Οι τρομοκρατικές επιθέσεις στη Γαλλία ενθαρρύνουν μια νέα ευρωπαϊκή τάση: το επιχείρημα ότι το Ισλάμ είναι ασύμβατο με τους ευρωπαϊκούς πολιτισμούς, και ότι δήθεν οι μουσουλμάνοι δεν μπορούν να ενσωματωθούν στις ευρωπαϊκές κοινωνίες.
«Ο καλύτερος στρατός μας είναι η εθνική μας ενότητα», είπε ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ στο λαό του στον απόηχο της σφαγής στα γραφεία του σατιρικού περιοδικού Charlie Hebdo στο Παρίσι, η πιο αιματηρή τρομοκρατική επίθεση στη Γαλλία εδώ και περίπου μισό αιώνα. Οι άνθρωποι απάντησαν ανάλογα: τουλάχιστον 100.000 συμμετείχαν σε αυθόρμητες διαδηλώσεις σε όλη τη Γαλλία, πολλοί κουνώντας ένα στυλό στον αέρα, μια πράξη υποστήριξης για την ελευθερία της έκφρασης και περιφρόνησης κατά των τρομοκρατών.
Η γαλλική πολιτική σκηνή
Η γαλλική πολιτική τάξη παρουσιάζει ομόνοια: ο Νικολά Σαρκοζί, ο πρώην Γάλλος πρόεδρος ο οποίος ανέλαβε πρόσφατα την ηγεσία του κεντροδεξιού Γκωλικού κινήματος UMP επισκέφθηκε το Μέγαρο των Ηλυσίων για να δείξει την υποστήριξή του στον πρόεδρο Ολάντ. Ο Ζακ Σιράκ και ο Βαλερί Ζισκάρ ντ'Εσταίν, δύο άλλοι πρώην πρόεδροι, τηλεφώνησαν επίσης με τον Πρόεδρο Ολάντ. Και σήμερα Παρασκευή θα είναι η σειρά των Γάλλων ηγετών των κομμάτων για να γίνουν δεκτοί από τον πρόεδρο και να φωτογραφηθούν μαζί του. Με λίγα λόγια, η πολιτική ενότητα που εμφανίζεται στη Γαλλία με την ευκαιρία αυτή είναι τέλεια, και γνήσια.
Αλλά δεν θα διαρκέσει πολύ. Ο κίνδυνος είναι ότι οι δολοφονίες στο Παρίσι θα δώσουν ώθηση στη νέα τάση στην ευρωπαϊκή πολιτική: η πρόταση ότι οι μουσουλμάνοι της ηπείρου είναι είτε απρόθυμοι ή ανίκανοι να αφομοιωθούν, και ότι υπάρχει κάτι θεμελιωδώς «ξένο» ή «βίαιο» στην ισλαμική πίστη που την καθιστά αδύνατη να ενταχθεί στην Ευρώπη. Είναι μια πολιτική τάση που πρέπει να καταπολεμηθεί με κάθε κόστος, αναφέρει ο Δρ Τζόναθαν Εγιάλ, ο Διευθυντής Διεθνών Σχέσεων και Διεθνών Σπουδών στο Βασιλικό Ηνωμένο Ινστιτούτο Υπηρεσιών Άμυνας και Μελετών Ασφαλείας.
Και η Μαρίν λε Πεν, η επικεφαλής της ακροδεξιάς και το κατά των μεταναστών Εθνικό Μέτωπο, εξέπληξε τους παρατηρητές με τον συγκρατημένο τρόπο της αρχικής της δήλωσης για την αιματοχυσία. Σε ένα τρίλεπτο βίντεο που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του κόμματός της, έκανε μια σαφή διάκριση μεταξύ των «απεχθούς εισβολέων» που προκαλούν βία «στο όνομα του ριζοσπαστικού Ισλάμ», μια «θανατηφόρα ιδεολογία η οποία είναι υπεύθυνη για χιλιάδες θύματα σε όλο τον κόσμο», και «τους μουσουλμάνους συμπατριώτες μας, οι οποίοι συνδέονται με το έθνος μας και τις αξίες του». Για έναν πολιτικό που μίλησε κάποτε για μια μουσουλμανική «κατοχή» της Γαλλίας, αυτά ήταν μαλακά και μετρημένη λόγια, πράγματι. Μόνο που δεν ήταν. Το βίντεο κλιπ ήταν η αρχική προσπάθεια της κας Λεπέν να φανεί «προεδρική», και ακολούθησαν γρήγορα τα συνηθισμένα λαϊκιστικά κόλπα της. Η επικεφαλής του Εθνικού Μετώπου ζητεί τώρα τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος σχετικά με την επαναφορά της θανατικής ποινής στη Γαλλία, η οποία καταργήθηκε το 1981. Στον λογαριασμό της στο Twitter ισχυρίστηκε ότι «Ισλαμιστές κήρυξαν τον πόλεμο στη Γαλλία». Πιο σημαντικό, ο κ Φλοριάν Φιλιπότ, ο αναπληρωτής ηγέτης του Εθνικού Μετώπου, έχει ήδη συνδέσει την εγκληματική πράξη στο Παρίσι με την «μαζική μετανάστευση», όπου η Γαλλία φέρεται να «υποφέρει» από αυτή. «Οι Γάλλοι αναμένουν λύσεις», τόνισε με έμφαση ο ίδιος, πριν από την προσθήκη ότι τα γεγονότα έχουν «επικυρωθεί» στις λύσεις που το Εθνικό Μέτωπο έχει «προσφέρει» για το θέμα αυτό.
Γερμανικές παρενέργειες
Η τραγωδία στη Γαλλία και οι αντι-ισλαμικές αφηγήσεις που δημιουργεί δεν θα μπορούσε να έρθει σε χειρότερη στιγμή, όπως συμπίπτουν με την άνοδο του Pegida αντιμουσουλμανικού και αντιμεταναστευτικούς κινήματος PEGIDA στη Γερμανία. Το όνομα είναι ένα αρκτικόλεξο στα γερμανικά, στέκεται για «Πατριωτικoί Ευρωπαίοι Κατά της Ισλαμοποίηση της Δύσης», και ιδρυτής του είναι ένα συγκεκριμένος Λούτς Μπάχαμαν, μια άγνωστη φιγούρα μέχρι τώρα η οποία διευθύνει μια επιχείρηση γραφικών σχεδίων στη Δρέσδη.
Αρχικά, αυτό απλώς φαινόταν να είναι μια περιθωριακή κίνηση χωρίς καμία συνέπεια. Ωστόσο, λίγο πριν τα Χριστούγεννα, το PEGIDA οργάνωσε μια διαδήλωση κατά της μετανάστευσης που προσέλκυσε όχι λιγότερο από 17.000 συμμετέχοντες. Και τη Δευτέρα αυτής της εβδομάδας, το έκανε ακόμα καλύτερα, με περίπου 20.000 διαδηλωτές.
Αυτό που ξεκίνησε ως ένα περιθωριακό κίνημα έχει πλέον μετατραπεί σε μια δύναμη η οποία αμφισβητεί τα θεμέλια της ευρέως θαυμάζουσας ανοχής των μεταναστών και των εθνοτικών μειονοτήτων της σύγχρονης Γερμανίας. Περιέργως, το κίνημα δεν είναι ισχυρότερο στη δυτική βιομηχανική καρδιά της Γερμανίας, όπου μέχρι και 17% του πληθυσμού είναι ή έχει ρίζες μεταναστών όπως εκεί βιώνει μεγαλύτερο μέρος των μουσουλμάνων της Γερμανίας, αλλά στο φτωχότερο ανατολικό τμήμα της χώρας, στην Ανατολική Γερμανία , όπου οι μετανάστες είναι σχεδόν ανύπαρκτοι: στη Δρέσδη, για παράδειγμα, οι μουσουλμάνοι αποτελούν το 0,1% του πληθυσμού.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ, η οποία κατάγεται από την Ανατολική Γερμανία, να έρθει στο συμπέρασμα ότι οι αντιμουσουλμανικές διαδηλώσεις που διαπράττονται από χούλιγκαν του ποδοσφαίρου, σκίνχεντ και άλλες περιθωριοποιημένες ομάδες και άτομα που ζουν στα σάπια συγκροτήματα κατοικιών που εξακολουθούν να καθορίζουν σε ορισμένες περιοχές το τοπίο της πρώην κομμουνιστικής Ανατολική Γερμανία. Η Δρ Μέρκελ απέρριψε όλα αυτά τα άτομα που έχουν «προκατάληψη, ψυχρότητα, ακόμα και το μίσος στις καρδιές τους». Η υποβάθμιση του κινήματος ως μια ομάδα απροσάρμοστων θα μπορούσε να αποδειχθεί καταστροφικό σφάλμα, όπως πρεσβεύει αυτό που αισθάνονται πολλοί Γερμανοί για τους μετανάστες και τους μουσουλμάνους μετανάστες, ειδικότερα.
Ορισμένοι Γερμανοί είναι προβληματισμένοι από το θέαμα των νεαρών μουσουλμάνων πολιτών οι οποίοι εθελοντικά ταξιδεύουν για να σκοτώσουν στη Μέση Ανατολή, με την αύξηση του αριθμού των επιθέσεων σε εβραϊκούς στόχους στη Γερμανία, οι περισσότερες εκ των οποίων διαπράττονται από τους απογόνους των μεταναστών, καθώς και από τη συμπεριφορά ορισμένων στην μουσουλμανική κοινότητα απέναντι στις γυναίκες. Μια δημοσκόπηση που πραγματοποιήθηκε από το γερμανικό περιοδικό Stern νωρίτερα αυτή την εβδομάδα έχει βρεί ότι ένας στους οκτώ Γερμανούς θα συμμετάσχετε σε μια αντι-ισλαμική πορεία, αν το κίνημα PEGIDA διοργάνωσε μία κοντά στο σπίτι τους.
Η κυβέρνηση Μέρκελ δεν βοήθησε τα πράγματα, όταν διακήρυξε επίσημα το 2012 ότι η «πολυ-πολιτισμικότητα» είχε «αποτύχει» στη Γερμανία, αλλά στη συνέχεια δεν πρότεινε ένα εναλλακτικό μοντέλο της φυλετικής και κοινωνικής ένταξης, ή όταν δήλωσε ότι η Γερμανία δεν είναι «χώρα μετανάστευσης», αλλά στη συνέχεια επέτρεψε μέσα από ένα παραθυράκι τη μαζική εισροή των αιτούντων άσυλο στην χώρα - ως επί το πλείστον νεαροί μουσουλμάνοι από τη Μέση Ανατολή.
Μόνο τον περασμένο χρόνο η Γερμανία έλαβε 200.000 αιτούντες άσυλο, περί το 60 περισσότερο από ό, τι το προηγούμενο έτος. Όπως ήταν αναμενόμενο, η απαίτηση του PEGIDA να σταλούν πίσω οι περισσότεροι από αυτούς τους αιτούντες άσυλο αποδείχτηκε δημοφιλής, όπως και το αίτημα ότι οι μουσουλμάνοι θα πρέπει να ενσωματωθούν στο «ιουδαιο-χριστιανικό ήθος» της γερμανικής κοινωνίας. «Αν θέλω να μεταναστεύσω στην Αμερική, είναι υποχρεωμένος να μάθω Αγγλικά και να εντάξω τον εαυτό μου στον πολιτισμό», λέει ο κ Λούτς Μπάχαμαν, ιδρυτής του κινήματος. «Αυτό είναι που θέλουμε από τους μετανάστες εδώ», προσθέτει ο ίδιος.
Ελλοχεύων κίνδυνος
Προς το παρόν, οι αριθμοί του εκλογικού σώματος είναι κατά του κινήματος PEGIDA: Τη Δευτέρα, στην μεγαλύτερη διαδήλωση του κινήματος, σε μια παράλληλη συγκέντρωση κατά του PEGIDA, συμμετείχαν συνολικά κάπου 30.000 Γερμανοί, υποστηρίζοντας την ανεκτικότητα έναντι των μειονοτήτων. Το ίδιο ισχύει και για τη Γαλλία: παρόλο που το Εθνικό Μέτωπο τα πήγε καλά στις τελευταίες εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, είναι απίθανο να τα πάει εξίσου καλά και στις εθνικές βουλευτικές εκλογές, αν και σε ορισμένες δημοσκοπήσεις η κα Μαρίν λε Πεν οδηγεί την κούρσα για την προεδρία, αλλά δεν έχει καμία πιθανότητα να εισέλθει στο Μέγαρο των Ηλυσίων μέσα από την μπροστινή πόρτα, μετά από τους δύο γύρους του συστήματος ψηφοφορίας της Γαλλίας.
Αλλά τα γεγονότα στο Παρίσι θα δώσουν ώθηση τόσο στο Εθνικό Μέτωπο στη Γαλλία, όσο και στο κίνημα PEGIDA στη Γερμανία, εν μέρει επειδή φαίνεται να επιβεβαιώνονται οι ισχυρισμοί τους ότι το Ισλάμ είναι ασύμβατο με τις ευρωπαϊκές αξίες, αλλά και επειδή τείνουν να μετατοπίσουν τη συζήτηση προς νέους περιορισμούς για τη μετανάστευση, καθώς και την επιβολή νέων υποχρεώσεων για τους μετανάστες που έχουν ήδη εγκατασταθεί στην Ευρώπη. Ο πραγματικός κίνδυνος είναι ότι πιο δημοφιλείς ηγέτες, όπως ο Νικολά Σαρκοζί στη Γαλλία, ή το κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία, ένα κόμμα που ιδρύθηκε για να αντιταχθεί στο Ευρώ ως ενιαίο νόμισμα, αλλά που δεν είναι ούτε κατά της Ευρώπης ούτε κατά των «ξένων», μπορεί να έλκονται από την ιδέα να καταφεύγουν σε λαϊκιστικές, αντι-ισλαμικές δηλώσεις. Σε αυτόν τον πειρασμό θα πρέπει να αντισταθούν με κάθε κόστος. Η πραγματική μάχη, λέει ο Δρ Τζόναθαν Εγιάλ, είναι να διασφαλιστεί ότι οι κυρίαρχοι πολιτικοί παραμένουν σταθεροί για το θέμα αυτό.
Ίσως οι ηγέτες της Γαλλίας και της Γερμανίας θα πρέπει να θυμηθούνε ένα από τα εξώφυλλα του Charlie Hebdo, το οποίο κάποτε έδειξε έναν μουσουλμάνο φιλώντας έναν σκιτσογράφο, με τη λεζάντα «L'amour: Plus fort que la haine», ή στην ελληνική γλώσσα, «Αγάπη: Ισχυρότερη από το μίσος».http://www.defencenews.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου