάσταση μιας τράπεζας. Η μέρκελ είναι όμως ο κακός. Ο καλός είναι ο -και καλά- σοσιαλδημοκράτης σούλτς ο οποίος δήλωσε πως θα πρέπει να μην κουρευτούν οι καταθέσεις μέχρι 25.000 ευρώ, θέση που φαίνεται να υιοθετεί και το αριστερό die linke το οποίο παραπονιέται πάντως πως υπονομεύεται η εμπιστοσύνη στο τραπεζικό σύστημα με αυτόν τον τρόπο.
Άρα βλέπουμε όλο το γερμανικό πολιτικό σύστημα να υιοθετεί την κίνηση ως σωστή λίγο πολύ προσθέτοντας και την ηθικολογική προσέγγιση πως τα χρήματα των κυπριακών τραπεζών προέρχονται από διάφορα πλυντήρια (άρα τους αξίζει το κούρεμα). Το οποίο θα ήταν ειλικρινές αν έκαναν το ίδιο και για το λουξεμβούργο ή το βέλγιο. Αλλά ξέρω είμαι προβοκάτορας, διότι θα ήταν το αντίστοιχο του να ξεσκίσει τους παρανόμως πλουτίσαντες της λίστας λαγκάρντ η σημερινή ελληνική κυβέρνηση.
Όμως σήμερα δεν θα ασχοληθούμε με τα ελληνικά και γερμανικά λαμόγια διότι το παιχνίδι έχει χοντρύνει. Καθώς αυτή η αλλαγή στάσης της γερμανίας (και η σαστιμάρα μέχρι στιγμής των υπολοίπων) δημιουργεί μια σαφή τάση στην οικονομία της ευρωζώνης. Όσο και να ειπωθεί ότι η κύπρος είναι μια ειδική περίπτωση, οι ιρλανδοί καταθέτες σίγουρα δεν θα νιώσουν καλά, ειδικά από τη στιγμή που ξέρουν πως είναι κι αυτοί ένας off shore φορολογικός παράδεισος/πλυντήριο. Το ίδιο θα συμβεί και με τους ισπανούς καταθέτες και τους πορτογάλους, πιθανότατα και για τους έλληνες αν και οι έλληνες έχουν εξασκηθεί να μπαζοβγάζουν τα χρήματα από τις τράπεζες για να αεριστούν.
Και άρα αυτή η κίνηση θα δημιουργήσει μια μικρή ή μεγαλύτερη κίνηση των κεφαλαίων προς το κέντρο. Μικρή προειδοποίηση προς παραδοσιακά (οικονομικά) σκεπτόμενους ! Αυτή η κίνηση κεφαλαίων είναι μόνο βραχυχρόνια καλή και επιθυμητή, καθώς μετά τη διάλυση της ευρωζώνης ή ίδια η μετακίνηση θα είναι τροχοπέδι για αυτούς που έχουν δεχθεί κεφάλαια. Το γιατί θα το αφήσω για ακόμη παρακάτω.
Αυτή τη στιγμή δεν ξέρουμε πως θα αντιδράσει ο κόσμος στις επόμενες μέρες. Δεν είναι απαραίτητο να δούμε πανικούς και άλλα παρόμοια, αλλά στο μυαλό όλων θα είναι πως αυτοί θα είναι οι επόμενοι που θα κουρεφθούν. Κι αυτό ως πείραμα είναι πολύ ενδιαφέρον.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτή η κίνηση θα δημιουργήσει πιέσεις και στις υπόλοιπες χώρες που έχουν εμφανή προβλήματα. Γι’ αυτό και μου φαίνεται απίθανο ο κακός άσμουσεν να ήταν έτοιμος να δώσει εντολή στον ντράγκι να αποκλείσει τις κυπριακές τράπεζες από τον ELA. Διότι δεν θα μπορούσε να συγκροτήσει την πλειοψηφία των 2/3 που θα χρειαζόταν μια τέτοια σημαντική απόφαση στην ΕΚΤ.
Αυτό που βλέπουμε λοιπόν είναι τους γερμανούς να λένε τόσο καιρό σε όλους να κάνουν υπομονή μέχρι τις εκλογές τους και ξαφνικά να αποφασίζουν πως δεν θα περιμένουν μέχρι τις εκλογές. Ακριβώς αυτή τη λογική είχαν και η δηλώσεις του έταιρου γερμανού καππαδόκη στην εκτ weidmann, ο οποιός λίγο πολύ απείλησε τους ιταλούς πως η εκτ δεν θα αγοράσει τα ομόλογά τους αν δεν εκλέξουν μια υπεύθυνη κυβέρνηση. Φυσικά αυτή η κίνηση (μαζί με την άνοδο των σπρεντ των ιταλικών ομολόγων) αποτελεί ένα μέσο πειθούς αντίστοιχο με τις διάφορες δηλώσεις αξιωματούχων πριν τις εκλογές του ιούνη στην ελλάδα. Όμως ταυτόχρονα δίνει κι ένα σύνθημα στις “αγορές” πως η εκτ δεν θα καλύψει την ιταλία, άρα σε περίπτωση που ο γρύλος εκλεγεί θα έχουν το ελεύθερο να υποτιμήσουν τα ιταλικά ομόλογα χωρίς να φοβούνται ότι θα τους τιμωρήσει η εκτ. Διότι όλοι πρέπει να θυμόμαστε πως κανείς δεν μπορεί να πάει κόντρα σε μια κεντρική τράπεζα στο νόμισμά της
Τέτοιου είδους “εκβιασμοί” λοιπόν δείχνουν ότι η ευρωζώνη είναι παντελώς ξοφλημένη. Και απλά αποφάσισαν να μας το πούνε επίσημα με το κούρεμα των κυπρίων καταθετών. Οι γερμανοί λοιπόν έχουν αποφασίσει επισήμως και διακομματικώς να τελειώνουν με την ευρωζώνη. Αλλά δεν θέλουν να πάρουν πάνω τους το φταίξιμο. Άρα θα αρχίσουν να σπρώχνουν όλο και περισσότερο την περιφέρεια μέχρι να συμβεί το “ατύχημα”
Και η συστημική ηλιθιότητα των γερμανών.
Για την οποία πια είμαι σχεδόν βέβαιος. Αυτό που δεν καταλαβαίνουν οι γερμανοί λοιπόν σε αυτή την κίνηση που κάνουν, είναι ότι ωθούν τους εαυτούς τους στο κενό. Οι μαλακίες περί εμπορίου με την κίνα έχω περιγράψει πως είναι απλά μια κακή αντιγραφή του G2 του μπρεζίνσκι (για συνεργασία ηπα-κίνας) και άρα το σοκ από τη διάλυση του ευρώ θα τους αναγκάσει να έρθουν εμπρός σε πολύ δύσκολες αποφάσεις. Από τη μία θα πρέπει να επιβάλουν τον σοσιαλισμό στο εσωτερικό της χώρας ακριβώς διότι το άλλο ενδεχόμενο θα ήταν να ανεχθούν μια τεράστια ανεργία και τις αντίστοιχες κοινωνικές αναταραχές που αυτή θα φέρει. Και δεν τους κόβω να είναι έτοιμοι για εμφύλιο με τις πολιτικές ελίτ τους σε σαφώς αδύναμη θέση.
Από την άλλη σε περίπτωση διάσπασης θα πρέπει να κάνουν κάτι με όλα αυτά τα κεφάλαια που μεταφέρθηκαν στην γερμανία. Διότι ενώ οι αντίστοιχες υποχρεώσεις των περιφερικών κεντρικών τραπεζών στην bundesbank δεν πρόκειται ποτέ να πληρωθούν, οι απαιτήσεις των καταθετών που έφεραν τα χρήματά τους στη γερμανία θα ζητούνται στο ακέραιο. Αυτό θα δημιουργήσει έναν πληθωρισμό κεφαλαίων (δηλαδή χαρτακίων) που δεν θα μπορεί απαραίτητα να διαχειριστεί η γερμανική οικονομία.
Θα μου πεις μπορεί να θέλουν όλα αυτά τα χαρτάκια για να πιέσουν την ισοτιμία του νέου μάρκου προς τα κάτω και να διατηρούν αρνητικής απόδοσης ομόλογα, αλλά είναι πολύ ριψοκίνδυνο το σχέδιο. Ή θα μπορούσαν να εκδόσουν ένα σωρό ομόλογα και να αρχίσουν τις αυξήσεις των μισθών των γερμανών προκειμένου να αντιμετωπίσουν τον πληθωρισμό από χαρτάκια και να κάνουν τους ντόπιους να νιώσουν πλουσιότεροι. Αλλά αν ήταν αυτή η πρόθεσή τους γιατί να μην το έκαναν πανευρωπαϊκά να γίνονταν μάγκες και να έπιναν όλοι νερό στο όνομα της (ονομαστικής) “ανάπτυξης”?
Κάτι ακόμα που μπορούν να κάνουν είναι να μετατρέψουν τους λογαριασμους των κατοίκων της ευρωζώνης στη γερμανία στο αντίστοιχο νέο νόμισμα της χώρας τους κι έτσι στην ουσία να κουρέψουν τις καταθέσεις των ξένων σε γερμανικές τράπεζες σε ποσοστό αντίστοιχο της υποτίμησης που θα υποστεί το τοπικό τους νόμισμα. Μάλιστα θα μπορούσαν να κάνουν τις πάπιες σε αυτό λέγοντας πως δεν φταίνε οι ίδιοι που η νέα δραχμή πχ υποτιμήθηκε
ναι ξέρω όλα αυτά έχουν πολλές επιπλοκές αλλά ειλικρινά δεν υπάρχει μια συνεκτική λογική πίσω από αυτές τις αποφάσεις. Μόνο αποσπασματικές βραχυχρόνιες κινήσεις
Και τώρα που είπα για ηλιθιότητα να πιάσω και τους γάλλους που νομίζουν ότι αν σφυρίζουν αδιάφορα αρκετά πειστικά κανείς δεν θα τους δώσει σημασία. Οι γάλλοι είναι αυτοί που πραγματικά θα πονέσουν όταν οι ιταλο-ισπανοί σηκώσουν μπαϊράκι και στην ουσία αν προσπαθήσουν να προσκολληθούν στους γερμανοί θα βρεθούν πολύ σύντομα να παίζουν την ελλάδα καθώς φυσικά οι γαλλικές επιχειρήσεις βρίσκονται στον κατήφορο εδώ και παραπάνω από μια δεκαετία. Οι γαλλικές αυτοκινητοβιομηχανίες έχουν πάρει ήδη τον δρόμο των ιταλικών και ουσιαστικά με το νέο σκληρό ευρώ, κανείς δεν θα αγοράζει γαλλικά προϊόντα από τη στιγμή που θα υπάρχουν στην ίδια τιμή τα γερμανικά.
Οπότε πάρτε ποπκορν καθίστε στη γωνία και απολαύστε το θέαμα. Μπορεί να μην είναι τόσο δραματικό αλλά σίγουρα θα υπάρχει θέαμα. Κι εδώ είναι και η εκδίκηση του φτωχού. Όσο λιγότερες καταθέσεις έχετε, τόσο πιο αβασάνιστα θα απολαύσετε το δράμα που εξελίσσεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου