Με ψεύτικους, δήθεν παλαιστινιακούς, λογαριασμούς στο facebook οι ισραηλινές υπηρεσίες προσπαθούν να «ψαρέψουν» Παλαιστίνιους διαδηλωτές. Παράλληλα έχει αποδειχτεί ότι παρακολουθούν τους λογαριασμούς μέσων κοινωνικής δικτύωσης ξένων ακτιβιστών – για να τους συλλαμβάνουν, να τους απελαύνουν και να τους απαγορεύουν την είσοδο στη χώρα.
Μηνύματα έχουν αρχίσει να κυκλοφορούν στο facebook, ζητώντας «ονόματα διαδηλωτών», ιδιαίτερα στην Ιερουσαλήμ, λέγοντας ότι είναι μόνο «για να συμμετάσχουν μαζί τους στις συγκρούσεις».
Τα μηνύματα άρχισαν να κυκλοφορούν την Παρασκευή και υπήρξαν αρκετές προειδοποιήσεις μεταξύ των Παλαιστινίων, να μην απαντούν, να μην κάνουν αποδεκτά αιτήματα φιλίας και να μη δίνουν οποιουδήποτε είδους πληροφορία.
Πηγές μέσων ενημέρωσης είπαν ότι οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες έχουν δημιουργήσει λογαριασμούς για να παρακολουθούν τους διαδηλωτές.
Οι λογαριασμοί έχουν φωτογραφίες από παλαιστινιακές σημαίες ως cover photo, αραβικά ονόματα, τοπικούς αριθμούς και χρησιμοποιούν την αραβική γλώσσα.
Το Ισραήλ χρησιμοποιεί από καιρό τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ιδιαίτερα το facebook, για να παρακολουθεί ακτιβιστές και στην πραγματικότητα έχει συλλάβει άτομα για «αντι-ισραηλινές» αναρτήσεις.
Παρακολουθώντας ξένους ακτιβιστές – η περίπτωση Σπέντινγκ
Ανάμεσα στα άτομα που παρακολουθούνται, είναι και ξένοι ακτιβιστές. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του 25χρονου Βρετανού Γκάρι Σπέντινγκ. Τον Ιανουάριο του 2014 έφτασε στο αεροδρόμιο Μπεν Γκουριόν για μια σύντομη επίσκεψη στο Τελ Αβίβ και τη Βηθλεέμ για να συναντηθεί με ντόπιους ακτιβιστές και πολιτικούς ηγέτες. Θα ήταν η πέμπτη επίσκεψή του σε Ισραήλ/Παλαιστίνη σε τέσσερα χρόνια, με τις προηγούμενες τέσσερις να έχουν γίνει χωρίς απρόοπτα.
Οι επισκέψεις αποσκοπούσαν στο να επιτρέψουν στον Σπέντινγκ, ο οποίος είναι αφοσιωμένος στην ειρήνη μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων, να συνεχίσει να μαθαίνει από κοντά για το ζήτημα και να μιλήσει στον κόσμο για την σχετική επιτυχία της βορειο-ιρλανδικής ειρηνευτικής συμφωνίας. Παρά τη νεαρή του ηλικία, ο Σπέντινγκ είναι ένας από τους βασικούς ακτιβιστές στο Alliance Party of Northern Ireland – το μοναδικό κοινό προτεσταντικό-καθολικό κόμμα στο κοινοβούλιο της Βόρειας Ιρλανδίας.
Αλλά μόλις πάτησε το πόδι του στον έλεγχο διαβατηρίων του αεροδρομίου Μπεν Γκουριόν, ο Σπέντινγκ μεταφέρθηκε σε ένα μικρό δωμάτιο όπου, καθώς είπε, η ασφάλεια άνοιξε το τηλέφωνό του χωρίς άδεια, και έψαξε τις επαφές του, τα γραπτά μηνύματα και το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, αντιγράφοντας με το χέρι κάποια από τα περιεχόμενα. Υποβλήθηκε επίσης σε έναν μακρύ σωματικό έλεγχο και τελικά φυλακίστηκε και απελάθηκε. Η Υπηρεσία Συνοριακών Περασμάτων, Πληθυσμού και Μετανάστευσης είπε στον ισραηλινό δημοσιογράφο και ακτιβιστή Χαγκάι Ματάρ, που θα τον συναντούσε, ότι στον Σπέντινγκ έχει απαγορευτεί η είσοδος για 10 χρόνια εξαιτίας των δραστηριοτήτων του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, υπό το φόβο ότι θα μπορούσε να ξεκινήσει ταραχές στο Ισραήλ ή τα κατεχόμενα εδάφη αν του επιτρεπόταν η είσοδος στη χώρα. Αμέτρητοι ακτιβιστές έχουν υποστεί το ίδιο, από καλλιτέχνες έως διανοούμενοι και αριστεροί.
Αυτού του είδους οι απαγορεύσεις έχουν γίνει πιο συχνές τα τελευταία χρόνια. Μεταξύ αυτών που τους έχει απαγορευτεί η είσοδος είναι ο καθηγητής Νόαμ Τσόμσκι, οι ακτιβιστές της Fly-tilla του 2012, ακτιβιστές χριστιανικών οργανώσεων ή ομάδων βοήθειας στους Παλαιστίνιους – για να μην αναφέρουμε ξένους υπηκόους παλαιστινιακής καταγωγής που έρχονται να επισκεφθούν τις οικογένειές τους.
Αυτά είναι μόνο κάποια παραδείγματα, αλλά σπανίως κάποιος προσβάλλει την απαγόρευση στα δικαστήρια. Αυτό ακριβώς έχει κάνει ο Σπέντινγκ. Μια απόφαση δικαστηρίου θα μπορούσε εν δυνάμει να έχει επιπτώσεις στις πολιτικές του Υπουργείου Εσωτερικών απέναντι στους ξένους υπηκόους, των οποίων οι πολιτικές πεποιθήσεις είναι επικριτικές για την ισραηλινή κυβέρνηση.
Σύμφωνα λοιπόν με το Υπουργείο Εσωτερικών, ο Σπέντινγκ έλεγε ψέματα για τους λόγους της επίσκεψής του στη χώρα, είχε προηγουμένως δουλέψει εθελοντικά για μια οργάνωση, ενώ είχε μόνο τουριστική βίζα (η οποία δεν επιτρέπει τον εθελοντισμό), εισήλθε σε περιοχές που διοικούνται από την Παλαιστινιακή Αρχή χωρίς ισραηλινή έγκριση, και έτσι εν δυνάμει θα μπορούσε να προκαλέσει μια ταραχή.
Σύμφωνα με μια αναφορά της Υπηρεσίας Συνοριακών Περασμάτων, Πληθυσμού και Μετανάστευσης, ο Σπέντινγκ ήλπιζε επίσης να ταξιδέψει στο χωριό Μπιλαϊν της κατεχόμενης Δυτικής Όχθης. Πως το «ήξεραν»; Επειδή αφότου ανακοίνωσε στο facebook ότι θα ταξίδευε σε Ισραήλ/Παλαιστίνη, ένας από τους φίλους του στο facebook τον ρώτησε εάν σκόπευε να έρθει στο χωριό, μια ερώτηση στην οποία ο Σπέντινγκ δεν απάντησε. Έτσι το Κράτος του Ισραήλ απεφάνθη ότι ο Σπέντινγκ ήταν καθ’ οδόν προς το Μπιλαϊν, όπου μπορεί και να ηγούνταν διαδηλώσεων και ταραχών.
Η αναφορά ισχυρίστηκε επίσης ότι ο Σπέντινγκ είχε κάνει αντι-σημιτικά σχόλια σε μια από τις αλληλογραφίες του. Σε μια ιδιωτική συνομιλία με έναν από τους φίλους του, η οποία έλαβε χώρα μετά που είχε κατηγορηθεί από δεξιούς στο ίντερνετ ότι ήταν αντισημίτης, ο Σπέντινγκ αστειεύτηκε ότι «ανυπομονώ για την κοινή μας αντι-σημιτική περιπέτεια». Ο Σπέντινγκ ο οποίος είναι δραστήριος στην προσπάθεια ευαισθητοποίηση για την Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος, και έχει οργανώσει και μιλήσει σε συνέδρια για το Ολοκαύτωμα, προσβλήθηκε από τον αβάσιμο ισχυρισμό.
Άλλη μια κατηγορία εναντίον του Σπέντινγκ ήταν ότι είχε αναμιχθεί στην οργάνωση μιας διαδήλωσης εναντίον ενός ισραηλινού ομιλητή στο Πανεπιστήμιο Belfast’s Queens, το 2011. Μετά τη διαμαρτυρία, το αυτοκίνητο του ομιλητή δέχθηκε επίθεση από άτομα που δεν σχετίζονται με τον Σπέντινγκ, και τα οποία προσπάθησε να σταματήσει και μετά κατήγγειλε, υφιστάμενος κατηγορίες περί υποτιθέμενης υποστήριξης του ισραηλινού ομιλητή. Αργότερα το πανεπιστήμιο δήλωσε επίσημα ότι ο Σπέντινγκ δεν είχε καμία σχέση με την επίθεση, και έκτοτε είχε επισκεφθεί το Ισραήλ τρεις φορές χωρίς προβλήματα να μπει και να βγει. Και όμως, παρόλα αυτά, το Υπουργείο Εσωτερικών περιλαμβάνει ακόμα αυτό το περιστατικό ως λόγο για την απαγόρευσή του από τη χώρα.
Η αναφορά περιλαμβάνει επίσης μια σύνοψη της ανάκρισης του Σπέντινγκ από πράκτορες της ασφάλειας συνόρων, η οποία είναι γεμάτη ψέματα και αντιφάσεις. Ισχυρίζεται ψευδώς, για παράδειγμα, ότι ο Σπέντινγκ δήλωσε ότι είχε προηγουμένως δουλέψει εθελοντικά για μια οργάνωση ενώ βρισκόταν στη χώρα, και περιλαμβάνει ένα απόσπασμα όπου φέρεται να δήλωσε ότι ήρθε στο Ισραήλ για να συναντήσει «μέλη της Κνεσέτ που υποστηρίζουν τον παλαιστινιακό λαό». Παρόλο που ο Σπέντινγκ είναι σε επαφή με κάποια μέλη της Κνεσέτ και δεν δίστασε να το αναφέρει αυτό στους πράκτορες, ποτέ δεν τους περιέγραψε ως «υποστηρικτές του παλαιστινιακού λαού».
Στην πρώτη έφεση, η δικηγόρος Γκάμπι Λάσκι, κατέρριψε τους ισχυρισμούς του κράτους έναν προς έναν, τονίζοντας πως ενώ το κράτος έχει το δικαίωμα να ορίσει ποιος θα έρθει στη χώρα δεν έχει το δικαίωμα να δρα αυθαίρετα χωρίς κανένα κριτήριο. Στην περίπτωση του Σπέντινγκ, εξηγεί η Λάσκι, η απόφαση ήταν αδικαιολόγητη και δυσανάλογη, και ήταν αποτέλεσμα των ενστάσεων του Υπουργείου Εσωτερικών για τις πολιτικές του πεποιθήσεις και δραστηριότητες.
Απαντώντας στην έφεση, το κράτος απλά ξαναχρησιμοποίησε τα ίδια επιχειρήματα που είχε εγείρει νωρίτερα, αγνοώντας πλήρως τους ισχυρισμούς της Λάσκι. Επιπλέον το κράτος παρέδωσε ένα φάκελο γεμάτο απόρρητο υλικό εναντίον του Σπέντινγκ, εμποδίζοντάς τον να υπερασπιστεί τον εαυτό του από τους ισχυρισμούς εναντίον του.
Ο Σπέντινγκ εξηγεί ότι η παρουσία του στη χώρα είναι σημαντική γι’ αυτόν, και ότι τόσο η απαγόρευση που του έχει επιβληθεί όσο και οι εξωφρενικοί ισχυρισμοί του Υπουργείου Εσωτερικών τον έχουν στιγματίσει ανεξίτηλα. «Αυτό που κάνει την περίπτωσή μου μοναδική είναι ότι για πρώτη φορά το υπουργείο παραδέχθηκε δημόσια ότι παρακολουθούσε τα μέσα κοινωνικής δικτύωσής μου και το παρέθεσε ως ένα από τους λόγους για την απέλασή μου. Ελπίζω ότι η περίπτωσή μου μπορεί να ανοίξει ένα δρόμο και για άλλους ακτιβιστές για να αμφισβητήσουν τις απελάσεις τους».
Πηγή: www.intifada.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου