Τρίτη 6 Ιανουαρίου 2015

Κομμουνιστές στρατιώτες στο Μικρασιατικό μέτωπο

Του Σεϊτ Αλντογκάν
Πρόσφατα ένας Τούρκος ποιητής, ο Τουγλού Κεσκίν, κυκλοφόρησε ένα καινούργιο βιβλίο του με τίτλο «Ζήτω η επανάσταση».

Σ’ αυτό το βιβλίο του περιέχονται αρκετά ποιήματα του στα οποία γίνεται αναφορά σε 200 Ελληνες στρατιώτες που εκτελέστηκαν, με εντολή της ηγεσίας του ελληνικού στρατού, την 1η Γενάρη του 1921, στην Σμύρνη, γιατί δεν δέχτηκαν να πολεμήσουν ενάντια στον Τουρκικό λαό.
Με αφορμή την αναφορά αυτού του γεγονότος έγινε στις 4 Γενάρη στην Σμύρνη και στην παραλία της Μπάλτσοβα, όπου σύμφωνα με τα γραφόμενα έγινε η εκτέλεση, των κομμουνιστών φαντάρων μια εκδήλωση τιμής για τους εκτελεσθέντες με την συμμετοχή εκατοντάδων Τούρκων αντιφασιστών.
Η εκδήλωση αυτή προκάλεσε μπαράζ εθνικιστικών δημοσιευμάτων σε τουρκικά έντυπα.
Εδώ να θυμίσουμε ότι το ΣΕΚΕ, ο πρόδρομος του ΚΚΕ είχε την άποψη ότι «στη Μικρασία πολεμήσαμε όχι για το ξεσκλάβωμα δούλων αδερφών, αλλά σαν μισθοφόροι χωροφύλακες για τα συμφέροντα του αγγλικού ιμπεριαλισμού, που ενδιαφερόταν για τα Στενά και τα πετρέλαια της Μοσούλης», ενώ δημοσιεύματα αναφέρουν ότι υπεύθυνος της κομμουνιστικής οργάνωσης ελλήνων στρατιωτών που βρισκόταν στην Τουρκία ήταν ο Παντελής Πουλιόπουλος, μετέπειτα γραμματέας του ΚΚΕ και ηγέτης του τροτσκιστικού κινήματος στην Ελλάδα.
Το παρακάτω κείμενο που δημοσιεύτηκε στην καθημερινή εφημερίδα Εβρενσέλ που κυκλοφοράει στην Τουρκία  -και το οποίο παραθέτουμε περιληπτικά- το υπογράφει ο Σεϊτ Αλντογκάν. 

Αυτές τις μέρες σε διάφορα ΜΜΕ δημοσιεύτηκε μια είδηση που ανέφερε ότι 200 στρατιώτες, την 1η Γενάρη του 1921, τουφεκίστηκαν από τον ελληνικό στρατό,  επειδή δεν δέχτηκαν να στρέψουν τα όπλα τους ενάντια στον Τουρκικό λαό. Μάλιστα στην Σμύρνη έγινε μια διαδήλωση με την συμμετοχή πολλών αντιιμπεριαλιστών και αντιφασιστών.


Η δημοσιογραφική έρευνα δεν επιβεβαιώνει το γεγονός της εκτέλεσης των 200 κομμουνιστών φαντάρων. Πληροφορίες αναφέρουν ότι υπάρχουν σχετικά ντοκουμέντα στα αρχεία του ελληνικού στρατού τα οποία όμως δεν έχουν δει το φως της δημοσιότητας, 

Ανεξάρτητα απ’ την βασιμότητα ή όχι του γεγονότος το ουσιαστικό είναι ότι οι κομμουνιστές είχαν πάρει από τότε ξεκάθαρη στάση απέναντι στους άδικους, ιμπεριαλιστικούς τυχοδιωκτικούς πολέμους.

Στα αμέσως επόμενα χρόνια μετά από το 1917 με την Οκτωβριανή επανάσταση, το νεοδημιουργημένο τότε διεθνές κομμουνιστικό κίνημα ανακοίνωνε ότι «¨Η οι πόλεμοι θα οδηγήσουν σε επαναστάσεις ή οι επαναστάσεις θα εμποδίσουν τους πολέμους».

Με λίγα λόγια η στάση των ελλήνων κομμουνιστών απέναντι στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους ήταν συνυφασμένη με την στάση του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος.



Περισσότερα για την στάση του ΣΕΚΕ-ΚΚΕ στον Μικρασιατικό πόλεμο μπορείτε να διαβάσετε εδώ.

http://tsak-giorgis.blogspot.gr/2015/01/blog-post_58.html

2 σχόλια:

  1. Το ΣΕΚΕ αντιτάχθηκε πλήρως στη Μι­κρασιατική εκστρατεία και υποστήριζε την ακεραιότητα της νεοτουρκικής εθνικιστικής Οθωμανικής αυτοκρατορίας, γιατί αυτό ήταν το δόγμα της νεαρής, τότε, Σοβιετικής Ένωσης, η οποία ενίσχυε τον Κεμάλ, για «να οργανώσει τακτικό στρατό και να ανακόψει την επίθεση των Άγγλων και των Ελλήνων εισβολέων». Η στάση του αυτή, όμως, ήταν αντιπατριωτική, γιατί εξυπηρετούσε τα συμφέροντα των Σο­βιετικών, οι οποίοι ήταν εξοργισμένοι με την Ελλάδα, αφού είχε λάβει μέρος στην Ουκρα­νική εκστρατεία, στο πλευρό των συμμάχων, εναντίον των μπολσεβίκων.
    Πολύ γρήγορα αποδείχθηκε ότι ο Κεμάλ Ατατούρκ δεν ήταν ένα φωτισμένος ηγέ­της, αλλά ένας αδίστακτος εθνικιστής, που οργάνωσε την εξόντωση των Ελλήνων και άλλων χριστιανικών ομάδων και μειονοτή­των στην Τουρκία. Ούτε ασφαλώς εξέφρασε την αναδυόμενη τουρκική αστική τάξη, αλλά το στρατοκρατικό κατεστημένο, που οικειοποιήθηκε τα εδάφη και τον πλούτο των εθνοτήτων, που υπέστησαν τη γενοκτο­νία. Η συμμαχία του ΣΕΚΕ με τον κεμαλισμό αποτελεί μια από τις πλέον μελανές σελίδες στην ιστορία του ελλαδικού κομμουνιστι­κού κινήματος.
    Αναμφίβολα δεν ήταν μόνο η στάση του ΣΕΚΕ, που συνέβαλε στην ήττα του ελληνικού στρατού και στην καταστροφή. Τα λάθη της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας αλλά κυρί­ως η εγκατάλειψη της Ελλάδας από τους υπο­τιθέμενους συμμάχους (Γάλλους και Ιταλούς), οι οποίοι την κρίσιμη στιγμή προσέγγισαν τον Κεμάλ και στο τέλος τον εξόπλισαν, καθώς και η προκλητική αδιαφορία των Βρετανών ήταν εκείνοι οι παράγοντες που προσδιόρισαν την έκβαση του πολέμου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Tι λέει αυτός καλέ;
    Ανώνυμοι σοσιαλσωβινιστές...έρχονται οι ανώνυμες μουσουλμάνες!
    http://img05.alkislarlayasiyorum.com/images/sipsak/124588_4.jpg

    ΑπάντησηΔιαγραφή