Mà, Abbiamo discusso stamattina in un bar, coi miei amici. Cerchiamo un modo per reagire a ciò che succede a tutti noi in questo momento. Lo stato di emergenza, rinnovato per la terza volta in seguito agli attentati e in virtù del quale è stato vietato a delle persone di recarsi alle manifestazioni. Banditi da […]
Συζητήσαμε σήμερα το πρωί σε ένα μπαρ, με τους φίλους μου. Ψάχνουμε ένα τρόπο για να αντιδράσουμε σε αυτό που συμβαίνει σε όλους μας αυτή την στιγμή. Την κατάσταση έκτακτης ανάγκης, που ανανεώθηκε για τρίτη φορά ύστερα από τις επιθέσεις και εξ αιτίας της οποίας απαγορεύτηκε στους ανθρώπους να προσέρχονται στις διαδηλώσεις. Εκδιωγμένοι από ολόκληρες συνοικίες. Τους απαγορεύεται να ειπούν πως δεν συμφωνούν, το φαντάζεσαι? Και η Ευρωπαϊκή Ένωση λέει επίσης πως είναι παράνομο να το κάνουν.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση… Θυμάσαι τα περί του Δημοψηφίσματος για το Σύνταγμα [το 2005 για την επικύρωση του ευρωπαϊκού συντάγματος ]? Ήταν μόλις λίγο νωρίτερα από τα 18 μου χρόνια, εάν είχα μπορέσει να ψηφίσω θα έλεγα Όχι, NO! όπως η πλειοψηφία αυτών που ψήφισαν. Εκείνη την στιγμή σκεφτόμουν πραγματικά πως η ψήφος στο Όχι κάτι θα είχε αλλάξει. Και μετά, ένα χρόνο αργότερα, αυτό το ίδιο σύνταγμα πέρασε, παρά το Όχι. Πως θέλεις να πιστέψω στην ψήφο όταν λαμβάνω την εκλογική μου ταυτότητα το 2005?
Σήμερα, ξέρεις πολύ καλά πως πλέον δεν ψηφίζουμε, πως τους απεχθανόμαστε, εγώ και οι φίλοι μου, αυτούς τους πολιτικούς. Στην αρχή σε ενοχλούσε μα νομίζω πως τελικά συνήθισες στην ιδέα. Ξέρεις όμως, παρ’ όλα αυτά, πως βρισκόμαστε σε όλες τις πορείες.
Μερικές φορές ανησυχείς διότι διαβάζεις στο internet πως υπήρξαν “συγκρούσεις”, πως η πορεία “εκφυλίστηκε”, και γενικότερα πως αυτό συνέβη εξ αιτίας των “black-bloc”. Πρόκειται για λέξεις που κάνουν εντύπωση. Μα μητέρα, εάν έλεγαν πως “ ο Baupin [αντιπρόεδρος της εθνικής Συνέλευσης που υποχρεώθηκε να παραιτηθεί εξ αιτίας ενός σεξουαλικού σκανδάλου ] βάζει χέρι στις κούκλες” ή “ο Valls διώχνει τους σκατοάραβες”, θα αντιλαμβανόσουν πως υπάρχει ένα πρόβλημα στο λεξιλόγιο που χρησιμοποιείται. Υπάρχουν όροι που δεν είναι αθώοι. Σε κάθε λέξη που επιλέγεται, στα λόγια των πολιτικών, στις διηγήσεις των media, αντιστοιχεί μια όψη του κόσμου. Για τις γυναίκες και τους ξένους το αντιλαμβάνεσαι και θυμώνεις. Για τους λεγόμενους “σπαζοβιτρίνες” θα έπρεπε να γίνεται το ίδιο. Θα έπρεπε να λέγεται τις σπάζουν. Σπάζουν τράπεζες, σπάζουν διαφημίσεις, σπάζουν εμπορικά κέντρα. Σπάζουν έναν κόσμο αηδιαστικό, Μαμά, μέσα στον οποίον οι γυναίκες αποκαλούνται κούκλες και τις βάζουν χέρι, μέσα στον οποίον οι άραβες είναι σκατοάραβες και τους κλείνουν πίσω από τα συρματοπλέγματα και μέσα στον οποίον οι “θεματοφύλακες της τάξης” δεν υπερασπίζονται τον λαό αλλά τις τράπεζες, τα μεγάλα μαγαζιά, τις εξευτελιστικές διαφημίσεις, τις αποθήκες με ρυπογόνα καύσιμα.
Εμείς εκφράζουμε την άρνηση μας να συνεχίσουμε να ζούμε με αυτό τον τρόπο, αρνούμαστε να βλέπουμε το μέλλον μας, εκείνο των παιδιών μας, των γονιών μας, των αδελφών μας, κλπ, να έχει καταστεί μια μορφή οικονομικής σκλαβιάς. Η αλαζονεία την οποία δοκιμάζει η κυβέρνηση διαμέσου της κατάστασης εξαίρεσης μας σπρώχνει στην αγανάκτηση, στη εξέγερση, στην σύγκρουση με την αστυνομία κάποιες φορές. Ετυμολογικά émeute [scontro/riot, σύγκρουση/] σημαίνει λαϊκό συναίσθημα. Δεν υπάρχουν black-bloc μα άτομα σαν κι εσένα, που αποφασίζουν με τον τρόπο τους να πάρουν στα χέρια τους το μέλλον.
Προύχοντες δημοκρατικοί, προύχοντες της οικονομίας και του χρήματος, προύχοντες πολιτικοί: ο κόσμος τους δεν θα είναι ποτέ ο δικός μας. Γιατί προσπαθούν δίχως ανακωχή να μας τον επιβάλλουν? Μιλούν για τις αξίες της δημοκρατίας και της ρεπούμπλικας, δεν σέβονται ούτε τους δικούς τους νόμους και ζητούν από εμάς να τους σεβαστούμε? Είναι ένας αγώνας για να διατηρήσουν τα προνόμια τους, το σύστημα τους, τον έλεγχο που έχουν επί του κόσμου. Καταστρέφουν τον κοινωνικό ιστό για το κέρδος κάποιων, καταστρέφουν τα οικοσυστήματα όπου κι αν έχουν επιβάλλει τους νόμους τους, φυλακίζουν, κακομεταχειρίζονται αυτούς που δεν συμφωνούν μαζί τους. Και μας μιλούν για δημοκρατία? Αφήνουν τους ανθρώπους να ψοφήσουν την ώρα που αποδρούν απ’ τους πολέμους. Ας είμαστε τίμιοι, ο κόσμος τους είναι σάπιος. Για να εξαναγκάσουν τους νόμους ξεθάβουν όλο το νομοθετικό τους οπλοστάσιο, που έχει αποφασιστεί μεταξύ προυχόντων. Αυτοί υπερασπίζονται τα συμφέροντα τους, εμείς τα δικά μας.
Mamma σε διαβεβαιώνω πως καμία διαδήλωση δεν έχει “εκφυλιστεί”; διότι αυτό θα σήμαινε πως ξαφνικά θα έχει πάρει μιαν άλλη κατεύθυνση σχετικά με εκείνη για την οποίαν προέκυψε. Οι διαδηλώσεις των τελευταίων μηνών καλέστηκαν διότι η αδιαφορία είναι ανυπόφορη, γιατί έχουμε αγανακτήσει, είμαστε θυμωμένοι, σοκαρισμένοι; διότι αυτός ο κόσμος δεν είναι φτιαγμένος για εμάς μα θέλουμε ωστόσο μια θέση στον ήλιο, και πάνω απ’ όλα εάν για να την έχουμε χρειάζεται να βγάλουμε από τον δρόμο μας διαφημιστικές πινακίδες, τράπεζες και μπάτσους.
Οι διαδηλώσεις αναδύθηκαν διότι ζούμε ήδη με έναν άλλο τρόπο, γιατί πιστεύουμε πως δεν υπάρχει ανάγκη αρχηγών για να προχωρά η ζωή, διότι πιστεύουμε πως όλοι είναι ικανοί να συζητήσουν, να εκφράσουν τα συναισθήματα και τις απόψεις τους, πως εάν κάποιος δώσει προσοχή στην γη και τους αγρούς γίνεται καλύτερος, διότι πιστεύουμε πως με λιγότερα χρήματα γινόμαστε εξυπνότεροι, διότι πιστεύουμε πως υπάρχουν πολλοί τρόποι για να ζει κανείς. Αναπτύσσουμε άλλους τρόπους με τους οποίους ζούμε, κάθε ημέρα, με οριζόντιο τρόπο. Οι ανησυχίες μας είναι κοινωνικές, οικολογικές, οικονομικές και πολιτικές.
Μαμά, μην ανησυχείς όταν βλέπεις στον δρόμο που περνάμε σπασμένες βιτρίνες. Είναι μόνο βιτρίνες, δεν έχουν νευρικές απολήξεις. Ξέρεις πολύ καλά, όμως, αυτά που κρύβουν: χρήματα, αλυσίδες, απειλές, τα συμφέροντα των μεγάλων. Ξέρεις πως όταν περνούν αυτοί, αντιθέτως, είναι τα μάτια που σπάζονται, τα σώματα που ανοίγουν, οι αγκώνες σπασμένοι, τα πόδια ακρωτηριασμένα, κλπ. Στις 28 απριλίου, μέσα μόνο σε μια μέρα, σε έξι πόλεις, είχαμε πάνω από 200 τραυματίες μεταξύ των δικών μας. Δεν είχαν την θωράκιση, τις πανοπλίες των αστυνομικών των ΜΑΤ και των άλλων δυνάμεων που διατηρούν την τάξη. Υπήρξαν πάνω από 1.300 προσαγωγές από την αστυνομία μέσα σε δυο μήνες, κάποιοι μάλιστα κατηγορήθηκαν για θεληματική προσπάθεια ανθρωποκτονίας, μιλούν για οργανωμένες ομάδες, ένοπλες συμμορίες και άλλα πολλά που τα προσπερνώ. Πάλι μεγάλα λόγια, για να προκαλέσουν φόβο, για να ποινικοποιήσουν μιαν πολιτική εξέγερση… Λόγια που κάνουν την πλάτη ν’ ανατριχιάζει, κατηγορίες δίχως νόημα που οδηγούν ανθρώπους στην φυλακή.
Μάνα, το ξέρω πως η “βία” σε κάνει να μη νιώθεις καλά. Δεν χρειάζεται να σπάσεις ένα bancomat για να είμαστε από την ίδια πλευρά. Μαμά, την επόμενη φορά που θα είσαι σε μια πορεία, μπορείς να προστατέψεις αυτούς που έχουν άλλα εργαλεία αγώνα σε σχέση με τα δικά σου. Την επόμενη φορά που θα ακούσεις την τηλεόραση ή θα διαβάσεις την εφημερίδα, να θυμηθείς πως υπάρχουν λέξεις που χρησιμοποιούνται με συγκεκριμένο σχεδιασμό, και δεν πρέπει να ξεγελαστείς.
Ξέρεις, μια μέρα πήγαμε σε ένα bar. Ήταν εκεί αναρχικοί, τοπικοί διαχειριστές, μέλη οικολογικών κομμάτων, αυτόνομοι, μαοϊκοί. Όλοι γνωρίζονταν, εξ όψεως τουλάχιστον. Και μιλήσαμε. Όλοι μαζί. Σίγουρα, υπήρξαν στιγμές που οι τόνοι υψώθηκαν. Μα αντί να φύγουμε βαρώντας πίσω μας την πόρτα, ένας από εμάς σηκώθηκε για να φέρει σε όλους να πιουν, διότι η κουβέντα έπρεπε να συνεχιστεί . Αποδεχόμενοι και αναγνωρίζοντας τα εργαλεία του αγώνα των άλλων, κι ας μην έχουμε όλοι τα ίδια, θα ήταν άσχημο να στερηθούμε ακόμη και την ελάχιστη πιθανότητα να αγωνιστούμε δίπλα δίπλα. Ο κόσμος θα έπρεπε να είναι ένα απέραντο τεράστιο bar. Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε και να δουλέψουμε μαζί. Κι ας μη συμφωνούμε στις ίδιες αναλύσεις και στους ίδιους στόχους.
Σήμερα, εδώ, τώρα ποιος μπορεί να ανεχθεί και να υπομένει πως σε μια χώρα που παρουσιάζεται σαν μια δημοκρατία μοντέλο (δεν ζητούσαμε τόσα πολλά!), κάτω από μια κυβέρνηση που ονομάζεται σοσιαλιστική (βλέπεις, η χρήση των λέξεων…), για τέταρτη φορά γίνεται προσφυγή – και για 45η από το 1988 – σε αυτό το περίφημο άρθρο 49.3 που επιτρέπει να περάσουμε επάνω από οποιαδήποτε ιδέα διαβούλευσης, ακρόασης, λαϊκής αντιπροσώπευσης? Ποιος μπορεί να υπομένει πως στα σύνορα μας χιλιάδες άνθρωποι να πεθαίνουν δίχως να μπορούν να προχωρήσουν, και πως στην πρωτεύουσα γίνεται δυνατή η απαγόρευση μετακινήσεων σε αυτούς που δεν συμφωνούν με την κυβέρνηση? Βλέπεις είναι το ίδιο πράγμα. Στο όνομα τίνος πράγματος όλα αυτά τα κινήματα και οι μετακινήσεις απαγορεύονται?
Σήμερα αντιπαλεύουμε αυτό τον κόσμο και φαίνεται περίπλοκο να βρεθεί συμβιβασμός. Ο κοινωνικός διάλογος που προωθούν δεν είναι παρά μια ψευδαίσθηση, βασίζεται μόνο στους κανόνες τους. Να σταματήσουν με τα ψέμματα τους, την πλεονεξία τους, τις παρενοχλήσεις τους, και να σταματήσουν να υποβάλλουν να καταπιέζουν και να καταστέλλουν τους λαούς με τον πόλεμο, να επιβάλλουν την δική τους άποψη με τόση αλαζονεία . Οι υπερβολές τους μας προκαλούν εμετό. Μας σπρώχνουν σιγά σιγά προς μια κατάσταση αυταρχική, δεν είναι ανεκτό. Δεν θέλουμε πλέον τον κόσμο τους, δεν θέλουμε πια να ζούμε ή να επιβιώνουμε σύμφωνα με τους κανόνες τους. Μας προκαλεί έκπληξη το πείσμα τους.
Μαμά, μίλα με τους συναδέλφους σου. Δες με το συνδικάτο σου, κι ας πήρες την ταυτότητα μόνο για λόγους αρχής, και πριν πολύ καιρό. Ξαναγύρνα να διαδηλώνεις, κι ας διάβασες κάπου πως ήταν βίαιες: έχουμε ανάγκη να γνωρίζουμε πως είσαι μαζί μας. Ψάξε τις ειδήσεις αλλού, δεν έχουμε όλοι τις ίδιες οπτικές. Ρώτα με αν θες, θα μπορέσω να σου εξηγήσω αυτό που ζούμε κι αυτό που αγαπάμε. Και για τι πολεμάμε. Και μετά, εξουσιοδότησε και τον εαυτό σου για όλο εκείνο που θα μπορούσες να κάνεις και σε αντιπροσωπεύει, που σου αντιστοιχεί. Ξέρουμε πως το να διαδηλώνουμε δεν φτάνει. Πως πρέπει να μαχόμαστε με χίλιους τρόπους, ο καθένας μπορεί να ανακαλύψει, να εφεύρει τους δικούς του.
Μητέρα, σε αφήνω, σε λίγο είναι η ώρα της διαδήλωσης και δικαίως, πάω να δω μήπως είναι η ευκαιρία να στείλω κανένα μήνυμα…. Ναι θα φορέσω παπούτσια γυμναστικής και μια μαύρη αθλητική μπλούζα με κουκούλα, να θυμάσαι όμως πως δεν είναι για να σε φοβίσω, είναι για να προστατευτώ… Εάν βλέπεις αθλητικά παπούτσια και μια μαύρη μπλούζα με κουκούλα να περνά τρέχοντας, είμαστε ίσως εγώ ή οι φίλοι μου, μην φοβάσαι. Θ α τα πούμε αργότερα (εάν έχουμε αρκετή βενζίνη)…
Ένας/Μια από τις/τους εξεγερμένους
Μετάφραση σε επιμέλεια της σύνταξης του InfoAut. Το κείμενο εμφανίστηκε αρχικά στο www.paris-luttes.info
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου