17 πιλότοι και 35 μηχανικοί αντιστοιχούν σε μόλις ένα αξιόπλοο ελικόπτερο τύπου Dauphin του Λιμενικού Σώματος.
Στις 27 Ιουλίου 2004 στην αεροπορική βάση της Δεκέλειας στο Τατόϊ πραγματοποιήθηκε η τελετή ένταξης στις τάξεις του Λιμενικού Σώματος έξι νέων δικινητήριων ελικοπτέρων αυξημένων επιχειρησιακών δυνατοτήτων τύπου AS 365 Ν3 DauphinIII. Σε σύντομο χαιρετισμό του ο τότε επικεφαλής του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας κ.Τζωάννος τόνισε ότι:
«Η αποφασιστικότητα μας να εξασφαλίσουμε στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό την ασφάλεια στις ελληνικές θάλασσες ειδικά σε σχέση με τις σύγχρονες μάστιγες της λαθρομετανάστευσης, της λαθρεμπορίας, της διακίνησης ναρκωτικών, να διαφυλάξουμε τη φυσικότητα του θαλασσίου περιβάλλοντος και να προστατέψουμε την ανθρώπινη ζωή στη θάλασσα, εκδηλώνεται και με τη συμμετοχή των συγκεκριμένων ελικοπτέρων στο συνολικό σχεδιασμό δράσης και αξιοποίησης του προσωπικού και των μεσών του Λιμενικού Σώματος».
Νωρίτερα το 2003 το Λιμενικό αγόρασε τα γαλλικά ελικόπτερα Dauphin κατάλληλα για επιχειρήσεις SAR, αντί 50 εκατ. ευρώ. Η αρχική σύμβαση αγοράς προέβλεπε την τεχνική υποστήριξή τους για διάστημα 2,5 χρόνων, αντί 2,7 εκατ. ευρώ κατ’ έτος. Το κόστος συντήρησης συμπεριλαμβανόταν στην αρχική σύμβαση των 50 εκατ. ευρώ.
Στο διάστημα των πρώτων 2,5 ετών, τα έξι Dauphin ήταν πράγματι αξιόπλοα, αν και πληροφορίες που επικαλείται η εφημερίδα «Καθημερινή» αναφέρουν ότι δύο τουλάχιστον από αυτά ουδέποτε απογειώθηκαν από το έδαφος.
Ακριβώς δύο μήνες μετά την επιχειρησιακή ένταξη αυτών των ελικοπτέρων στο Λιμενικό, καθηλώνονται στο έδαφος.
Από την 1η Οκτωβρίου 2004 είχαν ανασταλεί οι πτήσεις τους, καθότι ο αντιπρόσωπος στην Ελλάδα της προμηθεύτριας εταιρείας δεν διέθετε την απαραίτητη πιστοποίηση συντήρησης των ελικοπτέρων βάσει σχετικών διεθνών προδιαγραφών, όπως προέβλεπε η σύμβαση προμήθειας. Τον Φεβρουάριο του 2005 σημειώνεται η άρση της αναστολής των πτήσεων. Νωρίτερα η εταιρεία είχε αποστείλει τεχνικούς και χειριστές ο οποίοι και είχαν την επίβλεψη της επανέναρξης των πτήσεων.
Στην πραγματικότητα, μέρος του συμβατικού χρόνου της εγγύησης καταναλώθηκε ενώ τα ελικόπτερα βρίσκονταν καθηλωμένα στο έδαφος. Κανέναν από τα ελικόπτερα δεν συπλήρωσε τα όρια των πτητικών ωρών για εκτέλεση της προγραμματισμένης εργασίας συντήρησης, η οποία έχει προβλεφθεί και πληρωθεί για το διάστημα δύο ετών επί τη βάσει της εγγύησης της υλικοτεχνικής υποστήριξη της κατασκευαστικής εταιρείας.
Η σχετική σύμβαση υποστήριξης έληξε τον Ιούλιο του 2006 και για τρία χρόνια τα έξι ελικόπτερα παρέμειναν και πάλι καθηλωμένα λόγω έλλειψης τεχνικής υποστήριξης. Λίγο νωρίτετα, αρχές του 2009, τα ελικόπτερα μεταφέρθηκαν από τον χώρο προσωρινής εγκατάστασής του στη Δεκέλεια στο Κοτρώνι του Μαραθώνα, στον χώρο του Πολεμικού Ναυτικού. Εκεί αποφασίστηκε εν τέλει να δημιουργηθεί μια σχετική υποδομή που αναφέρθηκε κατά το χρόνο ύψους 10 εκατομμυρίων ευρώ.
Το Πολεμικό Ναυτικό μέσω της Διοίκησης Ελικοπτέρων Ναυτικού είχε αναλάβει την εκμετάλλευση των ελικοπτέρων, όπως κατά το χρόνο αποσύρονταν μια σειρά πανάρχαιων ελικοπτέρων του και οι πιλότοι του θα έμεναν χωρίς έργο, ενώ ταυτόχρονα το Λιμενικό δεν διέθετε χειριστές.
Να υπογραμμιστεί ότι η εκπαίδευση αυτών των χειριστών δεν είναι αμελητέα, όπως πρόκειται για μια χρονοβόρα διαδικασία με το ανάλογο κόστος. Οι χειριστές από μηδενική βάση ξεκινούν το αρχικό σχολείο στην Ελλάδα με ελικόπτερο Alouette, στη συνέχεια σε ελικόπτερο Huey ή και σε ΝH-300, σε ελικόπτερα AS355 και σε ελικόπτερα R 22. Μετά από ένα σύνολο περίπου 300 ωρών, η εκπαίδευση συνεχίζεται στην Γαλλία, σε ελικόπτερο του τύπου και σε εξομειωτή.
Στην πραγματικότητα, το σύνολο του προγράμματος κατάρτισης ξεκίνησε από μηδενική βάση. Πρώτα των χειριστών του Πολεμικού Ναυτικού στον συγκεκριμένο τύπο ελικοπτέρου στη Γαλλία. Στη συνέχεια θα έπρεπε να συμπληρώσουν έναν ικανό αριθμό ωρών πτήσης στον τύπο, πριν καταστούν οι ίδιοι εκπαιδευτές. Μετά να εκπαιδεύσουν προσωπικό του Λιμενικού, που με τη σειρά του έπρεπε να γράψει αρκετές ώρες στον αέρα ώστε να γίνουν οι πιλότοι του εκπαιδευτές και να εκπαιδεύσουν άλλους κυβερνήτες και συγκυβερνήτες του Λιμενικού, μια διαδικασία που διήρκησε αρκετά χρόνια και η βάση της ολοκληρώθηκε το 2010.
Το 2009, ο τότε υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας κ. Αναστάσιος Παπαληγούρας προχώρησε σε απευθείας ανάθεση σύμβασης υποστήριξης των ελικοπτέρων στην Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία (ΕΑΒ) για διάστημα 5 ετών. Το κόστος της ήταν πολλαπλάσιο της προηγούμενης, καθώς ανερχόταν σε 5,5 εκατ. ευρώ.
Τον Μάρτιο του 2010 το πρώτο ελικόπτερο που ολοκλήρωσε τις εργασίες συντήρησης ανέλαβε αποστολές στο Αιγαίο στο πλαίσιο της επιχείρησης «Ποσειδών» του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Επιτήρησης Συνόρων Frontex, πετούσε για πρώτη φορά με προσωπικό αμιγώς του Λιμενικού Σώματος. Έκτοτε, τα ελικόπτερα, όσα από αυτά πετούν, έχουν λάβει μέρος σε πολλές αποστολές, κυρίως στο Αιγαίο. Τον Ιανουάριο του 2014 ένα από τα ελικόπτερα εθεάθη σε ένα βιντεοκλιπ τουρκικής εφημερίδας, κατά τη διάρκεια μιας επιχείρησης κατά τουρκικών σκαφών της ακτοφυλακής και αλιευτικών.
Παρότι τα χρήματα φέρεται να κατεβλήθησαν συνολικά στην ΕΑΒ, μόνο ένα από τα έξι Dauphin είναι σήμερα αξιόπλοο - ενεργοποιήθηκε στο πλαίσιο της επιχείρησης μαζικής διάσωσης στο φλεγόμενο πλοίο Νόρμαν Ατλάντικ.
Τώρα, όπως μάλιστα καταγγέλλεται στην εφημερίδα «Καθημερινή», στον αεροναύσταθμο του Μαραθώνα όπου βρίσκονται καθηλωμένα τα ελικόπτερα του Λιμενικού, συνεχίζουν να απασχολούνται 35 μηχανικοί και 17 χειριστές ελικοπτέρων, εκ των οποίων τουλάχιστον 9 εκπαιδεύτηκαν στην Γαλλία. Σημειώνεται ότι το πλήρωμα ενός τέτοιου ελικοπτέρου είναι τριμελές - κυβερνήτης, συγκυβερνήτης και χειριστής συσκευών.
Η πενταετής σύμβαση ΕΑΒ - Λιμενικού έληξε σύμφωνα με τις τελευταίες πληφορορίες την Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2014 και προς το παρόν δεν έχουν κινηθεί διαδικασίες για την επέκτασή της ή την προκήρυξη νέου διαγωνισμού. Σημειώνεται πάντως ότι και μεταξύ Μαρτίου 2010 και Δεκεμβρίου 2014 η τεχνική υποστήριξη των ελικοπτέρων ήταν ανεπαρκής.
Η αγορά των έξι ελικοπτέρων χρημαδοτήθηκε με κονδύλια της τάξης του 61% από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Τα υπόλοιπα 39% προήρθαν από το ελληνικό δημόσιο. Η αρχική προμήθεια-θρίλερ συνολικού προϋπολογισμού 18 δισ. δραχμών εκκρεμούσε από τα μέσα της δεκαετίας του ενενήντα του περασμένου αιώνα με τα σχετικά κονδύλια από τα ταμεία της ΕΕ να έχουν εγκριθεί ήδη από το 1996.
Στο έπος των Dauphin ενεπλάκησαν μέχρι σήμερα τουλάχιστον τρία υπουργεία, τρεις στρατιωτικές υπηρεσίες και δύο βιομηχανίες. Σήμερα, το Λιμενικό κινδυνεύει και πάλι να απωλέσει εκτός από τα ελικόπτερα και τους χειριστές που έχουν εκπαιδευτεί στον συγκεκριμένο τύπο.
Τεχνικά χαρακτηριστικά των ελικοπτέρων AS 365 Ν3 Dauphin III
◦Κινητήρες Turbomeca Arriel 2C, με μέγιστη απόδοση 977 ίππων (shp)
◦Διάμετρος κύριου στροφείου 11,94 μέτρα και ουραίου 1,1 μέτρα
◦Μήκος ατράκτου 11,63 μέτρα , πλάτος 3,21 και ύψος 3,98 μέτρα .
◦Επιφάνεια πατώματος 4,2 τ.μ.
◦Ύψος καμπίνας 1,40 μέτρα και πλάτος 1,92 μέτρα
Τα ελικόπτερα είναι πλήρως εξοπλισμένα για διεξαγωγή ενόργανων πτήσεων και ο εξοπλισμός τους μεταξύ των άλλων περιλαμβάνει :
◦FLIR (ηλεκτροπτικό σύστημα με εξοπλισμό υπερύθρων και κάμερα ημέρας) τελευταίας γενιάς , τύπου Star Sapphire 2
◦Ραντάρ καιρού με απεικόνιση εδάφους RDR 1400 C
◦Βαρούλκο ανύψωσης φορτίου και προσωπικού, ανυψωτικής ικανότητα 272 κιλών
◦Προβολέα μεγάλης ισχύος τύπου Spectrolab SX-16
◦Αντιβαλλιστική προστασία καμπίνας, για πυρά όπλων διαμετρήματος έως 7,62 χιλιοστά.
http://www.defencenews.gr/index.php/2014-11-02-14-50-44/1166-ta-enapothikevmena-aegean-dauphin-tou-limenikoy
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου