Τα «κέντρα κράτησης μεταναστών», μια ονομασία που χρησιμοποιείται για να υποδηλώσει τα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης, είναι η κορυφή του παγόβουνου ενός σύνθετου σεναρίου που στοχεύει, μεταξύ άλλων, στην ποινικοποίηση των μεταναστών, προκειμένου κάποιοι να επωφεληθούν από αυτό.
Πώς είναι δυνατόν κάποιος που δραπέτευσε από τον πόλεμο ή τη φτώχεια να γίνεται εγκληματίας; Μα, φτιάχνοντας νόμους, περιφράξεις και φυλακές. Για ποιον λόγο; Για να δημιουργηθεί η εικόνα του εχθρού, εξισώνοντας τους μετανάστες χωρίς χαρτιά με τους εγκληματίες που πρέπει να φυλακίζονται ή να απελαύνονται. Η ιδέα του «εχθρού» χρησιμοποιείται σκόπιμα για να «κατευνάσει» έναν πληθυσμό, τον οποίον έχουν προηγουμένως εκφοβίσει και, μ’ αυτόν τον τρόπο, οι κυβερνήσεις να μπορέσουν να εφαρμόσουν, με πλήρη λαϊκή υποστήριξη, τα μέτρα που θεωρούν αναγκαία.
Ποινικοποίηση χρηματοδοτούμενη από την ΕΕ
Φέτος, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αύξησε τις χορηγήσεις κεφαλαίων προς τις λεγόμενες «Εσωτερικές Υποθέσεις» κατά 30%, φθάνοντας τα 6.901.000 €[1].
Δύο νέα ταμεία το “Ταμείο Εσωτερικής Ασφάλειας” (2014-2020) και το “Ταμείο Εξωτερικών Συνόρων, Άσυλου και Μετανάστευσης” (2014-2020) έρχονται να αντικαταστήσουν τρία παλιότερα: το «Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσφύγων”, το “Ευρωπαϊκό Ταμείο για την Ένταξη των Υπηκόων Τρίτων Χωρών” και το “Ευρωπαϊκό Ταμείο Επαναπατρισμών”.
Παρά το γεγονός ότι ένα μέρος από αυτά τα χρήματα θα χρησιμοποιηθούν –ή θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν– για τη λεγόμενη ενσωμάτωση, μεγάλο μέρος τους θα χρησιμεύσει για τη στρατιωτικοποίηση των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ και τη χρηματοδότηση εταιρειών ασφάλειας. Το «Ταμείο Εσωτερικής Ασφάλειας» θα χρηματοδοτήσει, μεταξύ άλλων, το «Ευρωπαϊκό Σύστημα Επιτήρησης των Συνόρων”, πιο γνωστό ως EUROSUR, δηλαδή: χρήματα για τις εταιρείες ασφάλειας οι οποίες, εδώ και δεκαετίες, προωθούν αυτή τη ραγδαία αναπτυσσόμενη επιχείρηση.
Μετά τη βαρβαρότητα που διαπράχθηκε στη Λαμπεντούζα, όπου σκοτώθηκαν περισσότεροι από 300 μετανάστες, τη δολοφονία της Θέουτα, τις λεπίδες της Μελίγια, ή τους πνιγμένους του Αιγαίου, είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι αυτά τα κονδύλια, πραγματικά, προορίζονται για την προώθηση της ένταξης και την καταπολέμηση της εγκληματικότητας. Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους: πάνω από 23.000 νεκροί τα τελευταία 10 χρόνια στη Μεσόγειο.
Η γλώσσα που χρησιμοποιείται στις εκθέσεις της Επιτροπής καθιστά σαφές ότι η προτεραιότητά τους είναι η ασφάλεια, η προστασία του πληθυσμού από «απειλές» που έχουν δημιουργήσει οι ίδιοι, δηλαδή μια αξιοθρήνητη υποκρισία: «Οι προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με τον προϋπολογισμό για τις εσωτερικές υποθέσεις 2014-2020 είναι καθοριστικές για τη θεμελίωση ενός Χώρου Ασφάλειας, Ελευθερίας και Δικαιοσύνης, καθώς και μιας Ευρώπης πιο ανοικτής, ασφαλούς και αλληλέγγυας». Και ιδού ένα ακόμη διαμάντι του Official Journal of the EU: «Η ΕΟΚΕ θεωρεί ότι η EE προσδίδει σημαντική προστιθέμενη αξία σε αυτές τις πολιτικές, διότι η διαχείριση των μεταναστευτικών ροών και των απειλών για την ασφάλεια είναι τομείς που τα κράτη μέλη δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν μόνα τους».
Τη στρατηγική της ΕΕ στα θέματα αυτά αναλύει και τεκμηριώνει εξαιρετικά η Claire Rodier στο τελευταίο της βιβλίο «Επιχείρηση ξενοφοβία». Σε γενικές γραμμές, εξηγεί πώς, από την δεκαετία του 80, άρχισαν οι μπίζνες με τα σύνορα, τους φράχτες, τις φυλακές, και ό, τι έχει να κάνει με την υποτιθέμενη ασφάλεια, τότε δηλαδή που δημιουργήθηκαν, ταυτόχρονα, ο χώρος ελεύθερης κυκλοφορίας εντός της ΕΕ και το κλειστό «κλαμπ» της συνθήκης Σένγκεν. Η πρώτη, επιτρέπει την ελεύθερη κυκλοφορία προσώπων, αγαθών, κεφαλαίων και εμπορευμάτων μεταξύ των κρατών μελών και η δεύτερη, η Σένγκεν, είναι κατά κάποιο τρόπο η αστυνομική απάντηση στην «έλλειψη ασφάλειας» που δημιουργείται από την πρώτη. Πλήρης παραλογισμός.
Το βιβλίο εξηγεί επίσης τον ρόλο της FRONTEX, του ευρωπαϊκού οργανισμού για τη διαχείριση των εξωτερικών συνόρων, καθώς και το πώς ο προϋπολογισμός της πενταπλασιάστηκε από την ίδρυσή της το 2005, σύμφωνα με στοιχεία του 2010. Αναπτύσσει και τεκμηριώνει την ιδέα ότι η εξωτερική ανάθεση λειτουργιών αφήνει τους άλλους να κάνουν τη βρώμικη δουλειά, οπότε και προκύπτει αυτό που η συγγραφέας αποκαλεί νέα μορφή αποικιοκρατίας, η κυριαρχία πέρα από τα σύνορα. Περιγράφει επίσης πώς η 11η Σεπτεμβρίου υπήρξε το σημείο καμπής, κατά το οποίο τα θέματα της μετανάστευσης συνδέθηκαν, για πάντα, με την ασφάλεια. Συνιστάται ιδιαίτερα η ανάγνωση του βιβλίου για να καταλάβουμε πώς λειτουργεί αυτό το δίκτυο.
Η ελληνική περίπτωση
Οι Έλληνες πολιτικοί, με τη βοήθεια των ΜΜΕ, ενισχύουν τον ρατσισμό και την ξενοφοβία μεταξύ του πληθυσμού για να μπορέσουν έτσι να υιοθετήσουν ακραία μέτρα κατά των μεταναστών και των προσφύγων. Δεν χρειάζεται να πάμε πολύ μακριά για να θυμηθούμε την προπαγάνδα της ΝΔ κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου 2012, τότε που ο Σαμαράς είπε ότι «πρέπει να ανακαταλάβουμε τις πόλεις μας από τους μετανάστες». Αυτή η προπαγάνδα συνεχίζεται στο πλαίσιο της επιχείρησης που βαφτίστηκε «Ξένιος Ζευς», ξεκίνησε τον Αύγουστο του 2012 και μέχρι σήμερα έχει οδηγήσει στη σύλληψη περισσότερων από 80.000 μεταναστών, εκ των οποίων περίπου 5.000 έχουν φυλακιστεί χωρίς να έχουν διαπράξει κανένα έγκλημα, πέρα από τη διοικητική παράβαση να είναι χωρίς χαρτιά.
Αυτός ο σκληρός και αλαζονικός λόγος νομιμοποίησε, για μερικούς, τότε, κάθε μορφή βίας κατά των μεταναστών. Η βία κατά των μεταναστών από μέλη και οπαδούς της Χρυσής Αυγής δεν ήρθε από το πουθενά, ενθαρρύνθηκε από τη Νέα Δημοκρατία. Θα πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι τα πρώτα επίσημα κέντρα κράτησης είχαν προγραμματιστεί επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, με επικεφαλής το Γιώργο Παπανδρέου. Παρά το γεγονός ότι για πολλά χρόνια υπήρχαν ήδη απάνθρωπες φυλακές μεταναστών σε παλιούς στρατώνες της αστυνομίας, εγκαταλελειμμένες στρατιωτικές εγκαταστάσεις, αποθήκες, και αστυνομικά τμήματα, ο τότε υπουργός Δημόσιας Τάξης, Μιχάλης Χρυσοχοίδης, διακήρυττε ότι η κυβέρνηση θα αντιμετώπιζε το «πρόβλημα» της μετανάστευσης με την τιμωρία των ενόχων και τον εγκλεισμό τους στα νέα κέντρα κράτησης που θα δημιουργούνταν. Έτσι, η ευθύνη για ό, τι συμβαίνει σήμερα μοιράζεται εξίσου ανάμεσα στα φερόμενα ως δημοκρατικά κόμματα, που έχουν εκμεταλλευτεί συστηματικά το θέμα της μετανάστευσης για εκλογικούς σκοπούς.
http://www.x-pressed.org/?xpd_article=%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%AF%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B7&lang=el
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου