Το ρωσικό υπεράρμα μάχης αντιγράφει γερμανικά σχέδια πριν από 30 χρόνια
Τηλεχειριζόμενος πύργος, oλιγομελές-πλήρωμα: Το «Αρμάτα» (στα ρωσικά: Армата) είναι μια επανάσταση, σύμφωνα με τους ειδικούς του κλάδου. Αλλά ένα μεγάλο μέρος αυτής της ακτασκευής δεν είναι κάτι καινούργιο, αλλά έχει αναπτυχθεί ήδη για τον αντικαταστάτη του γερμανικού Leopard 2.
Στις αρχές Μαΐου η Ρωσία, κατά τη στρατιωτική παρέλαση στη Μόσχα για την νίκη επί της Γερμανίας του Χίτλερ, παρουσίασε για πρώτη φορά το νέο βαρύ άρμα μάχης «Αρμάτα». Μετά την ανάλυση των φωτογραφιών και των βίντεο, οι δυτικοί ειδικοί συμφωνούν ότι η βασική ιδέα του ρωσικού άρματος μάχης όχι μόνο αναπτύχθηκε πριν από 30 χρόνια, αλλά εν μέρει και δοκιμάστηκε - στη Γερμανία.
Οι Ρώσοι θέτουν σήμερα σε εφαρμογή μια έννοια που κάποτε στη Γερμανία αναπτύχθηκε ως αντικατάσταση της τρέχουσας γενιάς του άρματος μάχης Leopard 2. Το ρωσικό εγχείρημα είναι για τους περισσότερους δυτικούς στρατιωτικούς εμπειρογνώμονες μια «κλήση αφύπνισης». Μελέτες για το νέο γερμανικό άρμα μάχης είναι πράγματι σε εξέλιξη, αλλά θα μπορούσε να διαρκέσει έως και 15 χρόνια πριν είναι έτοιμο για πολεμική χρήση.
Η Επιτροπή Άμυνας της Ομοσπονδιακής Βουλής στο Βερολίνο ανακοίνωσε πρόσφατα ότι μέχρι το 2018 θα πρέπει να αποσαφηνιστεί, σε συνεργασία με την βιομηχανία, το πλαίσιο για το νέο μελλοντικό άρμα μάχης. Από το προηγούμενο μοντέλο, το Leopard 2, κατασκευάστηκαν κάπου 3.300 κομμάτια, συμπεριλαμβανομένων των μοντέλων εξαγωγής.Το νέο άρμα θα είναι και πάλι ασφαλώς ένα γιγαντιαίο βιομηχανικό πρόγραμμα αξίας πάρα πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ.
Ένα νεόμδητο Leopard 2 κοστίζει σήμερα, ανάλογα με τη διαμόρφωση και τον συνολικό αριθμό μιας παραγγελίας, περίπου 9 έως 10.000.000 ευρώ. Στο νέο άρμα μάχης υπάρχουν ακόμη πολλές αμφιβολίες για την συμμετοχή των δύο μεγάλων γερμανικών κατασκευαστικών εταιρειών Krauss Maffei Wegmann-(KMW), επί του παρόντος ο γενικός εργολάβος του Leopard, και Rheinmetall ως προμηθευτής των όπλου, του ΣΕΠ και των πυρομαχικών.
Παρατηρητές του κλάδου επισημαίνουν ότι θα μπορούσε ήδη προ πολλού να υπάρχει ένα νέο γερμανικό άρμα μάχης. Η πτώση του Τείχους στο Βερολίνο το 1989 σταμάτησε στη συνέχεια τα πρώην μεγάλα εξοπλιστικά προγράμματα της γερμανικής αμυντικής βιομηχανίας. Έτσι, το 1995 υπήρχαν σχέδια για έναν βιομηχανικό διαγωνισμό για την «Νέα Θωρακισμένη Πλατφόρμα», όπως και το πρόγραμμα για μια «οιγογένεια τεθωρακισμένων» με ένα νέο άρμα μάχης, ένα νέο ΤΟΜΑ και ΤΟΜΠ και ένα νέο κινητό σύστημα αεράμυνας.
Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, συμπεριλαμβανομένου του Συμφώνου της Βαρσοβίας και το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, η απειλή από την Ανατολή μειώθηκε δραματικά. Μόνο το νέο ΤΟΜΑ, το Puma, έγινε πραγματικότητα, για να αντικαταστήσει το εντελώς παρωχημένο μοντέλο Marder. Η ειρωνεία είναι ότι σύμφωνα με προηγούμενα σχέδια, το αργότερο το 2015 ήταν να είναι διαθέσιμο το διάδοχο μοντέλο του Leopard 2 Αντ 'αυτού, αυτό παρουσίασε ο Βλαντιμίρ Πούτιν, με σχεδόν μια ντουζίνα άρματα μάχης με το σύμβολο T-14 μπροστά, ως η αντικατάσταση της σοβιετικής σειράς Τ-72 και των παραγώγων της από τις αρχές της δεκαετίας του εβδομήντα. Η ρωσική πλευρά κάνει λόγο για ένα «θαυματουρικό» άρμα μάχης και η διάσημη βρετανική αμυντική επισκόπηση Jane'sκάνει λόγο για «μια επανάσταση στον τομέα της κατασκευής των τεθωρακισμένων».
Το νεότερο βαρύ άρμα μάχης στον κόσμο προέρχεται από τη ρωσική εταιρεία Uralvagonzavod - και όχι από την Krauss Maffei Wegmann-(KMW) ή τη Rheinmetall της Γερμανίας. «Το Αρμάτα είναι μια κλήση αφύπνισης από τον ύπνο στην οποία έχει περιέλεθι η Δύση από τις αρχές της δεκαετίας», λένε ειδικοί του κλάδου που επιθυμούν να διατηρήσουν την ανωνυμία τους. «Το T-14 έχει προφανή πλεονεκτήματα, ακόμη και σε σύγκριση με τις σύγχρονες παραλλαγές του Leopard 2». Οι εμπειρογνώμονες της βιομηχανίας σημειώνουν ότι «αυτό που εμφανίζεται στο νέο Αρμάτα δεν είναι κάτι καινούργιο, αλλά το έχουν σκεφτεί και δοκιμάσει στη Γερμανία». Οι ειδικοί συμφωνούν σε γενικές γραμμές ότι τελικά έλειπε η θέληση και τα χρήματα για την υλοποίηση αυτών των σχεδίων.
Γεγονός είναι ότι οι Ρώσοι σταμάτησαν να αυξάνουν το βάρος σε αυτού του είδους τον βαρύ οπλισμό. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, το βάρος των γιγάντων από χάλυβα αυξανόταν συνεχώς, επειδή απαιτούνταν συνεχώς περισσότερη προστασία κατά μεγαλύτερων διαμετρημάτων του αντιπάλου και μεγαλύτερη ισχύς πυρός. Το βάρος μάχης του Leopard 2 αυξήθηκε από 55 έως πάνω από 63 τόνους. Ακόμη και στο αμερικανικό Abrams M1 και το βρετανικό Challenger το βάρος αυξάνονταν με κάθε νέα έκδοση. Αλλά μεγαλύτερο βάρος σημαίνει επίσης μια μικρότερη κινητικότητα, δυσκολίες πάνω από τις γέφυρες και φτωχότερες ικανότητες επιχειρησιακής ανάπτυξης, σύμφωνες με το σύγχρονο δόγμα των αεροπορικών μεταφορών.
Οι Ρώσοι έχουν περιορίσει με το νέο δείγμα την αύξηση του βάρους. Σε αντίθεση με το τετραμελές πλήρωμα του Leopard το Τ-14 έχει μόνο ένα τριμελές πλήρωμα - και για πρώτη φορά σε ένα άρμα μάχης της σύγχρονης εποχής έναν τηλεχειριζόμενο πύργο. Τα βλήματα επαναφορτίζονται αυτόματα. «Ένας μικρότερος χώρος για το πλήρωμα, βαθιά μέσα στο εσωτερικό του άρματος, μπορεί να προστατευθεί καλύτερα», λένε οι εμπειρογνώμονες.
Η βασική ιδέα - μη επανδρωμένος πύργος και ολιγομελές πλήρωμα σε συμπαγή χώρο μάχης στο εσωτγερικό - εξετάστηκε στη Γερμανία στο τέλος της δεκαετίας του ογδόντα, σε ένα πρότζεκτ με το όνομα Panzerkampfwagen 2000. Υπεύθυνος ήταν τότε η εταιρία Krauss-Maffei, μετονομάστηκε σε Krauss Maffei Wegmann - και MAK, τώρα ένα μέρος της Rheinmetall. Οι ειδικοί εκτιμούν το βάρος του νέου Τ-14 σε περίπου 48 τόνους, σημαντικά λιγότερο από εκείνο του Leopard 2, του Challenger ή του Abrams. Ο κορυφαίος Γερμανός εμπειρογνώμονας του χώρου των τεθωρακισμένων, συγγραφέας πολλών βιβλίων και πρώην διευθυντής του κέντρου εκπαίδευσης των Γεμρανικών Ενόπλων Δυνάμεων, Ρόλφ Χίλμες, προειδοποιεί για το «θαυματουργό» του ρωσικού T-14. Στον ανεπάδρωτο πύργο «όλες οι λειτουργίες είναι αυτοματοποιημένες». Τυχόν εχθρικά πλήγματα σε αυτόν τον τομέα οδηγούν πολύ γρήγορα στην αχρήστευση του συστήματος και επομένως στη ματαίωση της αποστολής (Firepower-Kill).
Μια χειροκίνητη λειτουργία έκτακτης ανάγκης, όπως υπάρχει στους πύργους των υφιστάμενων αρμάτων μάχης, δεν είναι πλέον δυνατή στο Τ-14. Και το καλά προστατευμένο πλήρωμα, βαθιά στο εσωτερικό του άρματος, χρειάζεται σε πολύ εκτεταμένο βαθμό σύγχρονα συστήματα αναγνώρισης για την παρατήρηση του πεδίου μάχης.
Ο ίδιος ο εμπειρογνώμονας βλέπει στο νέο T-14 τεχνικές ομοιότητες με πρώην γερμανικές ιδέες και εξελίξεις. Εάν οι πολιτικοί ήθελαν το πρόγραμμα, θα μπορούσε να χρηματοδοτηθεί η ανάπτυξη ενός νέου άρματος στη Γερμανία, «απολύτως ίσων χαρακτηριστικών απόδοσης με το T-14». Ο κορυφαίος εμπειρογνώμονας μιλάει για ένα υψηλό επίπεδο προστασίας, ενώ για τη δύναμη πυρός του νέου 125-χιλιοστών πυροβόλου δεν είναι ακόμη γνωστές πολλές λεπτομέρειες. «Σίγουρα μπορούν να εξαπολυθούν πυρομαχικά απεμπλουτισμένου ουρανίου και υψηλής διεισδυτικής ικανότητας», λέει ο ίδιος. «Λόγω της υψηλής προστασίας του Αρμάτα, σε μια μονομαχία είναι ανώτερο από τα δυτικά μοντέλα», καταλήγει ο Χίλμες.
Η βρετανική έκδοση Jane's αναφέρει ότι το νέο ρωσικό άρμα μάχης θα μπορούσε ενδεχομένως να είναι εξοπλισμένο κάποια στιγμή με ένα πυροβόλο διαμετρήματος 152 χιλιοστών, το οποίο θα σήμαινε ακόμη μεγαλύτερη δύναμη πυρός. Προκειμένου να αυξηθεί η αποτελεσματικότητα μάχης στο Leopard 2, υπήρχαν νωρίτερα πρακτικές δοκιμές με πυροβόλο 140 χιλιοστών, αντί των 120 χιλιοστών του υφιστάμενου όπλου. Η μετατροπή αυτή, λόγω της ανύπαρκτης απειλής στη συνέχεια, αλλά και λόγω του υψηλού κόστους, ματαιώθηκε.
Με 1.500hp η απόδοση του Τ-14 είναι στο ίδιο επίπεδο με το Leopard 2 και το Abrams. Ωστόσο, το συμπαγές του V12 στο Τ-14 έχει να μετακινήσει περίπου 20 τόνους λιγότερο από ό, τι οι 70 τόνοι στους ανταγωνιστές. Έτσι, το Τ-14 είναι πιο ευέλικτό και ταχύτερο. Η τελική ταχύτητα υπολογίζεται σε 90 χλμ/ώρα, η οποία είναι επίσης αυξημένη κατά 20 χλμ/ώρα σε σχέση με τα συγκρίσιμα άρματα μάχης της Δύσης. Επιπλέον, το Τ-14 Αρμάτα με ένα ρυθμιζόμενου ύψους σασί έχει βελτιωμένες ικανότητες σε ανώμαλο έδαφος. Το πλαίσιο χρησιμεύει ως μια κοινή πλατφόρμα πολλών νέων θωρακισμένων οχημάτων Ρωσία.
Ως συνέπεια του Τ-14 η Γερμανία χρειάζεται μια νέα προσέγγιση, σύμφωνα με πηγές του κλάδου της γερμανικής βιομηχανίας, προσβλέποντας σε μεγάλες παραγγελίες. «Μια επαναλαμβανόμενη αύξηση της αποτελεσματικότητας της μάχης του Leopard δεν φέρνει πολλά», λένε οι ειδικοί. Άλλες φωνές του χώρου λένε ότι το νέο ρωσικό άρμα μάχης δεν οδηγεί αυτόματα σε νέα άρματα μάχης στη Δύση, αλλά επηρεάζει σαφώς την φύση της απόδοσης της αναβάθμισης και του εκσυγχρονισμού των σημερινών μοντέλων.
Υπάρχουν ήδη σχέδια για τον διάδοχό του Leopard 2. Τον Ιούνιο του 2012 συμφωνήθηκε με τη Γαλλία η ανάπτυξη της «επόμενης γενιάς των χερσαίων συστημάτων καταπολέμησης». Στη συνέχεια, το καλοκαίρι του 2014, η Krauss Maffei Wegmann και η γαλλική κρατική εταιρεία Nexter ανακοίνωσαν ότι σχεδιάζεται η συγχώνευσή τους σε ένα εταιρικό σχήμα αναλογίας 50-50 με περίπου 2 δισεκατομμύρια ευρώ σε πωλήσεις και 6.000 εργαζόμενους, καθώς και μια εταιρεία στην Ολλανδία.
Μετά από καθυστερήσεις και τριβές σε επιμέρους θέματα της συγχώνευσης, αυτή αναμένεται τώρα στα τέλη του φθινοπώρου. Το νέο άρμα μάχης θα μπορούσε να εξαχθεί από τη Γαλλία πιο εύκολα, σύμφωνα με κύκλους της βιομηχανίας. Ο ανταγωνιστής στο πρόσωπο της Rheinmetall ακόμα καλλιεργεί την ελπίδα μιας γερμανο-γερμανικής συμμαχίας με την KMW. Η απόφαση είναι πολιτικής φύσεως.
Εάν πρόκειται πραγματικά για ένα γαλλο-γερμανικό άρμα μάχης ως διάδοχο μοντέλο του Leopard, είναι ακόμα ανοιχτό. Αυτό δείνχει και η ιστορία ανάπτυξης και κατασκευής προηγούμενων μοντέλων. Έτσι, αρχικά το πρώτο γερμανικό άρμα μάχης μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, το Leopard 1, ήταν να κατασκευαστεί με τη Γαλλία και την Ιταλία. Αλλά κατά το χρόνο δεν υπήρξε καμία συμφωνία σχετικά με μια κοινή προσέγγιση. Επιπλέον, ο τότε Γερμανός υπουργός Άμυνας Φραντς Γιόζεφ Στράους υποστήριξε ένα βρετανικό και όχι ένα γαλλικό πυροβόλο. Αλλά και το γαλλο-γερμανικό σχέδιο ενός άρματος μάχης στα τέλη της δεκαετίας του ογδόντα δεν προχώρησαν πέρα από το θεωρητικό στάδιο. Το ΤΟΜΠ Boxer ξεκίνησε επίσης ως ένα διμερές πρόγραμμα με τη Γαλλία - το Παρίσι στη συνέχεια δεν συμμετείχε.
Οι ειδικοί συμφωνούν ότι το νέο ρωσικό κύριο άρμα μάχης Τ-14 θα έχει σε μακροπρόθεσμο επίπεδο εκτεταμένες επιπτώσεις στη βιομηχανία. Η Ρωσία θα κατασκευάσει περίπου 2.300 κομμάτια αυτού του μοντέλου (τιμή μονάδας από 400 εκατομμύρια ρούβλια, κάπου 7,5 εκατομμύρια ευρώ). Θα υπάρχουν επίσης και επιπλέον κατασκευές για τον τομέα των εξαγωγών. Επί του παρόντος η Ρωσία φέρεται να έχει πάνω από 9.000 άρματα μάχης τύπου Τ-72, άλλα 3.500 τύπου Τ-80U και περίπου 350 Τ-90 (παράγωγο του Τ-72). Επιπλέον, αρκετές χιλιάδες παλαιότερα μοντέλα που είναι αποθηκευμένα ανατολικά των Ουραλίων.
http://defencenews.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου