Τι δεν λένε τα ΜΜΕ [και ο κ. Κοτζιάς] για τις πυραυλικές
δοκιμές της Βόρειας Κορέας
Στο άτυπο συμβούλιο των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ , στο Ταλίν, ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών , με πολύ αόριστο, διπλωματικό τρόπο, επισήμανε την «ανάγκη να μην καταδικάζουμε μόνο τη Βόρειο Κορέα, αλλά και εκείνες τις χώρες οι οποίες την τροφοδοτούν με γνώση, τεχνολογία και υλικά» [ http://www.enikos.gr/politics/534921/kotzias-na-katadikazoume-kai-tis-xores-pou-trofodotoun-ti-voreia-] για τις δοκιμές πυραύλων.
Η υποτιθέμενη διαφοροποίηση της ελληνικής κυβέρνησης από τη «γενική γραμμή» είναι όμως παραπλανητική για τους πολύ σαφείς λόγους που εξηγεί το παρακάτω άρθρο του Αμερικανού συγγραφέα Μάικ Γουίτνι.
Η υποτιθέμενη διαφοροποίηση της ελληνικής κυβέρνησης από τη «γενική γραμμή» είναι όμως παραπλανητική για τους πολύ σαφείς λόγους που εξηγεί το παρακάτω άρθρο του Αμερικανού συγγραφέα Μάικ Γουίτνι.
Την περασμένη Δευτέρα [29/8] η Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας εκτόξευσε έναν μέσου βεληνεκούς βαλλιστικό πύραυλο τύπου Hwasong-12 πάνω από το ιαπωνικό νησί Χοκάιντο. Ο πύραυλος έπεσε στη θάλασσα μακριά από το νησί και δεν έβλαψε ούτε ανθρώπους ούτε ιδιοκτησίες.
Τα ΜΜΕ καταδίκασαν αμέσως τη δοκιμή ως μια «θρασεία και προκλητική πράξη» που αποδεικνύει τη μη συμμόρφωση της Β. Κορέας με τις αποφάσεις του ΟΗΕ και την «περιφρόνηση προς τους γείτονές της». Ο πρόεδρος Τραμπ επέκρινε την πυραυλική δοκιμή, λέγοντας:
«Οι απειλητικές και αποσταθεροποιητικές ενέργειες αυξάνουν απλώς την απομόνωση του καθεστώτος της Β. Κορέας στην περιοχή και σε όλο τον κόσμο. Όλες οι επιλογές είναι ανοικτές».
Αυτό που δεν ανέφεραν τα ΜΜΕ ήταν πως, τις τελευταίες τρεις εβδομάδες, η Ιαπωνία, η Νότια Κορέα και οι ΗΠΑ διεξήγαγαν μεγάλης κλίμακας στρατιωτικά γυμνάσια στο νησί Χοκάιντο και στη Νότια Κορέα. Αυτές οι αχρείαστα προκλητικές πολεμικές ασκήσεις είναι σχεδιασμένες ως προσομοιώσεις εισβολής στη Β. Κορέα και ως επιχειρήσεις «αποκεφαλισμού» [θανάτωσης] για την ανατροπή του καθεστώτος. Ο Βορειοκορεάτης ηγέτης Κιμ Γιονγκ-ουν ζήτησε επανειλημμένα από τις ΗΠΑ να τερματίσουν αυτές τις στρατιωτικές ασκήσεις, αλλά οι ΗΠΑ αρνούνται πεισματικά. Διατηρούν το δικαίωμα να απειλούν τους πάντες, ανά πάσα στιγμή και σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου ακόμη και στο κατώφλι της κάθε χώρας. Αυτό αποτελεί μέρος του αμερικανικού εξαιρετισμού. Ιδού τι λέει ένα απόσπασμα από άρθρο του FoxNews:
«Πάνω από 3.500 Αμερικανοί και Ιάπωνες στρατιώτες άρχισαν την Πέμπτη κοινές πολεμικές ασκήσεις, που θα διαρκέσουν εβδομάδες, εναντίον του όλο και πιο πολεμοχαρούς βορειοκορεάτικου καθεστώτος. Η άσκηση, με την ονομασία NorthernViper 17, θα λάβει χώρα στο Χοκάιντο – το βορειότερο, μεγαλύτερο νησί της Ιαπωνίας-- και θα διαρκέσει μέχρι τις 28 Αυγούστου…
» ‘Βελτιώνουμε την ετοιμότητά μας όχι μόνο στον αέρα, αλλά και ως ομάδα εφοδιαστικής υποστήριξης’, δήλωσε ο σμήναρχος Ρ. Σκοτ Τζομπ, διοικητής της 35ης πτέρυγας μάχης. ‘ Βρισκόμαστε στη βασική τοποθεσία για σκοπούς συνάφειας και αυτή η άσκηση ενισχύει απλώς την ετοιμότητά μας στην περίπτωση που θα εξελιχθεί ένα παρόμοιο σενάριο στην πραγματικότητα’»(«US, JapanesetroopsbeginjointmilitaryexerciseamidNorthKoreathreat”, FoxNews).
Η εκτόξευση του βορειοκορεάτικου πυραύλου έγινε λίγες ώρες μετά τον τερματισμό αυτών των πολεμικών ασκήσεων. Το μήνυμα ήταν καθαρό: η Β. Κορέα δεν πρόκειται να ταπεινώνεται και να ραπίζεται δημόσια, χωρίς να απαντά. Αντί να δείξει αδυναμία, η Β. Κορέα έδειξε ότι προετοιμάζεται να αμυνθεί έναντι της ξένης επιθετικότητας. Με άλλα λόγια, η δοκιμή δεν ήταν μια «θρασεία και προκλητική πράξη» , όπως ανέφεραν τα ΜΜΕ, αλλά μια μετριοπαθής και καλά μελετημένη αντίδραση μιας χώρας που έχει βιώσει 64 ολόκληρα χρόνια ανελέητου εκφοβισμού, κυρώσεων, δαιμονοποίησης και επίδειξης πολεμικής ισχύος εκ μέρους των ΗΠΑ. Η Β. Κορέα αντέδρασε γιατί οι προκλήσεις της Ουάσιγκτον απαιτούσαν μια απάντηση. Τελεία και παύλα.
Το ίδιο ισχύει και για τους τρεις μικρού βεληνεκούς βαλλιστικούς πυραύλους που δοκίμασε την περασμένη εβδομάδα (δύο εκ των οποίων εξερράγησαν αμέσως μετά την εκτόξευση). Αυτές οι δοκιμές ήταν η απάντηση σε μια κοινή στρατιωτική άσκηση τριών εβδομάδων στη Νότια Κορέα στην οποία συμμετείχαν 75.000 στρατιώτες μάχης, συνοδεία εκατοντάδων τανκς, θωρακισμένων οχημάτων, αποβατικών πλοίων, βαρέος πυροβολικού, ενός πλήρους στόλου και πτήσεων από μοίρες μαχητικών αεροσκαφών τελευταίας τεχνολογίας και στρατηγικών βομβαρδιστικών [φέρουν πυρηνικές βόμβες].Θα έπρεπε η Β. Κορέα να κάθεται άπρακτη, ενώ διεξάγεται κάτω από τη μύτη της μια απειλητική επίδειξη ωμής στρατιωτικής δύναμης;
Βεβαίως όχι. Φανταστείτε τη Ρωσία να διεξάγει μια παρόμοια επιχείρηση στα σύνορα του Μεξικού, ενώ ο ρωσικός στόλος πραγματοποιεί γυμνάσια με «πραγματικά πυρά» τρία μίλια έξω από τον Κόλπο του Σαν Φρανσίσκο. Ποια νομίζετε ότι θα ήταν η αντίδραση του Τραμπ;
Θα είχε ανατινάξει αυτά τα πλοία στο πι και φι, έτσι δεν είναι;
Λοιπόν, γιατί να εφαρμόζονται δύο μέτρα και δύο σταθμά στην περίπτωση της Β. Κορέας;
Η Β. Κορέα πρέπει να επιδοκιμαστεί γιατί δείχνει ότι δεν τρομοκρατείται από τον νταή του σχολείου. Ο Κιμ γνωρίζει ότι οποιαδήποτε αντιπαράθεση με τις ΗΠΑ θα τελειώσει δυσμενώς για τη χώρα του, παρ’ όλα αυτά δεν υποχωρεί ούτε επιτρέπει στον εαυτό του να πιεστεί από τους νταήδες κακοποιούς του Λευκού Οίκου. Μπράβο Κιμ.
Παρεμπιπτόντως, τα κατεστημένα ΜΜΕ αναφέρθηκαν ελάχιστα στην απάντηση του Τραμπ στην πυραυλική δοκιμή της Δευτέρας και είχαν τους λόγους τους. Ιδού τι συνέβη δύο ημέρες αργότερα:
Την Τετάρτη, μια ομάδα μαχητικών αεροσκαφών F-35B και βομβαρδιστικών Β-1Β διεξήγαγε στρατιωτικές επιχειρήσεις πάνω από ένα βεληνεκές εκπαίδευσης, ανατολικά της Σεούλ. TheB-1B, που είναι χαμηλού ύψους πυρηνικά βομβαρδιστικά, έριξαν τις εικονικές βόμβες τους και επέστρεψαν στη βάση τους. Η επίδειξη δύναμης σκόπευε να στείλει μήνυμα στην Πιόνγιανγκ ότι η Ουάσιγκτον είναι δυσαρεστημένη με τη δοκιμή των βορειοκορεάτικων βαλλιστικών πυραύλων και ετοιμάζεται να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα εναντίον της Β. Κορέας , εάν δεν συμμορφωθεί με τις υπαγορεύσεις της Ουάσιγκτον.
Ετοιμάζεται, λοιπόν, η Ουάσιγκτον να ρίξει πυρηνικά στη Β. Κορέα, αν δεν συμμορφωθεί και δεν κάνει ό,τι της λέει;
Ασφαλώς κοιτά προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά ποιος ξέρει πραγματικά ; Σε κάθε περίπτωση, ο Κιμ δεν έχει επιλογή από το να μείνει σταθερός. Εάν δείξει οποιοδήποτε σημάδι αδυναμίας , γνωρίζει ότι θα καταλήξει όπως ο Σαντάμ και ο Καντάφι. Και αυτή η προοπτική, ασφαλώς, ωθεί προς την υπερβολική ρητορική. Η Β. Κορέα θέλει να αποφύγει το σενάριο Καντάφι με κάθε κόστος. (Παρεμπιπτόντως, ο λόγος που ο Κιμ απείλησε να εκτοξεύσει πυραύλους στη θάλασσα που περιβάλλει τη νήσο Γκουάμ είναι ότι εκεί βρίσκεται η αμερικανική αεροπορική βάση Άντερσον, όπου σταθμεύουν τα βομβαρδιστικά B-1B τα οποία φέρουν πυρηνικά όπλα και τα οποία πραγματοποιούν απειλητικές πτήσεις πάνω από την Κορεατική Χερσόνησο εδώ και αρκετό χρόνο. Η Β. Κορέα θεωρεί ότι πρέπει να αντιδράσει σ’ αυτή την υπαρξιακή απειλή.)
Θα βοηθούσε εάν τα ΜΜΕ ανέφεραν αυτό το γεγονός ή υπηρετεί καλύτερα την ατζέντα τους να παρουσιάζουν τον Κιμ σαν τρελό που γαβγίζει εξαπολύοντας επιθέσεις εναντίον των «εντελώς αθώων» ΗΠΑ, μιας χώρας που το μόνο που θέλει είναι να διατηρήσει την ειρήνη παντού;
Ε, όχι δα!
Είναι εξαιρετικά δύσκολο να βρει κανείς κάτι στα ΜΜΕ που να μην εκφράζει τις προκαταλήψεις και την εχθρότητα της Ουάσιγκτον. Προκαλεί όντως έκπληξη που , την περασμένη εβδομάδα, παρουσιάστηκε ένα αρκετά αξιοπρεπές άρθρο στο CBSNews, γραμμένο από έναν Δυτικό, πρώην αξιωματούχο των μυστικών υπηρεσιών με πολλών δεκαετιών εμπειρία στην Ασία. Είναι το μοναδικό άρθρο που βρήκα και εξηγεί με ακρίβεια τι συμβαίνει, πέρα από την προπαγάνδα. Ιδού:
«Πριν από την ανάληψη της προεδρίας από τον Τραμπ, η Β. Κορέα κατέστησε σαφές ότι ήταν έτοιμη να δώσει στη νέα αμερικανική κυβέρνηση χρόνο για να επανεξετάσει την πολιτική {της} και να εμφανιστεί με κάτι καλύτερο απ’ αυτήν του προέδρου Ομπάμα. Η μόνη επιφύλαξη ήταν πως αν οι ΗΠΑ προχωρούσαν με πλήρη ισχύ στις ετήσιες κοινές ασκήσεις με τη Νότια Κορέα (ιδίως αν αυτές συνοδεύονταν με πιο οξεία ρητορική για ‘αποκεφαλισμό’ του καθεστώτος και με περισσότερες πτήσεις στρατηγικών βομβαρδιστικών πάνω από την Κορεατική Χερσόνησο), η Β. Κορέα θα αντιδρούσε έντονα».
Εν ολίγοις, οι ΗΠΑ ενέργησαν πρώτες και η Β. Κορέα απάντησε.
Στο παρασκήνιο, οι επαφές είχαν τα πάνω και τα κάτω τους, αλλά δεν μπορούσαν να δημιουργήσουν κάποια δυναμική. Τον Απρίλιο, ο Βορειοκορεάτης ηγέτης Κιμ Γιονγκ–ουν επέδειξε σε παρέλαση νέους πυραύλους ως προειδοποίηση, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Η προσέγγιση της Ουάσιγκτον δεν άλλαξε (Ανάλυση: «Pyongyang’sviewoftheNorthKorea-U.S. crisis”, CBSNews.)
Έτσι, τώρα γνωρίζουμε την αλήθεια: η Β. Κορέα έκανε μια καλή προσπάθεια και απέτυχε, κυρίως επειδή η Ουάσιγκτον δεν θέλει να διαπραγματευτεί , θέλει να ασκήσει πιέσεις (στη Ρωσία και την Κίνα), να εντείνει το εμπάργκο και να απειλήσει με πόλεμο. Αυτή είναι η λύση Τραμπ. Ιδού άλλο ένα απόσπασμα από το ίδιο άρθρο:
« Στις 4 Ιουλίου, μετά από την πρώτη επιτυχή εκτόξευση διηπειρωτικού πυραύλου από τη Β. Κορέα, ο Κιμ έδωσε δημόσια το σινιάλο ότι θα μπορούσε να ‘βάλει στο τραπέζι’ τα προγράμματα πυρηνικών όπλων και πυραύλων, εάν οι ΗΠΑ άλλαζαν την προσέγγισή τους. Οι ΗΠΑ δεν άλλαξαν και έτσι η Β. Κορέα εκτόξευσε άλλον έναν διηπειρωτικό πύραυλο, εντελώς σκόπιμα, ως μια προειδοποίηση προς τις ΗΠΑ ότι θα έπρεπε να την πάρουν στα σοβαρά. Παρ’ όλα αυτά, περισσότερα βομβαρδιστικά Β-1 πέταξαν πάνω από τη Χερσόνησο και το συμβούλιο ασφαλείας των ΗΠΑ αποφάσισε νέες κυρώσεις» (CBSNews).
Συνεπώς, η Β. Κορέα ήταν έτοιμη για μια σοβαρή διαπραγμάτευση, αλλά οι ΗΠΑ αρνήθηκαν. Ο Κιμ πιθανώς είχε ακούσει ότι ο Τραμπ είναι έξυπνος έμπορος και φαντάστηκε ότι μπορούσαν να επιλύσουν κάποια προβλήματα. Αλλά αυτό δεν συνέβη. Ο Τραμπ αποδείχθηκε πολύ πιο αποτυχημένος από τον Ομπάμα, και αυτό είναι πολύ αρνητικό. Όχι μόνο αρνείται να διαπραγματευτεί, αλλά εκτοξεύει και πολεμοχαρείς απειλές σχεδόν καθημερινά. Δεν είναι αυτό που προσδοκά η Β. Κορέα. Προσδοκούσε έναν «μη επεμβατικό» ηγέτη που θα μπορούσε να είναι ανοικτός στη διαπραγμάτευση.
Η τρέχουσα κατάσταση δεν δίνει στον Κιμ θετικές επιλογές. Μπορεί είτε να υποχωρήσει και να τερματίσει οριστικά το πυραυλικό του πρόγραμμα ή να αυξήσει τη συχνότητα των δοκιμών ελπίζοντας ότι θα ανοίξει δρόμο προς τις διαπραγματεύσεις. Επέλεξε το δεύτερο.
Ήταν κακή επιλογή;
Πιθανώς.
Είναι ορθολογική επιλογή;
Ναι.
Η Β. Κορέα στοιχηματίζει ότι το πρόγραμμά της για τα πυρηνικά όπλα θα είναι πολύτιμο διαπραγματευτικό χαρτί σε μελλοντικές συνομιλίες με τις ΗΠΑ. Δεν σχεδιάζει να πλήξει με πυρηνικά τη δυτική ακτή των ΗΠΑ – αυτό είναι γελοίο! Δεν λύνει κανένα πρόβλημα. Εκείνο που θέλει είναι να διατηρήσει το καθεστώς της, να πάρει εγγυήσεις ασφαλείας από τις ΗΠΑ, να αρθεί το εμπάργκο, να εξομαλυνθούν οι σχέσεις με τη Νότια Κορέα, να μην εμπλέκονται οι ΗΠΑ στις πολιτικές υποθέσεις της Κορεατικής Χερσονήσου και (ελπίζει) να τερματιστεί η επί 64 χρόνια προκλητική αμερικανική κατοχή. Yankeegohome. Παρακαλούμε.
Εν κατακλείδι: η Β. Κορέα είναι έτοιμη να διαπραγματευτεί. Θέλει διαπραγματεύσεις. Θέλει να τερματίσει τον πόλεμο. Θέλει να αφήσει πίσω της αυτόν τον εφιάλτη και να συνεχίσει ομαλά τη ζωής της. Όμως η Ουάσιγκτον δεν την αφήνει, επειδή τη συμφέρει το σημερινό statusquo. Η Ουάσιγκτον θέλει να διατηρήσει μόνιμα την παρουσία της στη Νότια Κορέα ώστε να μπορεί να περικυκλώνει τη Ρωσία και την Κίνα με θανάσιμα πυραυλικά συστήματα και να επεκτείνει τη γεωπολιτική αρπάγη της, φέρνοντας τον κόσμο όλο και πιο κοντά σε μια πυρηνική καταστροφή. Αυτό ακριβώς θέλει η Ουάσιγκτον και γι’ αυτό η κρίση στην Κορεατική Χερσόνησο θα συνεχιστεί.
Μετάφραση: Αριάδνη Αλαβάνου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου