Ο ελεύθερος σκοπευτής-ήρωας του Κλιντ Ίστγουντ ήταν ένας σαδιστής δολοφόνος!

Πολλά μπορούν να ειπωθούν για τον Chris Cyle   που είχε στο ενεργητικό του πάνω από 160 καταχωρημένες εκτελέσεις -από συνεντεύξεις του ιδίου αλλά και συναδέλφων του ο αριθμός αυτός ανεβαίνει στις 255- και θεωρούνταν μέχρι το θάνατο του ο πιο φονικός ελεύθερος σκοπευτής στην ιστορία των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων.

Η αυτοβιογραφία του ενέπνευσε τον Clint Eastwood να μεταφέρει την ιστορία του στην μεγάλη οθόνη, σε μια ταινία ύμνο στον αμερικανικό εθνικισμό και το μιλιταρισμό.

Μέλος των Seals -ανήκε στην ομάδα Team 3-, και έχοντας εθιστεί στον πόλεμο o Chris Cyle δολοφονούσε με μικρά διαλείμματα από το 2003 μέχρι το 2009, πηγαίνοντας τέσσερις φορές στο Ιράκ.

Δεν άργησε να χτίσει τον προσωπικό του μύθο με βολές από τα 1.700 μέτρα ή με τις βολές στη Fallujah, όταν είδε ιρακινούς αντάρτες σε μεγάλη απόσταση να προσπαθούν να περάσουν ένα ποτάμι.

Πρόκειται για μια μαζική δολοφονία, την οποία εκτέλεσε με τον πλέον σαδιστικό τρόπο.

Επειδή οι αντάρτες δεν ήξεραν κολύμπι κρατούσαν μεγάλες μπάλες παραλίας ως ένα είδος σωσίβιου, δίνοντας στον Cyle «τον απόλυτο στόχο»!

Αντί να πυροβολεί τους αντάρτες, επέλεξε τις μπάλες, με αποτέλεσμα δεκάδες από αυτούς να πνιγούν, ενώ ο ελεύθερος σκοπευτής απολάμβανε το θάνατο τους, όπως πάντα εκ του ασφαλούς και γεμάτος ικανοποίηση.

Το συγκεκριμένο περιστατικό έγινε γνωστό μέσα σε λίγες ώρες χαρίζοντας του το προσωνύμιο «the Legend», δηλαδή «ο Θρύλος».

Εξάλλου, ο αμερικανικός στρατός που απαρτίζεται από Ναζί, ψυχικά άρρωστους, εγκληματίες και ανώριμους έφηβους, δε θα μπορούσε παρά να έχει και τον αντίστοιχο «Θρύλο».   

Όμως η ιστορία που ξεκινάει με έναν έφηβο που λάτρευε το ροντέο και δάμαζε άγρια άλογα και ταύρους, τελειώνει  στις 2 Φεβρουαρίου του 2013, σε ένα σκοπευτήριο του Τέξας, όταν συναντά το θάνατο με τον πλέον τιμωρητικό τρόπο, καθώς έπεσε νεκρός από το χέρι ενός άρρωστου ψυχικά πεζοναύτη, που τον γάζωσε με ένα αυτόματο.

Οι συνήγοροι του Εντι Ρέι Ρουθ υποστήριξαν ότι ο πελάτης τους υπέφερε από "ψύχωση", που τού προκαλούσε απώλεια της επαφής με την πραγματικότητα.

Ο Κρις Κάιλ είχε προσφέρει τη βοήθειά του στον πρώην πεζοναύτη, ο οποίος υπέφερε από μετατραυματικό στρες έπειτα από την υπηρεσία του στο Ιράκ, αλλά και στην Αϊτή μετά τον καταστροφικό σεισμό, πριν εγκαταλείψει τον στρατό.

Τελικά «όλα εδώ πληρώνονται…»

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ