Oι ιμπεριαλιστές βομβαρδίζουν αμάχους στο Αφγανιστάν .....................................................................................................https://avantgarde2009.wordpress.com/…/afghanistan_imperia…/
PanPap | Avantgarde
Στις αρχές του Οκτώβρη έκλεισαν 14 χρόνια από την εισβολή των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν και την κατοχή της χώρας που ακολούθησε, στα πλαίσια του περιβόητου «πολέμου ενάντια στην τρομοκρατία», του εύηχου δηλαδή ονόματος που έδωσαν οι ιμπεριαλιστές σε μια ακόμα σειρά επιθετικών πολέμων που εξαπέλυσαν ενάντια στους καταπιεσμένους του πλανήτη, με σκοπό την επικαιροποίηση της παγκόσμιας ηγεμονίας τους μέσω της ενίσχυσης της θέσης τους απέναντι στη Ρωσία, την Κίνα και το Ιράν.
Το τελευταίο διάστημα έλαβαν χώρα διάφορα αξιοσημείωτα περιστατικά στο Αφγανιστάν, που περιλαμβάνουν τη κατάληψη της πόλης Κουντούζ από τους Ταλιμπάν που διήρκεσε δυο βδομάδες, τον – εσκεμμένο – βομβαρδισμό ενός νοσοκομείου των Γιατρών Χωρίς Σύνορα από την αεροπορία των ΗΠΑ και την απόφαση των ιμπεριαλιστών να παρατείνουν την παραμονή των στρατευμάτων τους και την κατοχή της χώρας.
Οι Ταλιμπάν καταλαμβάνουν την πόλη Κουντούζ, ξεφτιλίζοντας τις δυνάμεις κατοχής
Στις 27 Σεπτέμβρη, μερικές εκατοντάδες Ταλιμπάν κατέλαβαν την πόλη Κουντούζ (σημαντικό κόμβο μεταφορών και πέμπτη μεγαλύτερη πόλη του Αφγανιστάν με 300,000 κατοίκους) με μια καλά συντονισμένη αιφνιδιαστική επιχείρηση που περιελάμβανε επίθεση από τέσσερις πλευρές συν εξέγερση μιας «πέμπτης φάλαγγας» που είχε παρεισφρήσει στο εσωτερικό της πόλης. Οι κυβερνητικές δυνάμεις που ήταν εγκατεστημένες στην πόλη δεν κατάφεραν να κάνουν πολλά πράγματα, παρά τη συντριπτική αριθμητική υπεροχή τους (αποτελούνταν από 7,000 στρατιώτες σύμφωνα με τους NY Times). Ειδησεογραφικά πρακτορεία ανέφεραν πως μεγάλο μέρος της αστυνομίας της πόλης προσχώρησε στους Ταλιμπάν ή απλώς παραδόθηκε χωρίς αντίσταση.
Το ότι μια τόσο μικρή δύναμη κατάφερε να καταλάβει με ευκολία μια μεγάλη πόλη είναι ενδεικτικό του μίσους που τρέφει ο αφγανικός λαός για τους ιμπεριαλιστές δυνάστες του και τις στρατιωτικές δυνάμεις κατοχής, που μόνο τρόμο και καταστροφή έχουν σπείρει εδώ και 14 χρόνια. Είναι επίσης ενδεικτικό της πολύ χαμηλής λαϊκής αποδοχής που απολαμβάνει η κυβέρνηση-μαριονέτα με πρόεδρο τον Ασράφ Γάνι που εγκατέστησαν οι ΗΠΑ στη χώρα, που πρακτικά δεν έχει καμιά επιρροή έξω από την Καμπούλ. Ενδεικτική είναι η δήλωση ενός πρώην αξιωματούχου της τοπικής διοίκησης μιας κοντινής πόλης: «Στην Πουλ-Ι-Κουμρί, η κατάσταση δεν είναι υπέρ της κυβέρνησης. Αν βγει κάποιος Ταλιμπάν και φωνάξει «ο Θεός είναι μεγάλος», η πόλη θα πέσει. Οι Ταλιμπάν είναι κοντά στην πόλη.»
Η κατάληψη της πόλης Κουντούζ ήταν ένα ισχυρό χτύπημα για τις δυνάμεις κατοχής και τους συνεργάτες τους. Πρόκειται για την πρώτη πόλη που καταλαμβάνουν οι Ταλιμπάν μετά την εισβολή των ΗΠΑ το 2001 και την εκδίωξη της κυβέρνησης του Μουλά Ομάρ που ακολούθησε. Την επόμενη μέρα οι δυνάμεις κατοχής ξεκίνησαν βομβαρδισμούς στην περιοχή, ενώ ο Γάνι έβγαινε και δήλωνε πως «ο δόλιος εχθρός χρησιμοποιεί πολίτες σαν ανθρώπινη ασπίδα», νομιμοποιώντας προκαταβολικά τη δολοφονία άμαχων συμπατριωτών του από τις δυνάμεις κατοχής και τους ντόπιους συνεργάτες τους. Οι δυνάμεις των Ταλιμπάν υποχώρησαν συντεταγμένα στις 13 του μήνα (παρά τις ψεύτικες επανειλημμένες διαβεβαιώσεις της αφγανικής κυβέρνησης ότι είχε ανακαταλάβει την πόλη), έχοντας απελευθερώσει συμπολεμιστές τους από τη φυλακή της πόλης και έχοντας απαλλοτριώσει όπλα, πυρομαχικά, οχήματα και κυβερνητικά έγγραφα.
«Διαβεβαιώνουμε το λαό μας και τον κόσμο ότι μπορούμε να καταλάβουμε την πόλη. Η υποχώρηση από την πόλη Κουντούζ και τα κυβερνητικά κτήρια βασίζεται σε διαβούλευση με σκοπό την προστασία των αμάχων από βομβαρδισμούς. Η παράταση της κατάληψης θα σήμαινε απώλεια ανθρώπων και πυρομαχικών χωρίς λόγο», δήλωσεο Ζαμπιχουλλάχ Μουτζαχίντ, εκπρόσωπος των Ταλιμπάν.
Ένα ακόμα έγκλημα πολέμου των ιμπεριαλιστών
Ο βομβαρδισμός του νοσοκομείου…
Στις 3 Οκτώβρη και ενώ η προσπάθεια των κυβερνητικών δυνάμεων να ανακαταλάβουν την Κουντούζ συνεχίζεται, ένα βομβαρδιστικό ΑC-130 βομβαρδίζει ένα νοσοκομείο των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στην πόλη. Οι επιζώντες διηγήθηκαν φρικιαστικές σκηνές, με ασθενείς να καίγονται στα κρεβάτια τους και νοσοκόμες βουτηγμένες στο αίμα. Δολοφονήθηκαν συνολικά 22 άτομα: δέκα ασθενείς, συμπεριλαμβανομένων τριών παιδιών, και 12 μέλη του προσωπικού.
Οι πρώτοι που έσπευσαν να δικαιολογήσουν και να υπερασπιστούν το φρικιαστικό έγκλημα πολέμου των ιμπεριαλιστών ήταν τα στελέχη της κυβέρνησης-μαριονέτας. Ισχυρίστηκαν ότι στο νοσοκομείο υπήρχαν ένοπλες δυνάμεις των Ταλιμπάν και συμπλήρωσαν τους ισχυρισμούς τους με τα γνωστά περί «χρησιμοποίησης αμάχων ως ανθρώπινες ασπίδες» που «κάνουν την κατάσταση δύσκολη» αλλά τι να γίνει που δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Ενδεικτικά αναφέρουμε την ξεδιάντροπη δήλωση ενός Αφγανού βουλευτή: «Όταν οι αντάρτες προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν πολίτες και δημόσια μέρη για να κρυφτούν, τα πράγματα γίνονται πολύ, πολύ δύσκολα και καταλαβαίνουμε πώς κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί. Έχεις δύο επιλογές: είτε να συνεχίσεις τις επιχειρήσεις εκκαθάρισης, πράγμα που μπορεί να περιλαμβάνει επιθέσεις σε δημόσια μέρη, είτε να αφήσεις τον έλεγχο στους Ταλιμπάν. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, το κοινό καταλαβαίνει πως κάναμε την πρώτη επιλογή μαζί με τους διεθνείς συμμάχους μας.»
Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα, που καταγγέλλουν τις ΗΠΑ ότι «έχουν αλλάξει τέσσερις φορές την ιστορία τους μέσα σε τέσσερις μέρες» (πράγματι, έτσι είναι), μιλούν για έγκλημα πολέμου, αρνούνται ότι υπήρχαν ένοπλοι Ταλιμπάν ή όπλα στο χώρο του νοσοκομείου και σημειώνουν πως είχαν ενημερώσει επανειλημμένα τον αμερικάνικο στρατό για την τοποθεσία του νοσοκομείου, άρα δε μπορεί να χτυπήθηκαν κατά λάθος. Το προσωπικό καταγγέλλει επίσης πως, παρά τα απεγνωσμένα τηλεφωνήματα που έκανε στα γραφεία του ΝΑΤΟ στην Καμπούλ και την Ουάσινγκτον, το νοσοκομείο συνέχισε να βομβαρδίζεται για μισή ώρα (άλλες πηγές υποστηρίζουν πως συνέχισε να βομβαρδίζεται για μιάμιση ώρα).
Με κίνδυνο να παραβιάσουμε ανοιχτές πόρτες μιλώντας για πασίγνωστα και αυτονόητα πράγματα, θα κάνουμε ένα σύντομο σχόλιο για τη στάση των δυτικών ΜΜΕ, των ίδιων που πέρσι το καλοκαίρι είχαν βγάλει από την πρώτη στιγμή και χωρίς πολλές κουβέντες το πόρισμα ότι για την κατάρριψη του Μπόινγκ ευθύνεται η Ρωσία και οι αντάρτες του Ντονμπάς. Στο συγκεκριμένο συμβάν για κάποιο λόγο έμειναν να ξύνουν αμήχανα το κεφάλι τους, μην μπορώντας ακριβώς να κατονομάσουν τον ένοχο του στυγνού ιμπεριαλιστικού εγκλήματος. Σταχυολογούμε ενδεικτικά τρεις τίτλους άρθρων:
CNN: «Αεροπορικές επιθέσεις σκοτώνουν τουλάχιστον 19 σε αφγανικό νοσοκομείο – οι ΗΠΑ ερευνούν»
Fox News: «Αξιωματούχοι των ΗΠΑ ερευνούν αεροπορικό βομβαρδισμό που σκότωσε τουλάχιστον 19 σε νοσοκομείο των Γιατρών Χωρίς Σύνορα»
Washington Post: «Αφγανός αξιωματούχος: το νοσοκομείο που χτυπήθηκε ήταν βάση των Ταλιμπάν». Στη συνέχεια το μάζεψαν όπως-όπως, οπότε ο τίτλος τροποποιήθηκε και έγινε «Η αφγανική απόκριση στο βομβαρδισμό του νοσοκομείου είναι σιγασμένη, ακόμα και συγκαταβατική»
Δε θα επεκταθούμε περαιτέρω, περισσότερα μπορεί κανείς να δει εδώ.
…ήταν εσκεμμένος
Όλα δείχνουν πως το νοσοκομείο χτυπήθηκε εσκεμμένα, εξαιτίας της πρακτικής του να δέχεται και να νοσηλεύει όλους τούς ασθενείς, Ταλιμπάν συμπεριλαμβανομένων. Το μήνυμα είναι σαφέστατο προς όσους επιλέγουν να νοσηλεύουν εχθρούς των ΗΠΑ: «You’re either with us, or against us«, που έλεγε κι ο Μπους. Και όποιος δεν είναι μαζί μας θεωρείται είτε κανονικός στόχος είτε παράπλευρη απώλεια. Παρουσιάζουμε ένα αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του Associated Press που πολύ περιληπτικά αναφέρει τα παρακάτω, επικαλούμενο ως πηγή πρώην αξιωματούχο των υπηρεσιών ασφάλειας των ΗΠΑ στη χώρα:
«Αμερικάνοι αναλυτές μάζευαν πληροφορίες για το νοσοκομείο μέρες πριν από το βομβαρδισμό. Θεωρούσαν ότι στο νοσοκομείο βρισκόταν ένας Πακιστανός πράκτορας που συντόνιζε τη δράση των Ταλιμπάν. Είχαν ντοσιέ που περιείχαν χάρτες με το νοσοκομείο σε κύκλο. Οι υπηρεσίες ασφαλείας έλεγαν πως το νοσοκομείο χρησιμοποιούνταν ως κέντρο διοίκησης των Ταλιμπάν και ενδεχομένως να υπήρχαν βαρέα όπλα εκεί. Αναλυτές των ΗΠΑ αμέσως μετά την επίθεση έλεγαν πως ο βομβαρδισμός ήταν δικαιολογημένος, και μάλιστα πέτυχε το στόχο του, αφού ο Πακιστανός πράκτορας σκοτώθηκε. Βεβαίως οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα υποστηρίζουν πως κανένας από το προσωπικό του νοσοκομείου δεν είναι Πακιστανός.»
Και σε περίπτωση που κάποιος δεν έχει πειστεί ακόμα, ο δολοφόνος επέστρεψε και στον τόπο του εγκλήματος πάνω σε ένα τανκ, γκρεμίζοντας την πόρτα του βομβαρδισμένου νοσοκομείου και τρομοκρατώντας ξανά το προσωπικό.
Τα παρόμοια περιστατικά που έχουν λάβει και συνεχίζουν να λαμβάνουν χώρα είναι αμέτρητα, αλλά συνήθως δεν παίρνουν καμιά δημοσιότητα – κουκουλώνονται αμέσως, με τους νεκρούς αμάχους να βαφτίζονται «αντάρτες» και το θέμα να κλείνει εκεί. Ηδιαρροή των WikiLeaks είναι ιδιαίτερα διαφωτιστική επ’ αυτού. Ο ίδιος ο ΟΗΕ ομολογείπως η αύξηση του αριθμού δολοφονημένων ή τραυματισμένων αμάχων που παρουσιάστηκε στο πρώτο εξάμηνο του 2015 (σε σχέση με την ίδια περίοδο το 2014) «οφείλεται κατά κύριο λόγο στις αυξημένες απώλειες αμάχων που προκαλούνται από φιλοκυβερνητικές δυνάμεις κατά τη διάρκεια μαχών στο έδαφος». Και στις λίγες περιπτώσεις που τα περιστατικά είναι μεγάλα και δε μπορούν να κρυφτούν εύκολα (όπως αυτό με το νοσοκομείο), διατάζεται εσωτερική «έρευνα». Αυτό γίνεται και τώρα, με τον Ομπάμα να ανακοινώνει πως το θέμα θα λυθεί με εσωτερική έρευνα του υπουργείου Άμυνας. Ένα νέο εγχειρίδιο νόμων εμπλοκής που εξέδωσε το υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ νωρίτερα μες στη χρονιά ξεκαθαρίζει πως αν ο στρατιωτικός κρίνει πως το πλήγμα μιας μη στρατιωτικής υποδομής είναι «στρατιωτικά αναγκαίο», τότε μπορεί να βαράει ελεύθερα. Σύμφωνα με το World Socialist Web Site: «[…]επιθετικούς νέους κανόνες εμπλοκής που ορίζονται στο (εκτενέστερο από 1.000 σελίδες) Νομικό Εγχειρίδιο Πολέμου (LOWM) που εξέδωσε το Πεντάγωνο νωρίτερα μες στη χρονιά, το οποίο δίνει εξουσιοδότηση στους Αμερικάνους διοικητές να επιτίθενται σε μη στρατιωτικές υποδομές και πληθυσμούς βασισμένοι στους δικούς τους υπολογισμούς περί «στρατιωτικής αναγκαιότητας».
Μεταξύ των αμέτρητων σαρωτικών εξουσιοδοτήσεων για τη χρήση στρατιωτικής ισχύος, το εγχειρίδιο αυτό περιέχει αυξημένη εξουσιοδότηση για τους Αμερικανούς διοικητές να επιτίθενται σε στόχους παρά την παρουσία «ανθρώπινων ασπίδων».
Τόσο ευρείες είναι οι εξουσιοδοτήσεις του εγχειριδίου για τη «διεξαγωγή εχθροπραξιών», που ακόμα και αν αποδειχθεί με βεβαιότητα ότι οι Αμερικανοί διοικητές στόχευσαν σκόπιμα το νοσοκομείο, ο στρατός των ΗΠΑ θα μπορούσε να ερμηνεύσει εύκολα τη σκόπιμη αυτή καταστροφή του νοσοκομείου της Κουντούζ ως «νόμιμη» εφ ‘όσον οι υπεύθυνοι διοικητές καταθέσουν ότι αξιολόγησαν την επιχείρηση ως «στρατιωτικά αναγκαία» τη δεδομένη στιγμή.»
Καταλαβαίνει κανείς τη σοβαρότητα της έρευνας που διεξάγεται για τα διάφορα εγκλήματα. Τι να γίνει όμως. Είναι γνωστό πως το «ύψιστο αγαθό της ανθρώπινης ζωής» για το οποίο κόπτονται οι πολιτισμένοι ιμπεριαλιστές είναι πιο ύψιστο στη Νέα Υόρκη και το Λονδίνο παρά στην Καμπούλ και τη Γάζα. Δεν είμαστε και όλοι το ίδιο εξάλλου.
Ο Ομπάμα ανακοινώνει την παράταση της κατοχής
Μετά την πτώση της Κουντούζ τα γεράκια άρχιζαν να κράζουν. Ενδεικτικά αναφέρουμε τον ΜακΚέιν που κάλεσε αμέσως την κυβέρνηση να εγκαταλείψει τα σχέδια απομάκρυνσης των στρατευμάτων από το Αφγανιστάν και να «υιοθετήσει ένα σχέδιο για παρουσία του αμερικάνικου στρατού που να βασίζεται στις πραγματικές συνθήκες του πεδίου». Έχει αξία να σημειωθεί και η δήλωση ενός στελέχους του γερμανικού SPD, του W. Hellmich, όχι για άλλο λόγο αλλά για το κρυστάλλινο και ανυπόκριτο νεοαποικιοκρατικό ύφος του. «Οι Αφγανοί δε βρίσκονται ακόμα στο σημείο που να μπορούμε να τους αφήσουμε μόνους τους.» Την ίδια στιγμή, σύσσωμος ο δυτικός τύπος φώναζε πως τίθενται σοβαρά θέματα ασφαλείας και άρα τα στρατεύματα δε μπορούν να αποσυρθούν έτσι απλά.
Μάλλον λοιπόν πρέπει να θεωρηθεί φυσική εξέλιξη των παραπάνω η ανακοίνωση του Ομπάμα την περασμένη Πέμπτη ότι ο αμερικάνικος στρατός (10,000 στρατιώτες) θα παραμείνει στο Αφγανιστάν. Ταυτόχρονα ο Ομπάμα πούλησε και τρέλα δηλώνοντας πως «δεν υποστηρίζει την ιδέα ενός πολέμου χωρίς τέλος» (κατά το δε θέλουμε να εφαρμόσουμε τα μνημόνια αλλά…). Χωρίς να έχει κάποια μεγάλη αξία, σημειώνουμε ότι η μέχρι πρότινος φιλολογία του βασιζόταν στο ότι η παρουσία στρατού στο Αφγανιστάν ήταν «αδύνατο να δικαιολογηθεί με οικονομικούς ή πολιτικούς όρους», ειδικά από τη στιγμή που το κόστος είναι 35 δις δολλάρια το χρόνο.
Συνεπώς οι ΗΠΑ παραμένουν στο Αφγανιστάν για να «προστατεύσουν τον ελεύθερο δυτικό κόσμο από τους τρομοκράτες ισλαμιστές και την αλ-Κάιντα». Τους ίδιους δηλαδή που χρηματοδότησαν και εξόπλισαν στη Λιβύη, τους ίδιους που χρηματοδοτούν και εξοπλίζουν στη Συρία, που ο ΜακΚέιν παραπονιέται όταν τους πετυχαίνει καμιά ρωσική βόμβα. (Και παρεμπιπτόντως, για να μην ξεχνιόμαστε, στις 20 Οκτώβρη πριν από τέσσερα χρόνια κάτι «λαϊκοί επαναστάτες» τέτοιας κοπής λίντσαραν τον Καντάφι, με ένα μεγάλο κομμάτι της Αριστεράς να πανηγυρίζει για τη νίκη κάποιας λαϊκής επανάστασης – με επαναστατικό υποκείμενο τούς δωσίλογους πράκτορες του ιμπεριαλισμού.)
Για την ήττα του ιμπεριαλισμού «μας» στο Αφγανιστάν και σε όλα τα μέτωπα
Το 1915, ο Λένιν, αντικρύζοντας γύρω του έναν πλανήτη στον οποίο μια χούφτα ιμπεριαλιστικές δυνάμεις συγκρίσιμης ισχύος ανταγωνίζονταν η μία την άλλη για το μοίρασμα και ξαναμοίρασμα των αγορών και των αποικιών, έγραφε πως το επαναστατικό προλεταριάτο των ιμπεριαλιστικών χωρών οφείλει να παλεύει για την ήττα της δικής του χώρας σε κάθε αντιδραστικό πόλεμο στον οποίο αυτή εμπλέκεται. Έναν παρόμοιο σε γενικές γραμμές κόσμο (με τη διαφορά της ύπαρξης του πρώτου εργατικού κράτους, αλλά και του φασισμού) έβλεπε και ο Τρότσκι το 1938 όταν συνέτασσε το Μεταβατικό Πρόγραμμα της Τέταρτης Διεθνούς, καταλήγοντας στην ίδια ακριβώς θέση – εμπλουτισμένη με την υπεράσπιση του εργατικού κράτους.
Το 2015 η κατάσταση είναι αρκετά διαφορετική. Η μεταπολεμική συνθήκη, όπως διαμορφώθηκε από τις δύο ατομικές βόμβες που έπεσαν στην Ιαπωνία και από την ανοικοδόμηση της Ευρώπης με αμερικάνικα κεφάλαια, κληροδότησε την ένταξη όλων των ιμπεριαλιστικών χωρών σε έναν οργανισμό, το ΝΑΤΟ, υπό την ηγεμονία των Αμερικάνων. Αυτή είναι η ραχοκοκαλιά του σημερινού παγκόσμιου καπιταλισμού. Η πτώση του Ανατολικού Μπλοκ που, παρά την όποια κριτική μπορεί να του κάνει κανείς, λειτουργούσε σαν αντίβαρο, επικαιροποίησε την ηγεμονία των νατοϊκών στον πλανήτη λύνοντάς τους τα χέρια με τα γνωστά αποτελέσματα. Αν το 1915 και το 1938 η ήττα της μιας ή της άλλης ιμπεριαλιστικής χώρας σε έναν αντιδραστικό πόλεμο ήταν το «μικρότερο κακό» για το επαναστατικό προλεταριάτο της χώρας αυτής, το 2015 η ήττα του νατοϊκού ιμπεριαλισμού «μας» σε κάθε διαμάχη στην οποία εμπλέκεται είναι απλώς το μεγαλύτερο καλό – και για τους υπηκόους του, και για όσους καταπιέζονται από αυτόν, και για ολόκληρη την ανθρωπότητα.
(Εδώ η θέση που είχε πάρει η Εργατική Εξουσία για την εισβολή των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν το 2001. Η ΚΕΔ μπορεί να μην αποτελεί συνέχεια της Εργατικής Εξουσίας, αλλά σε κάθε περίπτωση το πνεύμα της θέσης της Εργατικής Εξουσίας ήταν και παραμένει στη σωστή κατεύθυνση.)
sortlink: http://wp.me/pryYN-23g
https://avantgarde2009.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου