Τελικά πέρασε το σενάριο της πυγμής! Δεν της έβγαινε πουθενά αλλού της κυβέρνησης να πουλήσει μούρη και τσαμπουκά και την πλήρωσε η ΕΡΤ.
Βγήκε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Σίμος Κεδίκογλου, χθες το απόγευμα, λίγη ώρα αφού δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου με αριθμό Α139, και ανακοίνωσε ότι η δημόσια ραδιοφωνία και τηλεόραση κατεβάζουν ρολά. Κι αυτό, ενώ είχαν προηγηθεί ανακοινώσεις τόσο της ΔΗΜΑΡ όσο και του ΠΑΣΟΚ που έκαναν μεν λόγο για αναγκαία αναδιάρθρωση, αλλά υπογράμμιζαν ότι η ΕΡΤ δεν έπρεπε επ' ουδενί λόγω να κλείσει. Τα πολιτικά θα τα διαβάσετε από τους ειδικευμένους ρεπόρτερ της «Ε». Αν και υπάρχει κι ένα «ντεσού» τηλεοπτικό με πολιτικές αποχρώσεις. Αυτό που λέει ότι ο σύμβουλος του πρωθυπουργού, Γιώργος Μουρούτης, το είχε αιώνιο καημό να βάλει λουκέτο στην ΕΡΤ. Οτι το είχε πάρει προσωπικά και ότι από την πρώτη κιόλας ημέρα που ο Αντώνης Σαμαράς εγκαταστάθηκε στο Μαξίμου, του τριβέλιζε το μυαλό με την ανάγκη να κλείσει η δημόσια ραδιοφωνία και τηλεόραση. Ετσι λένε οι κακές οι γλώσσες...
Τα τρία «δεν»
Στα αυστηρώς τηλεοπτικά τώρα: Πριν από περίπου ένα μήνα, μάς είχε καλέσει σε συνάντηση ο νέος διευθύνων σύμβουλος της ΕΡΤ, Γκίκας Μάναλης. Κι εκεί φυσικά έπρεπε να απαντήσει στις ερωτήσεις για το μέλλον του οργανισμού. Εγραψα τότε ότι είπε τρία «δεν», τα εξής: Δεν ήρθα για να κλείσω την ΕΡΤ, δεν πρέπει η ΕΡΤ να είναι ΔΕΚΟ, δεν υπάρχουν σχέδια για αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας της ΕΡΤ. Είχε προσθέσει μάλιστα ο κ. Μάναλης ότι άλλο πράγμα είναι η συρρίκνωση και άλλο η αποτελεσματικότητα. Στο τέλος της κουβέντας, μια καλή συνάδελφος με είχε ρωτήσει: «Πόσο χρόνο του δίνεις;». «Οσο χρόνο του δώσουν», της απάντησα.
Κάτι βδομαδούλες τού δώσανε, όπως απεδείχθη. Ελπίζω στο συμβόλαιό του με την ΕΡΤ να υπήρχε ρήτρα της προκοπής, αν και μάλλον θα το είχε προβλέψει λόγω προηγούμενης θητείας στο χρηματιστήριο. Τις τελευταίες μέρες πάντως ασχολούνταν (ή έλεγε, τέλος πάντων, ότι ασχολούνταν) με τις ανυπόγραφες αποφάσεις των προκατόχων του. Και στο Διοικητικό Συμβούλιο της περασμένης εβδομάδας πήγε στις δέκα και μισή, συζήτησε τρία τεταρτάκια περί ανέμων και υδάτων και ύστερα αποχώρησε επικαλούμενος επείγον ραντεβού. Αναρωτιέμαι αν είχε ενημέρωση έστω και της ύστατης στιγμής ή αν τον είχαν αφήσει στο σκότος, όπως έλεγε μέχρι χθες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Σίμος Κεδίκογλου.
Τα ίδια ακριβώς υποστήριζε και την Κυριακή 26 Μαΐου, όταν έσκασε μύτη το δημοσίευμα της «Real News» που έκανε λόγο για λουκέτο στην ΕΡΤ. Αν θυμάστε, έγραφε η εφημερίδα: «Ο αριθμός των 4.000 απολύσεων για τις οποίες έχει δεσμευτεί το μέγαρο Μαξίμου στην τρόικα μέσα στο 2013 και των 15.000 συνολικά έως το τέλος του 2014 δεν βγαίνει αν δεν κλείσει ένας μεγάλος φορέας, όπως η ΕΡΤ, για την οποία δεν υπάρχουν μεγάλες αντιστάσεις ούτε από τους δύο κυβερνητικούς εταίρους». Τότε λοιπόν ο κυβερνητικός εκπρόσωπος απαντούσε σε όποιον τον ρωτούσε ως εξής: «Δεν ξέρω, δεν είδα, δεν άκουσα». Και αν επέμενε ο ερωτών, συμπλήρωνε: «Δεν νομίζω ότι θα γίνει αυτό το πράγμα». Ολα αυτά βεβαίως χαλαρά και ειρήσθω εν παρόδω, όχι επίσημες κουβέντες και δεσμεύσεις.
Ο Κεδίκογλου που άλλα έλεγε
Πριν από κάνα-δυο χρόνια, αντιθέτως, όταν ο τότε υπουργός Επικρατείας, Ηλίας Μόσιαλος, ετοιμαζόταν να κατεβάσει νομοσχέδιο για την ΕΡΤ, ο Σίμος Κεδίκογλου ήταν σαφέστατος και κατηγορηματικός: «Η ΕΡΤ είναι δημόσια περιουσία. Η συρρίκνωση και απαξίωσή της είναι προς όφελος ιδιωτικών και ξένων συμφερόντων και δεν θα επιτρέψουμε αυτό να συμβεί». Πρόσθετε μάλιστα ότι «δεν κατανοεί το όφελος από το κλείσιμο της ΕΤ1, από την κατάργηση των υπερσύγχρονων εγκαταστάσεων και κυρίως δεν καταλαβαίνει τη λογική του κλεισίματος των συχνοτήτων, ειδικά στις παραμεθόριες περιοχές». Το κλείσιμό του ήταν σχεδόν δοξαστικό για τη δημόσια ραδιοτηλεόραση: «Κλείνουν συχνότητες, απολύονται εργαζόμενοι και απαξιώνεται η δημόσια περιουσία, τη στιγμή που θα μπορούσε το υπάρχον δυναμικό να αξιοποιηθεί με πολλαπλασιαστικά οφέλη όχι μόνο για την ΕΡΤ αλλά και για την ελληνική οικονομία».
Τι άλλαξε από τότε ώς χθες; Διότι ο ίδιος άνθρωπος βγήκε και δήλωσε ότι «η ΕΡΤ είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση μοναδικής αδιαφάνειας και δημόσιας σπατάλης», ότι «έχει καθεστώς αδιαφάνειας στη διαχείρισή της και στη διαχείριση των συμβάσεών της», ότι «έχει καθεστώς προνομίων για τους εργαζομένους της», ότι έχει «τεράστιο κόστος εξωτερικών μεταδόσεων που έχουν επιβάλει απαρχαιωμένα συνδικαλιστικά προνόμια κι έτσι μετακινούνται δεκάδες τεχνικοί κάθε τόσο για ένα έργο που μπορεί να γίνεται από δυο-τρία άτομα», ότι «μοιράζει τεράστια ποσά σε ιδιωτικές παραγωγές που θα μπορούσε να κάνει με πολύ λιγότερα χρήματα χρησιμοποιώντας τα δικά της μέσα» κ.λπ. κ.λπ.
Και αναρωτιέμαι τώρα εγώ: Τώρα τα καταλάβανε όλα αυτά στην κυβέρνηση για την ΕΡΤ; Ενα χρόνο μετά τις εκλογές; Και τον Μάναλη γιατί τον στείλανε στο Ραδιομέγαρο να βάλει τάξη; Και τους διάφορους ειδικούς συμβούλους που δεν περνάγανε ούτε απ' έξω, ποιος τους ανέβασε στο Ραδιομέγαρο; Και πότε ακριβώς τα μοίρασε τα πολλά λεφτά σε ιδιωτικές παραγωγές η ΕΡΤ, που έχει δυόμισι χρόνια να βγάλει καινούργιο πρόγραμμα; Και από αυτές τις εξωτερικές μεταδόσεις με το τεράστιο κόστος ποιος επωφελείται, ρε παιδιά;
Δεν έχει ακούσει ποτέ ο κυβερνητικός εκπρόσωπος για το πουλ των εικόνων που παίρνουν από την ΕΡΤ όλα τα υπόλοιπα κανάλια; Ούτε για τα 75 εκατομμύρια που δίνει φέτος από το μπάτζετ της στο ΛΑΓΗΕ, έχει ακούσει; Να πω ότι είναι άσχετος, να πω ότι είναι ξένος;
Αφού ο ίδιος είχε δηλώσει υπερήφανος, όταν κατακεραύνωνε τον Ηλία Μόσιαλο, ότι είναι «παιδί της ΕΡΤ». Αρα ξέρει από πρώτο χέρι όλα όσα συμβαίνουν και εμπρός και πίσω απ' τις κουρτίνες. Ας μην προσπαθεί λοιπόν να πείσει τον κόσμο ότι μια εντελώς πολιτική απόφαση τσεκουρώματος είχε και κριτήρια αντικειμενικά. Για αναδιάρθρωση όλοι μιλάνε και ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ θα είχε αντιρρήσεις να μπει η ΕΡΤ σε ρότα εξυγίανσης. Το κλείσιμο έχει υπογραφή και πρόσωπο και στόχευση συγκεκριμένη.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου