Διπλωμάτης του HNC πηδάει πάνω από «χαλί»-κολάζ φωτογραφιών από θύματα του πολέμου στη Συρία για να μπει στο κτίριο των διαπραγματεύσεων στη Γενεύη... | Salvatore Di Nolfi/Keystone via AP
Συντάκτης:
http://www.efsyn.gr/
Mετ' εμποδίων, συνεχών αντεγκλήσεων κι ανεκδιήγητων καθυστερήσεων -καθώς αναμένεται να οριστικοποιηθεί μόλις σήμερα η πλήρης λίστα των μελών της αντιπολίτευσης που θα συμμετάσχουν στις συνομιλίες, οι οποίες στο μεσοδιάστημα έχουν θεωρητικά ήδη αρχίσει(!)- συνεχίζεται στη Γενεύη ο «κουτσός» διπλωματικός μαραθώνιος για την πολιτική διευθέτηση του συριακού εμφυλίου.
Προς το παρόν, το μοναδικό σημείο στο οποίο δείχνουν να συμφωνούν οι δύο παριστάμενες αντιπροσωπείες (της κυβέρνησης και του μεγαλύτερου μπλοκ της αντιπολίτευσης, του HNC, το οποίο σχημάτισαν προ μηνός στο Ριάντ πολιτικοί και πολέμαρχοι που αντιμάχονται το καθεστώς Ασαντ) είναι ότι οι συνθήκες δεν δείχνουν ακόμη ώριμες για εκ του σύνεγγυς συνομιλίες.
Κοινή πεποίθηση πλέον αποτελεί ότι οι διπλωματικές προσπάθειες πρακτικά θα «σέρνονται» μέχρι και τις 11 του μήνα, οπότε θα συγκληθεί εκ νέου η διεθνής Ομάδα Επαφής για το Συριακό, στο Μόναχο, για να αρχίσει η επόμενη φάση του μεγάλου γεωπολιτικού «παζαριού» από τους περιφερειακούς, μεγάλους «παίκτες».
Οχι τυχαία, άλλωστε, η μεγαλύτερη κινητικότητα καταγράφεται στο στρατιωτικό πεδίο, με την ισορροπία δυνάμεων επί του συριακού εδάφους ολοένα να αλλάζει.
Με την αεροπορική στήριξη των Ρώσων, οι κυβερνητικές δυνάμεις προελαύνουν πια στα βορειοδυτικά της Συρίας, με προς το παρόν «μητέρα» των μαχών αυτήν που διεξάγεται γύρω από το Χαλέπι.
Στρατηγικός στόχος της επίθεσης, η οποία επικεντρώνεται στα βόρεια της διχασμένης πόλης, είναι να αποκοπεί η δίοδος ανεφοδιασμού, μέσω Τουρκίας, του ετερογενούς μετώπου των αντικαθεστωτικών δυνάμεων: από ομάδες του Ελεύθερου Συριακού Στρατού (FSA) έως εξτρεμιστικές ισλαμικές οργανώσεις.
«Πρόκειται για αποφασιστική μάχη», δήλωσε χθες στο πρακτορείο Reuters στέλεχος του FSA, αναφέροντας λυσσαλέες μάχες στο βόρειο μέτωπο και απευθύνοντας έκκληση στη διεθνή κοινότητα για την αποστολή επιπλέον οπλισμού, όπως αμερικανικής κατασκευής αντιαρματικών πυραύλων TOW, καθώς τα αποθέματα που είχαν σταλεί υπό την εποπτεία της CIA πλέον εξαντλούνται.
«Το ποιος κερδίζει στο πεδίο της μάχης έχει μεγαλύτερη σημασία από το ποιος κάθεται στο τραπέζι των διαβουλεύσεων στη Γενεύη», σχολίαζε προσφάτως σε κύριο άρθρο της η εξειδικευμένη σε θέματα Μέσης Ανατολής ιστοσελίδα Al-Monitor.
«Μία νίκη της συριακής κυβέρνησης στο Χαλέπι», ανέφερε, «θα καταστήσει ακόμη πιο δύσκολη την αιτιολόγηση της στήριξης δυτικών χωρών σε εξτρεμιστικές ομάδες, οι οποίες εμμένουν -παρά τις αντιξοότητες- στη συνέχιση των συγκρούσεων, στο υπόλοιπο της χώρας».
«Με την πάροδο του χρόνου», κατέληγε, «το “Ισλαμικό κράτος” και η Αλ Κάιντα μπορεί να προτιμήσουν τη μετεγκατάστασή τους στη Λιβύη και σε άλλες χώρες, όπου θα μπορούν να αποφύγουν το σφυροκόπημα του υπό τις ΗΠΑ διεθνούς συνασπισμού και των -υποστηριζόμενων από τη Ρωσία και το Ιράν- συριακών δυνάμεων».
Ακριβώς αυτή η εξέλιξη, που ήδη αποτελεί πραγματικότητα στη Λιβύη, απασχόλησε τη χθεσινή συνάντηση, στη Ρώμη, αξιωματούχων του «σκληρού πυρήνα» τού -υπό τις ΗΠΑ- διεθνούς συνασπισμού κατά του «Ι.Κ.».
Οι 23 συμμετέχοντες ΥΠΕΞ εξέφρασαν την ικανοποίησή τους για την εξέλιξη των δυτικών στρατιωτικών επιχειρήσεων στο Ιράκ και στη Συρία.
Αντίθετα, εξέφρασαν τη βαθιά ανησυχία τους για την «αυξανόμενη επιρροή» του «Ι.Κ.» στα -επίσης πλούσια σε ενεργειακά αποθέματα- λιβυκά εδάφη, αποσιωπώντας βέβαια το γεγονός ότι την εκεί προέλαση των τζιχαντιστών υποβοηθά το κενό εξουσίας που άφησε πίσω της η δυτική επέμβαση του 2011 για την ανατροπή του καθεστώτος του Μουαμάρ Καντάφι.
«Θα συνεχίσουμε να παρακολουθούμε στενά τις εξελίξεις», τονίζουν οι 23 στο τελικό ανακοινωθέν τους, δηλώνοντας «ετοιμότητα για την παροχή στήριξης» στη λιβυκή κυβέρνηση, η τύχη της οποίας... αγνοείται.
Παρά τις πιέσεις και μεθοδεύσεις της διεθνούς κοινότητας, μέσω ΟΗΕ, η προτεινόμενη κυβέρνηση εθνικής ενότητας δεν «περπάτησε» - για την ακρίβεια καταψηφίστηκε από το διεθνώς αναγνωρισμένο κοινοβούλιο στο Τομπρούκ.
Και το αποτέλεσμα είναι να μην «περπατούν» ούτε τα σχέδια ΗΠΑ και Ευρωπαίων συμμάχων (Γαλλία, Ιταλία, Γερμανία, Βρετανία) για ακόμη μία επέμβαση «σωτηρίας» της Λιβύης, για τη νομιμοποίηση της οποίας θα πρέπει να υπάρξει σχετικό αίτημα από τις αρχές της χώρας.
Κάτι που πάντως ουδέποτε συνέβη -με εξαίρεση τη ρωσική ανάμιξη- στην περίπτωση της Συρίας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου