Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 2015

Η ΝΟΒΟΡΩΣΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ! (άρθρο του Γεβγκένι Βάλλενμπεργκ, πολιτοφύλακα στη Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία «Φάντασμα»)

37588_original
Η ΝΟΒΟΡΩΣΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ!*
του Γεβγκένι Βάλλενμπεργκ, πολιτοφύλακα στη Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία «Φάντασμα»
Η λαϊκή απελευθερωτική πάλη για τη Νοβορωσία στο Ντονμπάς, στην πιο καυτή της φάση – αυτή του γενικευμένου πολέμου -, περιλαμβάνει ένα φάσμα από τις πιο ποικίλες ιδεολογικές αποχρώσεις. Θα φαινόταν ότι οι χθεσινοί «εχθροί» του εμφυλίου πολέμου του 1917-21 αντιμετωπίζουν πλάι-πλάι το θάνατο στις μάχες ενάντια στη χούντα και υπέρ της Νοβορωσίας. Όλο και πιο συχνά με ρωτάνε οι συναγωνιστές μου για την πολιτική μου τοποθέτηση σε αυτόν τον πόλεμο, με κατηγορούν για «υπέρμετρο χρωματισμό» ή «δηλητηρίαση» από την υπερδύναμη (имперством). 
Το ότι και καλά έγινα απότομα κοζάκος σημαίνει ότι υπέκυψα στα θέλγητρα της ιδέας του ρωσικού ιμπεριαλισμού και ούτω καθεξής. Ακριβώς αυτές τις στιγμές στη ζωή μου με ανάγκασαν να βρω χρόνο για να γράψω αυτό το υλικό.


Το έμβλημα της ταξιαρχίας «Φάντασμα»



Αρχικά θα απαντήσω στην ερώτηση που τίθεται συχνά: «Είσαι κοζάκος ή κομμουνιστής;»

Ο πατέρας μου είναι Κοζάκος του Ντον, από τη γενιά της μητέρας μου η προγιαγιά μου ήταν από τους Κοζάκους του Ντον. Και οι μεν και οι δε πολέμησαν για τη Σοβιετική Δημοκρατία του Ντον. Αλλά τι ρόλο παίζει η καταγωγή; Είμαι Κοζάκος και κομμουνιστής. Νομίζω ότι μια τέτοια απάντηση ικανοποιεί τα ανήσυχα πνεύματα των ενδιαφερομένων. Δεν υπάρχουν πια ερυθροί και λευκοί στο Ντονμπάς, με την πατροπαράδοτη σημασία της κάθε ομαδοποίησης. Οι έννοιες «Ερυθρά Φρουρά» και «Κοζάκικο στοιχείο» διαπλέκονται τόσο στενά, ώστε να είναι αδύνατο να μιλήσει κανείς για οποιεσδήποτε διαφορές. Και πολύ καλώς έχει έτσι. Επειδή η Νοβορωσία ένωσε στο εσωτερικό της τις καλύτερες ιδέες του παρελθόντος και ύψωσε ένα νέο ιδεολογικό βάθρο, το οποίο θεμελιώνεται σε δύο βασικά συστατικά στοιχεία: την ιδέα της λαϊκής εξουσίας και του αντιφασισμού. Οι σημαίες των στρατευμάτων του Ντον και των κομμουνιστών συζούν ελεύθερα και αυτό ίσως να αποτελεί μια νέα σελίδα στην ιστορία του Ντονμπάς. Ο Κοζάκος αφίππευσε και ανέβηκε στα BMP και πρόσθεσε στην κοζάκικη σημαία την κόκκινη. Με άλλα λόγια, καλύτερα από οπουδήποτε στο «ρωσικό κόσμο», εμείς ενοποιηθήκαμε εδώ, στη γενέτειρά μου, το Ντονμπάς.




(Το BMP με την κόκκινη σημαία…)

Ναι, δεν είναι επανάσταση, προς το παρόν πρόκειται για λαϊκοαπελευθερωτική πάλη. Οι λαοί του Ντονμπάς μάχονται για να οικοδομήσουν το δικό τους διεθνικό κράτος. Η ιδέα του «ρωσικού κόσμου» στην προκειμένη περίπτωση είναι απολύτως διεθνική και όχι εθνικιστική. Πρόκειται για το απολύτως φυσικό δικαίωμα στην αυτοδιάθεση, αλλά στην περίπτωσή μας όχι ενός λαού, αλλά των λαών που ζουν στο Ντονμπάς.

Φέρνω συχνά στο μυαλό μου τα προηγούμενα χρόνια μου, ξεκινώντας από τις μεγαλύτερες τάξεις του σχολείου, όταν για πρώτη φορά έγραψα εργασία με θέμα: «Το Ντονμπάς ως ανεξάρτητο κράτος». Συχνά θυμάμαι ότι ποτέ δεν είχα τη δική μου χώρα, ήμουν πάντα σε αντίθεση σε οτιδήποτε κίτρινο-μπλε, η ιδέα της «ουκρανικής εθνικής ιδέας» μου ήταν πάντα ξένη. Πάντα αγαπούσα το Ντονμπάς, πάντα το θεωρούσα ως τη χώρα μου, όπως οι Βάσκοι τη Βασκία και οι Καταλανοί την Καταλωνία. Γι’ αυτό σήμερα καταλαβαίνω πλήρως ότι το Ντονμπάς μάχεται για αυτό που του ανήκει δικαιωματικά. Αγαπώ πολύ αυτή τη γη, την ποτισμένη με προλεταριακό αίμα και παλιά και τώρα, τώρα δα. Καταλαβαίνω όλα τα αδέρφια μου που πολεμούν εδώ. Αδέρφια του Ντονμπάς! Όποιος ήρθε για να πολεμήσει για την ανεξαρτησία του Ντονμπάς ανήκει στο Ντονμπάς! Και όλοι μας ανήκουμε στη Νοβορωσία!

Ο συγγραφέας του άρθρου



Σχετικά με το Κοζάκικο στοιχείο, με εντυπωσίαζαν πάντα δυο άνθρωποι οι οποίοι μάχονταν για την υπόθεση του λαού – ο Μιχαήλ Κριβοσλίκωφ και ο Αλεξάντρ Παρχομένκο.

Σήμερα στο Ντονμπάς δεν υπάρχει ούτε μία οργανωμένη δύναμη που να υποστηρίζει το χρίσμα σε ένα νέο τσάρο, την συγκρότηση περιουσιών ή την διχόνοια μεταξύ εθνών και εθνοτήτων. Γιατί όλους τους ενώνει το όνειρο της οικοδόμησης μιας λαϊκής εξουσίας χωρίς τους πρίγκιπες-ολιγάρχες του χθες, της εξολόθρευσης κάθε φύτρας του φασισμού (εθνικισμού), όλους τους ενώνει η θύμηση των κατορθωμάτων του Σοβιετικού Στρατιώτη στο Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο. Να, αυτές οι αρχές πρέπει να ληφθούν υπόψιν, αν θέλει κάποιος να βρει την ουσία των ιδεών της Νοβορωσίας, και να μη βγάζει κανείς σκελετούς από τη ντουλάπα και να φοβερίζει τα παιδιά με ιστορίες του παρελθόντος.

Τι είδους είναι ο αντικειμενικός σκοπός της σημερινής λαϊκοαπελευθερωτικής πάλης στη Νοβορωσία, αν αφαιρέσει κανείς κάθε ιδεαλισμό και ρομαντισμό; Ο σκοπός είναι να απελευθερώσουν τη γη τους από τη χούντα, η οποία ήδη καταχωρήθηκε στην ιστορία ως δολοφόνος των κατοίκων του Ντονμπάς, της Οδησσού, του Χαρκόβου… και των δικών της παραπλανημένων στρατιωτών. Οφείλουν (όλοι αυτοί, σ.τ.μ.) και να πραγματοποιήσουν το όραμα της Νοβορωσίας στη ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ δημοκρατία της Νοβορωσίας. Είναι το πρώτο μόνο και το μόνο καθήκον για όλους μας.

Έχουμε δικαίωμα στη δική μας χώρα, το έχουμε κερδίσει αυτό. Καλή ή κακή, πάντως δική μας.

*Η Καμπάνια δε συμφωνεί απαραίτητα με το σύνολο των απόψεων που εκφράζονται σε άρθρα τρίτων που μεταφράζει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου