Ο Sergei Kirichuk είναι ηγετικό στέλεχος της ουκρανικής σοσιαλιστικής κίνησης «Borotba» (Αγώνας) Για πολλά χρόνια πάλεψε ενάντια στο ολιγαρχικό καθεστώς του Βίκτορ Γιανουκόβιτς. Αλλά σήμερα ο Kirichuk και οι σύντροφοί του οργανώνουν την αντίσταση στις νέες αρχές. Για το λόγο αυτό έχουν στοχοποιηθεί από την δεξιά τρομοκρατία και την αστυνομική καταστολή. Οι προπαγανδιστές του Κίεβου παρουσιάζουν τον Kirichuk ως ένας από τους ηγέτες των «αυτονομιστών», ενώ οι ακροδεξιοί ουκρανοί εθνικιστές έχουν συμπεριλάβει το όνομά του στον κατάλογο των «εχθρών του ουκρανικού έθνους».Δημοσιεύουμε εδώ σε μετάφραση του Κ.Μ. (από τα αγγλικά) τη συνέντευξη που έδωσε ο Kirichuk στη ρωσική έκδοση Ελευθερία του Τύπου στις 12 Μαΐου 2014.
«SP»: Σεργκέι, τον περασμένο χειμώνα όλα τα τηλεοπτικά κανάλια του κόσμου μετέδιδαν τις έντονες διαμαρτυρίες στο Κίεβο. Γιατί το «Borotba» δεν ενταχθηκε στο κίνημα διαμαρτυρίας τότε;
Από την αρχή δεν είχαμε αυταπάτες για τον πολιτικό χαρακτήρα αυτού του κινήματος. Παρά το γεγονός ότι πολλές χιλιάδες άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους, το «Borotba» ποτέ δεν λησμόνησε ότι ακόμη και μια μαζική δράση μπορεί να πραγματοποιηθεί κάτω από αντιδραστικές σημαίες. Τότε εξηγήσαμε σε πολλούς ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένων των ευρωπαϊκών συντρόφων, ότι οι νεοναζί είναι ένα πολύ, πολύ σημαντικό κομμάτι αυτού του κινήματος. Πολλοί άνθρωποι έχουν πει ότι αυτό δεν είναι τόσο μεγάλο πρόβλημα, δεδομένου ότι οι ναζί δεν είναι τόσο πολυάριθμοι και αποτελούν μόνο μια μειοψηφία. Ωστόσο ήταν μια δραστήρια και οργανωμένη μειοψηφία. Μια μειοψηφία που είχε επιβάλει τη δική της ημερήσια διάταξή στο υπόλοιπο του κινήματος.
Και οι αριστεροί αυτοί που προσπάθησαν να συμμετάσχουν σε αυτό το κίνημα δέχθηκαν επιθέσεις στο Μαϊντάν, από την πρώτη μέρα. Όταν μέλη της τροτσκιστικής οργάνωσης «Αριστερή Αντιπολίτευση» βγήκαν με κοινωνικά (όχι σοσιαλιστικά) αιτήματα, υπέστησαν μια κατά μέτωπο επίθεση. Συκοφαντήθηκαν ότι είναι με τα γκουλάγκ, τον ολοκληρωτισμό, κλπ.
Η Μαϊντάν ως κίνημα ουδέποτε υπέβαλε κοινωνικές απαιτήσεις. Δεν έθεσε ποτέ το στόχο της αναδιανομής του εθνικού πλούτου υπέρ της μεσαίας τάξης και των φτωχότερων στρωμάτων.
Ωστόσο, ορισμένοι από τους συντρόφους μας προσπάθησαν να λάβουν μέρος στο Μαϊντάν. Για παράδειγμα, οι αδελφοί Levin βγήκαν στην Kreshchatik, ένα δρόμο κοντά στην Μαϊντάν, και μοίρασαν συνδικαλιστικά φυλλάδια, μιλώντας υπέρ της ανάπτυξης του εργατικού κινήματος». Δεν υπάρχαν κόκκινες σημαίες, ούτε κάποια σοσιαλιστική αγκιτάτσια. Τελικά, ο Ανατόλι Levin βρέθηκε με ένα σπασμένο πλευρό, και ο Denis ψεκάστηκε με δακρυγόνο αέριο. Έτσι, από την αρχή ήταν σαφές για μας τι είδους κίνημα είναι αυτό.
Και οι αριστεροί αυτοί που προσπάθησαν να συμμετάσχουν σε αυτό το κίνημα δέχθηκαν επιθέσεις στο Μαϊντάν, από την πρώτη μέρα. Όταν μέλη της τροτσκιστικής οργάνωσης «Αριστερή Αντιπολίτευση» βγήκαν με κοινωνικά (όχι σοσιαλιστικά) αιτήματα, υπέστησαν μια κατά μέτωπο επίθεση. Συκοφαντήθηκαν ότι είναι με τα γκουλάγκ, τον ολοκληρωτισμό, κλπ.
Η Μαϊντάν ως κίνημα ουδέποτε υπέβαλε κοινωνικές απαιτήσεις. Δεν έθεσε ποτέ το στόχο της αναδιανομής του εθνικού πλούτου υπέρ της μεσαίας τάξης και των φτωχότερων στρωμάτων.
Ωστόσο, ορισμένοι από τους συντρόφους μας προσπάθησαν να λάβουν μέρος στο Μαϊντάν. Για παράδειγμα, οι αδελφοί Levin βγήκαν στην Kreshchatik, ένα δρόμο κοντά στην Μαϊντάν, και μοίρασαν συνδικαλιστικά φυλλάδια, μιλώντας υπέρ της ανάπτυξης του εργατικού κινήματος». Δεν υπάρχαν κόκκινες σημαίες, ούτε κάποια σοσιαλιστική αγκιτάτσια. Τελικά, ο Ανατόλι Levin βρέθηκε με ένα σπασμένο πλευρό, και ο Denis ψεκάστηκε με δακρυγόνο αέριο. Έτσι, από την αρχή ήταν σαφές για μας τι είδους κίνημα είναι αυτό.
«SP»: Πες μας, ποια είναι η μητρική σας γλώσσα; Προέρχεσαι από τα δυτικά ή τα ανατολικά της χώρας;
Πολλοί από σας γνωρίζουν ότι προέρχομαι από το δυτικό τμήμα της χώρας, οι γονείς μου είναι από την Volhynia, και η μητρική μου γλώσσα είναι τα Ουκρανικά. Και μπορώ να πω με σιγουριά ότι πάρα πολλοί Ουκρανοί, ακόμη και στα δυτικά της χώρας είναι συμπαθούντες στον αγώνα της Νοτιοανατολικής Ουκρανίας. Υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι που είναι υπερβολικά δυσαρεστημένοι με το καθεστώς στα δυτικά, αλλά οι άνθρωποι αυτοί απλά φοβούνται να εκφράσουν τη γνώμη τους και παραμένουν σιωπηλοί, λόγω της ατμόσφαιρας τρόμου που επικρατεί εκεί. Την ίδια στιγμή, παρακολουθούν με ελπίδα ό,τι συμβαίνει στα νοτιοανατολικά, και στον αγώνα εκεί. Επίσης στο κίνημα διαμαρτυρίας συμμετέχουν ουκρανόφωνοι πολίτες. Το να περιορίζει κανείς το κίνημα αυτό σε εθνοτικούς, πολιτιστικούς ή εθνικούς παράγοντες είναι εντελώς λάθος.
«SP»: Ποια είναι η γνώμη σας για τον πρώην πρόεδρο Γιανούκοβιτς; Είναι σύμμαχος σας;
Ο καθένας γνωρίζει (συμπεριλαμβανομένων των φίλων μας από την Ευρώπη, που μας επισκέφθηκαν και είδαν από κοντά τον αγώνα μας ενάντια στον Γιανούκοβιτς) ότι επικρίναμε τον Γιανούκοβιτς πολύ έντονα και έχουμε παλέψει πάντα ενάντια στο καθεστώς του. Αλλά φυσικά το κάναμε αυτό από θέσεις που είναι εντελώς διαφορετικές από αυτές που εκφράστηκαν στη Μαϊντάν. Υποστηρίζοντας μια σοσιαλιστική στροφή στην Ουκρανία, ενάντια σε εκείνο το τερατώδες ολιγαρχικό καθεστώς που είχε δημιουργήσει ο Γιανούκοβιτς.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι ο Γιανούκοβιτς ήταν ένας φιλοδυτικός πολιτικός. Προσπαθούσε να ευχαριστήσει τη Δύση σε ό,τι έκανε. Το μόνο λάθος του, από την άποψη της Δύσης, ήταν ότι ο ίδιος ζήτησε 6μηνη αναβολή της υπογραφής συμφωνίας για τη συμμετοχή της Ουκρανίας στη ζώνη ελεύθερου εμπορίου με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ακριβώς μετά από αυτό ξέσπασε το κίνημα διαμαρτυρίας γνωστό ως Μαϊντάν.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι ο Γιανούκοβιτς ήταν ένας φιλοδυτικός πολιτικός. Προσπαθούσε να ευχαριστήσει τη Δύση σε ό,τι έκανε. Το μόνο λάθος του, από την άποψη της Δύσης, ήταν ότι ο ίδιος ζήτησε 6μηνη αναβολή της υπογραφής συμφωνίας για τη συμμετοχή της Ουκρανίας στη ζώνη ελεύθερου εμπορίου με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ακριβώς μετά από αυτό ξέσπασε το κίνημα διαμαρτυρίας γνωστό ως Μαϊντάν.
«SP»: Ποιο είναι το πρόβλημα με τη σημερινή κυβέρνηση του Κιέβου; Γιατί δεν προσπαθείτε να καθιερώσετε ένα διάλογο μαζί της;
Το θέμα είναι ότι η αυτοαποκαλούμενη κυβέρνηση δεν είναι καθόλου έτοιμη να να έχει οποιοδήποτε είδος διαλόγου. Τα μόνα επιχειρήματα που χρησιμοποιούν είναι η δύναμη των όπλων. Έτσι το κίνημα στα ν/α της χώρας επανέλαβε το δρόμο της Μαϊντάν από την αρχή μέχρι το τέλος. Ξεκίνησε με μικρές διαδηλώσεις, και στη συνέχεια μεγάλωσε για να γίνει ένα μαζικό κίνημα. Κανένας διάλογος με την κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να υπάρξει τότε, γιατί ήταν απολύτως κουφή στα αιτήματα του κινήματος. Και αυτά τα αιτήματα είναι απλά και κατανοητά σε οποιοδήποτε πρόσωπο – δηλαδή, ευρεία αυτονομία για την περιοχή, αναγνώριση των κοινωνικών, γλωσσικών, πολιτιστικών δικαιωμάτων, εκδίωξη της ολιγαρχίας από την εξουσία. Όμως, το καθεστώς του Κιέβου προκλητικά διόρισε τους πλουσιότερους ανθρώπους ως κυβερνήτες των νοτιοανατολικών περιοχών. Και τότε, όπως ακριβώς και στο Μαϊντάν, οι άνθρωποι άρχισαν να καταλαμβάνουν διοικητικά κτήρια για να εκφράσουν τη διαμαρτυρία τους. Αλλά όταν οι Ειδικές Δυνάμεις ρίχτηκαν εναντίον τους, ξεκίνησαν την υπόγεια δράση, και τον ανταρτοπόλεμο.
«SP»: Ποια πρέπει να είναι η αντίδραση της δημοκρατικής Ευρώπης, της κοινωνίας των πολιτών, των δημοκρατικών κόμματων σε ό, τι συμβαίνει στην Ουκρανία;
Πριν από δύο μέρες είπα στην Bundestag ότι πρέπει να ασκήσουν πίεση στις κυβερνήσεις τους για τη στάση τους απέναντι στο Κίεβο. Αυτή η αιματηρή τρομοκρατία, αυτή η «αντιτρομοκρατική επιχείρηση» πρέπει να σταματήσει, γιατί απλά πυροβολούν άοπλους ανθρώπους.
Οι συνάδελφοί μας από τα αριστερά κόμματα δεν μπορούν να ασκήσουν πίεση στα μέσα ενημέρωσης, αλλά τουλάχιστον είναι σε θέση να ενημερώσουν το κοινό σχετικά με το τι πραγματικά συμβαίνει στην Ουκρανία, δίνοντας μια ανεξάρτητη αξιολόγηση των γεγονότων, απαιτώντας το σεβασμό των στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών στην Ουκρανία. Είναι ένα πολύ απλό πρόγραμμα.
Οι συνάδελφοί μας από τα αριστερά κόμματα δεν μπορούν να ασκήσουν πίεση στα μέσα ενημέρωσης, αλλά τουλάχιστον είναι σε θέση να ενημερώσουν το κοινό σχετικά με το τι πραγματικά συμβαίνει στην Ουκρανία, δίνοντας μια ανεξάρτητη αξιολόγηση των γεγονότων, απαιτώντας το σεβασμό των στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών στην Ουκρανία. Είναι ένα πολύ απλό πρόγραμμα.
«SP»: Κατά γενικό κανόνα, τα δυτικά μέσα ενημέρωσης χαρακτηρίζουν τις διαμαρτυρίες στο νότιο-ανατολικό τμήμα της Ουκρανίας ως ένα κίνημα που εμπνέεται και υποστηρίζεται από τη Ρωσία. Πόσο αλήθεια είναι αυτό;
Αυτή η τρελή υστερία, φυσικά, δεν είναι αλήθεια. Εδώ στα ν/α, οι άνθρωποι αγωνίζονται για τα κοινωνικοοικονομικά δικαιώματά τους. Υπάρχει μια πολύ ισχυρή αντιολιγαρχική, αντικαπιταλιστική συνιστώσα σε αυτές τις διαμαρτυρίες. Τα μέσα του Κιέβου περιγράφουν κάθε δραστηριότητα της αντιπολίτευσης, όλες τις διαμαρτυρίες ως πράξεις των πρακτόρων του Πούτιν. Και θεωρούν ότι όλοι είναι πράκτορες του Πούτιν. Εάν πάρετε μέρος σε μαζικές διαδηλώσεις για τα κοινωνικο-οικονομικά δικαιώματα – είστε ένας πράκτορας του Πούτιν. Αν κάποιος πολιτικός στο Ευρωπαϊκό ή σε εθνικό κοινοβούλιο μιας ευρωπαϊκής χώρας τολμήσει να κάνει κάποιες επικριτικές παρατηρήσεις σχετικά με το καθεστώς του Κιέβου, κατηγορείται αμέσως ως ένας ακόμα πράκτορας του Πούτιν. Επιπλέον, ακόμη και αν κάποιοι νεοναζί στο Κίεβο διαπράξουν μια ένοπλη ληστεία ή επιτίθενται στους ειρηνικούς ανθρώπους, επίσης δηλώνονται ως πράκτορες του Πούτιν που σκηνοθετούν πλάνα για τη ρωσική τηλεόραση. Έτσι, ό,τι δυσάρεστο ή άβολο συμβαίνει στην κυβέρνηση του Κιέβου, είναι πάντα υπεύθυνοι κάποιοι «πράκτορες του Πούτιν». Και είναι δήθεν έτσι επειδή, κατά τη γνώμη τους, ελέγχει σχεδόν τα πάντα – στην Ουκρανία, στην Ευρώπη και οπουδήποτε αλλού.
«SP»: Υπάρχει οποιαδήποτε χρηματοδότηση από τη Μόσχα;
Όχι. Το κίνημα της Νοτιοανατολικής Ουκρανίας δεν συγκρίνεται με την Μαϊντάν όσον αφορά την τεχνική και οικονομική χρηματοδότηση καθώς και την υποστήριξή της από τη δύση. Η Victoria Nuland, δήλωσε ότι οι ΗΠΑ δαπανήσαν 5 δισ.$ για την προώθηση της “δημοκρατίας” στην Ουκρανία. Και στο ανατολικό τμήμα της Ουκρανίας, μπορείτε να δείτε ότι το κίνημα διαμαρτυρίας δεν έχει ισχυρή οικονομική υποστήριξη. Εν πάση περιπτώσει, σε αυτές τις πόλεις όπου δρούμε, στο Χάρκοβο και την Οδησσό, δεν είδα καμία οικονομική υποστήριξη από τη Ρωσία ή την κυβέρνηση του Πούτιν. Και στο πολιτικό τοπίο δεν φαίνεται να υπάρχει κανένας που θα βοηθούσε και θα χρηματοδοτούσε το κίνημα.
«SP»: Συχνά χαρακτηρίζεστε αυτονομιστές ή «φιλορώσοι ακτιβιστές». Ποια είναι η γνώμη σας για την ιδέα των νοτιοανατολικών περιοχών της χώρας να προσχωρήσουν στη Ρωσία;
Η κίνηση «Borotba» ανέκαθεν υποστήριζε την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας, αλλά με την προϋπόθεση να γίνονται σεβαστά τα δικαιώματα του λαού των νοτιοανατολικών περιοχών. Μιλάμε εδώ για τον προϋπολογισμό, για την κοινωνική και πολιτιστική αυτονομία. Αλλά, δυστυχώς, το καθεστώς του Κιέβου καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια να διαμελίσει τη χώρα. Όλη την ώρα λαμβάνουν μια σειρά σκανδαλώδεις αποφάσεις, δηλώνοντας την αντίθεσή τους στους αυτονομιστές. Κατά τη γνώμη μας, οι πραγματικοί αυτονομιστές είναι η κυβέρνηση του Κιέβου η οποία ξεδιπλώνει τον αγώνα ενάντια στο λαό.
Αρνούμενοι την ιδέα της ομοσπονδιοποίησης του νομού, οι ολιγαρχικοί, για παράδειγμα, δημιουργούν τους δικούς τους ιδιωτικούς στρατούς. Κατά συνέπεια, επιλέγουν ένα φεουδαρχικό δρόμο, όπου κάθε ηγεμόνας θα έχει τα δικά του αποσπάσματα. Δημιουργούν αυτούς τους σχηματισμούς με αδιαφανείς πηγές οικονομικής υποστήριξης, και χωρίς κανενός είδος πολιτικού ελέγχου αυτών των οπλισμένων σχηματισμών. Δηλαδή, μιλώντας ενάντια στην ομοσπονδιοποίηση, υποστηρίζουν την φεουδαλοποίηση της χώρας.
Αν δεν υπήρχε ένα ολιγαρχικό καθεστώς στη Ρωσία, αν υπήρχαν, αν όχι σοσιαλιστικές, τουλάχιστον κοινωνικές μεταρρυθμίσεις στη Ρωσία, που θα ανταποκρίνονταν στα συμφέροντα των πλατιών στρωμάτων των εργαζόμενων, τότε πολλοί άνθρωποι στην Ουκρανία θα διατίνονταν προς μια στενή ένωση με τη Ρωσία.
Εντούτοις, πολλοί πολίτες της Ουκρανίας ελπίζουν στη Ρωσία. Αλλά εδώ δεν μιλάμε καν για φιλορωσικά αισθήματα, αλλά μόνο για την προστασία της δικής τους ζωής, τη σταθερότητα, την ειρήνη στο έδαφος των νοτιοανατολικών περιοχών.
Αρνούμενοι την ιδέα της ομοσπονδιοποίησης του νομού, οι ολιγαρχικοί, για παράδειγμα, δημιουργούν τους δικούς τους ιδιωτικούς στρατούς. Κατά συνέπεια, επιλέγουν ένα φεουδαρχικό δρόμο, όπου κάθε ηγεμόνας θα έχει τα δικά του αποσπάσματα. Δημιουργούν αυτούς τους σχηματισμούς με αδιαφανείς πηγές οικονομικής υποστήριξης, και χωρίς κανενός είδος πολιτικού ελέγχου αυτών των οπλισμένων σχηματισμών. Δηλαδή, μιλώντας ενάντια στην ομοσπονδιοποίηση, υποστηρίζουν την φεουδαλοποίηση της χώρας.
Αν δεν υπήρχε ένα ολιγαρχικό καθεστώς στη Ρωσία, αν υπήρχαν, αν όχι σοσιαλιστικές, τουλάχιστον κοινωνικές μεταρρυθμίσεις στη Ρωσία, που θα ανταποκρίνονταν στα συμφέροντα των πλατιών στρωμάτων των εργαζόμενων, τότε πολλοί άνθρωποι στην Ουκρανία θα διατίνονταν προς μια στενή ένωση με τη Ρωσία.
Εντούτοις, πολλοί πολίτες της Ουκρανίας ελπίζουν στη Ρωσία. Αλλά εδώ δεν μιλάμε καν για φιλορωσικά αισθήματα, αλλά μόνο για την προστασία της δικής τους ζωής, τη σταθερότητα, την ειρήνη στο έδαφος των νοτιοανατολικών περιοχών.
«SP»: Τι σκέφτεστε εσείς και οι σύντροφοί σας για τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν; Τον θεωρείτε το σύμμαχό σας; Τι πιστεύετε για τη ρωσική αντιπολίτευση;
Είμαστε πάντα αντίπαλοι του Πούτιν. Γνωρίζετε ότι έχουμε στενές σχέσεις με τη ρωσική οργάνωση «Μέτωπο της Αριστεράς» (Левый фронт), το οποίο είναι κατηγορηματικά αντίθετο με τον πρόεδρο Πούτιν. Και εμείς πάντοτε υποστηρίξαμε τους συντρόφους μας, όταν υπέστησαν την κρατική καταστολή. Διαμαρτυρηθήκαμε στη ρωσική πρεσβεία και πραγματοποίησαμε εκδηλώσεις αλληλεγγύης. Στηρίξαμε τους φυλακισμένους της δίκης Bolotniy [μια εξέχουσα πολιτική δίκη κατά ορισμένων ακτιβιστών του κινήματος διαμαρτυρίας το 2012 στη Ρωσία, μεταξύ των οποίων και αριστεροί ακτιβιστές], βοηθώντας τους ρώσους ακτιβιστές να βρουν καταφύγιο στην Ουκρανία από την πολιτική καταπίεση. Κανείς δεν μπορεί να μας υποψιαστεί ότι είμαστε σύμμαχοι του Πούτιν.
«SP»: Πείτε μας, πώς είναι από τα μέσα το μαζικό κίνημα διαμαρτυρίας της νοτιοανατολικής Ουκρανίας; Ποιες είναι οι διαφορές και οι ομοιότητες με το Μαϊντάν;
Τα μαζικά γεγονότα είναι προς το παρόν παρελθόν, διότι η κυβέρνηση του Κιέβου δημιούργησε ένα τέτοιο κλίμα φόβου και τρομοκρατίας που πολλοί άνθρωποι απλά φοβούνται να βγουν στους δρόμους. Αλλά όταν οι άνθρωποι βγαίνουν στους δρόμους, θα μπορούσατε να δείτε τα δύο βασικότερα κομμάτια του. Το πρώτο είναι οι πολίτες που επιθυμούν τη μέγιστη συνεργασία και την ένωση με τη Ρωσία. Το δεύτερο κομμάτι είναι αντικαπιταλιστικό, αντιολιγαρχικό, οι άνθρωποι που είναι εξοργισμένοι από το γεγονός ότι η κυβέρνηση του Κιέβου διορίζει τους δισεκατομμυριούχους ολιγάρχες ως κυβερνήτες των νοτιοανατολικών περιοχών και δεν έχει καμία πρόθεση να πραγματοποιήσει οποιαδήποτε μεταρρυθμιση προς το συμφέρον του λαού.
Αλλά ακόμη και μεταξύ του λεγόμενου φιλορωσικού τμήματος βρίσκονται πολύ διαφορετικοί άνθρωποι. Υπάρχουνν εκείνοι που μιλούνν για την ιστορική και πολιτιστική κοινότητα με τους πληθυσμούς της Ρωσίας. Αλλά υπάρχουν και άλλοι, οι οποίοι διατηρούν ένα πολύ ρεαλιστικό όραμα. Πρόκειται για νέους εργαζόμενους, μηχανικούς, οι οποίοι θέλουν να εργαστούν σε τεχνολογικά προηγμένες επιχειρήσεις οι οποίες επί του παρόντος είναι προσανατολισμένες προς τη ρωσική αγορά. Δεν θέλουν να μετατραπούν σε “zarobitchan” [Ουκρανούς μετανάστες εργαζομένους] οι οποίοι θα αναγκάζονται να ταξιδεύουν σε όλο τον κόσμο ψάχνοντας για απασχόληση.
Αλλά ακόμη και μεταξύ του λεγόμενου φιλορωσικού τμήματος βρίσκονται πολύ διαφορετικοί άνθρωποι. Υπάρχουνν εκείνοι που μιλούνν για την ιστορική και πολιτιστική κοινότητα με τους πληθυσμούς της Ρωσίας. Αλλά υπάρχουν και άλλοι, οι οποίοι διατηρούν ένα πολύ ρεαλιστικό όραμα. Πρόκειται για νέους εργαζόμενους, μηχανικούς, οι οποίοι θέλουν να εργαστούν σε τεχνολογικά προηγμένες επιχειρήσεις οι οποίες επί του παρόντος είναι προσανατολισμένες προς τη ρωσική αγορά. Δεν θέλουν να μετατραπούν σε “zarobitchan” [Ουκρανούς μετανάστες εργαζομένους] οι οποίοι θα αναγκάζονται να ταξιδεύουν σε όλο τον κόσμο ψάχνοντας για απασχόληση.
«SP»: Υπάρχουν πολλοί λογαριασμοί υποστηρίζοντας ότι οι Ρώσοι εθνικιστές πήραν μέρος στις διαδηλώσεις στο νοτιοανατολικό τμήμα της χώρας. Είναι αλήθεια αυτό;
Μπορώ να πω ότι οι Ρώσοι εθνικιστές συμμετείχαν σε αυτές τις διαμαρτυρίες, αλλά είναι μια μειοψηφία. Και η διαφορά μεταξύ της συμμετοχής των εθνικιστών στις διαδηλώσεις στα ν/α και στο Μαϊντάν είναι το γεγονός ότι δεν ήταν σε θέση να επιβάλουν τη δική τους ατζέντα, ούτε στο Χάρκοβο, ούτε στην Οδησσό, ούτε καν στο Donbas. Έχουμε κάνει έντονη κριτική στους Ρώσους εθνικιστές, και μας επέκριναν στη συνέχεια για αυτό. Αλλά εδώ είναι μια κατάσταση όπου η αριστερά είναι η ισχυρότερη και πιο οργανωμένη πλευρά.
«SP»: Στις αρχές του Μαΐου ολόκληρος ο κόσμος συγκλονίστηκε από την τραγωδία της Οδησσού…
Πιστεύω ότι η σφαγή της Οδησσού είναι ένα θέμα το οποίο πρέπει να είναι στο επίκεντρο της ευρωπαϊκής και παγκόσμιας πολιτικής. Η τραγωδία της Οδησσού είναι η πεμπτουσία για το τι συμβαίνει στην Ουκρανία. Πολλοί ευρωπαίοι πολιτικοί περιορίζονται για να το πω, σύμφωνα με τα λόγια τους, ότι πρόκειται για ένα πολύ δύσκολο και σύνθετο ζήτημα. Αλλά αυτό δεν είναι απάντηση. Είναι εξίσου ανεπαρκές να ειπωθεί ότι και οι δύο πλευρές είναι ένοχες, όπως υποστηρίζουν ορισμένα Ουκρανικά μέσα ενημέρωσης.
Πρώτα απ’ όλα, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι η σύγκρουση αυτή δεν εξαντλείται με τη σύγκρουση των δύο πλευρών και μόνο. Βλέπετε, υπήρχαν νεοναζί και οπαδοί του ποδοσφαίρου και κόσμος που διαδήλωσε ενάντια στην κυβέρνηση του Κιέβου. Αλλά υπήρχε και η αστυνομία, η οποία ελέγχεται από την κυβέρνηση του Κιέβου. Έτσι, σε αυτή τη σύγκρουση εμπλέκονται τουλάχιστον τρεις πλευρές.
Οι οπαδοί του ποδοσφαίρου και των μονάδων αυτοάμυνας της Μαϊντάν άρχισαν να καταφθάνουν στην Οδησσό στις 2 Μαΐου. Ήθελαν να πραγματοποιήσουν τη λεγόμενη πορεία για την ενότητα της Ουκρανίας, η οποία είχε καταλήξει σε λουτρά αίματος σε άλλες πόλεις. Αυτό είναι ένα πολύ σοβαρό ζήτημα για να τεθεί στην κυβέρνηση του Κιέβου – γιατί δεν σταμάτησαν τις εθνικιστικές διαδηλώσεις σε αυτές τις συνθήκες εμφυλίου πολέμου;
Περισσότεροι από δύο χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στην Οδησσό από διάφορες πόλεις της Ουκρανίας. Μερικοί από αυτούς ήταν οπλισμένοι. Και αυτό είναι ένα επιπλέον ζήτημα για την κυβέρνηση του Κιέβου – γιατί επιτρέπουν μια τέτοια μεγάλη συγκέντρωση ένοπλων ατόμων στην πόλη;
Μια επίθεση εναντίον των ακτιβιστών της πορείας για την ενότητα της Ουκρανίας σύντομα ακολούθησε. Οι επιτιθέμενοι ήταν κάποιοι άγνωστοι μασκοφόροι. Ενήργησαν με τη σιωπηρή έγκριση της ελεγχόμενης από το Κίεβο αστυνομίας. Και έτσι, θα πρέπει να ρωτήσουμε – ποιός ελέγχει την αστυνομία; Σαφώς, δεν την ελέγχουν οι ακτιβιστές του αντικυβερνητικού κίνηματος…
Η κατασκήνωση της αντιπολίτευσης στην πλατεία του Kulikovo [ένα τετράγωνο μπροστά από το κτίριο Συνδικάτων] αποτελούνταν κυρίως από ηλικιωμένους, γυναίκες, ειρηνικούς διαδηλωτές οι οποίοι δεν διέθεταν όπλα. Βρήκαν καταφύγιο στο κτίριο των Συνδικάτων. Οι νεοναζί πυρπόλησαν το κτίριο, και πολλοί κάηκαν ζωντανοί, άλλοι πέθαναν αφού πήδηξαν από τα παράθυρα, ενώ κάποιους τέλος τους αποτελείωσαν τη στιγμή που βρέθηκαν στο έδαφος.
Ο σύντροφός μας Andrey Brazhevsky πέθανε στο κτίριο αυτό. Πήδηξε από τον τρίτο όροφο του φλεγόμενου κτίριου και επέζησε, αλλά οι φασίστες τον ξυλοκοπήσαν μέχρι θανάτου με λοστάρια. Η μητέρα του ήταν επίσης εκεί εκείνη την στιγμή. Είδε ότι ένα από τα παιδιά που πήδηξε από ένα παράθυρο, και τους φασίστες να προσπαθούν να τον καθαρίσουν. Τότε έπεσε πάνω του, τον σκέπασε με το σώμα της και τον έσωσε. Δεν ήξερε ότι ο γιος της εκείνη ακριβώς τη στιγμή ήταν στα χέρια των φασιστών και ότι θα πέθαινε από τα χτυπήματά τους.
Δεν αρκεί να πει κανείς ότι αυτό ήταν μια τραγωδία. Ήταν μια προμελετημένη, καλά συντονισμένη και προγραμματισμένη σφαγή στο κέντρο μιας από τις μεγαλύτερες πόλεις της Ουκρανίας.
Πρώτα απ’ όλα, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι η σύγκρουση αυτή δεν εξαντλείται με τη σύγκρουση των δύο πλευρών και μόνο. Βλέπετε, υπήρχαν νεοναζί και οπαδοί του ποδοσφαίρου και κόσμος που διαδήλωσε ενάντια στην κυβέρνηση του Κιέβου. Αλλά υπήρχε και η αστυνομία, η οποία ελέγχεται από την κυβέρνηση του Κιέβου. Έτσι, σε αυτή τη σύγκρουση εμπλέκονται τουλάχιστον τρεις πλευρές.
Οι οπαδοί του ποδοσφαίρου και των μονάδων αυτοάμυνας της Μαϊντάν άρχισαν να καταφθάνουν στην Οδησσό στις 2 Μαΐου. Ήθελαν να πραγματοποιήσουν τη λεγόμενη πορεία για την ενότητα της Ουκρανίας, η οποία είχε καταλήξει σε λουτρά αίματος σε άλλες πόλεις. Αυτό είναι ένα πολύ σοβαρό ζήτημα για να τεθεί στην κυβέρνηση του Κιέβου – γιατί δεν σταμάτησαν τις εθνικιστικές διαδηλώσεις σε αυτές τις συνθήκες εμφυλίου πολέμου;
Περισσότεροι από δύο χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στην Οδησσό από διάφορες πόλεις της Ουκρανίας. Μερικοί από αυτούς ήταν οπλισμένοι. Και αυτό είναι ένα επιπλέον ζήτημα για την κυβέρνηση του Κιέβου – γιατί επιτρέπουν μια τέτοια μεγάλη συγκέντρωση ένοπλων ατόμων στην πόλη;
Μια επίθεση εναντίον των ακτιβιστών της πορείας για την ενότητα της Ουκρανίας σύντομα ακολούθησε. Οι επιτιθέμενοι ήταν κάποιοι άγνωστοι μασκοφόροι. Ενήργησαν με τη σιωπηρή έγκριση της ελεγχόμενης από το Κίεβο αστυνομίας. Και έτσι, θα πρέπει να ρωτήσουμε – ποιός ελέγχει την αστυνομία; Σαφώς, δεν την ελέγχουν οι ακτιβιστές του αντικυβερνητικού κίνηματος…
Η κατασκήνωση της αντιπολίτευσης στην πλατεία του Kulikovo [ένα τετράγωνο μπροστά από το κτίριο Συνδικάτων] αποτελούνταν κυρίως από ηλικιωμένους, γυναίκες, ειρηνικούς διαδηλωτές οι οποίοι δεν διέθεταν όπλα. Βρήκαν καταφύγιο στο κτίριο των Συνδικάτων. Οι νεοναζί πυρπόλησαν το κτίριο, και πολλοί κάηκαν ζωντανοί, άλλοι πέθαναν αφού πήδηξαν από τα παράθυρα, ενώ κάποιους τέλος τους αποτελείωσαν τη στιγμή που βρέθηκαν στο έδαφος.
Ο σύντροφός μας Andrey Brazhevsky πέθανε στο κτίριο αυτό. Πήδηξε από τον τρίτο όροφο του φλεγόμενου κτίριου και επέζησε, αλλά οι φασίστες τον ξυλοκοπήσαν μέχρι θανάτου με λοστάρια. Η μητέρα του ήταν επίσης εκεί εκείνη την στιγμή. Είδε ότι ένα από τα παιδιά που πήδηξε από ένα παράθυρο, και τους φασίστες να προσπαθούν να τον καθαρίσουν. Τότε έπεσε πάνω του, τον σκέπασε με το σώμα της και τον έσωσε. Δεν ήξερε ότι ο γιος της εκείνη ακριβώς τη στιγμή ήταν στα χέρια των φασιστών και ότι θα πέθαινε από τα χτυπήματά τους.
Δεν αρκεί να πει κανείς ότι αυτό ήταν μια τραγωδία. Ήταν μια προμελετημένη, καλά συντονισμένη και προγραμματισμένη σφαγή στο κέντρο μιας από τις μεγαλύτερες πόλεις της Ουκρανίας.
«SP»: Στις 7 Μαΐου στη Μόσχα ο πρόεδρος της Ελβετίας και ο Βλαντιμίρ Πούτιν ανακοίνωσαν άλλο ένα σχέδιο που οδηγεί στην αποκλιμάκωση της έντασης στην Ουκρανία. Μήπως έχει μέλλον;
Οι συμφωνίες της Γενεύης είχαν ένα παρόμοιο περιεχόμενο, αλλά είναι προφανές ότι το καθεστώς του Κίεβου δεν έχει καμία πρόθεση να τις εφαρμόσει, αλλά ακόμη και αν είχε, δεν έχει απολύτως κανένα μέσο για να τις φέρει σε πέρας. Όταν μιλάμε για τον αφοπλισμό όλων αυτών των νεοναζιστικών συμμοριών, πρέπει να κατανοήσουμε ότι η κυβέρνηση του Κιέβου δεν έχει τον έλεγχο των περισσότερων από αυτές, ενώ ταυτόχρονα δεν διαθέτει καμία πιστή δύναμη που θα ήταν σε θέση να τις αφοπλίσει. Η κυβέρνηση του Κιέβου είναι όμηρος αυτών των συμμοριών και δεν μπορεί να κάνει οτιδήποτε γι’ αυτό.
«SP»: Τι πιστεύετε για τις επερχόμενες προεδρικές εκλογές στις 25 Μαΐου;
Εμείς δεν αναγνωρίζουμε αυτές τις εκλογές, διότι διεξάγονται από μια αυτο-ανακηρυγμένη κυβέρνηση που παραβιάζει συνεχώς τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις διαδικασίες. Αυτή η κυβέρνηση προωθεί και υλοποιεί αλλαγές στη νομοθεσία σύμφωνα με τις οποίες οι εκλογές θα πρέπει να θεωρούνται έγκυρες, ακόμη και αν πραγματοποιούνται σε ένα μόνο εκλογικό τμήμα. Μπορείτε να θεωρήσετε πραγματικά μια τέτοια προσέγγιση δημοκρατική;
Πολλές φορές μέχρι τώρα έχουμε καλέσει τους υποψηφίους να παραιτηθούν από αυτήν την εκλογή. Δυστυχώς, το CPU [Κομμουνιστικό Κόμμα] πιστεύει ότι θα έπρεπε να συμμετάσχει στη διαδικασία [ΥΣ: Ο υποψήφιος του Κομμουνιστικού Κόμματος αποσύρθηκε στις 16 Μαΐου]. Επομένως δεν επιθυμούμε να συμμετέχουμε σ’ αυτήν την φάρσα.
Πολλές φορές μέχρι τώρα έχουμε καλέσει τους υποψηφίους να παραιτηθούν από αυτήν την εκλογή. Δυστυχώς, το CPU [Κομμουνιστικό Κόμμα] πιστεύει ότι θα έπρεπε να συμμετάσχει στη διαδικασία [ΥΣ: Ο υποψήφιος του Κομμουνιστικού Κόμματος αποσύρθηκε στις 16 Μαΐου]. Επομένως δεν επιθυμούμε να συμμετέχουμε σ’ αυτήν την φάρσα.
«SP»: Τι πιστεύετε για τα δημοψηφίσματα στις περιοχές Ντόνετσκ και Lugansk;
Αρχικά ήμασταν αρκετά δύσπιστοι σχετικά με αυτά τα δημοψηφίσματα και σκεφτήκαμε ότι, προκειμένου αυτά να σταθούν πρέπει πρώτα να υπάρξει κάποιο είδος σταθεροποίησης της κατάστασης. Αλλά σήμερα, σε συνθήκες βίας και τρομοκρατίας, υιοθετούμε μια μέθοδο κατανόησης προς τους ανθρώπους που πραγματοποίησαν και συμμετείχαν στα δημοψηφίσματα. Οι δημοκρατίες που έχουν εξαγγελθεί στο Donbas δεν είναι αποτέλεσμα κάποιων κινήσεων του Πούτιν, αλλά ένα άμεσο αποτέλεσμα των ενεργειών της κυβέρνησης του Κιέβου, η οποία ξεπερνά τα χειρότερα παραδείγματα της φασιστικής προπαγάνδας σε ψέματα και κυνισμό.
«SP»: Τι λάθη έχετε κάνει στον πολιτικό σας αγώνα;
Η κίνηση «Borotba», πάντα προσανατολισμένη στην μαζική κινητοποίηση της εργατικής τάξης και της νεολαίας, είχε θεωρήσει ότι θα είχαμε αρκετά χρόνια σχετικής δημοκρατίας μπροστά μας, ότι θα υπάρξουν τέτοιες συνθήκες οι οποίες, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, τα δικαιώματα στην ειρηνική συνάθροιση, και την ελευθερία του Τύπου θα γινόταν σεβαστά. Δυστυχώς, ο υπολογισμός αυτός αποδείχθηκε λάθος. Αποδείχθηκε επίσης ότι ήμασταν απροετοίμαστοι να αντιμετωπίσουμε μια άμεση τρομοκρατία εναντίον μας. Ίσως αυτό είναι το λάθος μας ότι βρεθήκαμε άοπλοι σε αυτές τις συνθήκες. Η οργάνωσή μας ντε φάκτο αυτήν την περίοδο συντρίβεται σε όλη τη χώρα. Η απροκάλυπτη καταστολή ενάντια στις δυνάμεις της Αριστεράς έχει κλιμακωθεί τις τελευταίες ημέρες. Το γραφείο μας στο Χάρκοβο δέχθηκε επίθεση από αγνώστους, με μαύρες στολές οι οποίοι κατάσχεσαν τα πάντα – κόκκινες σημαίες, ηχεία και μεγάφωνα, έναν προτζέκτορα, και οποιοδήποτε μέσο αγκιτάτσιας. Η δραστηριότητα της οργάνωσης στην πόλη παρεμποδίζεται συστηματικά. Έχουμε πληροφορίες στην Οδησσό ότι η σύλληψη του τοπικού ηγέτη του «Borotba» Alexei, υποψήφιο δήμαρχο της πόλης Alexei Albu είναι στα σκαριά και αναγκάστηκε γι’ αυτό να εγκαταλείψει την πόλη. Στο Κίεβο, στο διαμέρισμα του Αντρέι Manchuk, ο οποίος είναι ο πιο γνωστός αριστερός δημοσιογράφος στην Ουκρανία, έγινε έρευνα από ένοπλους οι οποίοι εισέβαλαν στο σπίτι του. Σε γενικές γραμμές, είμαστε σε κατάσταση πλήρους παρανομίας. Μερικοί από τους συντρόφους μας εγκατέλειψαν προσωρινά την Ουκρανία. Εκείνοι που παρέμειναν ζουν στην παρανομία, τους ζήτησαμε να απέχουν από κάθε δημόσια δραστηριότητα και να επικεντρωθούν στην παράνομη εργασία.
Ο ίδιος βρέθηκα στην Αθήνα, όπου πήρα μέρος στη διάσκεψη «Ευρωπαϊκή Αντιφασιστική Συνέλευση». Δεν σκόπευα να εγκαταλείψω την Ουκρανία για μεγάλο χρονικό διάστημα. Στις 9 Μαΐου, πήγα στο Βερολίνο για να συμμετάσχω σε ένα συνέδριο στη Γερμανία, αλλά εκεί έλαβα πληροφορίες σχετικά με τη δυνατότητα της σύλληψης μου και αποφασίσαμε να μείνω εδώ για κάποιο διάστημα.
Οι ναζί έχουν συντάξει καταλόγους με «εχθρούς του ουκρανικού έθνους» και προγραμματίζουν να καταστείλουν όσους βρίσκονται σε αυτές τις λίστες. Σχεδόν όλοι οι ακτιβιστές στο «Borotba» περιλαμβάνονται σε αυτές τις λίστες, καθώς και απλοί άνθρωποι, έτσι ώστε εκατοντάδες αγωνιστές να βρίσκονται πλέον σε κίνδυνο… Τώρα, το καθεστώς καταρτίζει ανάλογους δικούς του καταλόγους, και έτσι νομίζω ότι μέσα στους επόμενους μήνες η Ουκρανία θα ζήσει μια ατμόσφαιρα δεξιάς τρομοκρατίας.
Αλλά πρέπει να ακολουθήσουμε αυτόν τον δρόμο. Δεν έχουμε άλλη επιλογή.
Ο ίδιος βρέθηκα στην Αθήνα, όπου πήρα μέρος στη διάσκεψη «Ευρωπαϊκή Αντιφασιστική Συνέλευση». Δεν σκόπευα να εγκαταλείψω την Ουκρανία για μεγάλο χρονικό διάστημα. Στις 9 Μαΐου, πήγα στο Βερολίνο για να συμμετάσχω σε ένα συνέδριο στη Γερμανία, αλλά εκεί έλαβα πληροφορίες σχετικά με τη δυνατότητα της σύλληψης μου και αποφασίσαμε να μείνω εδώ για κάποιο διάστημα.
Οι ναζί έχουν συντάξει καταλόγους με «εχθρούς του ουκρανικού έθνους» και προγραμματίζουν να καταστείλουν όσους βρίσκονται σε αυτές τις λίστες. Σχεδόν όλοι οι ακτιβιστές στο «Borotba» περιλαμβάνονται σε αυτές τις λίστες, καθώς και απλοί άνθρωποι, έτσι ώστε εκατοντάδες αγωνιστές να βρίσκονται πλέον σε κίνδυνο… Τώρα, το καθεστώς καταρτίζει ανάλογους δικούς του καταλόγους, και έτσι νομίζω ότι μέσα στους επόμενους μήνες η Ουκρανία θα ζήσει μια ατμόσφαιρα δεξιάς τρομοκρατίας.
Αλλά πρέπει να ακολουθήσουμε αυτόν τον δρόμο. Δεν έχουμε άλλη επιλογή.
Μεταφράστηκε για το Avantgarde από το Κ.Μ.
Διαβάστε επίσης μια συνέντευση του Σεργκέι Κιρίτσουκ την ίδια περίοδο στοhitandrun.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου