"Ο Μαχμούντ Μούσα, ένας από τους Αιγύπτιους ψαράδες που έσωσαν ανθρώπους στο Μάτι, παίρνει σήμερα επίσημα την ελληνική ιθαγένεια.

Χαίρομαι πολύ που συμβαίνει αυτό, διότι για κάθε μετανάστη και κάθε πρόσφυγα το να βγάλει χαρτιά είναι ένα τεράστιο βουνό που πρέπει να ανέβει. 

Ομως ο Μαχμούντ είναι στην Ελλάδα 31 χρόνια. Και μέσα σε αυτά τα 31 χρόνια δούλεψε, έζησε και έκανε φίλους εδώ. Συμπεριφέρθηκε με αυτοθυσία εκείνη την ημέρα και δικαίως τον τιμούν γι' αυτό. Απλά η ιθαγένεια δεν είναι κάτι που θα έπρεπε να έρχεται αν σώσεις ανθρώπους από μια φωτιά ή από μια φυσική καταστροφή. 

Η ιθαγένεια, αυτό το αγκάθι που κάνει τόσους ανθρώπους να ζουν κρυφά, φοβισμένοι και κυνηγημένοι, είναι κάτι που σε όλες τις χώρες δίνεται υπο ορισμένες προυποθέσεις ανάλογα με το νομικό πλαίσιο που έχει ορίσει η κάθε χώρα και τους δεσμούς που έχει θεσμοθετήσει η κάθε χώρα ότι πρέπει να υπάρχουν με τον μετανάστη ή τον πρόσφυγα. Εδώ και 31 χρόνια αυτή η χώρα δεν είχε νομιμοποιήσει την ύπαρξη του Μαχμούντ. Το κάνει τώρα, υπό αυτές τις συνθήκες, σε μια πολυφωτογραφισμένη φιέστα για να δείξει πόσο καλά συμπεριφέρονται στους μετανάστες και πόσο τους εκτιμούν. Αυτό που ξεχνούν να πουν είναι πως τους εκτιμούν μόνο όταν σώζουν ανθρώπους και όταν φέρνουν μετάλλια και διακρίσεις, όχι για την ίδια τους την ύπαρξη, όχι επειδή λογίζονται άνθρωποι με δικαιώματα και αξιοπρέπεια."

(Από Αννούλα Χιονιά).