Τα κινηματογραφικά πλάνα είναι από εκείνον το Δεκέμβριο του 1944, όταν όλοι έβλεπαν ότι κάποιοι σπρώχνουν τη χώρα στον Εμφύλιο.
Κανείς όμως όπως αποδείχτηκε δεν έκανε τίποτα για να μην συμβεί η τραγωδία.
Τα κινηματογραφικά πλάνα είναι σκόρπια και η αφήγηση δεν έχει ροή.
Είναι καλύτερα έτσι, αφού όπως διαπιστώνουμε αυτή τη περίοδο ,ακόμη και σήμερα τόσα χρόνια μετά δεν δείχνουμε έτοιμοι να ακούσουμε και να διαβάσουμε την ιστορία μας με ψυχραιμία.
Δείχνουμε έτοιμοι -στα λόγια- να μπούμε στο “χαράκωμα” της μιας ή της άλλης πλευράς. Ας μείνουμε λοιπόν στην αξία των κινηματογραφικών πλάνων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου