Βρετανία: Κάνεις διαδήλωση χωρίς άδεια από τις αρχές; Θα θεωρείσαι εξτρεμιστής/τρομοκράτης

Η Theresa May ανακοίνωσε μια σειρά μέτρων για να αντιμετωπίσει την «πρωτοφανή απειλή» που θεωρεί ότι αντιμετωπίζει η Βρετανία από τον «εξτρεμισμό». Αυτά περιλαμβάνουν τη δημιουργία μιας βάσης δεδομένων για όλους όσους έχουν καταδικαστεί για αδικήματα που αφορούν σε εξτρεμισμό και τρομοκρατία, παρόμοια με το σύστημα που χρησιμοποιείται για όσους έχουν καταδικαστεί για σεξουαλικά εγκλήματα, πράγμα που σημαίνει ότι όσοι περιλαμβάνονται σε αυτή τη βάση θα αποκλείονται αυτόματα από το να δουλεύουν με παιδιά ή ευάλωτες ομάδες.

Παρόλα αυτά η Theresa May διστάζει να προσδιορίσει την έννοια εξτρεμισμός, και εάν κάποιος μόνο σκεφτόταν να δράσει πολιτικά εκτός νόμου, χωρίς να έχει σημασία πόσο μικρό θα ήταν το παράπτωμα, θα συμπεριλαμβανόταν σε αυτή τη λίστα. Με άλλα λόγια, είναι δυνατόν να συλληφθεί κάποιος επειδή κλείνει το δρόμο σε μια διαδήλωση, να καταδικαστεί και παρακώλυση κυκλοφορίας – ένα παράπτωμα τόσο ασήμαντο που δεν θα καταγραφόταν ποτέ στο φάκελό του – αλλά θα ήταν στη λίστα επειδή αυτή θα ήταν μια καταδίκη που αφορά εξτρεμισμό.

Αυτό μπορεί να ακούγεται ως κινδυνολογία. Ωστόσο, είναι σημαντικό να εξετάσουμε πόσο μακριά είναι προετοιμασμένο να το πάει το κράτος, ώστε να φιμώσει και να καταστάλει αντιφρονούντες. Αυτή τη βδομάδα, ο Δρ Jiang, επιζών από την πλατεία Tiananmen, «κακοποιήθηκε βάναυσα» επειδή κρατούσε δύο πλακάτ και στεκόταν στον δρόμο σε μια προσπάθεια να μπλοκάρει την αυτοκινητοπομπή του Κινέζου Πρωθυπουργού Xi Jinping. Μετά τη σύλληψή του, κρατήθηκε όλο το βράδυ, το σπίτι του λεηλατήθηκε και ο υπολογιστής του κατασχέθηκε. Η σύζυγός του δήλωσε:

«Η αστυνομία στην Μεγάλη Βρετανία κάνει τα ίδια πράγματα που κάνει και η Κινέζικη αστυνομία.»

Επίσης, αυτή την εβδομάδα, η ακτιβίστρια του Class Wae, Lisa Mckenzie, αθωώθηκε από το αδίκημα διάπραξης ποινικώς κολάσιμης ζημιάς μαζί με «αγνώστους», όταν τοποθέτησαν ένα αυτοκόλλητο σε ένα κτίριο κατά τη διάρκεια μιας διαδήλωσης. Η αστυνομία και η Βασιλική Εισαγγελία δεν μπόρεσαν να βρουν στοιχεία για να την καταδικάσουν και προσπάθησαν να την καταδικάσουν για πράξεις τρίτων. Στη δίκη, έγινε προφανές ότι είχε στοχοποιηθεί από την αστυνομία που της είχε φτιάξει προφίλ. Η Lisa Mckenzie δήλωσε:

«Η αστυνομία ρωτήθηκε πώς ήξεραν ότι ήμουν εγώ και πώς ήξεραν  το όνομά μου, και απάντησαν ότι μου είχαν φτιάξει προφίλ από προηγούμενες συναντήσεις και ο δικαστής είπε ότι δεν του άρεσε καθόλου ο τρόπος με τον οποίο στοχοποιήθηκα.»

Όταν ρωτήθηκε για τις προτάσεις της κυβέρνησης, ο Kevin Blowe από το Network for Police Monitoring, είπε ότι η νέα νομοθεσία θα μπορέσει να δώσει στην αστυνομία «ακόμη μεγαλύτερη δύναμη ώστε να διασπάσει οποιαδήποτε ομάδα έχει χαρακτηριστεί ως ‘εξτρεμιστική’». Επίσης σχολίασε ότι:

«Οι νέες προτάσεις θα οδηγήσουν σε εντατική και παρεμβατική εποπτεία οποιουδήποτε είναι στοχοποιημένος ως ‘οργανωτής’. Δεν θα είναι πολύ δύσκολο να δούμε τον αντίκτυπο αυτού στην προθυμία πολλών ανθρώπων να σχεδιάσουν ή να συμμετάσχουν σε κάποια οργανωμένη διαμαρτυρία, ή την απειλή που έχει αυτό στην ελευθερία της έκφρασης και του συνέρχεσθαι.»

Οι προτάσεις για τον έλεγχο της δημόσιας ζωής και των εργαζόμενων σε φιλανθρωπικούς σκοπούς, θα έχει τεράστιες επιπτώσεις. Πολλοί άνθρωποι που ασχολούνται με εκστρατείες που αφορούν στην κοινωνική δικαιοσύνη προσφέροντας οποιαδήποτε μορφή εργασίας είτε στον τομέα της φιλανθρωπίας είτε στον δημόσιο τομέα το κάνουν επειδή νοιάζονται πραγματικά και θέλουν να κάνουν μια δουλειά που θα προσφέρει τη διαφορά στις ζωές των ανθρώπων. Επιπλέον αυτό το είδος των ανθρώπων είναι που χρειαζόμαστε για να κάνει αυτές τις δουλειές.

Θα πρέπει να υπάρξει αντίσταση απέναντι σε αυτό το νομοσχέδιο. Απαιτείται μια ευρεία και ενωτική εκστρατεία από όλους όσους επηρεάζονται και από όλους όσους νοιάζονται για την ελευθερία του λόγου στην Μεγάλη Βρετανία. Πραγματικά αντιμετωπίζουμε μια πρωτοφανή απειλή από εξτρεμιστές, αλλά η απειλή αυτή προέρχεται από αυτούς που κάθονται στα έδρανα του κοινοβουλίου και που είναι αποφασισμένοι να κατακλύσουν τα θεμελιώδη δικαιώματά μας. Είναι ώρα να αναρωτηθούμε όλοι σε τι είδους κοινωνία θέλουμε να ζούμε και να αρχίσουμε να δρούμε προτού οι ελευθερίες που θεωρούμε ως δεδομένες πετάξουν μακριά μας.

Πηγή: The Canary

Μετάφραση – επιμέλεια για το Kollect: Διαστημόγατο

http://kollectnews.org