ΠΡΟΣΟΧΗ! Τα διαπραγματευτικά ατού για το χρέος, σκοτώνουν πρόσφυγες στο Αιγαίο

Δεν έχει τέλος η τραγωδία στο Αιγαίο. Οι ειδήσεις και οι εικόνες που καταφτάνουν είναι τόσο σκληρές που σε αναγκάζουν να χαμηλώνεις το βλέμμα, με ένα απροσδιόριστο αίσθημα ενοχής. Αντίστοιχα δεν έχει όριο η υποκρισία και ο παραλογισμός στην ελληνική κυβέρνηση. Ο Τσίπρας και οι ακροδεξιοί συνεργάτες του κουνάνε το δάχτυλο προς τους ευρωπαίους εταίρους μέσα στη βουλή, ενώ η νεολαία του Σύριζα βγάζει ανακοινώσεις ενάντια στο φράκτη του Έβρου. Θα έλεγε κανείς ότι ζούμε σε άλλη χώρα χωρίς FRONTEX, Hot Spots και ταξιδιωτικούς περιορισμούς. Σε μια χώρα που δε συμμετέχει στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, δε συνεργάζεται σε στρατιωτικό επίπεδο με το Ισραήλ, δεν κάνει στρατιωτικές ασκήσεις ενάντια στις ασύμμετρες απειλές (στις οποίες εντάσσονται και οι πρόσφυγες) και τα ΜΑΤ δε χτυπάνε όσους διαδηλώνουν ενάντια στο δολοφονικό φράκτη. 

Λες και οι πρόσφυγες καταφεύγουν στους δουλεμπόρους και τις βάρκες γιατί θέλουν να ζήσουν την περιπέτεια. Την ώρα που ο Τσίπρας αναρωτιέται συγκλονισμένος πόσο κοστολογείται η ανθρώπινη ζωή, ο υφυπουργός εξωτερικών Αμανατίδης , δηλώνει ότι το προσφυγικό ζήτημα προσφέρει διαπραγματευτικά ατού στη χώρα μας στο θέμα του χρέους. Πλήθος διεθνών δημοσιευμάτων επιβεβαιώνουν αυτή τη συζήτηση. Η ελληνική κυβέρνηση γνωρίζει ότι κρατάει τη στρόφιγγα των μεταναστευτικών ροών και κάνει πολιτική με αυτό τον τρόπο. Πολύ απλά ανάλογα με την πορεία των διαπραγματεύσεων θα έχουμε λιγότερα ή περισσότερα ναυάγια και πνιγμούς. Αυτός είναι ο απόλυτος κυνισμός που διαπνέει όλες τις δυτικές καπιταλιστικές χώρες. Οι ανθρώπινες ζωές εκτοπίζονται όταν πάνω στο τραπέζι μπαίνουν τα κονδύλια, τα ανταλλάγματα και τα γεωστρατηγικά συμφέροντα.

Μια μικρογραφία αυτού του κυνισμού ζούμε και στο εσωτερικό της χώρας. Όλη η συζήτηση που γίνεται ανάμεσα σε κεντρική διοίκηση-περιφέρειες-δήμους έχει περισσότερες όμοιότητες με συζήτηση για χωματερές παρά για ανθρώπους. Πάλι η κουβέντα περιστρέφεται στα κονδύλια τα, τα αντισταθμιστικά οφέλη, τα τοπικά συμφέροντα. Ελάχιστες πολιτικές παρέμβασεις και πρωτοβουλίες , έστω στο ανθρωπιστικό επίπεδο. Αντί η αυτοδιοίκηση να παρέχει εγκαταστάσεις και προσωπικό ψάχνει τρόπους να απεμπλακεί. Έτσι και στο δήμο δεν υπάρχει καμία πρωτοβουλία, αν μη τι άλλο τουλάχιστον στην ανθρωπιστική συνεισφορά παρόλο που έφτασαν μέχρι εδώ πρόσφυγες και μικρά παιδιά που γλίτωσαν το δρόμο χάρις την αποφασιστική παρέμβαση αλληλέγγυων. Μόνη έγνοια φαίνεται να είναι η προστασία της επένδυσης στο πρώην αεροδρόμιο Ελληνικού. Σε αυτό συγκλίνουν η κυβέρνηση που δεσμεύεται ότι σε ένα μήνα οι πρόσφυγες θα φύγουν από το Ελληνικό, ο δήμαρχος Κωσταντάτος που ζητάει επίμονα να τηρηθεί η δέσμευση και ο φασίστας Νάσος Σπυρόπουλος,που μέσα στο δημοτικό συμβούλιο ζητάει να φύγουν οι λαθρομετανάστες από το δήμο μας. Γιατί τελικά, αν πραγματικά συμπονάς το δράμα των προσφύγων ψάχνεις τρόπους να βοηθήσεις. Εμείς δεχόμαστε ότι οι συνθήκες στο γήπεδο του Ελληνικού ειδικά τώρα που χειμωνιάζει δεν είναι ανθρώπινες. Είναι όμως διαφορετικό να ψάχνεις για εναλλακτικές, με καλύτερους όρους και συνθήκες παραμονής και διαφορετικό να επιδιώκεις να ξεκουμπιστούν μην τυχόν διακινδυνέψει το ξεπούλημα του πρώην αεροδρομίου.

Εκτός Πλάνου – Αντικαπιταλιστική κίνηση Ελληνικού Αργυρούπολης