Ποιος θέλει νέα Ίμια; Μήπως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επιδιώκει την ένταση στο Αιγαίο με τον εποικισμό των βραχονησίδων;

Εμείς θεωρούμε ότι στις 28 Ιανουαρίου πρέπει να διοργανωθεί μεγάλη Αντιπολεμική συγκέντρωση στα Προπύλαια και πορεία στη Βουλή με την συμμετοχή αγωνιστών Ελλήνων-Τούρκων-Κούρδων και συλλογικοτήτων του εργατικού και του αντιπολεμικού κινήματος.
Εδώ και αρκετές μέρες συντηρείτε ένα κλίμα τρομοκράτησης του λαού μας κατά συστηματικά προβάλλεται ο κίνδυνος θερμού επεισοδίου στο Αιγαίο εξαιτίας της μονόπλευρης τουρκικής επιθετικότητας.

Αυτή την χυδαία συστημική και κυβερνητική προπαγάνδα επιχειρεί συστηματικά να αντικρούσει η ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ αποκαλύπτοντας ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ εκμεταλλεύεται όλο αυτό το κλίμα εθνικής ανασφάλειας για να παραπλανήσει τους εργαζόμενους και να αποκρύψει τα ολέθρια αντεργατικά μέτρα.  Ενώ παράλληλα προχωρά σε νέα εξοπλιστικά προγράμματα και  ταυτόχρονα ανοίγει όλη την ατζέντα του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ (εμπνευστής και υπεύθυνος αυτού ο Κώστας Ήσυχος, σημερινό στέλεχος της ΛΑΕ και ΑΝΥΕΘΑ της πρώτης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ της 25^ης Ιανουαρίου 2015). Βασικοί άξονες της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ η αντιδραστική αναδιοργάνωση των Ενόπλων Δυνάμεων με κύριους στόχους την εργασιακή και οικονομική εκμετάλλευση της στρατευμένης νεολαίας (νόμος για τη θητεία και κίνητρα για στράτευση στα 18 φτωχών ανδρών και γυναικών) με επιπλέον ζητούμενο την ακόμα πιο συντηρητική αναδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων μέσω του Στρατού, η συνολική Στρατικοποίηση της κοινωνίας με όραμα το Ισραήλ των Βαλκανίων (2017, έτος Εθνοφυλακής και Εφεδρείας), αλλά και τέλος, η πρόσδεση της Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης στον Στρατό και τη Πολεμική Βιομηχανία –μια ελληνική ιδιωτική πολεμική βιομηχανία που συνεχώς επεκτείνεται, παγκοσμιοποιείται και αρπάζει συνεχώς διευρυμένο τμήμα από τη λεία του ολόπλευρου καθημερινού πολέμου κατά του κόσμου της εργασίας.  

Όλα αυτά αποτελούν προγραμματικές θέσεις της κυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου, παρουσιάστηκαν επανειλημμένως σε διεθνές φόρουμ, είναι νόμοι που ψηφίστηκαν ή έρχονται για ψήφιση και σε κάθε περίπτωση προωθούνται με ταχύτατους ρυθμούς.

Ο λόγος είναι ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ εντείνει τους όρους ανταγωνισμού με την αντίστοιχη Τουρκική, αντίζηλο στη διεκδίκηση ρόλου περιφερειακής δύναμης  στην Ανατολική Μεσόγειο-Βαλκάνια-Μέση Ανατολή-Βόρεια Αφρική, περιοχή με γεωστρατηγική σημασία για τις δύο αστικές τάξεις.

Διαπιστώνουμε λοιπόν ότι παρά την επίσημη ελληνική προπαγάνδα περί τουρκικού αναθεωρητισμού, στο Αιγαίο καταγράφονται σχεδιασμοί της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που επιδιώκουν την Αναθεώρηση του STATUS  QUO!

ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΕΠΟΙΚΙΣΜΟΥ ΒΡΑΧΟΝΗΣΙΔΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕ ΤΑ ΙΜΙΑ

Είναι επομένως εντελώς αποκαλυπτική αυτής της πολεμικά τυχοδιωκτικής και εξίσου επιθετικής πολιτικής η κυβερνητική πρωτοβουλία για κατοίκηση 28 βραχονησίδων

Όπως αποκαλύπτει λοιπόν η αρθρογραφία, σχέδιο για την κατοίκηση 28 μικρών νησιών για «εθνικούς λόγους» προωθεί η κυβέρνηση όπως αποκάλυψε με έγγραφό του στη Βουλή ο υφυπουργός Ναυτιλίας, Νεκτάριος Σαντορινιός. Ο υφυπουργός απαντώντας σε κοινοβουλευτική ερώτηση ανέφερε ότι η αρμόδια Γενική Γραμματεία δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και καταβάλλει σοβαρές προσπάθειες για την προοπτική κατοίκησης 28 μικρών νησιών του Αιγαίου. Στόχος, είναι τα νησιά αυτά να αποκτήσουν «οικονομική δραστηριότητα για εθνικούς κυρίως λόγους» σημειώνει ο κ. Σαντορινιός και εξηγεί ότι η πρωτοβουλία αφορά την αξιοποίηση των υπαρχουσών υποδομών από τη δεκαετία του 1990 υποδομές καθώς και την κατασκευή έργων μικρής κλίμακας, προκειμένου να νησιά να γίνουν κατοικήσιμα και να αναπτυχθούν δραστηριότητες. Σημειώνει, μάλιστα ότι θα μπορούσαν να υπάρξουν δραστηριότητες όπως η παρατήρηση και παρακολούθηση του φυσικού πλούτου καθώς και η προσέλκυση περιβαλλοντικών οργανώσεων, ομάδων, ερευνητών του εξωτερικού και του εσωτερικού. Ο υφυπουργός Ναυτιλίας απεκάλυψε επίσης ότι η Γενική Γραμματεία Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, μετά από αλλεπάλληλες συσκέψεις με την επιτελική δομή του ΕΣΠΑ του ΥΝΑΝΠ και σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Αιγαίου βρίσκεται στη φάση της διαδικασίας αναζήτησης εταίρου. Ο εταίρος θα συμμετάσχει στη εν λόγω δράση, προκειμένου το project αυτό να ενταχθεί στο Στρατηγικό Interreg Ελλάδας-Κύπρου.

Πως συνδέονται όμως αυτές οι εξελίξεις με τον ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό;

Την απάντηση μας δίνει ο μαχόμενος δημοσιογράφος Τάσος Κωστόπουλος, όταν σε δημοσίευση του  στις 31 Ιανουαρίου 2016, http://www.efsyn.gr/arthro/gkrizo-epos-ton-vrahonisidon, στην Εφημερίδα των Συντακτών με τίτλο Το γκρίζο «έπος» των βραχονησίδων αποκάλυπτε πως συνδέονταν η κρίση των Ιμίων του 1996 –που κατέληξε στην απώλεια 3 μελών του Πολεμικού Ναυτικού- με το αντίστοιχο πρόγραμμα εποικισμού των βραχονησίδων από την εθνικιστική κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ εκείνης της περιόδου.

Διαβάζουμε λοιπόν:  

Το ξέσπασμα της κρίσης του 1996 επηρεάστηκε καθοριστικά από τις εξελίξεις του προηγούμενου διαστήματος σε δύο κρίσιμα μέτωπα:

■ Τον συνεχιζόμενο πόλεμο στο τουρκικό Κουρδιστάν ανάμεσα στον στρατό και το αντάρτικο του ΡΚΚ, αντάρτικο που ξεκίνησε το 1984 αλλά πήρε διαστάσεις μετωπικής σύρραξης την άνοιξη του 1992.

Από το 1992 χρονολογούνταν επίσης οι τουρκικές κατηγορίες για συγκαλυμμένη ελληνική υποστήριξη προς τους «αποσχιστές» – αιτιάσεις όχι παντελώς αδικαιολόγητες, όπως έδειξε το 1999 η υπόθεση Οτζαλάν.

Τον Ιούνιο του 1995 ο αντιπρόεδρος της Βουλής, Παναγιώτης Σγουρίδης, είχε άλλωστε επισκεφθεί με κάθε επισημότητα τον Κούρδο ηγέτη στη Δαμασκό, φωτογραφιζόμενος μαζί του ενώ «μελετούσαν» τους μελλοντικούς πετρελαϊκούς αγωγούς της Τουρκίας.

■ Την έναρξη ισχύος της Διεθνούς Σύμβασης του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας(16/11/1994) και τις επιπτώσεις της στη μακροχρόνια ελληνοτουρκική διένεξη για τα χωρικά ύδατα, τον εθνικό εναέριο χώρο και την υφαλοκρηπίδα των νησιών του Αιγαίου.

Η εν λόγω σύμβαση (που δεν έχει υπογραφεί από την Τουρκία, τις ΗΠΑ και μερικές ακόμη χώρες, όπως το Ισραήλ ή η Βενεζουέλα) επιτρέπει τη μονομερή επέκταση των χωρικών υδάτων σε 12 μίλια, ενέργεια που η Αγκυρα θεωρεί εχθρική με το σκεπτικό ότι περιορίζει υπερβολικά την πρόσβασή της στην κοινή «περίκλειστη θάλασσα».

Στις 8 Ιουνίου 1995 το τουρκικό κοινοβούλιο προειδοποίησε μάλιστα την Ελλάδα ότι παρόμοια απόφαση θα συνιστούσε αιτία πολέμου (casus belli)· η ελληνική Βουλή επικύρωσε έτσι μεν τη σύμβαση (Ν. 3221 της 23/6/1995), παρέπεμψε όμως την επέκταση των χωρικών υδάτων σε μελλοντικό διάταγμα.

Αντιμέτωπη με την απροσχημάτιστη αυτή απειλή, η κυβέρνηση Παπανδρέου δοκίμασε να αξιοποιήσει πλαγίως μια άλλη ευνοϊκή διάταξη της σύμβασης.

Στις 9/7/1995 ένα διακριτικό αρθράκι του «Βήματος» γνωστοποίησε την πρόθεση του υπουργού Αιγαίου, Αντώνη Κοτσακά, και του υφυπουργού Άμυνας, Εμμανουήλ Μπετενιώτη, «να δημιουργηθούν στοιχειώδεις συνθήκες επιβίωσης» στα ακατοίκητα βράχια του Αιγαίου: «Σε κάθε βραχονησίδα εγκαθίστανται από μία ελληνική σημαία, μία δεξαμενή με πόσιμο νερό και μία άλλη με καύσιμα», θα χτιστεί «από ένα εκκλησάκι και ένα πέτρινο κτίριο» που «μπορεί να χρησιμοποιηθεί είτε ως κατάλυμα είτε ως καταφύγιο», θα παρέχονται δε υλικές διευκολύνσεις «σε όποιον επιθυμήσει να περάσει λίγες εβδομάδες οικολογικού τουρισμού» εκεί.

Παρόλο που γρήγορα διευκρινίστηκε ότι «το πρόγραμμα αυτό, που θα αρχίσει να εφαρμόζεται σε ένα έτος, δεν περιλαμβάνει σε καμία περίπτωση μαζική εγκατάσταση πολιτών» («Το Βήμα», 30/7/1995), το αρχικό δημοσίευμα διακήρυσσε εθνοπρεπώς πως «ο θρύλος της Κυράς της Ρω αναβιώνει στην καρδιά του Αιγαίου».

Η ίδια αντίφαση διαπερνά όλα τα σχετικά ρεπορτάζ της εποχής, που σχοινοβατούσαν ανάμεσα στον ενθουσιασμό για τα εποικιστικά σχέδια και την προσπάθεια να διασκεδαστούν οι τουρκικές αντιδράσεις.

«Την μοναξιά και την γαλήνη με θέα το Αιγαίο Πέλαγος επιθυμούν περισσότεροι από 1.700 Ελληνες και ξένοι που έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον να πάρουν μέρος στο πρόγραμμα για την κατοίκηση δέκα μικρών νησιών», εξηγεί λ.χ. το «Εθνος»(4/11/1995), πληροφορώντας μας ότι «μέχρι την ερχόμενη άνοιξη θα έχει ολοκληρωθεί η υποδομή σε δύο με τρία νησιά», οπότε και «θα ανακοινωθούν οι προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούν τα άτομα που θα επιλεγούν».

Μαζί με την είδηση ότι «τα χαρτιά για την ίδρυση της “Ενωσης Ακριτών Βραχονησίδων Αιγαίου” βρίσκονται ήδη στο Πρωτοδικείο» κι ότι «τα 21 πρώτα μέλη ετοιμάζονται για την πρώτη τους επίσκεψη, με πλοίο του Πολεμικού ναυτικού, στα νησάκια όπου θα στηθούν οι νέες τους κατοικίες», η «Καθημερινή» θα συνδυάσει πάλι (6/11/1995) τους λυρικούς τόνους με την πατριωτική ανάταση:

«Κουρασμένοι από τον υστερικό ρυθμό ζωής στη μεγαλούπολη, κάποιοι συνάνθρωποί μας αποφάσισαν ν’ αναζητήσουν την ευτυχία -και τον εαυτό τους, ίσως;- στην απόλυτη απομόνωση και αγριότητα των αιγαιοπελαγίτικων βραχονησίδων. [...] Φλογεροί πατριώτες δηλώνουν πανέτοιμοι να σηκώσουν τη γαλανόλευκη σε μέρη που ανθρώπινο πόδι δεν έχει ακόμη πατήσει, και ήδη σχεδιάζουν προσεκτικά τα βήματά τους για τη νέα ζωή που διάλεξαν».

Αυτό που αποσιωπούνταν στα παραπάνω δημοσιεύματα ήταν οι νομικές προεκτάσεις του προγράμματος.

Σύμφωνα με το άρθρο 121 της Διεθνούς Σύμβασης, «βράχοι, οι οποίοι δεν μπορούν να συντηρήσουν ανθρώπινη διαβίωση ή δική τους οικονομική ζωή, δεν έχουν αποκλειστική οικονομική ζώνη ή υφαλοκρηπίδα», σε αντίθεση με τα κατοικημένα νησιά.

Όπως εύστοχα επισήμανε την επαύριο της κρίσης ο Γιώργος Δελαστίκ, «επί της ουσίας, οι “ρομαντικοί Ροβινσώνες” θα άλλαζαν το νομικό καθεστώς του Αιγαίου! Θα ανέτρεπαν το σημερινό “στάτους κβο” σε σχέση με την υφαλοκρηπίδα υπέρ της Ελλάδας, δεδομένου ότι θα “εμφανίζονταν” ξαφνικά εκατοντάδες καινούρια ελληνικά νησιά από την άποψη του διεθνούς δικαίου!» («Πριν», 4.2.1996, σ. 5).

Η απάντηση της Άγκυρας ήρθε με την αμφισβήτηση της κυριότητας όσων ακατοίκητων νησίδων του Αιγαίου δεν είχαν αποδεδειγμένα καταληφθεί από τον ελληνικό στρατό μέχρι τις 13/2/1914 (Κούρκουλας 1997, σ. 179-181).

ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΤΙΠΑΛΟ ΔΕΟΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΚΡΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΣΤΩΝ

Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Πιστεύουμε ότι όποιος ετοιμάζεται για Πόλεμο, όπως συστηματικά πράττει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, δεν το κάνει για να διαφυλάξει την Ειρήνη αλλά για να υπερασπιστεί τα συμφέροντα και τις Μεγαλοιδεατικές βλέψεις του ελληνικού κεφαλαίου.
Η ιστορία του εργατικού κινήματος διδάσκει ότι ο μόνος τρόπος για να σταματήσει ο πόλεμος είναι ο φόβος της Αντικαπιταλιστικής Ανατροπής. 
Εμείς θεωρούμε ότι στις 28 Ιανουαρίου πρέπει να διοργανωθεί μεγάλη Αντιπολεμική συγκέντρωση στα Προπύλαια και πορεία στη Βουλή με την συμμετοχή αγωνιστών Ελλήνων-Τούρκων-Κούρδων και συλλογικοτήτων του εργατικού και του αντιπολεμικού κινήματος.
Η Αντιπολεμική Διεθνιστική Κίνηση καλεί όλες τις συνιστώσες του κινήματος να ενισχύσουν την πάλη για την Ανατροπή των Μνημονίων και της αντεργατικής πολιτικής, την ενίσχυση της δράσης μέσα στο Στρατό για το Μπλοκάρισμα της Μηχανής του Πολέμου και της Καταστολής, για την ανάπτυξη κοινών αγώνων των εργαζομένων και στις δύο ακτές του Αιγαίου.
ΔΕΝ ΠΟΛΕΜΑΜΕ ΔΕΝ ΚΑΤΑΣΤΕΛΛΟΥΜΕ ΓΙΑ ΗΠΑ-Ε.Ε.-ΝΑΤΟ-Ελληνική Ολιγαρχία.

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ  

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

diktiospartakos@hotmail.com

diktiospartakos.blogspot.com

τηλ. επικ. 6932955437