οι μαρτυρίες τριών συντρόφων για τα γεγονότα στο Χάρκοβο στις 13 Απριλίου

Τα γεγονότα στο Χάρκοβο στις 13 Απριλίου βάζουν επιτακτικά το ζήτημα της ανάλυσης της ουκρανικής πραγματικότητας εκ νέου,καθώς το δυναμικό κίνημα του Αντιμαϊντάν φαίνεται ακόμα πιο αντιφατικό από το Μαϊντάν. Επιπρόσθετα υπαγορεύει ότι η ανάλυση μας πρέπει οπωσδήποτε να έχει ως κεντρικό της ζήτημα, την σχετικοποίηση των πολιτικών εννοιών και συμβολισμών. Αυτό σημαίνει ότι οι έννοιες και τα σύμβολα δεν έχουν ένα εγγενές νόημα, αλλά αυτό διαμορφώνεται από την ιστορική διαδικασία, και γίνεται αντιληπτό μέσα σε συγκεκριμένες ιστορικά συνθήκες, όπως το κοινωνικό στρώμα, το φύλο, οι ιδεολογικές και πρακτικές κατηγοριοποιήσεις του κράτους, ο ρόλος του κτλ. Το περιβάλλον της πρώην Σοβιετικής ένωσης όπου εκεί η ανάπτυξη του καπιταλισμού και σχέση κεφαλαίου/κράτους/εργατικής τάξης πέρασε μέσα από τη μορφή του εργατικού κράτους, αλλάζει τα δεδομένα όπως τα ξέρουμε. Συνεπώς οφείλουμε να τα επανεξετάσουμε.

Έχουμε δημοσιεύσει στο παρελθόν κείμενα για τις βασικές διαφορές μεταξύ Μαϊντάν και Αντιμαιντάν. Συγκεκριμένα τονίσαμε ότι η χρήση αριστερών συμβόλων και αριστερής ρητορικής δεν συνεπάγεται και την ύπαρξη μιας τέτοιας ιδεολογίας, και ότι απο πίσω από αυτά τα σύμβολα κρύβεται μια ρητορική και μια ιδεολογία εφάμιλλη των ουκρανών εθνικιστών του Μαϊντάν.

Στις 13 Απριλίου έγινε για μια ακόμα φορά επίθεση από φιλορώσους ακτιβιστές σε συγκέντρωση του Μαϊντάν. Η επίθεση ήταν αδικαιολόγητα άγρια, και έγινε εναντίον της τοπικής συνέλευσης του Μαϊντάν(αυτό που αποκαλούν και «βέτσε» δηλαδή μια συνέλευση πολιτών που αποφασίζει για τοπικά θέματα). Τα πρώτα δύο μέρη είναι από συντρόφους από την Αυτόνομη ένωση εργατών Χαρκόβου και από την «ελευθεριακή ομάδα περιφρούρησης» του Μαϊντάν Χαρκόβου, που περιφρουρούσε μια ειρηνική διαδήλωση. Το τρίτο από μία κοπέλα που συμμετείχε στην συγκέντρωση, συμπαθούσα του ελευθεριακού χώρου.Στο βίντεο μπορείτε να δείτε τις δυνάμεις ασφαλείας και την συγκέντρωση καθώς και το ότι οι δυνάμεις ασφαλείας ουσιαστικά επέτρεψαν στις δύο συναθροίσεις να συναντηθούν. Μεταξύ των επιτιθέμενων όπως θα δείτε είναι και άτομα της σταλινικής οργάνωσης Μπορότμπα. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό καθώς οι «αντιφασίστες» του Μπορότμπα τελικά δρουν από κοινού με ρώσους εθνικιστές, και κυρίως με άτομα της ομάδας «Οπλότ» ρωσική παρακρατική οργάνωση που ειδικεύεται στους ξυλοδαρμούς και τις απαγωγές. Λόγω αυτών των συνεργασιών η αστυνομία ερεύνησε τα τοπικά γραφεία του Μπορότμπα, και βρήκε αρκετά μπουκάλια μολότοφ, αν και παραπάνω στοιχεία δεν έγιναν γνωστά.-Με τι ξεπλένεται το αίμα στο μετρό; Για τα γεγονότα της 13ης Απριλίου.Λόγω του κατ’ εξακολούθηση ξυλοδαρμού των ειρηνικών διαδηλωτών στις αντιπολεμικές δράσεις του Μαϊντάν για την αντίθεση με την είσοδο των ρωσικών στρατευμάτων , δεκάδες συμμετείχαν στις ομάδες αυτοπροστασίας του Μαϊντάν ( 14 άτομα από την ACT του Χαρκόβου, αντιφασίστες και αναρχικοί) ανέλαβαν την προετοιμασία για τις 13 Απριλίου με ιδιαίτερη προσοχή .Αυτά ήταν τα παιδιά που αποφάσισαν αυθόρμητα να υπερασπιστούν το Μαϊντάν . Ο κατάλληλος εξοπλισμός , καθώς και η κατανόηση της τακτικής δεν υπήρχε σε όλους. Σε αντίθεση με όλες τις ηλίθιες προκαταλήψεις , οι αναρχικοί ήταν μία από τις πιο οργανωμένες ομάδες . Ταυτόχρονα το Αντιμαιντάν προγραμματίζεται από επαγγελματίες του είδους . Ως μέρος των επιτιθέμενων τους δεν είναι μόνο οι γνωστοί titushki της ομάδας Οπλότ , αλλά οι ρωσικές ειδικές υπηρεσίες και αξιωματικοί .Η αντιπαράθεση ήταν άνιση , αλλά κάναμε ό, τι μπορούσαμε ,και ακόμη περισσότερα .Περίπου στις 14.00 οι συμμετέχοντες του Μαϊντάν άρχισαν να υποχωρούν από το μνημείο Τ.Γ Σεφτσένκο προς τον σταθμό. » Πανεπιστήμιο » του μετρό . Το Αντιμαντάν ξεκίνησε πορεία, και περικύκλωσε το Μαϊντάν. Στο βίντεο μπορείτε να δείτε πώς γίνεται η σύγκρουση μεταξύ των αλυσίδων των υποχωρούντων υποστηρικτών του Μαϊντάν και των επιτιθέμενων φιλορώσων ακτιβιστών . Εύκολο να συμπεράνουμε — τουλάχιστον ένα σημαντικό μέρος των αστυνομικών υποστηρίζει τις δράσεις του Αντιμαϊντάν. Η επίθεση στο πίσω μέρος της πορείας , το οποίο καλυπτόταν από μια δεκάδα ελευθεριακών, ξεκίνησαν όταν περίπου οι μισοί είχαν κατέβει στο μετρό . Και οι δύο πλευρές πέταξαν κροτίδες , καπνογόνα και άνοιξαν Πυρ με αεροβόλα όπλα και πυροτεχνήματα . Αυτό επέτρεψε στην πλειοψηφία των ανθρώπων να μπουν στο Μετρό .Όταν τα απομεινάρια της αυτοάμυνας υποχώρησαν στο μετρό , μας χτύπησαν κύματα επιτιθέμενων. Τότε υπήρχαν οι πρώτοι τραυματίες . Προσπαθήσαμε να τους πάρουμε μαζί μας, αλλά ήταν αδύνατο . Η επίθεση ήταν πολύ σκληρή , περίπου κάθε 10 δευτερόλεπτα ένα άτομο έπεφτε, καλυμμένο με αίματα . Όλους όσους έπεσαν προσπάθησαν να τους αποτελειώσουν . Τούς έσωσε ο Ερυθρός σταυρός , μια μάζα ανθρώπων ο ένας άνω στον άλλο χωρίς τις αισθήσεις τους. Εν τω μεταξύ ,η αυτοάμυνα(του ΑντιΜαϊντάν) ήρθε στην είσοδο του μετρό και μπλόκαρε την πόρτα . Είχαμε μερικά λεπτά. Ενώ το προσωπικό προσπάθησε να κλείσει την πόρτα στο μετρό με κλειδί , εμείς ρίξαμε καπνογόνα στα άτομα του ΑντιΜαϊντάν που προσπάθησαν να μπουν στο μετρό .Οι υποστηρικτές του Αντιμαϊντάν έσπασαν  μια βιτρίνα ,που βρίσκεται στην είσοδο του μετρό και άρχισαν να ρίχνουν χειροβομβίδες αερίου . Συνεχίσαμε να υποχωρούμε . Ο τελευταίος από εμάς υποχωρώντας και βλέποντας ότι τον είχαν στημώξει , πήδηξε μέσα στο τούνελ του μετρό και πήγε σε ένα κοντινό σταθμό ( δείτε το δεύτερο μέρος του άρθρου) . Μέρος της ελευθεριακής δεκάδας ( 3 κορίτσια και ένα αγόρι ), οι οποίοι απέτυχαν να τρέξουν στο μετρό , είχαν δημοσίως αφοπλιστεί , αλλά ως εκ θαύματος , δραπέτευσαν στη σύγχυση των γεγονότων . Έναν σύντροφο μας άρχισαν να τον κλωτσάνε — τον έσωσε τελικά κάποια γυναίκα που ισχυρίστηκε ότι είναι υιός της.Μιά άλλη ακτιβίστρια κρατούνταν από φιλορώσους μπάτσους (βλέπε το τρίτο μέρος του άρθρου) . Κατάσχεσαν μερικά από τα προσωπικά της αντικείμενα , την ειρωνεύονταν και την ταπείνωσαν . Το απόγειο της κατάστασης ήταν η επίδειξη των βιβλίων που είχε μαζί της, του Kurt Vonnegut ως τρομοκρατικής λογοτεχνίας . Τα σκουπίδια(οι Μπάτσοι) για άλλη μια φορά απέδειξαν την ουσία τους ,μη βρίσκοντας τίποτα πιο σημαντικό να κάνουν ( για παράδειγμα κάτι , για να αποφευχθεί η αιματοχυσία ) από το να συλλάβουν ένα άτομο που προσπαθούσε να ξεφύγει από τον ξυλοδαρμό. Τελικά η κοπέλα διασώθηκε από τα μέλη του Ερυθρού Σταυρού , κυριολεκτικά μέσα από τα χέρια των μπάτσων.Κανένας από τις δεκάδες των ελευθεριακών δεν πήγε στο νοσοκομείο . Όλοι οι τραυματίες που διέφυγαν με σπασμένα κεφάλια και σπασμένα πόδια δεν το έχουν συνηθίσει αυτό. Αλλά αυτό που είναι σημαντικό — είναι ότι έγινε κατανοητό για άλλη μια φορά ότι η αντιπαράθεση Μαϊντάν και Αντιμαϊντάν — δεν είναι απλώς μια σύγκρουση απόψεων . Παιδιά με κορδέλες του «Αγίου γεωργίου » έρχονται συχνά στο Μαϊντάν στις συνελεύσεις να συζητήσουμε . Οι απλοί άνθρωποι δεν δείχνουν επιθετικότητα . Ακτιβιστές του Αντιμαϊντάν επανειλημμένα πήγαν στο ανοιχτό μικρόφωνο του Μαϊντάν στο Χάρκοβο και μάλιστα συμμετείχαν σε κοινή συνέντευξη Τύπου . Δηλαδή , υπήρξαν προσπάθειες για την κατανόηση και τη συμφιλίωση .Οι επιτιθέμενοι ( τα πιό ενεργά μέλη του Αντιμαϊντάν ) , το μεγαλύτερο μέρος από αυτούς είναι διεφθαρμένοι δολοφόνοι των οποίων ο σκοπός είναι να σπείρουν τον τρόμο και να ξυλοκοπήσουν μέχρι θανάτου τους τελευταίους γενναίους ανθρώπους που δεν φοβούνται να βγουν έξω και να υπερασπίσουν τις απόψεις τους μπροστά στην απειλή σωματικής βίας . Αυτό είναι εύκολα αναγνωρίσιμο χαρακτηριστικό της ρωσικής δημόσιας πολιτικής κουλτούρας .Μια ώρα αργότερα , άρχισαν να πλένουν τα καλυμμένα με αίμα υπόγεια του Μετρό. Οι καθαρίστριες διαφωνούν για το πως ξεπλένεται καλύτερα το αίμα. Τα σπασμένα γυαλιά από την βιτρίνα τα αντικαθιστούν με καινούριο τζάμι σαν να μην έγινε τίποτα . Οι χαρκοβίτες μουρμουρίζουν «ήταν πραγματική σφαγή» και το φιλοπουτινικό Μπορότμπα » στην ιστοσελίδα του δημοσιεύει ένα ακόμα άρθρο για το πως απώθησαν τον δεξιό τομέα.Η ιστορία του Σ.Μ, μέλους της ΑCT Χαρκόβου για τα γεγονόταΣήμερα , κατά τη διάρκεια του κυνηγητού στο σταθμό του μετρό » Gosprom » Αποφάσισα ότι δεν θα με κυνηγήσουν και θα μου σπασουν το κεφάλι με πέτρες. Γι ‘αυτό και πήγα στην πλατφόρμα . Ακτιβιστές του ΑντιΜαϊντάν παρατηρήσαν την κίνηση μου , και δεν τους άρεσε. 5 άτομα με κυνήγησαν με κραυγές «Σταμάτα καριόλη» Κατά τη διάρκεια αυτής της δράσης , εγώ ωθήθηκα στο άκρο της πλατφόρμας.Αμέσως συνειδητοποίησα την ευκαιρία που είχα και πήδηξα στις ράγες και έτρεξα προς τον σταθμό. «Ναούτσναγια». Δεν το περίμεναν αυτό ,και συνεπώς εκτός από το τρένο(!?) κανένας δεν με ακολούθησε.Στη σήραγγα ήταν ένα λαμπρό φως ( όπως αργότερα μου είπαν , υπάρχουν πολύ κακής ποιότητας αισθητήρες — τελικά λειτούργησε το σύστημα προστασίας ) . Στις ράγες προσπαθούσα να μην περπατάω κοντά στο καλώδιο, ήμουν πολύ προσεκτικός . Όταν το τρένο πλησίαζε , ήμουν σε διασταύρωση η οποία συνδέει τις δύο σήραγγες . Το τρένο πέρασε . Χάρηκα γιατί έτσι είχα χρόνο για να περπατήσω αργά προς το σταθμό . Όταν έφτανα στον σταθμό, βλέπω έναν μικρόσωμο ΄τύπο να με κοιτάζει έκπληκτος. Τον ρωτάω από μακριά: « Πώς είναι εκεί ,υπάρχουν ρώσοι Ναζίδες στο σταθμό ; » . Δεν αντέδρασε. Καθόταν ακίνητος και με κοιτούσε.Προσέγγισα την πλατφόρμα στο σταθμό . Πίσω ερχόταν τρένο είχα 20 δευτερόλεπτα. Βλέπω ότι έχει φρουρό και αστυνομία . Πιθανώς να περιμένουν για μένα , αλλά κοίταζαν προς την άλλη σήραγγα . Φώναξα , » Φρουροί ! Χρειάζομαι βοήθεια . » Ταυτόχρονα πάνω από το μεγάφωνο στο σταθμό κάποιος εκφωνητής μιλούσε στο μικρόφωνο,αλλά ευτυχώς με άκουσαν μου έδωσαν το χέρι τους και με βοήθησαν να σηκωθώ. Ο αστυνομικός μου ζήτησε να διευκρινιστούν οι συνθήκες στο γραφείο του σταθμού . Κάποιος στο τηλέφωνο συχνά ρωτούσε «Τι — είναι εκεί; Ο κρατούμενος είναι εκεί ; » . Ο αστυνομικός απαντά στο τηλέφωνο : «Ναι , δεν κρατείται , του κάνουμε συστάσεις «.Μετά από 10 λεπτά ανέκυψε μεγάλο θέμα στο μετρό. Το Προστατευτικό σύστημα τελικά λειτούργησε από το γεγονός ότι κάποιος έσπασε σε σήραγγες . Σκέφτονταν όλοι τι να κάνουν, ακόμα και να κλείσουν την παροχή ρεύματος λόγω όσων γίνονται στους άλλους σταθμούς. Μετά από 5-10 λεπτά τους εξήγησαν τι είχε συμβεί . Όλα ήταν απλά ένα χάος, μια χαώδης κατάσταση . Ήρθε η εκφωνήτρια στο αστυνομικό τμήμα για τη συλλογή δεδομένων για να επικοινωνήσει με τη διοίκηση . Είναι σε κατάσταση σοκ . Νομίζω της άρεσα . Χαμογέλασε και είπε ότι αγαπάει τις εξτρίμ καταστάσεις . Στο μεταξύ περίμενα για να δώ τι θα κάνουν μαζί μου, κάλεσα τους συντρόφους μου. Ήμουν χαρούμενος που είμαι εντάξει . Ένας από τους φίλους μου ήρθε αρκετά σύντομα  να με πάρει. Μετά από 30 λεπτά , ένα αυτοκίνητο πέρασε και με πήρε, ήμουν με μερικά ακόμα παιδιά από την αυτοάμυνα και μας πήγαν στα τοπικά κεντρικά της αστυνομίας. Έδωσα κατάθεση , και ακόμα μια φορά εξηγήσεις . Όλα καλά δεν κατηγορούμουν για τις πράξεις μου. Έσωσα τον εαυτό μου.Η ιστορία της ΠαβλίνΉμουν στο συλλαλητήριο σήμερα. Ήμουν στο μετρό στην πιο κρίσιμη στιγμή .Βγαίνοντας πάνω στην πλατφόρμα σε έναν σχεδόν άδειο σταθμό σε αναζήτηση τραυματιών , προσπαθούσα να καταλάβω που είναι οι φίλοι μου από την ACT , και αν είναι ζωντανοί. . Έπεσα στα χέρια ενός μπάτσου …Έδειξα λίγη αφέλεια , ρωτώντας τον » που χάθηκαν όλοι. » Αυτός, με τη σειρά του ,έδειξε ένα διφορούμενο ενδιαφέρον προς εμένα . Μου έκλεισε το μάτι και κρατώντας το χέρι μου άρχισε να με ρωτάει από ποια πόλη είμαι και για ποιο λόγο είμαι εδώ . Μου ζήτησε τα παραδεχτώ όλα, λέγοντας ότι έχω την ίδια προφορά, όπως και αυτός, και ότι αν ήμουν με το μέρος του θα με άφηνε να φύγω αμέσως.Σε γενικές γραμμές , με κράτησαν, με πήγαν κάπου πιο απόμερα , και ήρθαν γύρω μου πολλοί και θυμωμένοι άνθρωποι . Πήραν το κράνος μου. Απαίτησαν να δουν το περιεχόμενο του σακιδίου υπήρχαν και άλλα προστατευτικά μέσα.. τα πήραν όλα. Μέχρι και τα πορτοκάλια που είχα στην τσάντα μου έκοβαν στη μέση για να δουν αν κρύβω κάτι.. Αλλά το θέμα δεν είναι αυτό.Είχα ένα βιβλίο του Kurt Vonnegut οποιος τον ξέρει , θα καταλάβει . Ο μπάτσος διάβασε από το βιβλίο δύο γραμμές και άρχισε να δείχνει το βιβλίο σε όλους, λέγοντας : «Κοιτάξτε, είναι προβοκάτσια , » κλπ.Με έδιωξαν, με βοήθησε μια γυναίκα εθελοντής που προσπαθούσε να βάλει έναν άντρα στο ασθενοφόρο. Τους απέσπασε την προσοχή και τελικά έφυγα μαζί της στα γρήγορα. Ήμουν φοβισμένη από τα δακρυγόνα και τις κηλίδες αίματος. Ελπίζω τουλάχιστον το βιβλίο να εκτιμηθεί.Πηγή

μέλη του Μπορότμπα διαδηλώνουν μαζί με υποστηρικτές της Αυτοκρατορικής Ρωσίας, με κεντρικό πανό την τσαρική οικογένεια και σύνθημα «οι ήρωες δεν ξεχνιούνται». Που πήγε ο επαναστατικός τους χαρακτήρας τότε;

http://ourbabadoesntsayfairytales.wordpress.com/2014/05/04/%CE%BF%CE%B9-%CE%BC%CE%B1%CF%81%CF%84%CF%85%CF%81%CE%AF%CE%B5%CF%82-%CF%84%CF%81%CE%B9%CF%8E%CE%BD-%CF%83%CF%85%CE%BD%CF%84%CF%81%CF%8C%CF%86%CF%89%CE%BD-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B1-%CE%B3%CE%B5/