Δευτέρα 26 Μαρτίου 2018

«Ευρώπη το όνειρο» -Τι ενώνει έναν έφηβο από την Πάτρα και δύο πρόσφυγες από τη Συρία και το Αφγανιστάν;

Στη μεγάλη οθόνη το ντοκιμαντέρ που γυρίστηκε και στην Πάτρα 

Από το 2016 είχαν ξεκινήσει τα γυρίσματα του ντοκιμαντέρ «Ευρώπη το όνειρο» και στην Πάτρα, στιγμιότυπα από τα οποία σας είχε παρουσιάσει το thebest.gr.

Όπως μας είχε εξηγήσει η ηθοποιός Ανννέτα Παπαθανασίου, που έκανε το σενάριο, «λίγο πριν την ενηλικίωση, τρεις έφηβοι που ζουν στην Πάτρα, ένας άστεγος πρόσφυγας, ένας Σύριος πρόσφυγας που ζει σε ξενώνα κι ένας Έλληνας με οικονομικά προβλήματα, ονειρεύονται το μεγάλο ταξίδι προς την Ευρώπη και αγωνίζονται για αυτό, ως τη μόνη λύση για την ζωή τους.

Από το Αφγανιστάν έρχονται ανήλικοι, ασυνόδευτοι, στοιβαγμένοι σ’ ένα σαπιοκάραβο με κίνδυνο να πνιγούν, γιατί η συνεχιζόμενη βία και τρομοκρατία στην πατρίδα τους, δεν τους επιτρέπει να ζήσουν μία κανονική ζωή.

Από την εμπόλεμη Συρία, φεύγουν γιατί ξέρουν ότι αν μείνουν κινδυνεύουν να σκοτωθούν. Προτιμούν λοιπόν να περάσουν παράτυπα τα σύνορα, να περπατήσουν ώρες και μέρες, να διακινδυνεύσουν ακόμα και να μπουν στη φυλακή, με την ελπίδα ότι θα σωθούν. Στην πατρίδα τους δεν έχουν καμιά ελπίδα.

Στην Ελλάδα σήμερα οι έφηβοι αντιμετωπίζουν την οικονομική κρίση που τους έχει βίαια σταματήσει όλα τα όνειρα. Η ανεργία που πλήττει τους γονείς, η αδυναμία τους να ανταπεξέλθουν στα καθημερινά έξοδα, μη εκπλήρωση των στόχων των νέων για σπουδές και εργασία, τους δημιουργεί την ανάγκη να μεταναστεύσουν στην «Ευρώπη» ελπίζοντας σε μία καλύτερη ζωή.

Οι τρεις έφηβοι ονειρεύονται να πάνε στην Ευρώπη, ενώ στην πραγματικότητα είναι ήδη στην Ευρώπη. Μόνο που αυτό που ζουν δε μοιάζει καθόλου με αυτό που ονειρεύονται: Έχουν συνειδητοποιήσει ότι η ζοφερή και δυσοίωνη ελληνική πραγματικότητα, δεν τους επιτρέπει να πραγματοποιήσουν το στοιχειώδες και αυτονόητο για κάθε νέο άνθρωπο: Να σπουδάσει, να δημιουργήσει οικογένεια, να ζήσει μια αξιοπρεπή ζωή χωρίς τον διαρκή κίνδυνο της ανέχειας ή ακόμα χειρότερα, της απώλειας της ίδιας του της ζωής. Αυτό που αποτελεί ένα από τα πιο βασικά ανθρώπινα δικαιώματα.






«Οι ασυνόδευτοι πρόσφυγες έχουν ένα σοβαρό πρόβλημα. Έχουν βιώσει μια βίαιη αποκοπή από το οικογενειακό περιβάλλον και ζουν σε ένα καθεστώς αστάθειας, σαν να είναι σε κινούμενη άμμο. Και σε αυτή την ηλικία αυτό τους δημιουργεί ψυχολογικά, πολλά προβλήματα. Η ταινία λοιπόν έρχεται να τα δει αυτά τα προβλήματα και να σκάψει λίγο πιο κάτω από την επιφάνεια και να δει πώς προσπαθούν να προσαρμοστούν στις καινούργιες συνθήκες και να ενταχθούν. Καθώς και αν αντιμετωπίζουν εμπόδια εκεί που θα πάνε και ποια είναι αυτά. Υπάρχει πχ πολιτισμική διαφορά. Προέρχονται από έναν άλλο πολιτισμό και εντάσσονται σε έναν δυτικό πολιτισμό, που έχει εντελώς άλλες αξίες», είχε πει στο thebest.gr ο σκηνοθέτης Άγγελος Κοβότσος.
Όπως ανέφερε πρόσφατα η Ανννέτα Παπαθανασίου στηνAthens voiceγια την γενική ιδέα του ντοκιμαντέρ και το πώς γεννήθηκε αυτή, «ήμουν στην Πάτρα για να παρουσιάσω σε μια ΜΚΟ το προηγούμενο φιλμ μου «Παίζοντας με τη φωτιά: Διδάσκοντας Αντιγόνη σε γυναίκες της Καμπούλ». Ανάμεσα στο κοινό ήταν πολλοί έφηβοι Αφγανοί (σ.σ. η ταινία είχε γυριστεί στο Αφγανιστάν) μερικοί εκ των οποίων έπαιρναν μέρος σε θεατρικά εργαστήρια που διοργάνωνε η συγκεκριμένη ΜΚΟ για Έλληνες και Αφγανούς. Εκεί γνώρισα και τον Αντρέα, τον έλληνα ήρωα του φιλμ, και μας μπήκε η ιδέα να το επεκτείνουμε όλο αυτό το concept σε κάτι μεγαλύτερο».

Στην αρχή μάλιστα οι γονείς του ήταν διστακτικοί.

«Στην αρχή δεν ήθελαν. Ήταν, όπως το λέτε, διστακτικοί και κάπως απόμακροι, αν όχι αρνητικοί. Δεν τους πίεσα καθόλου. Είπα να γνωριστούμε πρώτα και μετά ας αποφασίσουν ό,τι θέλουν. Όμως δημιουργήθηκε μια φιλία μεταξύ μας που μέτρησε για την ολοκλήρωση του φιλμ. Αυτός όμως είναι κι ο βασικός κανόνας σε κάθε ντοκιμαντέρ. Πάντα ξεκινάς με το όχι ως δεδομένο».

Τα γυρίσματα έγιναν στην παραλιακή της Πάτρας καθώς και στον ξενώνα για τους ανήλικους πρόσφυγες και μετανάστες της Praksis στην Πάτρα.

«Εμείς λέμε ότι δεν κάναμε μια ταινία για τους πρόσφυγες αλλά για τα όνειρα των νέων και την Ευρώπη. Συγκεκριμένα θέλουμε να δείξουμε ποια είναι η θέση και η στάση της Ευρώπης απέναντι στα νέα παιδιά που θέλουν να βρουν το μέλλον τους μέσα σε αυτή. Για αυτό βάλαμε και το ελληνόπουλο. Ως τον οικονομικό μετανάστη που βλέπει το μέλλον του μακριά από την Ελλάδα της κρίσης», δηλώνει η Αννέτα Παπαθανασίου στην Athens voice.

Tο ντοκιμαντέρ προβλήθηκε ήδη στο 20στό Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Θεσσαλονίκης.

Σενάριο

Αννέτα Παπαθανασίου

Σκηνοθεσία:Άγγελος Κοβότσος

Φωτογραφία: Δημήτρης Κορδελάς

Μοντάζ: Χρόνης Θεοχάρης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου