Ένας διπλός πράκτορας και ο για χρόνια αγνοημένος διαχειριστής του πέτυχαν μαζί μία από τις πιο εκπληκτικές απάτες στην ιστορία της Ισραηλινής Υπηρεσίας Πληροφοριών.
Τη δεκαετία του 1950, συνελήφθηκε στο Ισραήλ ένας μυστικός πράκτορας που είχε σταλεί από τους Αιγυπτίους και ο οποίος δέχτηκε να συνεργασθεί και να γίνει διπλός πράκτορας. Μέσω αυτού, το Ισραήλ μπόρεσε να περάσει πολλές εσφαλμένες πληροφορίες στους Αιγυπτίους.
Στη δεκαετία του 1990, ο Ronen δημοσίευσε ένα μυθιστόρημα στα Εβραϊκά με τίτλο "Το τσίμπημα της Σφήγκας (Η ιστορία ενός Διπλού Πράκτορα)" στο οποίο άφηνε υπονοούμενα για την Επιχείρηση Yated. Πριν από πέντε χρόνια, έγραψε άλλο ένα βιβλίο σχετικά με την υπόθεση αλλά η Shin Bet και η Mossad έχουν καθυστερήσει τη δημοσίευσή του ζητώντας του να κάνει αλλαγές. Η υπόθεση Yated ξεκίνησε με τη στρατολόγηση του Rif'at al-Gamal στην Αιγυπτιακή Υπηρεσία Πληροφοριών. Μετά την εμπλοκή του σε νομικά προβλήματα, του προσφέρθηκε η ευκαιρία ν’ αποφύγει τη δίκη με την προϋπόθεση να δεχτεί να εργαστεί ως κατάσκοπος. Ο Al-Gamal συμφώνησε και υποβλήθηκε σε μια σειρά από εκπαιδευτικές ασκήσεις. Μετά την ολοκλήρωση της εκπαίδευσής του, του δόθηκε η ψεύτικη ταυτότητα ενός Αιγύπτιου Εβραίου ονόματι Jacques Bitton. Μόλις απέκτησε τη νέα του ταυτότητα, προσχώρησε στον Ιουδαϊσμό και άρχισε να περνά χρόνο σε μια συναγωγή στην Αίγυπτο κάνοντας επαφές με την Εβραϊκή κοινότητα. Στις αρχές του 1955, ο Gamal/Bitton ταξίδεψε από την Αλεξάνδρεια στην Ιταλία. Παρέμεινε στην Ιταλία για αρκετό διάστημα και εργάστηκε κι εκεί στην προσπάθειά του να προσδώσει περισσότερη αξιοπιστία στην κάλυψή του. Τελικά προσέγγισε τον Εβραϊκό Οργανισμό και με τη βοήθειά του μετανάστευσε στο Ισραήλ. Σύμφωνα με το φιλόδοξο σχέδιο που είχαν καταστρώσει οι διαχειριστές του, έπρεπε να ενσωματωθεί στην Ισραηλινή κοινωνία. Για το σκοπό αυτό, του δόθηκε ένα αξιοσέβαστο χρηματικό ποσό που το επένδυσε σ’ ένα ταξιδιωτικό γραφείο στη Brenner Street του Τελ Αβίβ.
Ταξίδεψε πολλές φορές στην Ευρώπη, σε υποτιθέμενα επαγγελματικά ταξίδια που στην πραγματικότητα αφορούσαν σε συναντήσεις με τους χειριστές του στην Αιγυπτιακή Υπηρεσία Πληροφοριών. Τα ταξίδια όμως αυτά προκάλεσαν τις υποψίες του συνεταίρου του, Dr. Imre Fried, ο οποίος στο παρελθόν είχε εργαστεί στον τομέα της ασφάλειας. "Από πού κι ως που έχει χρήματα ένας νέος μετανάστης όταν η επιχείρησή μας δεν έχει καθόλου κέρδη;" ρώτησε/κατήγγειλε στην Shin Bet ο Fried. Ο Bitton τέθηκε υπό παρακολούθηση και, με τη βοήθεια μιας ομάδας της Mossad, οι κινήσεις του παρακολουθήθηκαν και στο εξωτερικό όπου καταγράφηκε συνάντησή του με τον Αιγύπτιο διαχειριστή του. Κατά την επιστροφή του στο Ισραήλ, συνελήφθη στο αεροδρόμιο Lod από τη Shin Bet η οποία του έδωσε δύο επιλογές: να παραμείνει στη φυλακή για δεκαετίες με την κατηγορία της κατασκοπείας ή να συμφωνήσει να εργαστεί ως διπλός πράκτορας του οποίου η αφοσίωση θα ήταν πρωτίστως προς το Ισραήλ. Ο Bitton επέλεξε το δεύτερο. Ο πρώτος χειριστής του ήταν ο Shlomo Goland και, λίγους μήνες αργότερα, έγινε ο Ronen. Προκειμένου να διατηρήσει την αξιοπιστία του στα μάτια των Αιγυπτίων, φωτογράφισε, υπό τη στενή επιτήρηση της Shin Bet, Ισραηλινές στρατιωτικές βάσεις, στρατιώτες σε φυλάκια και ταμπέλες μονάδων του στρατού κι έστειλε τις πληροφορίες στην Αίγυπτο. Σύμφωνα με τον Ronen, "από Αιγυπτιακή άποψη, οι πληροφορίες που εστάλησαν φαινομενικά δεν ήταν καθόλου άσχημες". Για το λόγο αυτό, οι Αιγύπτιοι τον θεωρούσαν ως έναν από τους κορυφαίους πράκτορές τους.
Καθοριστικό αποτέλεσμα
Το επιστέγασμα της Επιχείρησης Yated ήταν η αποστολή ψευδών πληροφοριών στην Αίγυπτο το 1967, την παραμονή του Πολέμου των Έξι Ημερών. Ο Bitton είπε στους Αιγύπτιους ότι, σύμφωνα με το πολεμικό σχέδιο που είχε προμηθευτεί απ’ τις πηγές του, το Ισραήλ θ’ άρχιζε με επίγειες δραστηριότητες. Επρόκειτο για κορυφαία εξαπάτηση αντάξια της "Επιχείρησης Κιμάς", της ευφυούς παραπλάνησης που πραγματοποίησε η Βρετανική Υπηρεσία Πληροφοριών κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου σχετικά με το σημείο απόβασης των συμμαχικών δυνάμεων κατά την εισβολή στην Ευρώπη το 1944. Οι παραπλανητικές πληροφορίες του Bitton είναι ένας από τους λόγους που οι Αιγύπτιοι ήταν τόσο άνετοι πριν από τον πόλεμο κι είχαν αφήσει τ’ αεροπλάνα τους εκτεθειμένα στους διαδρόμους των αεροδρομίων τους. Η Ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία δεν δυσκολεύτηκε καθόλου να τα καταστρέψει μέσα σε τρεις μόλις ώρες από το ξέσπασμα του πολέμου, καθορίζοντας έτσι ουσιαστικά την έκβαση της εκστρατείας. "Μας γλίτωσε από πολύ αίμα και η χρησιμοποίησή του αντιστοιχούσε με τη δύναμη μιας ολόκληρης μονάδας", δήλωσε ο Avraham Ahituv, επικεφαλής τότε του Αραβικού τομέα της Shin Bet που, στη δεκαετία του 1980, διορίστηκε αρχηγός της Υπηρεσίας. Μετά τον πόλεμο, ο Bitton δεν χρειαζόταν πια.
Και ο ίδιος, άλλωστε, είχε αγχωθεί πολύ από την καθημερινή ένταση της μυστικής εργασίας του. Εξαιτίας των συνεχών παραπόνων του και των αυξανόμενων απαιτήσεών του για χρηματική αποζημίωση, λήφθηκε η απόφαση ν’ αφεθεί ελεύθερος και ν’ αποκατασταθεί. Ο Στρατός φρόντισε να μπει συνεταίρος σε μια εταιρεία πετρελαίου ενός Ιταλού επιχειρηματία η οποία πριν από τον πόλεμο δραστηριοποιούταν στο Σινά σε περιοχή που ήταν τώρα υπό Ισραηλινό έλεγχο. Αυτό όμως δεν ήταν αρκετό για τον Bitton που συνέχισε ν’ απαιτεί εκατομμύρια δολάρια ως αντάλλαγμα για τις 12χρονες υπηρεσίες του. Οι σχέσεις του με τους χειριστές του στη Shin Bet σταθερά επιδεινώνονταν. Ενώ εργαζόταν για το Ισραήλ, το 1963, γνώρισε μια Γερμανίδα και την παντρεύτηκε. Μετά την τοποθέτησή του στη εταιρεία πετρελαίου, διαγνώστηκε ότι έπασχε από καρκίνο. Νοσηλεύτηκε αρχικά σε νοσοκομείο του Ισραήλ αλλά, φοβούμενος ότι η Shin Bet θα προσπαθούσε να τον δηλητηριάσει και να τον βγάλει απ’ τη μέση, ζήτησε να μεταφερθεί για θεραπεία στην Ευρώπη. Η Shin Bet συμφώνησε και εισήχθη σε νοσοκομείο στη Γερμανία όπου και πέθανε.
Ο Bitton θάφτηκε στην Αίγυπτο. Περίπου δύο δεκαετίες μετά το θάνατό του, το 1987, ο Αιγύπτιος συγγραφέας-σεναριογράφος Saleh Mursi δημοσίευσε την ιστορία ενός τολμηρού και ταλαντούχου Αιγύπτιου κατασκόπου που είχε διεισδύσει στην καρδιά του "Σιωνιστή εχθρού". Δεν δημοσίευε το πραγματικό όνομά του. Για την έρευνά του, ο Mursi χρησιμοποίησε τα αρχεία της Αιγυπτιακής Υπηρεσίας Πληροφοριών. Στη συνέχεια, η ιστορία προσαρμόστηκε και μεταφέρθηκε σε μια δημοφιλή τηλεοπτική σειρά που προβλήθηκε στην Αίγυπτο και σ’ όλον τον Αραβικό κόσμο. Ο ήρωας κατάσκοπος της σειράς ονομαζόταν Rif'at al-Haggan. Τελικά, το πραγματικό του όνομα δημοσιεύθηκε στην Αίγυπτο και δόθηκε σε μια πλατεία του Καΐρου. Ακόμη και μετά τη μετάδοση της σειράς, το Ισραήλ συνέχισε να διατηρεί σιγή ιχθύος. "Αν αυτό τους χαροποιεί", μου είχε πει τότε ο πρώην επικεφαλής της Mossad και της Shin Bet, Isser Harel, "αφήστε τους να πιστεύουν την απίθανη ιστορία τους".http://defencenews.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου