«Για να απελευθερωθεί η Παλαιστίνη, χρειάζεται να απελευθερωθούν όλοι οι Αραβικοί λαοί από την καταπίεση»

«Ο ισχυρισμός ότι δήθεν οι Άραβες δεν έχουν τη δυτική αντίληψη για τη δημοκρατία και, συνεπώς, δεν ενοχλούνται από τα αυταρχικά καθεστώτα όπως οι ευρωπαϊκοί λαοί, είναι υποτιμητικός για τους Άραβες, ρατσιστικός, ενοχοποιεί το λαό και αθωώνει τους δικτάτορες. Όλοι οι Άραβες είναι έτοιμοι για δημοκρατία, αλλά κάθε φορά που τη διεκδικούν, τους πνίγουν στο αίμα». Αυτή ήταν μία από τις πρώτες κουβέντες που, αγανακτισμένος, μας είπε ο Yousif Rabeh, από τη νεολαία του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, τον οποίο  συναντήσαμε στην περιοχή Ηamra, το πάλαι ποτέ πολιτιστικό και νεολαιίστικο κέντρο της Βηρυτού, που τώρα παρακμάζει. «Για να απελευθερωθεί η Παλαιστίνη, χρειάζεται να απελευθερωθούν όλοι οι Αραβικοί λαοί από την καταπίεση» συνεχίζει.

Συνοδεύει τον Kristian Bailey Αφροαμερικανό, εκπρόσωπο της κίνησης “Ferguson action” (Black Lives Matter) και της Πλατφόρμας για την Παλαιστίνη. Ήλθε εδώ για τους ίδιους λόγους μ’ εμάς. Να ανταλλάξει πληροφορίες που δεν ταξιδεύουν στα ΜΜΕ, και να συμβάλει στην ανάπτυξη ενός δικτύου διεθνούς δράσης. Ο κόσμος, όπως ο ίδιος λέει, πρέπει να μάθει τι συμβαίνει με τους Αφροαμερικανούς στις Η.Π.Α., τους έγχρωμους Νοτιοαφρικανούς μετά την πτώση του απαρτχάιντ, τους Παλαιστίνιους και κάθε κοινότητα που γίνεται αντικείμενο κερδοσκοπικής υπερεκμετάλλευσης μέσω του ρατσισμού. Γιατί, όπως τελικά συμφωνήσαμε, δεν είναι η εθνικότητα,  δεν είναι το χρώμα, είναι ταξικός ο ρατσισμός (“class racism”). Γι’ αυτό πρέπει, καθώς λέει, να επικοινωνήσουμε, για να μελετήσουμε σε βάθος τα ζητήματα. Δεν θέλουν, στο «μεγάλο νησί τους», να παλεύουν μόνο για ότι γίνεται στο εσωτερικό. Το θεωρούν αδιέξοδο και νιώθουν απομονωμένοι. Θέλουν να συμβάλλουν σε ένα διεθνές δίκτυο κοινής πάλης.  

Ρωτάμε και οι δύο γι’ αυτά που μεσολάβησαν πριν την έναρξη του πολέμου στη Συρία.

Γιουσιφ:  Οι πολίτες της Συρίας βγήκαν στο δρόμο ειρηνικά. Εννιά μήνες βρίσκονταν στο δρόμο ειρηνικά. Ήξεραν πολύ καλά τι διεκδικούσαν. Δημοκρατία διεκδικούσαν. Ήταν έτοιμοι για τη δημοκρατία και τη διεκδικούσαν με πολιτικά μέσα. Χρειαζόμαστε όλοι αυτή την ευκαιρία, την «Αραβική Άνοιξη». Θα έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί, να έχει κερδίσει ο Αραβικός λαός την ελευθερία του. ¨Όμως οι δικτατορίες δεν καταλαβαίνουν απ’ αυτά.

Από την αρχή, το καθεστώς συκοφαντούσε το λαό και τους κατηγορούσε ως «Αμερικανο-ισραηλινούς». Όλους τους αντιφρονούντες τους έλεγε «Αμερικανο-ισραηλινούς».  Οι πολίτες όμως διεκδικούσαν τα δικαιώματά τους. Δεν ήταν με τους Αμερικάνους, ούτε με τους Ισραηλινούς. Ο αγώνας τους ήταν αντιιμπεριαλιστικός.

Το καθεστώς στη Συρία έχει ευθύνη για την ενδυνάμωση του ISIS. Τον χρησιμοποίησε ως φόβητρο. Ο ISIS και ο ισλαμισμός είναι μακριά από την Αραβική κουλτούρα και ταυτότητα. Είναι αποκρουστικός για τον Αραβικό λαό. Το καθεστώς στη Συρία είπε στους πολίτες «Ή εγώ ή ο ISIS». 

Ο ISIS έκανε πολύ κακό στο λαό της Συρίας. Υποδούλωσε ολόκληρες περιοχές, που δεν μπορούσαν ούτε να δραπετεύσουν ούτε να αντισταθούν.  Και σήμερα, μετά την απελευθέρωσή τους, αντιμετωπίζονται από το καθεστώς σας υποστηρικτές του ISIS, δικάζονται και φυλακίζονται για το λόγο αυτό!!! Oι άνθρωποι δεν ξέρουν τι να κάνουν!.

Ερώτηση: Αληθεύει ότι οι Παλαιστίνιοι και ειδικά το Λαϊκό Μέτωπο πολεμά στη Συρία στο πλευρό του καθεστώτος;

Απάντηση: Σε καμία περίπτωση. Όλες οι Παλαιστινιακές πολιτικές οργανώσεις εκτός της Χαμάς, επέλεξαν ρητά την ουδετερότητα. Εμείς θεωρούμε και το έχουμε δηλώσει, ότι μόνο οι Σύριοι πρέπει να αποφασίσουν  και να επιβάλουν το καθεστώς της χώρας τους. Εμείς δεν πρέπει να εμπλακούμε.

Υπάρχει μόνο μια παλαιστινιακή σέχτα στη Συρία, του με γενικό γραμματέα τον Ahmed Jibril που αναφέρεται ως Λαϊκό Μέτωπο, αλλά Καμία σχέση δεν έχει με το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης. Αυτοί είχαν σχέση με το καθεστώς και μαχονται μαζί του.  Αλλά αυτοί είναι μόνο μία σέχτα που δεν έχει καμία σχέση με τις παλαιστινιακές οργανώσεις. 

Οι Παλαιστίνιοι δεν θέλουμε να αναμιχθούμε στα πολιτικά πράγματα των χωρών στις οποίες διαμένουμε. Θέλουμε να επιστρέψουμε στην πατρίδα μας.

Ερώτηση: Πώς εξελίσσεται η κατάσταση για τους Παλαιστίνιους;

Yousif: Οι Παλαιστίνιοι, στην αντίστασή τους, δεν έχουν μόνο εχθρό το Ισραήλ που φυλακίζει ασύδοτα (1.000 αυτή τη στιγμή φυλακισμένοι Παλαιστινιοι) και σκοτώνει αδιακρίτως και ατιμώρητα τους Παλαιστινίους. Έχουν να αντιμετωπίσουν και την Παλαιστινιακή Αρχή που κυριαρχείται από τη Χαμάς στη Γάζα και τη Φατάχ στη Δυτική Όχθη. Αυτή συμβάλλει στην κατοχή και όχι στην απελευθέρωση του Παλαιστινιακού λαού. Ποτέ δεν επιχείρησε να εμποδίσει τον Ισραηλινό στρατό να πραγματοποιήσει συλλήψεις μέσα στην περιοχή της.

Η Παλαιστινιακή αρχή δεν εκπροσωπεί τους Παλαιστινίους και την αντίστασή τους. Εκπροσωπεί την Παλαιστινιακή αστική τάξη που φτιάχτηκε σε συνεργασία με τους Ισραηλινούς μετά τις συμφωνίες του Όσλο. Εμείς τη λέμε «τάξη του Όσλο»(“the Oslo class”). Στην πραγματικότητα τους έφτιαξαν οι Ισραηλινοί και οι Αμερικάνοι.

Είναι γνωστό ότι ο γιός του Αμπάς είναι ο ιδιοκτήτης του εργοστασίου της Coca Cola στη Δυτική Όχθη, αντιπρόσωπος του κεντρικού Ισραηλινού εργοστασίου.  Χειρότερα ακόμη, οι Ισραηλινοί χτίζουν το τείχος της ντροπής, με υλικά που αγοράζουν από εργοστάσιο Παλαιστίνιου ιδιοκτήτη. Στη Δυτική Όχθη υπάρχουν Παλαιστινιακές βιομηχανίες τροφίμων που αγοράζουν πρώτες ύλες από τους εποικισμούς.  Στη Ραμάλα έχει ανοίξει μεγάλο και πολυτελές εμπορικό κέντρο, υπό ισραηλινοπαλαιστινιακή ιδιοκτησία. Και τα παραδείγματα είναι πολλά. Οι Παλαιστίνιοι που μεταναστεύουν από χωριά του βορά στη Ραμάλα για να βρούν δουλειά, αποκαλούνται υποτιμητικά «Ταϊλανδοί»!

Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν συμφέρον από την απελευθέρωση της Παλαιστίνης. Αυτούς εκπροσωπεί η Παλαιστινιακή Αρχή και προσπαθεί να απομακρύνει τον κόσμο από την αντίσταση. Από τη μία πλευρά δημιουργεί υποδομές στη Ραμάλα και δηλώνει ότι αυτή είναι η πρωτεύουσα του Παλαιστινιακού κράτους (άρα δεν διεκδικούμε την Ιερουσαλήμ), φτιάχνουν μηχανισμούς εξαγοράζοντας ανθρώπους (έχουν στρατούς επαγγελματικών στελεχών) και από την άλλη συκοφαντεί την Παλαιστινιακή Αντίσταση  ταυτίζοντάς την με διάφορες εγκληματικές ομάδες που οπλοφορούν, λέγοντας «ορίστε ποιοι καμώνονται τους αντιστασιακούς».

Για μας είναι καθαρό ότι ο αγώνας μας για την ελευθερία του Παλαιστινιακού λαού θα είναι ταυτόχρονα αγώνας ενάντια στο Ισραήλ, τους ισλαμιστές και την Παλαιστινιακή αρχή και την αστική τάξη που αυτή εκπροσωπεί.»

Η συζήτησή μας συνεχίστηκε, πολύ πλούσια, σε όλα τα θέματα που θα εμπλουτίσουν μια πρωτοβουλία, διεθνούς ταυτόχρονης συλλογικής δράσης των εκμεταλλευόμενων. Ο Κρίστιαν, γοητευμένος από όσα ήξερε για το μαζικό κίνημα στην Ελλάδα, εισήγαγε την ιδέα, για λόγους συμβολικούς, να ξεκινήσει αυτή η πρωτοβουλία από την Αθήνα. Αλλά γι’ αυτό, θα επανέλθουμε…

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ