Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΔΡΑΜΑΤΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ: Όχι άλλα δάκρυα για το Charlie, κι άλλα τείχη και αστυνομικοί

ΕΡΩΤΗΜΑ: Με εκείνη την υπόθεση Ζαχόπουλου του κομιστή-εκβιαστή τι έγινε;

Εκείνα τα μαύρα εκατομμύρια ευρώ που ταξίδευαν μεταξύ Γαλλίας-Ελβετίας-Ιταλίας έφτασαν πουθενά;

Για την κακομοίρα τη μάνα του Χρυσαυγίτη που θα πετάξει τους μετανάστες ξανά στους φούρνους, θα βγει και νέο πρωτοσέλιδο;   

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΜΑΥΡΟ ΤΡΥΠΑ...

Το κτηνώδες έγκλημα στο Παρίσι  με την φρικτή σφαγή 12 ανθρώπων από τρελούς φανατικούς, δεν αντιμετωπίζεται μόνο με συναισθηματισμούς και προβλεπόμενα μιντιακά σίριαλ τύπου «je suis Charlie».

Πολύ περισσότερο δεν αντιμετωπίζεται -αντιθέτως ενθαρρύνεται- όταν συσκοτίζεται η ουσία του προβλήματος πίσω απ' τις γενικότητες στυλ «πλήγμα  στην ελευθερία του τύπου» και γραφικότητες όπως «οι σφαίρες δεν νικούν τις πένες!». Κι όμως τις νικούν!

Με δυο λόγια δεν μπορείς ως δημοσιογράφος να ανησυχείς μόνο για την ανεξαρτησία των ΜΜΕ αλλά να κάνεις τα στραβά μάτια όταν οι ένοπλοι εισβολείς βασανίζουν και σκοτώνουν μανάδες γέρους και παιδιά. Δηλαδή μόνο για  το σπίτι σου καίγεσαι; Πόσο εγωκεντρική αντιμετώπιση αλήθεια… 

Όταν ο αλλοδαπός κατά κανόνα εγκληματίας ή  φανατικός τρομοκράτης κτυπάει Μέσο Ενημέρωσης όλοι παραπονιούνται για κανά δυο μέρες και μετά…φωνάζουν να... πέσει το «τείχος» στον Εβρο! Αντί να πουν ότι χρειαζόμαστε στην ουσία ΔΕΚΑ τέτοια «τείχη» αν θέλουμε να χουμε κάποια τύχη.

Να μην παριστάνουμε λοιπόν ότι το ένα ζήτημα είναι άσχετο με το άλλο γιατί κοροϊδεύουμε τα 2/3 της Ελλάδας που ζει αφύλακτη στο έλεος των εγκληματιών. Ακόμη και στην Αττική απέραντες περιοχές καλύπτονται από ένα περιπολικό. 

Κι αντί να βρεθεί κάποιο κόμμα να υποσχεθεί μεγαλύτερη αστυνόμευση  όπως ζητά η κοινωνία, έχουμε κόμματα, που διεκδικούν μάλιστα την εξουσία, να ζητάνε τον αφοπλισμό των αστυνομικών. 

Αντιλαμβάνεται κανείς τον παραλογισμό; Δεν είναι θέμα κομματικό αλλά εθνικό. Αν είναι να αφήσουν 100% τον κόσμο και στο έλεος των συμμοριών ή των απεγνωσμένων όντως λαθρομεταναστών να το ξεκαθαρίσουμε από τώρα.

Οι κλάψες τύπου «je suis Charlie» κρύβουν τις ενοχές τους, και πιθανή ηθική αυτουργία στα καθημερινά φονικά απλών πολιτών από κακούργους. Κι όσο για  τους δημοσιογράφους, και ειδικά τους Έλληνες, απειλούνται δημόσια και ανοικτά από ημέτερους φανατικούς και δεν αντιδρά ούτε η ΕΣΗΕΑ!!! Μπράβο μας λοιπόν. Καλη τύχη χωρίς όπλα και τείχη. 

http://www.protothema.gr/blogs/blogger/post/440637/ohi-alla-dakrua-gia-to-charlieki-alla-teihi-kai-astunomikoi/