Ας το παραδεχτούμε όλοι, το προσφυγικό ζήτημα είναι ακόμα πιο δραματικό, ακόμα πιο πολύπλοκο από όσο νομίζαμε λίγους μήνες πριν. Η Ελλάδα δεν είναι απλώς ένα πέρασμα από όπου οι πρόσφυγες θα μένουν λίγες μέρες και θα φεύγουν. Αποτελεί και τελικό προορισμό ή καλύτερα υποχρεωτικό τελικό προορισμό όπως δείχνουν τα γεγονότα στην Ειδομένη. Αυτή τη φορά τα κέντρα υποδοχής όπως αυτό στο Ελληνικό ξαναγέμισαν με μετανάστες που έκαναν την ανάποδη διαδρομή! Επιπλέον, οι τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι, καθώς και ο τρόπος που αξιοποιήθηκαν έκοψαν από το κύμα ανθρωπισμού και αλληλεγγύης που όντως υπήρχε στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες.
Το δράμα των προσφύγων συγκινεί λιγότερο. Πρέπει επίσης ναπαραδεχτούμε ότι αυτό το ρεύμα των σύγχρονων κολασμένων δεν είναι ενιαίο, καθώς υπάρχουν μεγάλες εθνικές, φυλετικές και θρησκευτικές διαφορές. Είναι η επιλεκτική συμπεριφορά της ΕΕ που δημιουργεί διαφορετικές προσδοκίες αλλά και διαμάχες στο εσωτερικό τους. Έχουν όλοι όμως ένα καθοριστικό κοινό. Το ταξίδι αυτών των ανθρώπων βασίζεται στην ανάγκη για επιβίωση και όχι σε μια τυχοδιωκτική αναζήτηση καλύτερης ζωής. Για αυτό και η αλληλεγγύη μας δεν κάνει διακρίσεις και δεν έχει διαβαθμίσεις. Εκδηλώνεται χωρίς να βάζουμε στο ζύγι την ανθρώπινη δυστυχία.
Η ΕΕ δείχνει τώρα ακόμη περισσότερο το αποκρουστικό της πρόσωπο. Ένα δαιδαλώδες σύστημα από φράκτες, στρατούς, αστυνομίες, δουλεμπόρους και γραφειοκρατία έχει έναν αντικειμενικό σκοπό : να ελέγξει, να υποτάξει και να διανέμει τους μετανάστες. Ένα μέρος θα πάρει τη θέση του στα πιο εκμεταλλευόμενα τμήματα της ευρωπαϊκής εργατικής τάξης, ένα άλλο στα γκέτο και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης ενώ ένα τρίτο δυστυχώς δε θα τα καταφέρει. Ήδη τα συγκλονιστικά στοιχεία που έρχονται στη δημοσιότητα, αναφέρουν ότι ένας στους πενήντα χάνει τη ζωή του!Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν διαπραγματεύεται για περισσότερο ανθρωπισμό στην ΕΕ.Ανταλλάγματα ζητάει για τον πολύ σημαντικό ρόλο που παίζει σε αυτό που λέγεται Ευρώπη φρούριο.
Από εκεί και πέρα ζούμε σε τοπικό επίπεδο έναν απίστευτο διαγωνισμό απανθρωπιάς και υποκρισίας. Οι 4 δήμαρχοι των δήμων που βρίσκονται γύρω από το πρώην αεροδρόμιο, συντονίζουν τις κινήσεις τους πιέζοντας την κυβέρνηση σε ακόμα πιο αντιδραστική κατεύθυνση. Με βασικό κίνητρο την προστασία των συμφερόντων που εκπροσωπούν στην επένδυση του πρώην αεροδρομίου, αγχώνονται για να φύγουν οι μετανάστες και να κλείσει το ταεκ βο ντό. Αναπαράγουν όλα τα ξενοφοβικά στερεότυπα για κινδύνους στην ασφάλεια και την υγεία των πολιτών. Τίποτα δεν κατάλαβαν από τους χιλιάδες που έσπευσαν να βοηθήσουν με κάθε τρόπο. Συμφωνούν και διευκολύνουν την κυβέρνηση στην κατεύθυνση για κλειστά κέντρα-στρατόπεδα συγκέντρωσης και απλώς θέλουν να μεταφερθούν αλλού μετά τις 31 Μαρτίου το 2016. Πανηγυρίζουν για τη συμφωνία με την κυβέρνηση για προσωρινή μεταφορά των μεταναστών στο πιο απομακρυσμένο γήπεδο του χόκεϊ το οποίο θα έχει και αναβαθμισμένη αστυνομική φρούρηση.
Από τη άλλη έχουμε την «αγωνιστική» υπεράσπιση του πρώην αεροδρομίου και την κόντρα με τους δημάρχους και τον Λάτση. Δε βρίσκει όμως αυτή η αντίληψη να πει μισή κουβέντα για τις απάνθρωπες συνθήκες που επικρατούν στο γήπεδο, για το στοίβαγμα ανθρώπων που ωθούνται σε εχθροπραξίες μεταξύ τους. Δεν ασκεί την ελάχιστη κριτική στην κυβέρνηση που έστησε ολόκληρη επιχείρηση στην Ειδομένη, απέκλεισε τους δημοσιογράφους και με τη βία ξαναέφερε πίσω όσους προσπαθούσαν να περάσουν τα σύνορα. Τα ΜΑΤ είναι μόνιμα εκεί, ο στρατός στήνει σκηνές, τα ΜΜΕ φτιάχνουν το ανάλογο κλίμα φόβου. Είναι δεδομένο ότι όσοι βρίσκονται εκεί μόνο ελεύθεροι δε μπορούν να θεωρούνται. Δεν υπάρχει αλληλεγγύη που μπορεί έτσι εύκολα να προσπερνάει τέτοια ζητήματα. Διεκδικούμε να παραμείνει δημόσιο το πρώην αεροδρόμιο και ονειρευόμαστε να γίνει πάρκο υψηλού πρασίνου, όχι να φυτρώσουν και άλλες φυλακές μέσα σε αυτό!
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο αριθμός των απελπισμένων στη χώρα μας θα αυξηθεί όσους και αν πνίξουν στο Αιγαίο. Φροντίζουν για αυτό οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και οι ακραίες οικονομικές ανισότητες. Δεν κοιτάμε αυτούς τους ανθρώπους με οίκτο. Βλέπουμε σε αυτούς κοινά συμφέροντα και κοινούς αγώνες. Στον πόνο και στην δυστυχία τους βλέπουμε το μέλλον μας. Βλέπουμε τη βαθύτερη εκμετάλλευση, την καταπάτηση των δικαιωμάτων, το κυνήγι επιβίωσης σε μια χώρα με κοινωνικές δομές που καταρρέουν… Την ώρα που απελευθερώνονται οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας, διαλύεται το ασφαλιστικό, ξεπουλιούνται τα πάντα και έρχονται νέα φορολογικά μέτρα κανείς δε μπορεί να πει ότι υπερβάλουμε. Ο κόσμος της εργασίας αν θέλει να πετύχει νίκες και ανατροπές θα πρέπει να ενωθεί και να σταθεί πάνω από φυλετικούς και θρησκευτικούς διαχωρισμούς. Με αυτό το σκεπτικό στηρίζουμε την κεντρική συγκέντρωση την Παρασκευή 18/12 και την τοπική πορεία στα Σούρμενα το Σάββατο 19/12.
Αλληλεγγύη με κάθε μέσο στους πρόσφυγες/μετανάστες.
Ταξιδιωτικά έγγραφα/χαρτιά σε όσους θέλουν να περάσουν σε χώρες της Ευρώπης, ενάντια σε συνθήκες Δουβλίνο 1&2 και Σένγκεν.
Νομιμοποίηση όλων όσων επιθυμούν την παραμονή τους στην Ελλάδα.
Να διαλυθεί η FRONTEX και κάθε είδους κρατικό εμπόδιο που τους οδηγεί στον θάνατο.Να ξηλωθεί ο φράχτης του Έβρου.
Ενάντια σε ποσοστώσεις και διακρίσεις μεταξύ προσφύγων και μεταναστών.
Ενάντια στην Ευρώπη φρούριο.
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ/ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ
ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 19/12 ΣΤΙΣ 12:00 ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΟΥΡΜΕΝΩΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου