Οι Διοικητές του ΝΑΤΟ και οι Ευρωπαίοι Υπουργοί Άμυνας ζήτησαν τη δημιουργία μιας "στρατιωτικής ζώνης Σένγκεν" που θα επέτρεπε στις δυνάμεις του ΝΑΤΟ να μετακινούνται μέσα και γύρω από την Ευρώπη χωρίς περιορισμούς - παρά τα πραγματικά γραφειοκρατικά εμπόδια που πραγματικά υπάρχουν σε περίπτωση πλήρους σύγκρουσης.
Η πρωτοβουλία αυτή καθοδηγείται από την ολλανδική υπουργό Άμυνας Jeanine Hennis-Plasschaert, η οποία σε δήλωση του Ιουνίου δήλωσε ότι τα στρατεύματα και το υλικό πρέπει να είναι σε θέση να «κινούνται γρήγορα σε οποιοδήποτε σημείο όπου υπάρχει απειλή».
Οι ηγέτες του ΝΑΤΟ, οι οποίοι έχουν εδώ και καιρό ζητήσει τη δική τους ελευθερία κινήσεων στην Ευρώπη, αποδείχθηκαν ιδιαίτερα ευπρόσδεκτοι για την πρόσκληση, χρησιμοποιώντας την ευκαιρία να δημιουργήσουν μια αίσθηση επείγουσας ανάγκης για το θέμα. Οι συγκροτημένες προσπάθειες άσκησης πίεσης από τότε αυξήθηκαν σημαντικά, με την ελπίδα ότι θα μπορούσε να επιτευχθεί μια τέτοια δομή πριν από το τέλος του 2017.
Η απελπισμένη εξόρμηση για μια "στρατιωτική ζώνη Σένγκεν" - η αποκαλούμενη αναφερόμενη στη συμφωνία του 1985 μεταξύ 26 ευρωπαϊκών κρατών που εξασφαλίζει ταξίδια χωρίς σύνορα για τους περισσότερους Ευρωπαίους - είναι φαινομενικά περίεργη.
Με την πάροδο των ετών, η Ευρωπαϊκή Ένωση κατέβαλε σημαντικές προσπάθειες για την άρση των εσωτερικών νομικών εμποδίων στις διασυνοριακές στρατιωτικές επιχειρήσεις. Επιπλέον, ο στρατηγός Curtis Scaparrotti, ανώτατος συμμαχικός διοικητής του ΝΑΤΟ για την Ευρώπη αναγνώρισε σε περίπτωση πολέμου, απλώς προειδοποίησε συμμάχους και ανέπτυξε δυνάμεις αναλόγως, χωρίς να ζητήσει έγκριση.
Ωστόσο, οι αξιωματούχοι ισχυρίζονται ότι οι στόχοι αποτροπής του ΝΑΤΟ απαιτούν από τη συμμαχία να επιδεικνύει συνεχώς τις δυνατότητές της εκτός των θεάτρων πραγματικών συγκρούσεων, οπότε και αυτά πρέπει να καταργηθούν. Ειδικότερα, οι αρχηγοί ανέφεραν την ενόχλησή τους διότι χρειάστηκαν πέντε ημέρες για να μεταφέρουν τις αμερικανικές δυνάμεις από τη Γερμανία στην Πολωνία λόγω των απαιτήσεων της περιόδου ειδοποίησης - σε ένα ιδανικό κόσμο, το ΝΑΤΟ θα "κινηθεί σε όλη την Ευρώπη το ταχύτερο με τους μετανάστες".
Στην ουσία, οι εθνικές κυβερνήσεις που διατηρούν την εξουσία τους για τους κανονισμούς των συνόρων τους είναι πάρα πολύ για να φέρουν το συνασπισμό υπό την ηγεσία των ΗΠΑ. Ακόμη και οι συνήθεις και όχι υπερβολικά χρονοβόρες υποχρεώσεις θα πρέπει να θυσιάζονται, προκειμένου να ενισχυθεί η στρατιωτική ταχύτητα και η αποτελεσματικότητα - προφανώς μια πιεστική ανάγκη σε χρόνο ειρήνης.
Τέτοιες φιλοδοξίες μπορεί να πέσουν στο πρώτο εμπόδιο, ωστόσο. Για ένα, παρά τη μακρά ιστορία των συγκρούσεων, η γεωγραφία και η υποδομή της Ευρώπης δεν διευκολύνουν ιδιαίτερα τις μαζικές μετακινήσεις στρατευμάτων και στρατιωτικού εξοπλισμού - πολλοί δρόμοι, γέφυρες και σιδηροδρομικές γραμμές είναι απλά πάρα πολύ αδύναμοι για να φέρουν το βάρος, και οι σήραγγες χαμηλής οροφής Απαγορευτικό των μεγάλων οχημάτων.
Αυτή η φωτογραφία αρχείου στις 2 Απριλίου 2009 δείχνει σκιές που τοποθετούνται σε έναν τοίχο διακοσμημένο με το λογότυπο του ΝΑΤΟ και τις σημαίες των χωρών του ΝΑΤΟ στο Στρασβούργο της ανατολικής Γαλλίας πριν από την έναρξη της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ που σημάδεψε την 60η επέτειο του οργανισμού.
© AFP 2017 / Jean-Christophe Verhaegen
Περίπου 1.000 άνθρωποι συμμετείχαν στη διαμαρτυρία κατά του ΝΑΤΟ στη βορειοανατολική Ιταλία
Επιπλέον, η δημόσια αντίθεση στα σχέδια είναι πιθανόν να είναι υψηλή, εάν το σχέδιο δημοσιοποιηθεί πριν από την απόφασή του, κάτι που δεν είναι βέβαιο. Η παρουσία αμερικανικών βάσεων και πυραυλικών χώρων όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο, έχει αντιταχθεί από τα έθνη υποδοχής από την κατασκευή τους. Η προοπτική των στρατευμάτων του ΝΑΤΟ, κυρίως αμερικανικής καταγωγής, που περπατούν τολμηρά και εύκολα όπου επιθυμούν στην Ευρώπη, είναι βέβαιο ότι θα δημιουργήσουν ακόμα μεγαλύτερη δυσαρέσκεια.
Επιπλέον, η αντίφαση που βρίσκεται στο επίκεντρο της πρότασης - οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ χρειάζονται ελευθερία κινήσεων κατά τη διάρκεια της ειρηνευτικής περιόδου για να αντιμετωπίσουν τις πιθανές απειλές - δεν είναι λογικά αποδεκτές και πιθανόν να θέτουν ερωτήματα σχετικά με το γιατί αυτή η ανάγκη είναι τόσο πιεστική εάν πρόκειται αποκλειστικά για ελιγμούς και Προγράμματα κατάρτισης, ζητήματα που ενδεχομένως είναι αναπάντητα, τουλάχιστον επίσημα.
Παρόλο που η ελεύθερη κυκλοφορία των πολιτών είναι ένα δικαίωμα που αναγνωρίζεται από πολλούς Ευρωπαίους, όπως καταδεικνύει η μεταναστευτική κρίση, οι πολίτες γενικά αντιτίθενται σε έναν εντελώς χωρίς σύνορα κόσμο και τη διατήρηση της κυριαρχίας στις περιφέρειές τους. Η φημισμένη άρνηση της αυτοκρατορικής Γερμανίας του 1914 να αναγνωρίσει το δικαίωμα του Βελγίου να απαγορεύει στα ξένα στρατεύματα να διέρχονται από το έδαφός του προς την κατεύθυνση μιας σύγκρουσης με μια άλλη χώρα προκάλεσε μια τέτοια δημόσια αγανάκτηση ότι η στήριξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου κυριολεκτικά σηκώθηκε κατά τη διάρκεια της νύχτας.
Πολλοί, ίσως σωστά, σίγουρα θα συνδέσουν ένοπλα στρατεύματα και οχήματα πολέμου που εκστρατεύουν σε δρόμους της πόλης με στρατιωτικές δικτατορίες ή κακόφημες ξένες κατοχές δεκαετιών παρελθόντος.
https://sputniknews.com/military/201708041056186015-nato-military-schengen-zone/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου