Περίπου 8.500 πρόσφυγες, αιτούντες - άσυλο και μετανάστες που έφτασαν στην Ελλάδα από τη στιγμή που τα μέτρα της «συμφωνίας» ΕΕ-Τουρκίας τέθηκαν σε ισχύ στις 20 Μαρτίου, βρίσκονται παγιδευμένοι στα ελληνικά νησιά. Πολλοί εξ αυτών αισθάνονται φόβο απέναντι στον άμεσο κίνδυνο επιστροφής τους στην Τουρκία, όπου πληθαίνουν οι ανησυχίες για την ασφάλειά τους. Οι περισσότεροι αγωνίζονται να επιβιώσουν υπό άθλιες συνθήκες εν μέσω μιας επίπονα αργής και αδιαφανούς διαδικασίας ασύλου.
Η βασική αιτιολόγηση για τη δήλωση ΕΕ-Τουρκίας ήταν η παραδοχή ότι δήθεν η Τουρκία αποτελεί μια ασφαλή χώρα για να επιστραφούν σε αυτή αιτούντες άσυλο και πρόσφυγες. Ωστόσο, η έρευνα της Διεθνούς Αμνηστίας έχει καταδείξει ότι κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών του 2015 και στην αρχή του 2016, αιτούντες άσυλο και πρόσφυγες που βρίσκονταν στην Τουρκία στάλθηκαν πίσω σε ένοπλες συγκρούσεις στο Αφγανιστάν, το Ιράκ και τη Συρία, καθώς και ότι η προστασία που παρέχεται στους Σύριους στην Τουρκία είναι ανεπαρκής και αρκετά υποδεέστερη των διεθνών προτύπων – ακόμα δε χειρότερη είναι η κατάσταση για άλλες εθνικότητες.
Η παρακάτω συλλογή φωτογραφιών καταγράφει ορισμένες μόνο από τις εκατοντάδες οικογένειες και τα άτομα που αυτή τη στιγμή είναι παγιδευμένα στη Χίο.
Ανάλαβε δράση ΕΔΩ και κάλεσε τις ελληνικές αρχές να σταματήσουν την επιστροφή προσφύγων και μεταναστών στην Τουρκία.
Οι συνθήκες στο ΔΗΠΕΘΕ και σε άλλους καταυλισμούς στη Χίο είναι ντροπιαστικές, καθώς οι πρόσφυγες και οι οικογένειές τους κοιμούνται καταγής και είναι πλήρως εκτεθειμένοι στη ζέστη και τη βροχή. Παρά τις προσπάθειες των εθελοντών, δεν υπάρχει αρκετό φαγητό για όλους και οι συνθήκες υγιεινής είναι φρικτές. © Giorgos Moutafis
Τα παιδιά θα κοιμηθούν καταγής για ακόμα μία νύχτα απόψε στη Χίο και σε άλλα ελληνικά νησιά, τουλάχιστον όμως είναι μαζί με την οικογένειά τους. Άλλα παιδιά τριγυρνούν στους δρόμους της Χίου ασυνόδευτα, απροστάτευτα και εκτεθειμένα σε κάθε είδους κίνδυνο. Τα παιδιά αποτελούν περίπου το 40% των προσφύγων και μεταναστών που φτάνουν στην Ελλάδα, σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ. © Giorgos Moutafis
Η πλειοψηφία των ανθρώπων που βρίσκονται αποκλεισμένοι στα ελληνικά νησιά είναι οικογένειες, συμπεριλαμβανομένων γυναικών που ταξιδεύουν μόνες με τα παιδιά τους. Παρά τις άθλιες συνθήκες, πολύ συχνά η μεγαλύτερη ανησυχία τους είναι η έλλειψη πληροφόρησης. Η διαδικασία εξέτασης των αιτήσεων ασύλου είναι επίπονα αργή και ταυτόχρονα οι φήμες πληθαίνουν, πυροδοτώντας τον ήδη μεγάλο τους φόβο για το τί τους επιφυλάσσει το μέλλον. © Giorgos Moutafis
Ο Hani από τη Συρία είναι 31 ετών και έφτασε στη Χίο στις 20 Μαρτίου, την ημέρα που τέθηκε σε ισχύ η «συμφωνία» ΕΕ-Τουρκίας. Έκτοτε βρίσκεται αποκλεισμένος εκεί και κοιμάται καταγής δίπλα σε άλλες οικογένειες στον ανεπίσημο καταυλισμό ΔΗΠΕΘΕ. Η οικογένειά του βρίσκεται πίσω στη Συρία. «Τους τηλεφωνώ κάθε μέρα για να βεβαιωθώ ότι είναι ζωντανοί» είπε.© Giorgos Moutafis
Ο Hani σπούδασε οικονομικά στη Συρία και το όνειρό του είναι να ολοκληρώσει το μεταπτυχιακό τους στον τομέα Διαχείρισης Ανθρώπινων Πόρων στην Ευρώπη. Είναι ευγνώμων για την αλληλεγγύη που επιδεικνύουν οι Έλληνες, αλλά λέει ότι ο φόβος της αναγκαστικής επιστροφής στην Τουρκία του «παγώνει την καρδιά». © Giorgos Moutafis
Η Αφγανή δημοσιογράφος “Shirin” (δεν είναι το πραγματικό της όνομα) λέει ότι κάποτε την πυροβόλησαν οι Ταλιμπάν. Ωστόσο, παρότι διέφυγε από τη χώρα προς αναζήτηση ασφάλειας, τώρα ζει με έναν συνεχή φόβο και υπό άθλιες συνθήκες σε έναν προσφυγικό καταυλισμό στην Ελλάδα. «Δε νιώθω ούτε εδώ ασφαλής. Φοβάμαι τόσο πολύ που δε φεύγω ποτέ από το δωμάτιό μου το βράδυ», μας είπε, αναφερόμενη σε πολλές περιπτώσεις λεκτικής και σεξουαλικής παρενόχλησης που έχουν υποστεί οι γυναίκες πρόσφυγες στα ελληνικά νησιά. © Amnesty International
Ο Ahmad εργαζόταν ως μηχανικός στη Συρία. Εκείνος και ο πατέρας του ο Mohamed διέφυγαν από τον πόλεμο και έφτασαν στην Ελλάδα μέσω της Τουρκίας πριν μερικούς μήνες. Το άγχος τους έχει αυξηθεί δραματικά λόγω της έλλειψης πληροφόρησης και εξαιτίας των πολύ αργών ρυθμών της ολοκλήρωσης της διαδικασίας ασύλου. © Giorgos Moutafis
Ο Ahmad και η οικογένειά του σταματούν τη νηστεία κατά τη διάρκεια του Ραμαζανιού στον καταυλισμό στη Σούδα. Μετά από πάνω από δύο μήνες αποκλεισμένοι στη Χίο προσπαθούν να παραμείνουν αισιόδοξοι. Ο πόλεμος στη Συρία κατέστρεψε το μέλλον τους και ο Ahmad ελπίζει τώρα ότι τα παιδιά του θα έχουν τη δυνατότητα να συνεχίσουν με ασφάλεια τη μόρφωσή τους στην Ευρώπη. Η σκέψη της επιστροφής τους στην Τουρκία τον κάνει να τρέμει: η αδερφή του και η οικογένειά της αναγκάστηκαν από την αστυνομία της Τουρκίας να επιστρέψουν στη Συρία τον Ιανουάριο αυτής της χρονιάς, και τα παιδιά του δέχτηκαν επίθεση από κάποιους Τούρκους λόγω της καταγωγής τους.© Amnesty International
Ο Mohamed είναι 78 ετών και ήταν δάσκαλος Αγγλικών στη Συρία. Εκείνος και η σύζυγός του Siham ακολούθησαν την υπόλοιπη οικογένεια στην επικίνδυνη διαδρομή προς την Ευρώπη και προσπαθούν να στηρίξουν την οικογένειά τους με όποιον τρόπο μπορούν.© Giorgos Moutafis
Σκηνές σε μία παραλία κοντά στον καταυλισμό στη Σούδα στη Χίο. Οι πρόσφυγες ζουν σε αυτές τις σκηνές για μήνες περιμένοντας τις αποφάσεις για τις αιτήσεις ασύλου που έχουν υποβάλει. Στο μεταξύ, το ενδεχόμενο επιστροφής στην Τουρκία έχει προσλάβει μεγάλες διαστάσεις. © Giorgos Moutafis
Μία σπάνια ευκαιρία για τον Ahmad και την οικογένεια του να χαλαρώσουν δίπλα στη θάλασσα στη Χίο. Το άγχος και η αβεβαιότητα για το μέλλον σε συνδυασμό με τις κακές συνθήκες ζωής έχουν μετατρέψει την καθημερινότητά τους σε συνεχή αγώνα. Ωστόσο το πρόσωπο του Ahmad ακόμα φωτίζεται όταν μιλάει για τα παιδιά του, Razan, 8 ετών, Osama, 12 ετών και Yaman, 10. © Giorgos Moutafis
Δύο άντρες τρώνε το βραδινό τους δίπλα στον καταυλισμό προσφύγων στη Σούδα στη Χίο. Οι τοπικοί εθελοντές αλλά και εθελοντές από όλον τον κόσμο τους παρέχουν φαγητό, αλλά οι πόροι τους εξαντλούνται σταδιακά. Η αλληλεγγύη αυτή έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την προσπάθεια της ΕΕ να κλείσει την πόρτα στους πρόσφυγες τη στιγμή που βρίσκονται στην πιο άμεση ανάγκη προστασίας και στήριξης. © Giorgos Moutafis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου