ΘΥΜΙΖΟΥΜΕ:
Την Κυριακή 14/6/2015 στις 19.00 μ.μ. θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση με θέμα «Οι Δραματικές εξελίξεις στη Μέση Ανατολή και ο ρόλος της ελληνικής κυβέρνησης. Ιχνηλατώντας την απάντηση του αντιπολεμικού κινήματος». Ομιλητές: Νασίμ Αλατράς, Παλαιστίνιος δημοσιογράφος, Νεκτάριος Μπουγδάνης, ερευνητής με αντικείμενο τη Μέση Ανατολή, Υποψήφιος Διδάκτορας Πολιτικής Επιστήμης & Ιστορίας Παντείου Παν/μίου, Σεϊτ Αλντογάν, Τούρκος δημοσιογράφος, Ντίνα Ρέππα, εκπαιδευτικός που συμμετείχε στο Καραβάνι αλληλεγγύης που επισκέφτηκε τους καταυλισμούς των προσφύγων από το Κομπάνι, Εκπρόσωπος της Αντιπολεμικής Διεθνιστικής Κίνησης, Παρέμβαση θα γίνει και από εκπρόσωπο της Ένωσης Παλαιστινίων Εργαζομένων
Του Σεϊτ Αλντογκάν – Ανταποκριτής στην Ελλάδα της Τούρκικης εφημερίδα Enrensel και του τηλεοπτικού καναλιού hayat
Οι επερχόμενες βουλευτικές εκλογές στην Τουρκία στις 7 Ιούλη είναι οι πιο κρίσιμες στην πρόσφατη ιστορία της χώρας. Τα αποτελέσματά που θα προκύψουν μπορεί να φέρουν τα πάνω κάτω στην πολιτική σκηνή της Τουρκίας.
Η οικονομική ύφεση που πλήττει τα λαϊκά στρώματα και ο εντεινόμενος αυταρχισμός του καθεστώτος κάνουν μακρινό όνειρο για τους επιτελείς του κυβερνώντος κόμματος το 49,5% που είχαν συγκεντρώσει το 2011. Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις που υπάρχουν το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) του πρωθυπουργού Αχμέτ Νταβούτογλου θα πρέπει να θεωρείτε ικανοποιημένο αν από τις κάλπες προκύψει ένα ποσοστό γύρω στο 40% γ’ αυτό.
Το πρόβλημα όμως του Ερντογκάν που αν και πρόεδρος της χώρας λειτουργεί σαν κομματάρχης του ΑΚΡ, συμμετέχοντας ενεργά σε όλο τον προεκλογικό αγώνα για να στηρίξει το κυβερνών κόμμα, είναι ότι αντιλαμβάνεται ότι το κόμμα του δεν υπάρχει περίπτωση να συγκεντρώσει 330, τα δυο τρίτα δηλαδή των βουλευτών της επόμενης βουλής, ώστε να προχωρήσει στις συνταγματικές αλλαγές που επιθυμεί για να γίνει και με την «λαϊκή βούλα» «σουλτάνος».
Ούτε και τα υπόλοιπα μεγάλα αστικά κόμματα –το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP) ΤΟΥ Κεμάλ Κιλιντάρογλου και το Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης (MHP) του Ντεβλέτ Μπαχτσελί- δεν φαίνονται πρόθυμα να συνεργήσουν στις προθέσεις του Ερντογκάν. Αν το έκαναν άλλωστε θα ακύρωναν τους λόγους ύπαρξης τους. Δεν έχουν ουσιαστικές διαφορές από το κυβερνητικό κόμμα –εύκολα θα μπορούσε να υποθέσει κανείς ότι θα συμμετείχαν σε έναν μεγάλο κυβερνητικό συνασπισμό- και την αντιπολιτευτική τους ρητορική την εξαντλούν στρεφόμενα ενάντια στον Ερντογκάν. Το κατηγορούν ότι έχει φαραωνικά σχέδια, ότι προχωράει σε υπερβολικές σπατάλες φέρνοντας σαν παράδειγμα τον πακτωλό χρημάτων που έδωσαν οι λαοί της Τουρκίας για να δημιουργήσει το υπερπολυτελέστατο νέο Προεδρικό Μέγαρο το Ak Saray.
Ο εφιάλτης όπως που στοιχειώνει τα όνειρα των ηγετικών στελεχών του κόμματος AKP και ειδικά του Ερντοντάν είναι οι επιδόσεις που θα έχει στις βουλευτικές εκλογές το φιλοκουρδικό αριστερό Κόμμα Δημοκρατίας των Λαών (HDP). Κανείς δεν μπορεί να αμφιβάλει ότι τα τελευταία χρόνια με την ηγεσία του Σελαχαντίν Ντεμιρτάς η δημοτικότητα του έχει απογειωθεί με χαρακτηριστικό παράδειγμα ότι στις προεδρικές εκλογές κατάφερε να αυξήσει το ποσοστό του και να φτάσει στο 9,2% από 6.7%.
Ολοι στο τουρκικό πολιτικό κατεστημένο, και πρώτους απ’ όλους ο Ερντογκάν αντιλαμβάνονται ότι στις προσεχείς εκλογές αν ξεπεράσει –όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις- το όριο του 10% και εκπροσωπηθεί στην τουρκική βουλή με 55-60 βουλευτές τότε θα αποτελέσει τον ρυθμιστεί στην τουρκική πολιτική σκηνή.
Το HDP έχει σταθερή παρουσία σε όλους τους εργατικούς αγώνες στην Τουρκία υπερασπιζόμενο σθεναρά τα ανθρώπινα δικαιώματα, το όραμα για κοινωνική δικαιοσύνη και τα δικαιώματα όλων των μειονοτήτων που ζουν στην Τουρκία.
Δεν είναι δηλαδή χωρίς λόγο ο εφιάλτης που ζει το τουρκικό πολιτικό κατεστημένο και ειδικά ο Ερντογκάν με την προοπτική το HDP να ξεπεράσει το εξωφρενικό όριο του 10% -γ’ αυτό άλλωστε το έκανε το αστικό καθεστώς της Τουρκίας- και να υπάρξουν δεκάδες αριστεροί και κομουνιστές στην τουρκική βουλή.
Με αυτά τα δεδομένα δεν εντυπωσιάζουν κανέναν, αλλά μόνο οργή προκαλούν οι δολοφονίες και οι τρομοκρατικές επιθέσεις σε βάρος μελών και στελεχών του αριστερού Κόμματος Δημοκρατίας των Λαών (HDP). Αν αυτές γίνονται από επίσημες κρατικές υπηρεσίες ή παρακρατικές οργανώσεις που κατευθύνονται από το κυβερνητικό κόμμα λίγη σημασία έχει. «Οι πατημασιές του σκύλου και του αλόγου μπερδεύονται» όπως λέει μια τουρκική παροιμία.
Τις τελευταίες μέρες είχαμε πάνω από 200 επιθέσεις από την αστυνομία και ένοπλα –τις περισσότερες φορές- μέλη του ΑΚΡ σε οπαδούς του Λαϊκού Κόμματος της Τουρκίας. Πυρπόλησαν δεκάδες γραφεία του HDP σε πολλές πόλεις, φασίστες τραμπούκοι προσπάθησαν να διαλύσουν προεκλογικές συγκεντρώσεις του HDP με αποτέλεσμα άγριες συμπλοκές όπως έγινε στην κουρδική πόλη Ερζούρουμ, είχαμε εμπρησμούς σπιτιών δραστήριων μελών του φιλοκουρδικού αντιπολιτευόμενου κόμματος όπως έγινε στο σπίτι του στελέχους του HDP, Μεχμέτ Καγιά στην πόλη Εργκις. Και πάνω απ’ όλα δεν διστάζουν "παρακρατικοί" να προχωρούν σε εν ψυχρώ δολοφονίες όπως του Χαμντουλαζ Ογκε, ο οποίος ήταν οδηγός ενός μικρού λεωφορείου της προεκλογικής εκστρατείας του HDP και δέχτηκε 30 σφαίρες από πυροβόλο όπλο αμέσως μετά από συγκέντρωση του κυβερνώντος κόμματος της Τουρκίας στην οποία ομιλητής ήταν ο Ερντογκάν.
Ολη αυτή η τρομοκρατία δεν θα περάσει και η 7 Ιούλη θα είναι μια σημαδιακή μέρα για τους λαούς της Τουρκίας.
ΠΗΓΗ ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου