Είμαστε
φαντάροι στα νησιά της παραμεθορίου του Βορείου Αιγαίου. Από τη Λέσβο, την
Λήμνο, ως την Σάμο και την Χίο, είμαστε αυτοί που δεν τύχαμε –και ούτε θέλαμε- κάποιας πολιτικής είτε στρατιωτικής
«ευμένειας». Δεν είμαστε κομμάτι του σκληρού πελατολογίου - βυσμάτων των μπλε,
πράσινων και ροζ στρατοπέδων που κάνουν εικονικές θητείες δίπλα στο σπίτι τους.
«Εδώ δεν είναι παιδική χαρά, εδώ είναι
παραμεθόριος» μας ουρλιάζουν πρωί – βράδυ τα στελέχη. Τα συνθήματα μίσους και αλυτρωτισμού δίνουν και παίρνουν, με την
απόλυτη ανοχή –και υπόδειξη (;) - των
ανώτατων αξιωματικών, και όχι απλά ως καπρίτσιο κάποιων ακροδεξιών καραβανάδων.
Είμαστε οι
αναλώσιμοι τους, η «πρώτη γραμμή άμυνας», το κρέας στη μηχανή τους.
Βιώνουμε
μία μόνιμη κατάσταση συναγερμού και επιφυλακής. Με συνεχιζόμενες ασκήσεις,
εντατικές και αυξανόμενες υπηρεσίες, εμπλοκές, ασκήσεις συναγερμού μέχρι και τα
σαββατοκύριακα. Όλα τα παραπάνω συνθέτουν μία πρόβα πολέμου. Η παραπάνω
«πολεμική ετοιμότητα» που μας επιβάλλουν, σε συνδυασμό με τις άθλιες
εγκαταστάσεις, τις ανύπαρκτες συνθήκες υγιεινής, τους κοριούς και το ελλιπές
φαγητό, μας έχουν γονατίσει.
Με
έντονη ανησυχία και προβληματισμό μαθαίνουμε τα νέα της όξυνσης του
ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού. Ενός ανταγωνισμού που ουδέ μία σχέση έχει με τα
συμφέροντα τόσο του πληττόμενου ελληνικού λαού όσο και του τούρκικου. Ενός ανταγωνισμού
που αφορά ξεκάθαρα τα συμφέροντα των πολυεθνικών των πετρελαίων. O
θάνατος του
πιλότου στη Σκύρο μετά από αναχαίτηση σε τούρκικα αεροσκάφη καθώς και το
περιστατικό με την Ελληνική σημαία στον Ανθρωποφά, είναι κατάφωρα αποτελέσματα
των παραπάνω.
Ξέρουμε πολύ
καλά ότι:
Δεν
μας φταίνε οι Τούρκοι για τα 8.62 που μας δίνει ο ελληνικός στρατός κάθε μήνα
και αναγκαζόμαστε να επιβαρύνουμε οικονομικά τις οικογένειες μας, ενώ από την
άλλη βλέπουμε το ελληνικό κράτος να σπαταλάει αμέτρητα δις σε πολεμικούς
εξοπλισμούς.
Δεν
μας φταίνε οι Τούρκοι για τα αμέτρητα προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζουμε μέσα
στα στρατόπεδα, και δίνουμε καθημερινά μάχες για αυτά.
Δεν
μας φταίνε οι Τούρκοι για το μαύρο μέλλον που μας περιμένει μετά τον στρατό, το
μέλλον της ανεργίας, των μνημονίων και της μιζέριας.
Δεν
μας φταίνε και οι πρόσφυγες που έρχονται από τη Μέση Ανατολή και μας αναγκάζουν
να τους βάζουμε σε χοτ-σποτ ή «κέντρα φιλοξενίας» στα νησιά που υπηρετούμε,
όταν την ίδια στιγμή η Ελληνική Κυβέρνηση μέσω βάζει πλάτες για τον πόλεμο στη
Συρία.
Υπό αυτό το
πρίσμα δηλώνουμε θαρρετά και περήφανα:
Δεν τσιμπάμε
την προπαγάνδα τους.
Δεν θεωρούμε δεδομένο και αναπόφευκτο ένα θερμό επεισόδιο. Ούτε πιστεύουμε ότι
η ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων και η κυβέρνηση είναι αθώες περιστερές και για
όλα φταίει ο «ημίτρελος Ερντογάν». Είναι παραμύθια το σενάρια περί «μονομέρειας
της τουρκικής επιθετικότητας», και αυτό το βιώνουμε από πρώτο χέρι μέσα από τα
στρατόπεδα. Η επιθετικότητα έρχεται και από τις δύο πλευρές, και δεν λογαριάζει
ανθρώπινες ψυχές, παρά μόνο χρήματα.
Δεν πρόκειται
να μείνουμε παρατηρητές.
Αρνούμαστε τον ρόλο που μας δίνουν! Αν κάτι θα πολεμήσουμε αυτό είναι η
συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, η ΕΕ και η ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων που μας
σέρνουν σε πόλεμο. Ενάντια σε όλους αυτούς και στην πολιτική που δολοφονούν.
Ενάντια στην πολιτική που γεννάει φτώχια και προσφυγιά.
Δεν θα πολεμήσουμε
για τα πετρέλαια τους – δεν πολεμάμε για ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ελληνική ολιγαρχία. Αντίθετα θα πολεμήσουμε με
όλες μας τις δυνάμεις με κίνημα μαζικό εντός και εκτός στρατοπέδων για την
αποτροπή του «αναπόφευκτου» πολέμου. Θα πολεμήσουμε με όλες μας τις δυνάμεις
ενάντια σε όλους που μας καταδυναστεύουν και καταπατούν τις ζωές μας, από όποια
μεριά του χάρτη και αν βρίσκονται. Θα πολεμήσουμε εν τέλει, για το δικαιότερο
αίτημα όλων: ειρήνη και συναδέλφωση των λαών.
ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ
Τηλ: 6932 955437
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου