Στον Έβρο του Τείχους, όπου συναντιούνται από τη μία οι μετανάστες και υποτιμημένοι κάτοικοι, από την άλλη ο στρατός, η Frontex Ορεστιάδας, το τοπικό Α.Τ και η αριστεροδεξιά κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Εκεί που σταματάει ο ανθρωπισμός, η «πρόνοια» και τα προγράμματα βοήθειας, αρχίζει ο στρατός και οι πολιτικές άμυνας/ασφάλειας, ή το αντίστροφο. Στην Ευρώπη της «δημοκρατίας» και της «πολυπολιτισμικής» ανεκτικότητας πληθαίνουν οι εξαιρέσεις από τις περίφημες ευρωπαϊκές αξίες. Σε κάνουν να αναρωτιέσαι για το ποιός είναι τελικά ο κανόνας.
Φράχτες-συρματοπλέγματα, «επαναπροωθήσεις» και στρατόπεδα συγκέντρωσης, κυνικοί υπολογισμοί για την αναλογία των νεκρών και των ζωντανών μεταναστών, πόλεμος με τους τζιχαντιστές αλλά και πόλεμος με τους Γάλλους, τους Βέλγους, τους ευρωπαίους δυνητικούς τρομοκράτες στο εσωτερικό των ευρωπαϊκών κρατών. Γιατί ο εχθρός είναι και εντός των τειχών, ή κυρίως εντός των τειχών: κάθε εξέγερση των καταπιεσμένων, της εργατικής τάξης, των μεταναστών, πριν ακόμα (απειλήσει να) συμβεί, επιβάλλει την προληπτική επιβολή της τάξης και της ασφάλειας, «πρώτης προυπόθεσης για την ανάπτυξη», όπως ομολογεί κείμενο της Ε.Ε από το 2003. Πώς θα υπάρξει εθνική οικονομία που αναπτύσσεται, αν δεν κατασταλεί, πρώτα από όλα, ο εχθρός-λαός;
Τα τραγικά αποτελέσματα του Φράχτη του Έβρου, του φράχτη της Ειδομένης, των στρατιωτικών και αστυνομικών επιχειρήσεων πρώτα στα μπλόκα και στα check-points σε όλη την επαρχία και ύστερα στα αστικά κέντρα, φαίνονται πρώτα απ’ όλα στις θλιβερές σκηνές που εκτυλίσσονται στο Αιγαίο και τα νησιά, στα πτώματα που ξεβράζονται στις ακτές, στους απελπισμένους και στοιβαγμένους ανθρώπους στις παρυφές των θαλασσίων συνόρων.
Ιδού, όμως, που η δράση των κινημάτων μέσα κι έξω από το στρατό, η ανάπτυξη των χαρακτηριστικών της ταξικής αλληλεγγύης και οι απόπειρες να αναπτυχθεί κοινή διεθνιστική πάλη και από τις δυο πλευρές του Αιγαίου, και από τις δυο πλευρές του Τείχους δεν προχωρά μόνο τις απόπειρες του εργατικού και του αντιπολεμικού κινήματος: Σπάει το πέπλο σιωπής που επιβάλλουν οι κρατικοί μηχανισμοί στις παραμεθόριες περιοχές, αποκαλύπτει τη συνέχεια των βάρβαρων πολιτικών και τις τραγικές συνέπειές τους.
Είναι χαρακτηριστική η εμπειρία των ανθρώπων από τον Συντονισμό για το Προσφυγικό-Μεταναστευτικό στις Καστανιές του Έβρου, όταν κατά τη διάρκεια του διημέρου διαδηλώσεων και δράσεων ενάντια στο Φράχτη του Έβρου (23-24/1) σε Αλεξανδρούπολη, Ορεστιάδα και Καστανιές, βρέθηκαν μπροστά σε μια «επιχείρηση διαλογής» του στρατού, της αστυνομίας, της Frontex και των ασφαλιτών. Εμπειρία που καταγράφεται και στο δελτίο τύπου που ακολουθεί.
Από τη μεριά μας, ως Αντιπολεμική Διεθνιστική Κίνηση, Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων και Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων Σπάρτακος, στηρίξαμε και συμμετείχαμε στις δράσεις αυτές, βρεθήκαμε μπροστά στο περιστατικό και καταγράψαμε όλα όσα αποτελούν σαφή απόδειξη των όσων εδώ και καιρό γράφουμε και λέμε, εναντίον των οποίων παλεύουμε. Καλούμε σε ενίσχυση του Συντονισμού, καλούμε σε ενίσχυση των δράσεων του εργατικού και αντιπολεμικού κινήματος, των δράσεων αλληλεγγύης και της πάλης για τις σύγχρονες ανάγκες και τα δικαιώματα ΟΛΩΝ μας, ντόπιων και ξένων, μέσα κι έξω από το στρατό, σε Ελλάδα και Τουρκία, στη Μεσόγειο και τη Μ. Ανατολή.
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
Τηλ: 6932 955437
ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ
Σωματείων, Φοιτητικών Συλλόγων, Συλλογικοτήτων
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΡΑΒΑΝΙ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΒΡΟ.
ΕΛΕΥΘΕΡΗ-ΑΠΡΟΣΚΟΠΤΗ ΕΙΣΟΔΟΣ-ΕΞΟΔΟΣ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ
ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΥΝΟΡΙΑΚΕΣ ΔΙΟΔΟΥΣ, ΤΩΡΑ !
ΝΑ ΜΗ ΘΡΗΝΗΣΟΥΜΕ ΑΛΛΑ ΘΥΜΑΤΑ
Κατά τη διάρκεια της επιστροφής μας από την προγραμματισμένη διαδήλωση στις Καστανιές και στον φράχτη του Έβρου, γίναμε αυτόπτες μάρτυρες του δράματος που περνούν μετανάστες και πρόσφυγες στην προσπάθειά τους να απομακρυνθούν από τις εστίες πολέμου και να αναζητήσουν αξιοπρεπή ζωή.
Το μεσημέρι της Κυριακής 24/02 κι ενώ είχε ολοκληρωθεί η παρέμβασή μας και η πορεία στις Καστανιές, 10 χιλιόμετρα έξω από το χωριό, στο δρόμο προς την Ορεστιάδα, συναντήσαμε καραβάνι 100 προσφύγων και μεταναστών/τριών, που μόλις είχε περάσει τα σύνορα μέσα από το ποτάμι του Έβρου. Βρίσκονταν ακόμα σε σύγχυση σχετικά με το αν είχαν περάσει τα σύνορα. Φοβισμένοι/ες από την απόπειρα επαναπροώθησης τους μέσα στο ποτάμι από τις δυνάμεις της συνοριοφυλακής, εξαντλημένοι από τις κακουχίες, με παιδιά στην αγκαλιά σε συνθήκες πολικού ψύχους, έκλαιγαν και μας παρακαλούσαν να μην αφήσουμε το στρατό και την ΕΛ.ΑΣ. να τους γυρίσουν πίσω στα σύνορα.
Ο στρατός είχε ήδη αναλάβει τη συγκέντρωσή τους και την παράδοσή τους στην αστυνομία, η οποία θα τους μετέφερε σε «σημεία καταγραφής». Κανείς δεν διευκρίνισε αν θα ήταν η υπηρεσία της Frontex στην Ορεστιάδα ή το τοπικό Α.Τ.: υποθέτουμε ότι θα ήταν και τα δύο…
Τη στιγμή που ξεκινούσε, έχοντας «ευγενικά» εκδιωχθεί, το λεωφορείο του Συντονισμού από το σημείο, με τη «διαβεβαίωση» για τους πρόσφυγες ότι «θα γίνει μια απλή καταγραφή για την ασφάλειά τους και θα αφεθούν ελεύθεροι με προσωρινά έγγραφα για να μετακινηθούν με δικά τους έξοδα», κατέφταναν εκεί τέσσερα οχήματα της ασφάλειας της περιοχής, προφανώς για να διευθετήσουν τη μεταγωγή τους
Τέτοια γεγονότα δείχνουν το μέγεθος της αρμονικής συνεργασίας μεταξύ στρατού, αστυνομίας, Frontex, μυστικών υπηρεσιών αλλά κι ενός συνόλου περιφερειακών και δημοτικών διοικητικών μηχανισμών για την αντιμετώπιση των προσφύγων-μεταναστών/τριών, όχι ως ανθρώπους που χρήζουν άμεσης προστασίας και σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους, αλλά ως παράνομους, παρείσακτους και δημόσιο κίνδυνο. Ως ένα κομμάτι εμπορεύματος, «περίσσιου» ή «αξιοποιήσιμου» ανάλογα με τις ανάγκες του κεφαλαίου. Οι πρόσφυγες αποτελούν τα θύματα μιας πολιτικής που στήνει γύρω τους μια καλοστημένη επιχείρηση ξενοφοβικής, σκοταδιστικής προπαγάνδας και ένα χορό εκατομμυρίων κρατικού, ευρωπαϊκού ή/και μαύρου χρήματος και αφήνει πίσω της -ειδικά σε αυτές τις περιοχές- τη μιζέρια της εγκατάλειψης, το δράμα των προσφύγων, κρατικοδίαιτες μαφίες, το φόβο, το ρατσισμό και τον εθνικισμό.
Το ανθρώπινο δράμα πρέπει να σταματήσει τώρα. Οι ευθύνες της κυβέρνησης που επιμένει να συνεχίζει την πολιτική της Ε.Ε και του ΝΑΤΟ είναι το λιγότερο τεράστιες. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αναβαθμίζει διαρκώς τη βαρβαρότητα των προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων, με μεγαλύτερη πρόσδεση στους μηχανισμούς της Ε.Ε., επίθεση σε ντόπιους και ξένους εργαζόμενους, δημιουργώντας νέους κύκλους επιχειρηματικών συμφερόντων πάνω στη «φιλανθρωπία» και την «καταστολή». Τα γραφεία καταγραφής που λειτουργούν με την ευθύνη της Frontex αποτελούν ένα μηχανισμό ελέγχου και διαλογής, πλάι στον τεράστιο μηχανισμό καταστολής αστυνομίας και στρατού που οχυρώνουν τα σύνορα.
Απαιτούμε άμεσα να αναλάβουν ευθύνες οι τοπικές αρχές και οι κυβερνητικοί αρμόδιοι, ώστε τα θύματα του σύγχρονου οικονομικού και στρατιωτικού πολέμου στην ευρύτερη Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική, να δέχονται τη βασική ανθρώπινη περίθαλψη (σίτιση, στέγαση και μεταφορά) κατά την παραμονή τους στη χώρα, χωρίς εμπλοκή του στρατού και της αστυνομίας ή άλλων διοικητικών μηχανισμών καταστολής και ελέγχου.
Είναι ανάγκη άμεσα να ανοίξουν τα σύνορα για την ελεύθερη-ασφαλή και απρόσκοπτη είσοδο-έξοδο των προσφύγων, για να σταματήσει το Αιγαίο να είναι σύγχρονος υδάτινος τάφος και να υπάρχουν ασφαλείς συνθήκες μεταφοράς των προσφύγων από, αλλά και εντός συνόρων.
Απαιτούμε δομές πρόνοιας για τη στήριξη των προσφύγων με μόνιμο και σταθερό εργατικό δυναμικό, κόντρα στην εργολαβική φιλανθρωπία των ΜΚΟ, που χρησιμοποιούν ελαστικά εργαζόμενους για να βγάλει τη δουλειά που δεν θέλει να κάνει το κράτος και η Ε.Ε.
Ο Συντονισμός για το Προσφυγικό-Μεταναστευτικό Σωματείων, Φοιτητικών Συλλόγων & Συλλογικοτήτων καλεί όλες τις εργατικές, λαϊκές και νεολαιϊστικες συλλογικότητες σε νησιά και όσες άλλες περιοχές χρειάζεται να προχωρήσουν σε αντίστοιχες αποφάσεις και να κάνουν παρεμβάσεις και παραστάσεις διαμαρτυρίας για να διεκδικήσουν το αυτονόητο. Να επιτραπεί τώρα η είσοδος-έξοδος των προσφύγων από τις συνοριακές διαβάσεις!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου