Η ΑΠΟΨΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΙΚΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ ΕΙΝΑΙ
ΕΞΩ ΟΛΟΙ ΟΙ ΙΜΠΕΡΙΛΙΑΣΤΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΜΕΧΡΙ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ-ΑΣΙΑ-ΑΦΡΙΚΗ.
ΘΕΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΣΕΙΡΑ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ ΠΟΥ ΚΑΤΑΛΗΓΟΥΝ ΑΠΟΛΟΓΗΤΕΣ ΤΟΥ "ΑΜΥΝΤΙΚΟΥ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ"!!!
Για τα υπόλοιπα διαβάστε:
«ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ» ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΣΤΕΣ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΚΩΣΗΣ ΤΟΥ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
Εισαγωγικό-Μετάφραση ΠανΠαπ για το Avantgarde
Στις 8 Δεκέμβρη δόθηκε στη δημοσιότητα μια κοινή ανακοίνωση για τη Συρία και το Ιράκ, υπογεγραμμένη από μια σειρά αριστερών οργανώσεων ανά τον κόσμο, μεταξύ των οποίων το ΝΡΑ (Γαλλία), το SWP (Βρετανία) και η ISO (ΗΠΑ). Η ανακοίνωση αυτή δημοσιεύτηκε και στο σάιτ της αυτοαποκαλούμενης 4ης Διεθνούς, ενώ μεταφράστηκε στα ελληνικά και δημοσιεύτηκε στο elaliberta και το Δίκτυο Σπάρτακος. Πρόκειται για ένα ελεεινό και κατάπτυστο φιλοϊμπεριαλιστικό κείμενο.
Χωρίς περισσότερα σχόλια, αναδημοσιεύουμε μεταφρασμένο ένα άρθρο του Bill van Auken από το World Socialist Web Site για την ανακοίνωση αυτή. Ανεξάρτητα από επιμέρους διαφωνίες, το άρθρο τοποθετείται σωστά στο βασικό επίδικο και ξεσκεπάζει την (συνεπή) στάση των οργανώσεων αυτών να αποτελούν τους αριστερούς απολογητές της αστικής τάξης και του ιμπεριαλισμού της χώρας τους, υψώνοντας εμπόδια στην ανάπτυξη αντιπολεμικών κινημάτων – και εξηγώντας ώς ένα βαθμό την ανυπαρξία κάποιου σοβαρού τέτοιου κινήματος στην ιμπεριαλιστική Δύση.
ΠανΠαπ
Με το πολιτικό κατεστημένο των ΗΠΑ να ταλανίζεται από μια όλο και περισσότερο οξεία αντιπαράθεση για το πώς να κλιμακώσει την αμερικάνικη στρατιωτική επέμβαση στο Ιράκ και τη Συρία, και με τις δυτικοευρωπαϊκές δυνάμεις να μπαίνουν η μία μετά την άλλη στην επίθεση, το συντριπτικό αίσθημα της πλατιάς μάζας του λαού τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Αμερική παραμένει αποφασιστικά εχθρικό απέναντι στον πόλεμο.
Παρά τις λυσσαλέες προσπάθειες του πολιτικού κατεστημένου στις ΗΠΑ, τη Βρετανία, τη Γαλλία, τη Γερμανία και αλλού, μαζί με την εκστρατεία των μέσων ενημέρωσης να σπείρουν το φόβο και το μίσος ως απάντηση στις πρόσφατες τρομοκρατικές επιθέσεις, εκατομμύρια εργαζομένων συνειδητοποιούν ότι για άλλη μια φορά τούς λένε ψέματα σχετικά με μια στρατιωτική επέμβαση στη Μέση Ανατολή.
Μέσα στην ασυνάρτητη σειρά από δικαιολογίες που προβλήθηκαν για αυτόν τον πόλεμο, από την καταπολέμηση της τρομοκρατίας μέσω του βομβαρδισμού του Ισλαμικού Κράτους στο Ιράκ και τη Συρία (ISIS), μέχρι την υποστήριξη των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» μέσω της χρηματοδότησης και του εξοπλισμού παρόμοιων σαλαφιστικών τζιχαντιστικών πολιτοφυλακών σε έναν πόλεμο για αλλαγή καθεστώτος, εξακολουθεί να υπάρχει πλατιά η βάσιμη υποψία ότι οι πραγματικοί στόχοι έχουν να κάνουν με την προσπάθεια του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και των συμμάχων του να εξασφαλίσουν την ηγεμονία στη Μέση Ανατολή και στα τεράστια αποθέματα πετρελαίου της.
Είναι κάτω από αυτές τις συνθήκες που μια σειρά ψευτο-αριστερών οργανώσεων από την Ευρώπη, τις ΗΠΑ και όχι μόνο εξέδωσαν μια κοινή δήλωση που χρησιμεύει ως προπαγάνδα για μια δραματική διεύρυνση της ιμπεριαλιστικής εκστρατείας.
Οι υπογράφοντες τη δήλωση περιλαμβάνουν το γαλλικό Νέο Αντικαπιταλιστικό Κόμμα (NPA), το Βρετανικό Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα (SWP), τη Socialist Alternative Αυστραλίας, το Κόμμα Nava Sama Samaja (NSSP) της Σρι Λάνκα, και τη Διεθνή Σοσιαλιστική Οργάνωση (ISO) στις ΗΠΑ. Όλες αυτές οι οργανώσεις έχουν μακρά και επαίσχυντη ιστορία παροχής «αριστερών» δικαιολογιών σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και παρουσίασης των ενορχηστρωμένων από τις ΗΠΑ πολέμων για αλλαγή καθεστώτος ως «επαναστάσεις».
Το γαλλικό NPA ήταν στην πρώτη γραμμή αυτών των δήθεν «αριστερών» οργανώσεων που πανηγύριζαν για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο για αλλαγή καθεστώτος στη Λιβύη. Ο βασικός εκπρόσωπός του σε θέματα Μέσης Ανατολής και Βόρειας Αφρικής, ο Gilbert Achcar, χαιρέτιζε την επέμβαση των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ που ανέτρεψε και δολοφόνησε τον Μουαμάρ Καντάφι, σκοτώνοντας τουλάχιστον 30,000 Λίβυους και αφήνοντας τη χώρα σε μια κατάσταση διαρκούς εμφυλίου πολέμου.
Κατά την έναρξη του πολέμου, ο Achcar έγραψε τις περιβόητες παρακάτω γραμμές: «Κάθε γενικός κανόνας επιδέχεται εξαιρέσεις. Αυτό περιλαμβάνει και τον γενικό κανόνα ότι εξουσιοδοτημένες από τον ΟΗΕ στρατιωτικές επεμβάσεις των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων είναι καθαρά αντιδραστικές, και δεν μπορούν ποτέ να πετύχουν έναν ανθρωπιστικό ή θετικό σκοπό.»
Αυτός και το NPA παρείχαν στη συνέχεια στήριξη στον ενορχηστρωμένο από τις ΗΠΑ πόλεμο για την ανατροπή του προέδρου της Συρίας, Μπασάρ αλ-Άσσαντ. Ο Achcar έφτασε στο σημείο να συναντηθεί με τη συλλογή των εργαλείων των δυτικών μυστικών υπηρεσιών που αποτελούσαν το «Συριακό Εθνικό Συμβούλιο» και να τους δώσει συμβουλές για το ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να προκαλέσουν μια άμεση ιμπεριαλιστική επέμβαση.
Ομοίως, η Socialist Alternative της Αυστραλίας κατήγγειλε τις προειδοποιήσεις σχετικά με δυτική επέμβαση στη Συρία, δηλώνοντας ότι η «Αριστερά» έπρεπε να απορρίψει τον «σπασμωδικό αντιιμπεριαλισμό».
Από την πλευρά της, η Διεθνής Σοσιαλιστική Οργάνωση (ISO) υπερασπίστηκε το «δικαίωμα» των «επαναστατών της Συρίας» να παραλάβουν όπλα και ενίσχυση από τη CIA, καθώς και να ζητήσουν άμεση στρατιωτική επέμβαση των ΗΠΑ.
Η μεταμόρφωση των οργανώσεων αυτών, οι οποίες προέκυψαν από τα (κυρίως μεσοαστικά) κινήματα διαμαρτυρίας ενάντια στον πόλεμο στη δεκαετία του 1960 και στις αρχές της δεκαετίας του 1970, σε ανοιχτούς υποστηρικτές του ιμπεριαλιστικού πολέμου έγινε μέσω μιας μακρόχρονης διαδικασίας. Οι υλικές ρίζες της διαδικασίας αυτής πρέπει να αναζητηθούν στην αυξανόμενη ευημερία των τμημάτων της μεσαίας τάξης, που έχουν μετατραπεί σε μια νέα βάση στήριξης του ιμπεριαλισμού.
Μετά την ενθουσιώδη υποστήριξη που επεφύλαξαν στη «συριακή επανάσταση» το 2012 και το 2013, οι περισσότερες από τις οργανώσεις αυτές σε μεγάλο βαθμό σιώπησαν καθώς γινόταν ολοένα και πιο φανερό ότι οι λεγόμενοι «επαναστάτες» αποτελούνταν στην πραγματικότητα από σεχταριστικές σουνίτικες ισλαμιστικές παραστρατιωτικές ομάδες που χρηματοδοτούνται και εξοπλίζονται από τα αντιδραστικά αραβικά καθεστώτα της Σαουδικής Αραβίας και των αραβικών κρατών του Κόλπου, όπως και από την κυβέρνηση ισλαμιστών στην Τουρκία – όλα αυτά σε συνεργασία με τη CIA.
Έχουν τώρα ξεκινήσει εκ νέου την εκστρατεία τους παράλληλα με την ιμπεριαλιστική προσπάθεια για κλιμάκωση που έχει ξεκινήσει υπό το πρόσχημα της απόκρισης στις προφανώς εμπνευσμένες από το ISIS επιθέσεις στο Παρίσι και την Καλιφόρνια.
Η στόχευση της παρέμβασής τους γίνεται σαφής στη δεύτερη παράγραφο της δήλωσης: «Στη Συρία, η πρώτη μορφή που πήρε η αντεπανάσταση ήταν η υποστήριξη στο καθεστώς του Άσσαντ, με τις θανατηφόρες επιδρομές της Ρωσίας και την παρέμβαση του Ιράν, της Χεζμπολλά και των σεχταριστικών ιρακινών πολιτοφυλακών που υποστηρίζουν αυτό το βαθιά αντιδραστικό, αντιδημοκρατικό εγχείρημα. Ο Άσσαντ ενισχύθηκε επίσης από τη δυσπιστία που επιδεικνύουν συνήθως οι δυτικές δυνάμεις απέναντι στις δημοκρατικές δυνάμεις στη Συρία…»
Δεν υπάρχει ούτε μια λέξη στη δήλωση σχετικά με τις δεκαετίες του αμερικάνικου ιμπεριαλιστικού πολέμου που κατέστρεψε ολόκληρη την περιοχή και είχε ως αποτέλεσμα πάνω από ένα εκατομμύριο νεκρούς και την καταστροφή ολόκληρων κοινωνιών. Το πρόβλημα, από τη σκοπιά των οργανώσεων αυτών, είναι η ρωσική επιθετικότητα, η ιρανική παρέμβαση και οι «σεχταριστικές ιρακινές πολιτοφυλακές» – αυτό και η αποτυχία των ΗΠΑ και των συμμάχων τους να δείξουν επαρκή «εμπιστοσύνη» και υποστήριξη στις λεγόμενες «δημοκρατικές και επαναστατικές δυνάμεις στη Συρία».
Αυτή η τελευταία φράση χρησιμοποιείται με τον ίδιο τρόπο που οι δυτικές κυβερνήσεις χρησιμοποιούν τον όρο «μετριοπαθείς αντάρτες». Και στις δύο περιπτώσεις, οι δημοκράτες, επαναστάτες και μετριοπαθείς δεν κατονομάζονται. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι πραγματικές δυνάμεις που πολεμούν ενάντια στο καθεστώς Άσσαντ αποτελούνται από σουνίτικες σεχταριστικές πολιτοφυλακές συνδεδεμένες με την Αλ Κάιντα, συμπεριλαμβανομένου του ISIS, του μετώπου αλ-Νούσρα και της Αχράρ αλ-Σαμ.
Η θέση των οργανώσεων αυτών γίνεται ακόμη πιο ξεκάθαρη από τη Διεθνή Σοσιαλιστική Οργάνωση (ISO) των ΗΠΑ σε ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα της στις 9 Δεκέμβρη, στο οποίο καταγγέλλει τη Ρωσία – με αρκετά παρόμοιο τρόπο με τον τρόπο που χρησιμοποιεί το Στέιτ Ντιπάρτμεντ – επειδή δε βομβαρδίζει το ISIS, αλλά «μη-ISIS ομάδες της αντιπολίτευσης», οι οποίες για μια ακόμα φορά, για προφανείς λόγους, δεν κατονομάζονται.
Το άρθρο αναφέρει: «Παρά το γεγονός ότι η επίσημη πολιτική των ΗΠΑ ζητά την αποπομπή του Άσσαντ, η παρέμβαση της Ρωσίας έχει ενισχύσει τη θέση του καθεστώτος, δημιουργώντας ένα νέο σύνολο υπολογισμών για το μέλλον της Συρίας, το οποίο αγκαλιάστηκε σχεδόν αμέσως από ένα σημαντικό ρεύμα του κατεστημένου της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής.»
Και συνεχίζει: «Στην πράξη, ο στρατός των ΗΠΑ έχει ήδη κάνει ειρήνη με τον Άσσαντ. Η αντίθεσή του στις ρωσικές αεροπορικές επιδρομές ενάντια στις χερσαίες δυνάμεις που υποστηρίζονται από τις ΗΠΑ έχουν μείνει σε επίπεδο ρητορείας…»
Η ουσία της επιχειρηματολογίας της ISO απευθύνεται στις εν εξελίξει συζητήσεις που γίνονται μεταξύ του πολιτικού κατεστημένου των ΗΠΑ και του συμπλόκου στρατού και μυστικών υπηρεσιών σχετικά με την πολιτική απέναντι στη Συρία. Αυτή η δήθεν αριστερή οργάνωση παίρνει θέση για να στηρίξει τις πιο πολεμοχαρείς μερίδες στο εσωτερικό της άρχουσας ελίτ και του Πενταγώνου, απαιτώντας να συνεχίσει η Ουάσινγκτον τον πόλεμο για αλλαγή καθεστώτος αντιμετωπίζοντας τη Ρωσία.
Γυρίζοντας τον κόσμο ανάποδα, όλες αυτές οι οργανώσεις παρουσιάζουν τη Ρωσία ως ιμπεριαλιστική δύναμη και ως τον κύριο επιτιθέμενο στη Μέση Ανατολή, την ίδια στιγμή που απεικονίζουν τον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ ως μια δύσμοιρη και ολοένα πιο τελειωμένη δύναμη.
Μολονότι η παρέμβαση που ξεκίνησε η κυβέρνηση του Βλαντιμίρ Πούτιν στη Συρία στερείται κάθε προοδευτικού περιεχομένου, και γίνεται για την υπεράσπιση των συμφερόντων των εγκληματιών ολιγαρχών που κυβερνούν τη Ρωσία, έχει έναν αμυντικό χαρακτήρα, με σκοπό να σώσει τον τελευταίο σύμμαχο της Ρωσίας στη Μέση Ανατολή και τη μοναδική στρατιωτική βάση της εκτός της πρώην Σοβιετικής Ένωσης από το να της την πάρουν οι ΗΠΑ με μια ακόμα επιθετική επέμβαση. Σημειωτέον ότι οι ΗΠΑ έχουν μόνες τους πάνω από 800 στρατιωτικές βάσεις στο εξωτερικό, για να μην αναφέρουμε το ακαθάριστο εθνικό εισόδημά τους, που είναι 39 φορές μεγαλύτερο από αυτό της Ρωσίας.
Η ιδιόμορφη εμμονή της ψευτο-αριστεράς με το μύθευμα περί «ρωσικού ιμπεριαλισμού» έχει μια δυσοίωνη σημασία. Μετά την προώθηση και υπεράσπιση των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων στη Λιβύη και τη Συρία κάτω από την ψεύτικη σημαία των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων», αυτές οι οργανώσεις σήμερα θέτουν τις δυνάμεις τους στην προώθηση μιας πολύ πιο αιματηρής συγκρούσεις, που μπορεί να συμπεριλαμβάνει και πόλεμο μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας, των δύο μεγαλύτερων πυρηνικών δυνάμεων του κόσμου.
Η σφυρηλάτηση ενός πραγματικού μαζικού αντιπολεμικού κινήματος μπορεί να γίνει μόνο μέσα από μια αδυσώπητη μάχη για την αποκάλυψη αυτών των ψευτο-αριστερών οργανώσεων και το ξερίζωμα της πολιτικής τους επιρροής, στο πλαίσιο του αγώνα για την κινητοποίηση της παγκόσμιας εργατικής τάξης στην πάλη για να θέσει τέλος στο μιλιταρισμό και την πηγή του, το καπιταλιστικό σύστημα.sortlink: http://wp.me/pryYN-29G
avantgarde2009.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου