Σαν σήμερα στις 5 Μάρτη του 1943 πραγματοποιήθηκε τεράστια μαχητική διαδήλωση που απέτρεψε την πολιτική επιστράτευση, που κατ' εντολή των γερμανικών στρατευμάτων κατοχής είχε σχεδιάσει η προδοτική κυβέρνηση Λογοθετόπουλου.
Επιδίωξη της δωσίλογης κυβέρνησης τότε που υλοποιώντας τις εντολές του κατακτητή ήταν χιλιάδες Έλληνες μαζί με τα 8 εκατομμύρια που είχαν επιστρατευτεί στην υπόλοιπη κατακτημένη Ευρώπη να αντικαθιστούσαν ισάριθμους Γερμανούς στα γερμανικά εργοστάσια.
Με πρωτοβουλία του ΕΑΜ πάνω από 200.000 κόσμου κατέκλυσε το χώρο από το Σύνταγμα έως την Ομόνοια, κατέλαβε το Υπουργείο Εργασίας, όπου και κατέστρεψε τους καταλόγους που είχε δημιουργήσει η κυβέρνηση για τους Έλληνες που θα έστελνε στα κάτεργα της Γερμανίας. Αψηφώντας τα φονικά πυρά των Ιταλο-Γερμανών που σκότωσαν 13 και τραυμάτισαν 134 διαδηλωτές ο λαός έδειξε την δύναμη του.
Οι κατακτητές τα έχασαν κυριολεκτικά. Εντρομοι απέσυραν το διάταγμα της επιστράτευσης και έδιωξαν τον Λογοθετόπουλο από την πρωθυπουργία για να διορίσουν τον Ράλλη. Η μαρτυρική Ελλάδα ήταν η μόνη χώρα στην Ευρώπη που κατάφερε να νικήσει τον κατακτητή και να ματαιώσει την πολιτική επιστράτευση. Οπως αργότερα θα κατάφερνε να ματαιώσει και την επέκταση της βουλγαρικής κατοχής στη Μακεδονία και Θράκη, παρατάσσοντας το μεγαλύτερο αντιστασιακό κίνημα στην Ευρώπη.
Καλό θα είναι κάποιοι να εμπιστεύονται τον λαό και να διδάσκονται από την ιστορία του. Θα τους θυμίσουμε λοιπόν τι συνέβη τέτοιες μέρες πριν από 74 χρόνια.
Η χώρα μας βρίσκεται από την κατοχή των δυνάμεων του άξονα και ο λαός της λιμοκτονεί. Την ίδια στιγμή μετά τις τεράστιες απώλειες που είχε επιφέρει ο Κόκκινος Στρατός στις χιτλερικές δυνάμεις με αποκορύφωμα την νίκη του στην μάχη του Στάλιγκραντ, τα γερμανικά στρατεύματα χρειαζόταν επειγόντως νέες δυνάμεις. Να υπάρξουν δηλαδή γερμανοτσολιάδες από κατακτημένα κράτη ή να αποδεσμευτούν Γερμανοί που μέχρι τότε δεν ήταν στα πολεμικά μέτωπα αλλά απασχολούταν στα μετόπισθεν δουλεύοντας σαν εργάτες σε Γερμανικά εργοστάσια, ειδικά κατασκευής πολεμικού υλικού.
Αυτός ήταν και ο λόγος που στις 30 του Γενάρη του 1943 ο αντιστράτηγος Αλεξάντερ Λερ, στρατιωτικός διοικητής των γερμανικών στρατιωτικών δυνάμεων ΝΑ Ευρώπης, εξέδωσε μία διαταγή η οποία μεταξύ άλλων έγραφε:
«1. (...) Κάθε κάτοικος της Ελλάδας ηλικίας 16-45 χρόνων είναι υποχρεωμένος, όταν το απαιτήσουν οι συνθήκες, να αναλάβει δουλιά για γερμανικές ή ιταλικές υπηρεσίες που του υποδείχτηκε. Ανδρικές εργατικές δυνάμεις είναι υποχρεωμένες να εργαστούν κι έξω από τον μόνιμο τόπο κατοικίας τους, αν χρειαστεί σε κοινότητες στρατοπέδευσης. 2. Η πρόσκληση για την ανάληψη της δουλιάς γίνεται άμεσα από τις γερμανικές υπηρεσίες ή μέσω των εντεταλμένων απ' αυτές ελληνικών υπηρεσιών, ιδιαίτερα των επιθεωρήσεων εργασίας και των δημάρχων... 4. Οποιος δεν εκπληρώνει τις υποχρεώσεις που προκύπτουν από τις παραγράφους 1 και 2 τιμωρείται με χρηματική ποινή απεριορίστου ύψους, φυλάκιση ή ειρκτή ή με στρατόπεδο αναγκαστικής εργασίας».
Η αντίδραση σ’ αυτή την απόφαση των Γερμανών, από τον ελληνικό λαό υπήρξε άμεση.
Η μάχη του ενάντια στην πολιτική επιστράτευση άρχισε με τη συντονισμένη απεργία και διαδήλωση στις 24 Φλεβάρη 1943 και ολοκληρώθηκε με τον πανελλαδικό λαϊκό ξεσηκωμό στις 5 το Μάρτη. Μπροστάρης σ’ αυτές τις κινητοποιήσεις ήταν το ΕΑΜ και το ΚΚΕ.
Εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου κατέβηκαν στους δρόμους της Αθήνας, υπήρξαν συγκρούσεις με τις δυνάμεις κατοχής στις οποίες δολοφονήθηκαν 10 διαδηλωτές και υπήρξαν πάνω από 130 τραυματίες.
Ο λαός μας όμως είχε δείξει την δύναμη του. Οι διαδηλωτές μπουκάρισαν στο υπουργείο Εργασίας, το έκαναν καλοκαιρινό καίγοντας τις καταστάσεις επιστράτευσης. Μην έχοντας άλλη επιλογή οι Γερμανοί δήλωσαν πως το μέτρο της πολιτικής επιστράτευσης δεν θα ισχύσει για την Ελλάδα.
Με πρωτοβουλία του ΕΑΜ πάνω από 200.000 κόσμου κατέκλυσε το χώρο από το Σύνταγμα έως την Ομόνοια, κατέλαβε το Υπουργείο Εργασίας, όπου και κατέστρεψε τους καταλόγους που είχε δημιουργήσει η κυβέρνηση για τους Έλληνες που θα έστελνε στα κάτεργα της Γερμανίας. Αψηφώντας τα φονικά πυρά των Ιταλο-Γερμανών που σκότωσαν 13 και τραυμάτισαν 134 διαδηλωτές ο λαός έδειξε την δύναμη του.
Οι κατακτητές τα έχασαν κυριολεκτικά. Εντρομοι απέσυραν το διάταγμα της επιστράτευσης και έδιωξαν τον Λογοθετόπουλο από την πρωθυπουργία για να διορίσουν τον Ράλλη. Η μαρτυρική Ελλάδα ήταν η μόνη χώρα στην Ευρώπη που κατάφερε να νικήσει τον κατακτητή και να ματαιώσει την πολιτική επιστράτευση. Οπως αργότερα θα κατάφερνε να ματαιώσει και την επέκταση της βουλγαρικής κατοχής στη Μακεδονία και Θράκη, παρατάσσοντας το μεγαλύτερο αντιστασιακό κίνημα στην Ευρώπη.
Οταν οι ναζιστές Γερμανοί έβαζαν στην ουρά στα σκέλη ...
Η χώρα μας βρίσκεται από την κατοχή των δυνάμεων του άξονα και ο λαός της λιμοκτονεί. Την ίδια στιγμή μετά τις τεράστιες απώλειες που είχε επιφέρει ο Κόκκινος Στρατός στις χιτλερικές δυνάμεις με αποκορύφωμα την νίκη του στην μάχη του Στάλιγκραντ, τα γερμανικά στρατεύματα χρειαζόταν επειγόντως νέες δυνάμεις. Να υπάρξουν δηλαδή γερμανοτσολιάδες από κατακτημένα κράτη ή να αποδεσμευτούν Γερμανοί που μέχρι τότε δεν ήταν στα πολεμικά μέτωπα αλλά απασχολούταν στα μετόπισθεν δουλεύοντας σαν εργάτες σε Γερμανικά εργοστάσια, ειδικά κατασκευής πολεμικού υλικού.
Αυτός ήταν και ο λόγος που στις 30 του Γενάρη του 1943 ο αντιστράτηγος Αλεξάντερ Λερ, στρατιωτικός διοικητής των γερμανικών στρατιωτικών δυνάμεων ΝΑ Ευρώπης, εξέδωσε μία διαταγή η οποία μεταξύ άλλων έγραφε:
«1. (...) Κάθε κάτοικος της Ελλάδας ηλικίας 16-45 χρόνων είναι υποχρεωμένος, όταν το απαιτήσουν οι συνθήκες, να αναλάβει δουλιά για γερμανικές ή ιταλικές υπηρεσίες που του υποδείχτηκε. Ανδρικές εργατικές δυνάμεις είναι υποχρεωμένες να εργαστούν κι έξω από τον μόνιμο τόπο κατοικίας τους, αν χρειαστεί σε κοινότητες στρατοπέδευσης. 2. Η πρόσκληση για την ανάληψη της δουλιάς γίνεται άμεσα από τις γερμανικές υπηρεσίες ή μέσω των εντεταλμένων απ' αυτές ελληνικών υπηρεσιών, ιδιαίτερα των επιθεωρήσεων εργασίας και των δημάρχων... 4. Οποιος δεν εκπληρώνει τις υποχρεώσεις που προκύπτουν από τις παραγράφους 1 και 2 τιμωρείται με χρηματική ποινή απεριορίστου ύψους, φυλάκιση ή ειρκτή ή με στρατόπεδο αναγκαστικής εργασίας».
Η αντίδραση σ’ αυτή την απόφαση των Γερμανών, από τον ελληνικό λαό υπήρξε άμεση.
Η μάχη του ενάντια στην πολιτική επιστράτευση άρχισε με τη συντονισμένη απεργία και διαδήλωση στις 24 Φλεβάρη 1943 και ολοκληρώθηκε με τον πανελλαδικό λαϊκό ξεσηκωμό στις 5 το Μάρτη. Μπροστάρης σ’ αυτές τις κινητοποιήσεις ήταν το ΕΑΜ και το ΚΚΕ.
Εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου κατέβηκαν στους δρόμους της Αθήνας, υπήρξαν συγκρούσεις με τις δυνάμεις κατοχής στις οποίες δολοφονήθηκαν 10 διαδηλωτές και υπήρξαν πάνω από 130 τραυματίες.
Ο λαός μας όμως είχε δείξει την δύναμη του. Οι διαδηλωτές μπουκάρισαν στο υπουργείο Εργασίας, το έκαναν καλοκαιρινό καίγοντας τις καταστάσεις επιστράτευσης. Μην έχοντας άλλη επιλογή οι Γερμανοί δήλωσαν πως το μέτρο της πολιτικής επιστράτευσης δεν θα ισχύσει για την Ελλάδα.
Διαβάστε το κείμενο του Γ. Πετρόπουλου στο "Ριζοσπάστη": Η ματαίωση της πολιτικής επιστράτευσης
http://tsak-giorgis.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου