Τρίτη 19 Αυγούστου 2014

ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ από τις New York Times

Οι μετανάστες της Πάτρας από τους New York Times
Η καταγραφή υλικού από τις New York Times ξεδιπλώνει μια σχεδόν άγνωστη πτυχή της χώρας μας. Αποκαλύπτει τη ζωή των μεταναστών στην Πάτρα, τις δύσκολες συνθήκες μέσα στις οποίες ζουν, και τον αγώνα για επιβίωση σε μία χώρα που αλλιώς είχαν φανταστεί.

Πολλοί άνδρες, ψάχνοντας τρόπους διαφυγής από τη χώρα τους, καταλήγουν τις περισσότερες φορές, στην Ελλάδα η οποία, μέσω των συνόρων της με την Τουρκία, θεωρείται εύκολο πέρασμα. Η αρχική επιδίωξη είναι να φτάσουν στη Δυτική Ευρώπη, στη λεγόμενη “γη της επαγγελίας”, ωστόσο μετά από ένα μακρύ και δύσκολο ταξίδι οι ίδιοι αντιλαμβάνονται ότι η χώρα στην οποία κατέληξαν, δεν φαντάζει και τόσο ιδανική. Ιδίως, όταν αυτή η χώρα είναι η Ελλάδα, η οποία αγωνίζεται πρωτίστως, για την επιβίωση του δικού της λαού.

Οι παράνομοι μετανάστες κυρίως, από το Ιράν, το Αφγανιστάν, και το Σουδάν μεταφέρονται στην Πάτρα, όπου εκεί ζουν πια, σε ερειπωμένα εργοστάσια, σχεδιάζοντας την διαφυγή τους προς την Ιταλία. Σύμφωνα με τους New York times, οι Έλληνες γίνονται όλο και πιο επιθετικοί προς το μεταναστευτικό ρεύμα, μιλώντας με προσβλητικά λόγια. Ανώτατος αξιωματούχος της αστυνομίας μάλιστα είχε καταγραφεί να λέει τον περασμένο Δεκέμβρη ότι “η ζωή των παράνομων μεταναστών θα πρέπει να γίνει αφόρητη”.  
Ένας άντρας από τη Σομαλία σε ένα ερειπωμένο εργοστάσιο στην Πάτρα, που χρησιμοποιεί για σπίτι του, όσο ψάχνει για δουλειά
Ένας άντρας από τη Σομαλία σε ένα ερειπωμένο εργοστάσιο στην Πάτρα, που χρησιμοποιεί για σπίτι του, όσο ψάχνει για δουλειά
Αναφορικά με την εχθρότητα, γεγονός αποτελεί πως ακόμη και οι μετανάστες που είναι ελεύθεροι να κυκλοφορούν σε όλη την Ελλάδα, έχουν την ίδια αντιμετώπιση. Με την άσχημη κατάσταση στην Ελλάδα, όπως αναφέρεται στο άρθρο, οι κάτοικοι μόλις και μετά βίας επιβιώνουν, με αποτέλεσμα οι πόροι για τους μετανάστες που συρρέουν κατά χιλιάδες τα τελευταία χρόνια, να εξαντλούνται.  Μέλη από διάφορες οργανώσεις ενημερώνουν ωστόσο, τους μετανάστες να μην έχουν προσδοκίες για το τι θα συναντήσουν σε άλλα μέρη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.   
Απελπισία και απογοήτευση είναι οι συνηθέστερες λέξεις που χαρακτηρίζουν τα συναισθήματα των μεταναστών που πρέπει να επιβιώσουν στην Πάτρα. Πολλοί μαζεύουν χρήματα που τους εξασφαλίζουν μόνο ένα γεύμα την ημέρα, ενώ οι περισσότεροι δεν πηγαίνουν σε καθαρές τουαλέτες. Μέσα στα εργοστάσια μάλιστα, οι μετανάστες χωρίζονται σύμφωνα με την ηλικία, το φύλο και την χώρα προέλευσης. 
Η ζωή μέσα στα εργοστάσια και η εξασφάλιση της βασικής τροφής
Η ζωή μέσα στα εργοστάσια και η εξασφάλιση της βασικής τροφής
Πολλοί από τους μετανάστες που ζουν στα εργοστάσια, έχουν προσπαθήσει ν α βρουν δουλειά. Ένας από τους μετανάστες, ο Μορσάλ, δούλευε πριν λίγο καιρό, στα χωράφια φράουλας για έναν μήνα, αλλά δεν πληρωνόταν για την δουλειά που πρόσφερε. Όπως αναφέρει, “Τρώμε από τα σκουπίδια, όπως τα ζώα. Αυτοί που οδηγούν μοτοσυκλέτες, μας πετούν μπουκάλια”.  
Ο ίδιος είναι ένα από τα άτομα που έχει κάνει αίτηση για άσυλο πριν από πέντε χρόνια, αλλά η δική του, όπως και τόσες άλλες, βρίσκεται ανάμεσα σε 25000 που ακόμη εκκρεμούν. Σύμφωνα με τα στατιστικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Ελλάδα χορήγησε άσυλο σε λιγότερο από το 5% των αιτούντων τον περασμένο χρόνο. Μάλιστα, οι κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης λένε ότι οι παράνομοι μετανάστες στην Ελλάδα δεν μπορούν να κάνουν αίτηση για άσυλο οπουδήποτε αλλού, οπότε ο Μορσάλ και οι υπόλοιποι μετανάστες θα πρέπει καταθέσουν τα χαρτιά τους και να περιμένουν στωικά.
Ένας μετανάστης από το Σουδάν σε σχέδιο απόδρασης που τον φέρνει κοντά στον θάνατο, συλλαμβάνεται
Ένας μετανάστης από το Σουδάν σε σχέδιο απόδρασης που τον φέρνει κοντά στον θάνατο, συλλαμβάνεται
Όσοι δεν αντέχουν να κάνουν ούτε αυτό, φορώντας σκούρα ρούχα, προσπαθούν να “γλιστρήσουν” μέσα στο λιμάνι. Οι νέοι άνδρες θα τολμήσουν να κρυφτούν μέσα σε κάποιο δοχείο ή ακόμη και να κουλουριαστούν κάτω από τα φορτηγά, δίπλα στη ρεζέρβα για να μεταφερθούν στην Ιταλία. Θα κάνουν ότι μπορούν για να διαφύγουν. Ορισμένοι από τους μετανάστες εντοπίζονται από τους λιμενικούς μόλις ένα βήμα πριν τον θάνατο, καθώς κρύβονται στα ψυγεία ή θάβονται κάτω από σπόρους βαμβακιού για να μην εντοπιστούν. 
Πολλοί μετανάστες επιλέγουν να περπατήσουν πάνω στην παλιά σιδηροδρομική γραμμή για να αποφύγουν την αστυνομία. Όπως σημειώνει ο επικεφαλής του γραφείου του διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης στην Αθήνα, το οποίο βοηθά τους μετανάστες να γυρίσουν πίσω, Δεν υπάρχουν επιλογές”¨. Πολλοί από τους παράνομους μετανάστες εύχονται να μπουν με κάποιο τρόπο, σε ένα από τα φέρι που θα τους οδηγήσει προς διάφορα λιμάνια στην Ιταλία ή σε κάποια άλλη χώρα της Ευρώπης. Πού θα είναι καλύτερα άραγε; Στη νέα χώρα, στην Ελλάδα ή στην πατρίδα τους; 
http://www.pathfinder.gr/stories/3807979/%CE%BF%CE%B9-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%80%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%82-%CE%B1%CF%80%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-new-york-times/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου