Σχετικά με την εισβολή στο σπίτι του ολικού αρνητή στράτευσης Θ. Νεδελκόπουλου – 29-04-15

Την Τετάρτη 29/4 στις 9:00 το πρωί μπάτσοι εισβάλουν στο πατρικό σπίτι του συντρόφου και ολικού αρνητή στράτευσης Θάνου Νεδελκόπουλου, στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας. Η αφορμή ήταν το ένταλμα σύλληψης που έχει εκδοθεί για το αδίκημα της ανυποταξίας. Ο Θάνος Νεδελκόπουλος είναι ολικός αρνητής στράτευσης από τον Μάη του 2013, ενώ έχει γνωστοποιήσει τους λόγους της άρνησης του να καταταγεί στον ελληνικό στρατό με δημόσιο κείμενο, το οποίο μάλιστα έχει παραδώσει και στη στρατολογία Ιωαννίνων ήδη από τις 17 Φλεβάρη του 2014

 Ίσως κάποιοι πίστεψαν ότι οι ανακοινώσεις του ΣΥΡΙΖΑ πριν γίνει κυβέρνηση σχετικά με τις συλλήψεις αντιρρησιών συνείδησης ή ολικών αρνητών στράτευσης θα σήμαιναν και μία διαφορετική αντιμετώπιση του αντιμιλιταριστικού κινήματος σήμερα. Ίσως κάποιοι -οι πιο αφελής από αυτούς- να αναρωτιούνται που πήγαν οι επερωτήσεις στη βουλή για το απαράδεκτο του να καταδικάζεται κάποιος παραπάνω από μία φορά για το ίδιο αδίκημα2 ή οι ανακοινώσεις για την κατάργηση του προστίμου των 6000 ευρώ3.

Ίσως πάλι κάποιοι να μην κατάλαβαν πόσο κενή νοήματος ήταν η ανακοίνωση του Τμήματος Δικαιωμάτων ΣΥΡΙΖΑ (21-06-13) μετά την τελευταία σύλληψη του Λάζαρου Πετρομελίδη όταν έγραφαν ότι:

“Κατά συνέπεια, όχι μόνο ζητάμε να αφήσουν ήσυχο το Λάζαρο Πετρομελίδη ύστερα από είκοσι χρόνια μισαλλόδοξων διωγμών εναντίον του και να σταματήσουν τις διώξεις σε βάρος όλων των αντιρρησιών συνείδησης, αλλά διαβεβαιώνουμε το στρατιωτικό κατεστημένο και την ηγεσία του ΥΠΕΘΑ ότι από δω και στο εξής η σύγκρουση μαζί τους θα είναι διαρκής και αταλάντευτη. Τους διαμηνύουμε με τον πλέον καταηγορηματικό τρόπο ότι δεν θα αφήσουμε την καταρρέουσα -δικομματική πλέον- κυβέρνηση Σαμαρά -Βενιζέλου, την πιο ακροδεξιά και εθνικιστική από όλες τις κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης, να βυθίσει την Ελλάδα σε ένα σκοτεινό Μεσαίωνα καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των συνταγματικών ελευθεριών.” Αντ‘ αυτού η ιστορία συνεχίζεται με διώξεις για το ιδιο αδίκημα, όπως στην περίπτωση του Μιχάλη Τόλη που δικάζεται για 2η φορά στις 14 Μάη στα Ιωάννινα και επεκτείνεται με μπούκες σε σπίτια για ένα πλημμέλημα κάτι που ούτε η “πιο ακροδεξιά και εθνικιστική από όλες τις κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης” δεν έκανε.

Το είπαμε, όμως, και το ξαναλέμε, το κράτος έχει συνέχεια και υπάρχουν δουλειές που έχουν μείνει στη μέση. Η κυβέρνηση μπορεί να άλλαξε, η σημασία όμως του μιλιταρισμού σε καιρούς κρίσης όχι. Η γεωστρατηγική αναβάθμιση μέσω των αγωγών φυσικού αερίου και της αοζ παραμένουν το α και το ω για τα ελληνικά αφεντικά. Όπως επίσης τα επεκτατικά παιχνίδια εκτός συνόρων, η τόνωση του εθνικού αισθήματος, αλλά και η υποτίμηση των μεταναστών στο εσωτερικό της χώρας. Σε όλα αυτά τα σχέδια, λοιπόν, ο στρατός έχει έναν εξαιρετικά κομβικό ρόλο. Σε μία τέτοια συνθήκη, προφανώς, δε θα υπάρχει χώρος από την πλευρά της εξουσίας για όσους επιμένουν να τον επιβουλεύονται. Οι απαντήσεις δε θα είναι διακυρήξεις περι ανθρωπίνων δικαιωμάτων και διεθνών συμβάσεων. Αυτό που περιμένει όσους αντιστέκονται είναι η αναβαθμισμένη καταστολή, ενώ αυτό που μένει για τους υπόλοιπους είναι η όλο και μεγαλύτερη στρατιωτικοποίηση των κοινωνικων σχέσεων.

Εμείς όμως θα συνεχίσουμε με ακόμη περισσότερο πείσμα να εναντιωνόμαστε σε κάθε μορφή μιλιταρισμού, με όπλα το διεθνισμό και την ταξική αλληλεγγύη. Είμαστε και θα είμαστε δίπλα σε κάθε σύντροφο που μπαίνει στο στόχαστρο της εξουσίας όσες φορές κι αν χρειαστεί.

Αλληλεγγύη στον ολικό αρνητή στράτευσης Θάνο Νεδελκόπουλο

1 Το πρωί της Δευτέρας 17-2-2014, κάποιες δεκάδες συντροφισσών και συντρόφων στήριξαν μια αντιμιλιταριστική παρέμβαση, κατά την οποία παραδόθηκε συμβολικά στους καραβανάδες της στρατολογίας Ιωαννίνων η παρακάτω συλλογική δήλωση ολικής άρνησης στράτευσης.

Συλλογική δήλωση ολικής άρνησης στράτευσης

Να μπει τέλος στις διώξεις των αντιρρησιών συνείδησης – ερώτηση του ΣΥΡΙΖΑ στον υπουργό Άμυνας

Ανακοίνωση του Τμήματος Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ: Να καταργηθεί το εξοντωτικό πρόστιμο στους αντιρρησίες συνείδησης

Ξυπόλητο τάγμα

Lefteria:

Oμιλία του ιδρυτή του συνδέσμου αντιρρησιών συνείδησης Δημήτρη Σωτηρόπουλου πέρυσι στήν εκδήλωση της Διεθνούς Αμνηστίας 

(«Το νομικό πλαίσιο και οι διώξεις των αντιρρησιών συνείδησης σε Ελλάδα, Κύπρο, Τουρκία»)

Συνοπτικά, θα περιγράψω τα προβλήματα του Νόμου

Η αναγνώριση του αντιρρησία περνά από γνωμοδοτική Επιτροπή (την οποία εμείς αποκαλούμε Επιτροπή Ελέγχου Συνείδησης). Ζητούμε την κατάργησή της διότι παραβιάζει το βασικό αξίωμα του Συντάγματος ως προς την ελευθερία της συνείδησης. Θέλουμε ο αντιρρησίας να αναγνωρίζεται με μια απλή δήλωσή του και να αναγνωρίζονται ως αντιρρησίες όλοι οι αιτούμενοι.

 Η διάρκεια της Κοινωνικής Υπηρεσίας είναι 15 μήνες (έναντι 9 της στρατιωτικής). (9 μήνες εναλλακτική υπηρεσία αναλογεί σε όσους θα υπηρετούσαν στον Στρατό για 6 μήνες. Συνάγεται ότι η εναλλακτική υπηρεσία λόγω της πολύ μεγαλύτερής διάρκειάς της αποτελεί ένα είδος τιμωρίας των αντιρρησιών. Ζητούμε την εξομοίωση της διάρκειας της εναλλακτικής υπηρεσίας με την στρατιωτική.

 Ο θεσμός της εναλλακτικής υπηρεσίας εποπτεύεται από τον Στρατό. Ο στρατός επίσης, μέσω των στρατιωτικών δικαστήριων δικάζει έλληνες πολίτες οι οποίοι δεν απέκτησαν ποτέ την ιδιότητα του στρατιώτη ως ανυπότακτους. Δεν κρίνονται για την πράξη τους από πολιτικό δικαστήριο όπως θα έπρεπε να συμβαίνει κατ’ εφαρμογή του Συντάγματος. Ζητούμε, οι υποθέσεις των αντιρρησιών και των ανυποτάκτων να δικάζονται από πολιτικά δικαστήρια.

 Σύμφωνα με τον Νόμο η Πολιτεία έχει τη δυνατότητα να ασκεί συνεχείς και αλλεπάλληλες διώξεις για το ίδιο αδίκημα. Ο ανυπότακτος ή αντιρρησίας κάθε φορά που καλείται να στρατευθεί διώκεται ξανά, και η νέα ποινή του προστίθεται στην προηγούμενη. Αυτό κατά παράβαση του Άρθρου 14 της Διεθνούς Σύμβασης για τα Κοινωνικά και Πολιτικά Δικαιώματα.

 Δεν δίνει τη δυνατότητα εκδήλωσης της αντίρρησης συνείδησης σε κάποιον που είναι ήδη στρατευμένος.

 Ποινικοποιεί την ολική άρνησης στράτευσης. Φυλακίζει τους ολικούς αρνητές και με διοικητικές κυρώσεις παραβιάζει θεμελιώδη πολιτικά και ατομικά δικαιώματα (δικαίωμα εξόδου από τη χώρα, δικαίωμα έκδοσης διαβατηρίου και ταυτότητας, δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι).

 Τέλος ―αφήνω για το τέλος το πιο σημαντικό διότι είναι και το πιο πονηρό― επιβάλει πρόστιμο 6.000 ευρώ σε κάθε ανυπότακτο, το οποίο μπορεί να διπλασιαστεί ή να πολλαπλασιαστεί έπειτα από κάθε πρόσκληση σε κατάταξη που οδηγεί σε νέα ανυποταξία. Η απόφαση αυτή προήλθε το 2011 από τον τότε υπουργό Άμυνας Ευάγγελο Βενιζέλο. Λέω ότι είναι πονηρό διότι το πρόστιμο άμεσα κοινοποιείται στην ΔΟΥ, είναι άμεσα απαιτητό, και εφόσον δεν πληρωθεί οδηγεί σε κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων. Είναι «πονηρό» διότι από απόστολο της ειρήνης και του αφοπλισμού αυτόματα σε μετατρέπει σε οφειλέτη του Δημοσίου.

Τον τελευταίο 1 1/2 χρόνο, και έπειτα από μια μακρά περίοδο ύφεσης των διώξεων και ειρήνης, οι στρατιωτικές αρχές και η αστυνομία «έβγαλαν τα άρματα στον δρόμο» για να συλλάβουν αντιρρησίες. 

Γιατί;

⁃ Σύμφωνα με τη δική μας ερμηνεία διότι οι αντιρρησίες συνείδησης παγίως αμφισβητούν την διάθεση δισεκατομμυρίων στην αγορά όπλων και στρατιωτικού εξοπλισμού. Ο Στρατός συνέβαλε καθοριστικά στην πτώχευση της χώρας.

⁃ Διότι οι αντιρρησίες συνείδησης παγίως αμφισβητούν ότι η ανάπτυξη του στρατεύματος είναι προϊόν λογικού σχεδιασμού και εθνικής στρατηγικής: αναλογικά έχει τους περισσότερους αξιωματικούς ανά φαντάρο από οποιονδήποτε άλλο στρατό της Δύσης και για την διατήρηση των στρατοπέδων της επαρχίας αποφασίζει ο τοπικός Εμπορικός Σύλλογος.

⁃ Διότι αγωνιζόμαστε για την κατάργηση της υποχρεωτικής στράτευσης γεγονός που θα στείλει στην ανεργία χιλιάδες αξιωματικούς, και θα αφαιρέσει από τα γραφεία των πολιτευτών ένα αντικείμενο στο οποίο καθημερινά διαπρέπουν: Τα ρουσφέτια και τις μεταθέσεις των φαντάρων. Φαντάζομαι όλοι γνωρίζεται ότι τα πολιτικά γραφεία στενάζουν από αιτήματα ταλαίπωρων φαντάρων και τον οικογενειών τους.

Η σκληρότητα με την οποία αντιμετωπίζει ―Στρατός και Αστυνομία― τους αντιρρησίες δημιουργεί εύλογες απορρίες για τα ισχυρά συμφέροντα που εξυπηρετεί το ισχύων καθεστώς. 

⁃ Αντιρρησίες συλλαμβάνονται με αυτόφωρη διαδικασία και σιδεροδέσμιοι σέρνονται στις ανακριτικές αρχές και τα δικαστήρια ως κοινοί εγκληματίες. 

⁃ Οργίζομαι καθώς θυμούμαι τη σχετική περιγραφή από τον ολικό αρνητή Μιχάλη Τόλη κατά τη διάρκεια της απολογίας του στο Στρατοδικείο.

⁃ Όλες οι υποθέσεις αντιρρησιών ελέγχονται και οι Αρχές επιδεικνύουν παραγωγικότητα πρωτόγνωρη, αντιστρόφως ανάλογη με το χαμηλό ενδιαφέρον τους να ελέγξουν το πανηγύρι διασπάθισης δημοσίου χρήματος στις περιπτώσεις των αμυντικών δαπανών. Όσες υποθέσεις αποκαλύφθηκαν αυτό έγινε από την πολιτική δικαιοσύνη.

⁃ Ταυτόχρονα, ελέγχονται και οι παλιοί αντιρρησίες («παλαιοί» είναι όσοι από εμάς δημοσιοποιήσαμε το ενδιαφέρον μας να εκτελέσουμε κοινωνική υπηρεσία πριν ψηφιστεί ο αντίστοιχος Νόμος). Δικαιωθήκαμε, καθώς συμβάλαμε στην θέσπιση της κοινωνικής υπηρεσίας, αλλά σήμερα διωκόμαστε διότι στην εποχή μας Εναλλακτική Κοινωνική Υπηρεσία …δεν υπήρχε.

Δικάζομαι στις 13 Μαΐου από το Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης όμως δεν φοβούμε το δικαστήριο αυτό. Αντιθέτως χαίρομαι διότι θα μου δώσει την ευκαιρία να καταθέσω την μικρή μου παρακαταθήκη, την δική μου συμβολή στον αγώνα ενάντια στην Βία, τον μιλιταρισμό, τον εθνικισμό.

Χαίρομαι επίσης διότι με αφορμή το δικαστήριο αυτό οι αντιρρησίες συνείδησης όλων των γενεών, ξεκινούμε μια πρωτοβουλία για την κατάργηση της υποχρεωτικής στράτευσης.

*Ο Δημήτρης Σωτηρόπουλος είναι από τους παλαιότερους αρνητές στράτευσης στην Ελλάδα και υπήρξε πρόεδρος του Συνδέσμου Αντιρρησιών Συνείδησης. Αρνήθηκε δημόσια να υπηρετήσει στον Στρατό για ιδεολογικούς -φιλοσοφικούς λόγους (ως ειρηνιστής και οπαδός της μη-βίας) το 1990, σε μια εποχή που το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης δεν αναγνωρίζονταν ακόμη στην Ελλάδα.

Μkampourakilefterianews.wordpress.com