ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΑΠΟ 4 ΚΕΝΤΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΕΝΟΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥ ΦΑΝΤΑΡΟΥ ΠΟΥ ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΠΟΛΥΘΗΚΕ

Και αν και θα μπορούσα κάλλιστα να πω "δεν πάει στο καλό πια, τελείωσε" υπάρχουν ορισμένα θέματα τα οποία ήθελα να θίξω προτού ρίξω μαύρη πέτρα και δεν ξανασχοληθώ.

Κατατάχθηκα στο Υγειονομικό τον περασμένο Νοέμβριο. Άλλαξα 4 στρατόπεδα και από όπου πέρασα προσπάθησα να σημειώσω τα υπέρ και τα κατά με τρόπο ο όποιος να επιβεβαιώνει το γεγονός ότι υπάρχουν και άνθρωποι οι οποίοι πραγματικά κάνουν τη δουλειά τους εκεί. Τώρα από ότι διάβασα, μερικά από όσα λέω εδώ δεν φτουρούν μία μπροστά στα μεγαλύτερα προβλήματα τα οποία παρουσιάζονται μέσω των άρθρων σας αλλά απλά θέλω να αισθάνομαι καλά με τον εαυτό μου και να πιστεύω ότι έκανα κάτι, όσο μικρό και αν είναι.

ΚΕΤΘ 

Η γνωστή Αυλώνα. Έμεινα εκεί 3 εβδομάδες περίπου. Δεν λάβαμε κάποια ιδιαίτερη εκπαίδευση, κάναμε μια βολή και προετοιμαστήκαμε για την ορκωμοσία. Τα πράγματα ήταν εντάξει περά από δυο λεπτομέρειες:

1ον: Καταλαβαίνω ότι οι τουαλέτες πρέπει να καθαρίζονται και πιστεύω ότι πολλοί συμφωνούσαν με εμένα. Αλλά είναι κάπως δύσκολο να κάνεις καθαριότητες χωρίς τα απαραίτητα μέσα. Εκεί γνώρισα για πρώτη φορά το 'κοψε τον λαιμό σου' όσον αφορά τον ΕΣ. Δεν είμαι υποχρεωμένος να τα έχω μαζί μου, ούτε να πω στους γονείς μου να αγοράζουν λάστιχο και χλωρίνη όταν αυτοί έρχονται εκεί για να με δουν στη πρώτη μου έξοδο. Έφαγα λεφτά για πράγματα τα οποία το στρατόπεδο έπρεπε να μου τα παρέχει.

2ον: Ο τότε εκπαιδευτής της 2-3 ήταν ένας φωνακλάδικος και κακότροπος άνθρωπος. Φτάνω στο συγκεκριμένο συμπέρασμα συγκρίνοντας τον με τους δικούς μου εκπαιδευτές στη 2-1 οι οποίοι ήταν μάλαμα παιδιά. Ο συγκεκριμένος από την άλλη ήταν ένα απίστευτα διαταραγμένο άτομο και αυτό δεν είναι κάτι το όποιο λέω μόνο εγώ. Οι κριτικές τις οποίες αφήσαμε τον αντικατόπτριζαν με κακό τρόπο, τόσο στην Επίλαρχου την οποία είχε αναλάβει να εκπαιδεύσει όσο και στις άλλες δυο. Είχε κάνει κακή εντύπωση σε επιλαρχίες με τις οποίες είχε έρθει μια, μπορεί δυο φορές σε επαφή.

401 Στρατιωτικό Νοσοκομείο.

Εκεί παρέμεινα για αρκετά μεγάλο διάστημα, γύρω στις 6 με 7 εβδομάδες, τρεις πριν τα Χριστούγεννα και 4 μετά. Καταρχήν θα τονίσω ότι η υπεύθυνη του λόχου διοίκησης υγειονομικού ήταν μια αυστηρή αλλά τετραπέρατη γυναίκα, που νοιαζόταν για τους φαντάρους και έκανε κινήσεις όποτε έπρεπε και μπορούσε. Το θέμα είναι ότι ήταν η υποδιοικητής. Στον ενάμισι μήνα που πέρασα εκεί, τον είδα μια και μόνο φορά. Μου φάνηκε κάπως κουλό. Όπως και να έχει, το κύριο μου πρόβλημα είχε να κάνει με ένα συμβάν που έγινε αφού γυρίσαμε από τα ΣΠΕΝ (more on that later). 

Το μέσο που μας έφερε, ένα βανάκι στο όποιο οδηγός ήταν ένας αρχιλοχίας, μπόρεσε να μας πάει μόνο μέχρι το Φρουραρχείο Αθηνών που είναι κοντά στο θέατρο Badminton. Μετά από μερικά τηλεφωνήματα στο νοσοκομείο, καταφέραμε και φέραμε μια κίνηση να έρθει να μας πάρει αφού ήρθαμε σε επικοινωνία με τη γραμματεία. Η εναλλακτική λύση θα ήταν να περιμένουμε μέχρι τις 4 το απόγευμα για κίνηση από το πιο τεμπέλικο γραφείο κίνησης που είδα ποτέ σε όλη μου θητεία. Και το παράδοξο είναι ότι υπήρχαν τόσο οδηγοί όσο και καναδέζες αλλά όταν πήραμε τηλέφωνο στο γραφείο κίνησης, μας είπε ότι είναι αδύνατον να στείλουν κάποιον να μας πάρει. Τα πράγματα πήραν άσχημη τροπή όταν ο ίδιος ο διευθυντής του 401 μας φώναξε στο γραφείο του και μας έριξε σκατό, λέγοντας μας ότι δεν είχαμε κανένα δικαίωμα να έρθουμε σε επαφή με τη γραμματεία. Με αλλά λόγια, ντροπιάσαμε το γραφείο κίνησης και αυτόν επειδή απλά ζητήσαμε να έρθει κάποιος να μας πάρει διανύοντας μια απόσταση περίπου 10 λεπτών από το νοσοκομείο μέχρι το φρουραρχείο. Κοντέψαμε να φάμε γερή καμπάνα επειδή ούτε ο διευθυντής, ούτε το γραφείο κίνησης κάνανε τη δουλειά τους.

ΚΕΤΕΣ

Μάλλον το έχετε ακουστά, πρόκειται για ένα μικρό στρατόπεδο, μια τρύπα στο πάνω μέρος της Μεσογείων στο οποίο το 401 στέλνει ενισχύσεις κάθε 2 με 3 εβδομάδες. Από το συγκεκριμένο στρατόπεδο λείπουν ΤΕΛΕΙΩΣ οι υποδομές, ένα σωρό κτήρια είναι σε αχρηστία και για κάποιο λόγο, είναι ακόμα ανοιχτό.

Ας αρχίσουμε με τα καλά όμως. Χάρη στους φαντάρους, ο θάλαμος ήταν πεντακάθαρος, το ίδιο και τα εστιατόρια και το κψμ. Τα προβλήματα, κλασσικά, εμφανιστήκαν με τα στελέχη και τις υπηρεσίες.

1ον: Τα άτομα, πολύ απλά, δεν έφταναν για τις υπηρεσίες. Στις δυο εβδομάδες που ήμουν εκεί, παίζει να βγήκα 1 με 2 φορές. Σκεφτείτε ότι η εμπλοκή γινόταν όσο αρκετά άτομα έλειπαν σε ΣΠΕΝ. Κάναμε θητεία παραμεθορίου στη μέση της Αθήνας επειδή τα γραφεία δεν μπορούσαν να κάνουν το απλούστατο και να ζητήσουν περισσότερα άτομα από το 401, το οποίο ήταν απόλυτα εφικτό, αν σκεφτεί κανείς ότι οι εξοδούχοι κάθε μέρα, τη συγκεκριμένη περίοδο, έφταναν τους 50 και. 

2ον: Κατώτερος αξιωματικός και Διοικητής ήταν δυο άτομα που αλλού πατάγανε και αλλού βρισκόντουσαν. Ο πρώτος, που από όσο θυμάμαι ήταν λοχίας, ένα βράδυ το οποίο είχε υπηρεσία, είχε παρεΐτσα μέσα στο σπιτάκι του αρχιφύλακα. Γυναικεία παρέα. Δεν ξέρω τι χρέη εκτελούσε η συγκεκριμένη γυναίκα, συζύγου η κάτι άλλο αλλά οι κουρτίνες έκλεισαν αρκετά νωρίς εκείνο το βράδυ. Όσον αφορά τον διοικητή, ότι και να πω είναι λίγο. Θα αναφερθώ σε δυο περιστατικά. 

Εγώ και ένας άλλος φαντάρος μόλις είχαμε καθαρίσει τα εστιατόρια ένα βράδυ και ο λεγάμενος σκάει μύτη και μας ρωτάει τι υπήρχε για φαί. Του απαντάμε 'ομελέτα με πιπεριές, κύριε Διοικητά'. Και ο ανίκητος, χωρίς να έχει πλύνει τα χεριά του και έχοντας αγγίξει πόμολα, νεροχύτες και ένα σωρό άλλα, ανοίγει τον κουβά και με γυμνό χέρι, αρπάζει μια ομελέτα (βρομίζοντας όλες τις άλλες στη πορεία) από τον κουβά που έπρεπε να φανέ όλοι και τη βάζει όλη στο στόμα του. Πλήρης αδιαφορία. Ο ίδιος μετά από κάτι μέρες, έφτιαχνε ένα κουτί για UAV ενώ εμείς συνολικά ήμασταν σε δουλείες, νοσοκομεία και υπηρεσίες. 4 σε υπηρεσία, 2 στον θάλαμο, 4 στο νοσοκομείο και 3 λείπανε σε άδεια και ήταν ταχυδρόμοι. Και ο διοικητής ζητάει μέσω τηλεφώνου 'στείλτε μου ακόμα καμιά δεκαριά άτομα'.

Έχεις για υπεύθυνο στρατοπέδου ένα άτομο το οποίο δεν γνωρίζει καν τη δύναμη της μονάδας του. Nice.

KΕΜΧ

ΣΠΕΝ στο Ναύπλιο. Και πάλι, σχετικά καλά τα πράγματα με μια ή δυο εξαιρέσεις. Οι εκπαιδευτές ήταν και πάλι μια χαρά, μάθαμε πολύ περισσότερα από ότι στο ΚΕΤΘ. Τα προβλήματα πάλι εμφανίστηκαν με τα στελέχη, τις υποδομές και το όλο αίσθημα υπηρεσίας προς τη πατρίδα. Με το τελευταίο δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα αν δεν αναφέρονταν συνεχώς στους ήρωες του '21 και πως έπεσαν και πως έκαναν ένα σωρό θυσίες και πως πάλεψαν για την Ελλάδα. Που ναι, όλα αυτά ευσταθούνε άλλα αν οι ήρωες πολέμησαν ξέροντας ότι η Ελλάδα και κατ' επέκταση, ο στρατός της έγινε όπως είναι σήμερα, εγώ είμαι Μόγγολος. 

1ον: Κλασσικά, τουαλέτες τις οποίες με κάποιο τρόπο πρέπει να καθαρίσουμε χωρίς να έχουμε σκούπες, χλωρίνη και απορρυπαντικά. Φασαρίες και φωνές για κάτι το οποίο θέλουμε να κάνουμε άλλα δεν μπορούμε. Το ενδιαφέρον ήταν ότι ο τότε λοχαγός ήξερε για τα παράπονα που γίνονται στον Σπάρτακο και είπε ότι αν έχει να πει κάποιος κάτι για τις τουαλέτες "ας το πει τώρα". Όχι ότι θα μπορούσε κανένας να πει κάτι εφόσον κρατάγανε το κλειδί για τις εξόδους μας (αυτός είναι και ο λόγος που οι περισσότεροι από μας δεν μιλάνε) αλλά την αμέσως επόμενη στιγμή είπε, σε φαντάρο που ψιθύριζε, "γιατί μιλάς, δεν νομίζω ότι αυτά που λέω χωράνε αντίρρηση ή συζήτηση". Δεν έχω κάτι άλλο να πω.

2ον: Στο στρατόπεδο, δεν είναι όλοι οι φαντάροι το ίδιο, τόσο σε χαρακτήρα, όσο και κοινωνική βιωσιμότητα και χρηματική ευκολία. Το Ναύπλιο δεν είναι φθηνή πόλη. Τα πιτόγυρα μόνο κάνουν 2.20 το ένα. Και αρκετοί από τους υπόλοιπους φαντάρους θέλανε απλά να βγουν βόλτα και να φάνε στο στρατόπεδο. Αμ δε. Στους εξοδούχους απαγορευόταν να φάνε βραδινό στο στρατόπεδο. Δηλαδή αν ένα παιδί δεν είχε χρήματα και ήταν εξοδούχος, θα έμενε μέσα χάνοντας την έξοδο του για να φάει, ή θα έβγαινε έξω και θα έμενε νηστικός. 

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ

ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ

Τηλ: 6932 955437

http://diktiospartakos.blogspot.com