Έκδηλος είναι ο εκνευρισμός της ρωσικής πλευράς ενώπιον της προοπτικής να αποφασιστεί η μαζική παραγωγή της τελευταίας έκδοσης του μαχητικού αεροσκάφους τύπου F-16 (έκδοση Block 70) της Lockheed Martin στην Ινδία, κάτι το οποίο έχει δύο βασικές ερμηνείες…
Η πρώτη είναι η προφανής:
Η απώλεια ενός χρυσοφόρου συμβολαίου, καθώς ευελπιστούσαν να προωθήσουν το MiG-35, την τελευταία έκδοση του οποίου η ανάπτυξη και οι δοκιμές ολοκληρώνεται και ενδεχόμενη απόσπαση συμβολαίου από την Ινδία που σκοπεύει να κατασκευάσει τουλάχιστον 200 μαχητικά, θα αποτελούσε κορυφαία επιτυχία και διαφήμιση για το νέο προϊόν της ρωσικής αεροναυπηγικής βιομηχανίας.
Εξάλλου, το μονοκινητήριο αεροσκάφος που αναζητά η Ινδία, μαχητικά αεροσκάφη MiG θα αντικαταστήσει! Οπότε, πέραν της σημαντικότατης οικονομικής παραμέτρου, η συνέχεια της συνεργασίας θα αποτελούσε ένα πολύ ισχυρό σήμα και στο επίπεδο της διεθνούς πολιτικής, καθώς εμπλέκει δυο εξαιρετικής σημασίας χώρες για τις παγκόσμιες ισορροπίες.
Εδώ εντοπίζεται και ο δεύτερος λόγος «εκνευρισμού» της Ρωσίας, αφού δε φτάνει που χάνει την αγορά και τα δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια, μετά από μισό αιώνα προνομιακής πρόσβασης στην ινδική αγορά, που θα αποτελούσαν ανάσα σε εποχές δύσκολες για τη ρωσική αεροναυπηγική βιομηχανία, τη χάνει από τον βασικό της γεωπολιτικό ανταγωνιστή, τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Υπό αυτή την έννοια, δεν θα αποτελούσε υπερβολή να εικάσει κανείς, ότι εάν οι Ρώσοι θα είχαν να επιλέξουν μεταξύ «δύο κακών», τότε θα προτιμούσαν την επικράτηση των Σουηδών της Saab που προτείνουν το δικό τους μονοκινητήριο μαχητικό αεροσκάφος, το Gripen.
Τουλάχιστον να χάσουν από ένα αεροσκάφος τέταρτης γενιάς, καθώς σύμφωνα με τη δική τους επιχειρηματολογία, δεν αναγνωρίζουν αυτή την… ιδιότητα στο F-16, παρά τον υπερσύγχρονο εξοπλισμό με τον οποίο πλέον προσφέρεται στη διεθνή αγορά, είτε ως ολοκαίνουργιο, είτε ως «πακέτο» αναβάθμισης.
Η ρωσική ανησυχία αποτυπώνεται και σε σχετικό ρεπορτάζ του ρωσικού ειδησεογραφικού πρακτορείου Sputnik, με την αφορμή της επίσκεψης του Ινδού πρωθυπουργού Ναρέντρα Μόντι στις ΗΠΑ και τη συνάντηση με τον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ και άλλους κορυφαίους αξιωματούχους, όπου μεταξύ άλλων, η διμερής αμυντική συνεργασία είχε κομβική θέση.
«Ξαφνικά», στο ρωσικό ρεπορτάζ εμφανίζονται αναλυτές οι οποίοι θυμίζουν ότι μονοκινητήριο και υπερσύγχρονο είναι και το F-35 και αναρωτιούνται εάν τα μοναδικά του χαρακτηριστικά στον ηλεκτρονικό εξοπλισμό, συν τη μειωμένη παρατηρησιμότητα (stealth) καθιστούν το F-16 ένα παλιάς τεχνολογίας αεροσκάφος, με άλλους να «κατηγορούν» τις Ηνωμένες Πολιτείες ότι «ξεφορτώνουν» απαρχαιωμένη τεχνολογία στην Ινδία!
Ενδιαφέρον έχει και η εμμονή προβολής δηλώσεων από Ταϊβανέζους πιλότους, οι οποίοι μέχρι στιγμής είχαν εμπειρία από την αξιοποίηση της πλέον απαρχαιωμένης έκδοσης των μαχητικών F-16, λόγω των γνωστών προβλημάτων με την Κίνα που πρόσθετε πολιτικό κόστος για τις ΗΠΑ κάθε απόφαση αποδέσμευσης προηγμένων συστημάτων, κάτι που πλέον θα γίνει για τα συγκεκριμένα μαχητικά, με την αναβάθμιση του στόλου της νήσου σε F-16V (Viper)!
Γνωστά γενικώς «παιχνίδια», ολίγον… αμφιλεγόμενα, αφού η επιλογή μιας αεροπορικής δύναμης εξαρτάται από το είδος της αποστολής που θα κληθούν να φέρουν σε πέρας τα μαχητικά, όπου και το τελικό κόστος τόσο της προμήθειας των μαχητικών όσο και αυτό της επιχειρησιακής τους αξιοποίησης έχει τη μεγαλύτερη σημασία.
Επίσης, στο πλαίσιο της πολιτικής «Make it in India», το οποίο προβλέπει τη πλήρη μεταφορά τεχνογνωσίας στην ινδική αεροναυπηγική βιομηχανία, καθιστά απλώς απαγορευτική την προοπτική επιλογής του F-35 για το συγκεκριμένο πρόγραμμα.
Αν αποφάσιζαν οι Ινδοί να ζητήσουν μια-δυο μοίρες μαχητικών F-35 τα οποία θα τα έχουν «για την κακιά την ώρα» σε καθαρά ρόλους κρούσης υπό τη σκέπη είτε των Su-30MKI είτε των γαλλικών Rafale, εκτιμάται ότι η επιχειρηματολογία θα είχε αλλάξει, ίσως και θεαματικά…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου