Το τελευταίο διάστημα τα ΕΛ.ΠΕ. στέλνουν στα Δημοτικά Συμβούλια των «οικοπέδων» («οικόπεδα» μας λένε) Άρτας- Πρέβεζας αιτήματα για «Παροχή Συναίνεσης για Διέλευση από Δημοτικές Εκτάσεις του Δήμου, στο πλαίσιο της εκτέλεσης του Προγράμματος Γεωφυσικών Καταγραφών δύο διαστάσεων (2D) στην περιοχή Άρτας-Πρέβεζας βάσει του Ν.4526/2018, (ΦΕΚ Α΄48/16.03.2018), στην εταιρεία Ελληνικά Πετρέλαια.» όπως χαρακτηριστικά αναγράφεται στα έγγραφα τους.
Κι επειδή οι περισσότεροι θα πιαστούν, ως συνηθίζεται, για μια ακόμη φορά «αδιάβαστοι» στο πιο κάτω κείμενο γίνεται μια προσπάθεια, όσο πιο σύντομα και κατανοητά, να περιγραφεί ο συγκεκριμένος νόμος, για να μην υπάρχει καμιά δικαιολογία και πρακτικά να ξέρουν όσοι «παραχωρούν» και «συναινούν», τι πραγματικά «παραχωρούν» και σε τι ακριβώς «συναινούν».
Νόμος 4526/2018 ( ΦΕΚ 48Α)
Να ξεκαθαρίσουμε εξ΄αρχής ότι πρόκειται για μία και ενιαία σύμβαση και για την ΕΡΕΥΝΑ και για την ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΣΗ, με «μισθωτή» τα Ελληνικά Πετρέλαια, δηλαδή μια ιδιωτική εταιρεία της Πετρελαιοβιομηχανίας.
Όπως ξεκάθαρα γράφεται στο ΠΡΩΤΟ άρθρο του συγκεκριμένου νόμου, πρόκειται για μια « Σύμβαση μίσθωσης του δικαιώματος έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων», μισθώνουμε, ενοικιάζουμε, παραχωρούμε λοιπόν σαν κράτος το δικαίωμα μας για έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων σε ολόκληρη την Δυτική Ελλάδα, σε μια ιδιωτική εταιρεία και με βάση τα δεδομένα της σύμβασης για 7 + 25 χρόνια ( 7 χρόνια για την έρευνα και 25 για την εκμετάλλευση σε περίπτωση ανεύρεσης εκμεταλλεύσιμου κοιτάσματος).
Όπως ξεκάθαρα επίσης διατυπώνεται στο άρθρο 10 του συγκεκριμένου νόμου: «Ο Μισθωτής έχει το αποκλειστικό δικαίωμα διεξαγωγής Εργασιών Έρευνας και Εκμετάλλευσης στη Συμβατική Περιοχή και τη διαχείριση των εν λόγω εργασιών.». Στην 10.6 παράγραφο επισημαίνετε ότι το δημόσιο και οποιαδήποτε κρατική αρχή ΔΕΝ θα μπορεί για όσο διαρκεί η σύμβαση, ούτε αυτό ούτε κανείς άλλος, ούτε έρευνα να κάνει ούτε εκμετάλλευση. «Κρατική Αρχή δεν θα χορηγεί σε οποιοδήποτε τρίτο άδειες αναζήτησης Υδρογονανθράκων στη Συμβατική Περιοχή (ή οποιοδήποτε μέρος αυτής) για τη συλλογή σεισμικών και άλλων δεδομένων με σκοπό την αξιολόγηση του δυναμικού σε πετρέλαιο και αέριο χωρίς την προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Μισθωτή.» Στην παράγραφο 10.4 του ίδιου άρθρου αναφέρεται επίσης ότι ο μισθωτής και κάθε συν-μισθωτής «θα έχει τίτλο κυριότητας ελεύθερο βαρών επί όλων των Παραχθέντων και Διασωθέντων Υδρογονανθράκων στην κεφαλή της γεώτρησης παραγωγής εντός της Συμβατικής Περιοχής.»
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ότι για τα επόμενα 32 χρόνια τουλάχιστον «παραχωρούμε» τον τόπο μας στις πολυεθνικές του Πετρελαίου. Άρα το θέμα τις παραχώρησης των δημοτικών εκτάσεων δεν είναι τόσο απλό και ανώδυνο, όσο παρουσιάζεται από τις πετρελαϊκές και την κυβέρνηση, καθώς δεν αφορά στην έρευνα, αφορά στην συνολική παραχώρηση, εδάφους, υπεδάφους και παραγωγής για τα επόμενα 32 χρόνια τουλάχιστον.
Κι επειδή τουλάχιστον εδώ στον τόπο μας, εμφανίζονται τα ΕΛ.ΠΕ. μαζί με τους εκάστοτε κυβερνητικούς παράγοντες, με ένα προσωπείο «καλού ερευνητή» που εμείς εδώ πρέπει να τους πούμε κι ευχαριστώ που ανέλαβαν το «θεάρεστο» έργο της έρευνας «για να δούμε τι έχουμε σαν κράτος από πετρέλαια» και «να σωθούμε», ας διαβάσουμε λίγο το άρθρο 20 του νόμου που μιλάει για την μεταβίβαση των «δικαιωμάτων» της σύμβασης.
Άρθρο 20 ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΗ « Ο Μισθωτής δύναται να μεταβιβάσει εν όλω ή εν μέρει, τα συμβατικά του δικαιώματα και υποχρεώσεις σε Ανεξάρτητο Τρίτο μόνο έπειτα από την έγγραφη συναίνεση του Εκμισθωτή, την οποία συναίνεση δεν θα αρνείται ή καθυστερεί αδικαιολόγητα και έγκριση του υπουργού.»
Ποιος είναι ο ανεξάρτητος τρίτος; Είναι με βάση την σύμβαση ο «10. Ανεξάρτητος τρίτος: Κάθε άλλο φυσικό ή νοµικό πρόσωπο, που δεν είναι συγγενής επιχείρηση.»
Και προσέξτε, υπάρχει και όρος ότι το δημόσιο δεν «θα αρνείται ή καθυστερεί αδικαιολόγητα» στην μεταβίβαση! Θα μας μαλώσουν κιόλας!
Είναι προφανές ότι θα βρεθούμε μπροστά σε πολύ δύσκολες καταστάσεις, δηλαδή να έχουμε παραχωρήσει τα εδάφη μας, τον τόπο μας, στις μεγάλες πολυεθνικές του πετρελαίου, στους μεγάλους παίχτες παγκοσμίως με ότι αυτό συνεπάγεται. Και θα έχουμε «συναινέσει» για αυτό!
Όταν στις αρχές της δεκαετίας πάρθηκε η συγκεκριμένη πολιτική απόφαση για την εκμετάλλευση υδρογονανθράκων και αποφασίστηκε η συγκεκριμένη πολιτική, η οποία βρίσκεται στον αντίποδα των διεθνών πολιτικών για την ενέργεια, αλλά και με βάση την Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για το συγκεκριμένο έργο που εγκρίθηκε το 2014, ο στόχος υποτίθεται ότι ήταν «η κάλυψη των ενεργειακών αναγκών της χώρας». Είναι αλήθεια έτσι; Καλύπτουμε με αυτές τις συμβάσεις και με αυτούς τους νόμους τις ενεργειακές ανάγκες της χώρας;
Στο άρθρο 18 του νόμου που έχει τίτλο ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΕΓΧΩΡΙΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ χαρακτηριστικά αναφέρονται τα εξής: «Σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 7 του νόμου περί Υδρογονανθράκων, σε περίπτωση πολέμου, απειλής πολέμου ή άλλης κατάστασης έκτακτης ανάγκης, ο Μισθωτής, κατόπιν αιτήσεως του Δημοσίου, υποχρεούται να θέτει στη διάθεση σε αυτό, το σύνολο ή συγκεκριμένο τμήμα του μεριδίου του επί της παραγωγής Υδρογονανθράκων και Παραπροϊόντων από την Περιοχή Εκμετάλλευσης, με την προϋπόθεση ότι, εάν πριν από την άσκηση του ανωτέρω δικαιώματος υπήρχαν μερικές περιοχές εκμετάλλευσης στην ίδια Συμβατική Περιοχή ή σε άλλες περιοχές στην Ελλάδα, η συνεισφορά του Μισθωτή σύμφωνα με αυτό το αίτημα θα κατανέμεται σε αναλογική βάση ανάμεσα στους μισθωτές στις σχετικές περιοχές.»
Δηλαδή; Σε περίπτωση πολέμου θα κάνει το δημόσιο και αίτηση στις πετρελαϊκές εταιρείες για να του δώσει «μερίδιο» από την παραγωγή που του αναλογεί! Τόσο καλά!
Λένε βέβαια κάποιοι ότι «δεν είναι μόνο αυτό! Θα παίρνει και λεφτά και πετρέλαιο το κράτος από αυτή την δραστηριότητα!» Για να δούμε λοιπόν τι θα παίρνει το δημόσιο! Στο άρθρο 13 του συγκεκριμένου νόμου υπολογίζεται λοιπόν το περίφημο «Μίσθωμα»!
Το «Μίσθωμα» θα είναι ποσοστό επί της παραγωγής και θα μπορεί να λαμβάνεται είτε σε είδος είτε σε χρήμα, είτε σε συνδυασμό και των δύο. Αν το κράτος επιλέξει «Μίσθωμα σε χρήμα» ο Μισθωτής αποκτά δικαίωμα κυριότητας στην παραγωγή. Αν επιλέξει «μίσθωμα σε είδος» τότε το δημόσιο και οι μισθωτές έχουν συγκυριότητα στην παραγωγή. Το ποσοστό Μισθώματος καθορίζεται στην 13.1 παράγραφο και είναι:« εάν ο Συντελεστής R για την περίοδο αυτή είναι: (α) μικρότερος ή ίσος με 0,5, το Ποσοστό Μισθώματος θα είναι 5% (πέντε τοις εκατό), (β) μεγαλύτερος από 0,5 αλλά μικρότερος ή ίσος με 1,0, το Ποσοστό Μισθώματος θα είναι 10% (δέκα τοις εκατό), (γ) μεγαλύτερος από 1,0 αλλά μικρότερος ή ίσος με 1,5, το Ποσοστό Μισθώματος θα είναι 15% (δεκαπέντε τοις εκατό), (δ) μεγαλύτερος από 1,5 αλλά μικρότερος ή ίσος με 2,0, το Ποσοστό Μισθώματος θα είναι 20% (είκοσι τοις εκατό), (ε) μεγαλύτερος από 2,0, το Ποσοστό Μισθώματος θα είναι 25% (εικοσιπέντε τοις εκατό).»
Το R τι είναι; Είναι τα περίφημα Royalties “«Συντελεστής R» σημαίνει, σε σχέση με την Πρώτη Περίοδο και σε σχέση με κάθε επόμενο Ημερολογιακό Τρίμηνο, το αποτέλεσμα της διαίρεσης των Σωρευτικών Ακαθάριστων Εισροών για την Πρώτη Περίοδο ή το εν λόγω Ημερολογιακό Τρίμηνο, κατά περίπτωση, με τις Σωρευτικές Συνολικές Εκροές της Πρώτης Περιόδου ή του εν λόγω Ημερολογιακού Τριμήνου κατά, περίπτωση. Αναφορικά με τον υπολογισμό του Συντελεστή R: (i) Τυχόν ποσά που κατατίθενται στο ειδικό αποθεματικό για την αποσυναρμολόγηση ή την απομάκρυνση των εγκαταστάσεων και για την αποκατάσταση της Συμβατικής Περιοχής («Εγκατάλειψη») και, εφόσον ισχύει, το συνολικό ποσό των πραγματικών δαπανών για εργασίες Εγκατάλειψης που δεν καλύπτονται από το ειδικό αποθεματικό, θεωρούνται εκπιπτόμενα έξοδα. (ii) Όλα τα έξοδα και οι δαπάνες, αναφορικά με τα δάνεια για τη χρηματοδότηση των Εργασιών Πετρελαίου, συμπεριλαμβανομένων ενδεικτικά τόκων και εξόδων χρηματοδότησης που επιβαρύνουν το Μισθωτή και/ή κάθε Συμμισθωτή, δεν θεωρούνται εκπιπτόμενα έξοδα. (iii) Τα Μισθώματα συμπεριλαμβάνονται στον παρονομαστή (Σωρευτικές Συνολικές Εκροές) του Συντελεστή R.”
Και μόνο από αυτή την απλή περιγραφή του τι είναι royalties, είναι προφανές, ότι το R θα το «φτιάξουν» οι πετρελαϊκές εταιρείες να είναι αυτό που πρέπει κάθε φορά προκειμένου να μπορούν να κερδίσουν περισσότερο. Ούτως ή άλλως το πολύ 25% επί της παραγωγής μπορεί να είναι το μίσθωμα, με βάση την σύμβαση!
Είναι προφανές ότι οι εταιρείες θα παράγουν πετρέλαιο θα το πουλάνε κι εμείς θα συνεχίσουμε να αγοράζουμε! Κι αυτή τη φορά θα αγοράζουμε αυτό που είναι δικό μας! Καλό και αυτό! Αυτό είναι και το παράδειγμα των χωρών της Αφρικής άλλωστε!
Το άλλο μεγάλο παραμύθι είναι οι περίφημες αποζημιώσεις που θα πάρουν όσοι έχουν την «τύχη» να βρεθεί κοίτασμα στα χωράφια τους! Κυκλοφορεί ευρέως ότι θα γίνουν εμίρηδες, ούτε λίγο ούτε πολύ!
Στην σύμβαση πάντως αυτό που αναφέρεται για τις αποζημιώσεις ( άρθρο 15) είναι το ακόλουθο:
«(α) Πενήντα (50) ευρώ ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο της Συμβατικής Περιοχής ετησίως κατά τη διάρκεια του Σταδίου Ερευνών (Πρώτη Φάση),
(β) εκατό (100) ευρώ ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο της Συμβατικής Περιοχής ετησίως κατά τη διάρκεια του Σταδίου Ερευνών (Δεύτερη Φάση),
(γ) διακόσια (200) ευρώ ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο της Συμβατικής Περιοχής ετησίως κατά τη διάρκεια του Σταδίου Ερευνών (Τρίτη Φάση) και τυχόν παράταση αυτής όπως προβλέπεται στο άρθρο 2.3,
(δ) επιπλέον των αποζημιώσεων που καταβάλλονται στο πλαίσιο των παραγράφων (α), (β) και (γ) ανωτέρω, χίλια (1000) ευρώ ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο της Περιοχής Εκμετάλλευσης ετησίως καθ’ όλη τη διάρκεια του Σταδίου Εκμετάλλευσης»
Αυτά είναι τα τεράστια ποσά! Δηλαδή θα βρουν στα χωράφια σου πετρέλαιο και θα σου δίνουν, αν έχεις 1.000*1.000 μέτρα περιουσία, που δεν έχει κανείς τέτοια εδώ τουλάχιστον, το πολύ 1.200,00 € τον χρόνο! Εμίρηδες λοιπόν θα γίνουμε στην πιο φτωχή περιφέρεια της ΕΕ! Είναι προφανές!
Στο άρθρο 14 του νόμου, με τίτλο ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ, «νομοθετούνται» και οι φόροι που θα πληρώνουν οι πετρελαϊκές! Και ποιοι είναι αυτοί;
Οι μόνοι φόροι είναι 20% ειδικός φόρος εισοδήματος και 5% περιφερειακός φόρος επί του καθαρού φορολογητέου εισοδήματος, της πετρελαϊκής! Ο τρόπος καθορισμού του καθαρού φορολογητέου εισοδήματος περιγράφεται στο άρθρο 14 και έτσι όπως ορίζεται είναι σαφές ότι αυτό το 5%, που διατυμπανίζουν ότι θα πάρουν οι δήμοι της Άρτας, μέσω της περιφέρειας Ηπείρου, μπορεί και να μην υπάρξει ποτέ!
Πέρα από αυτό όμως, είναι προκλητικό οι πετρελαϊκές εταιρείες, να φορολογούνται με 20% στην χώρα που ο πρώτος φορολογικός συντελεστής για οποιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο είναι το 20%. Δηλαδή, ο αγρότης, ο μισθωτός του κατώτατου μισθού των 650€ μεικτά, ο αυτοαπασχολούμενος, ο βιοπαλαιστής πληρώνει φόρο 20% με εισοδήματα που δεν του επιτρέπουν να ζήσει και πάει μετανάστης ή κλείνει το μαγαζί του ή πουλάει τα πρόβατα του και ταυτόχρονα οι πετρελαϊκές εταιρείες κι αυτές μπαίνουν στο 20% από το καθαρό φορολογητέο τους, έτσι ώστε να αυτές να κερδίζουν όσο πιο πολύ μπορούν! Ακόμη και σε αυτό! Ακόμη και στη φορολογία! Είναι δυνατόν να είναι ίδιος ο φόρος των ΕΛΠΕ με τον φόρο που πληρώνουν αυτοί που έχουν εισόδημα μεικτά 650€ το μήνα;
Το άλλο μεγάλο επιχείρημα είναι ότι θα «βρει ο κόσμος δουλειά!» Κι αυτό εκστομίζεται χωρίς βέβαια να γίνει καμιά ανάλυση για το ποιες και πόσες τωρινές θέσεις εργασίας θα τεθούν σε κίνδυνο στον αγροτοκτηνοτροφικό και στον τομέα του τουρισμού, αν στην Ήπειρο γίνει η επιλογή της μονοδρομικού τύπου οικονομικής δραστηριότητας παραγωγής υδρογονανθράκων. Είναι προφανές και δεν χρειάζεται ανάλυση, ότι δεν θα υπάρχει τουρισμός στα Τζουμέρκα με την γεώτρηση δίπλα, είναι προφανές ότι δεν θα μπορέσει να υπάρξει ανάπτυξη στον πρωτογενή τομέα αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων με τις γεωτρήσεις πετρελαίου στο διπλανό χωράφι, είναι προφανές ότι κινδυνεύει ο Αμβρακικός και τα ποτάμια της Ηπείρου! Κι επίσης είναι σαφές και στον νόμο, ότι όλοι αυτοί οι αγρότες, οι κτηνοτρόφοι, οι εργαζόμενοι στον τομέα του Τουρισμού, δεν θα βρουν δουλειά στην πετρελαιοβιομηχανία και στις γεωτρήσεις!
Στο άρθρο 25 λοιπόν του νόμου αναλύεται ποιο και πόσο θα είναι το προσωπικό που θα βρει δουλειά στα πλαίσια της σύμβασης αυτής! Θα είναι λίγο, εξειδικευμένο και από όπου θέλει η εταιρεία! Δηλαδή για λίγες εκατοντάδες θέσεων απόλυτα εξειδικευμένης εργασίας, διακινδυνεύουμε στην Ήπειρο και στην Άρτα, δεκάδες ( αν όχι εκατοντάδες) χιλιάδες θέσεων εργασίας στον αγροτικό, κτηνοτροφικό τομέα και στον τομέα του Τουρισμού! Αυτό είναι το σχέδιο! Σχέδιο πλήρους ερημοποίησης και φτωχοποίησης του τόπου και των ανθρώπων του!
Και ποιοι θα «επιβλέπουν» την σύμβαση και όλες αυτές τις εργασίες για τα επόμενα 32 χρόνια; Αυτό γίνεται σαφές στο άρθρο 4 του νόμου με τίτλο «Τεχνική Συμβουλευτική Επιτροπή». Αυτή η επιτροπή αυτού του άρθρου θα έχει την αρμοδιότητα της «επίβλεψης» της σύμβασης. Και ποια είναι; Θα είναι 6μελής, με 3 μέλη που ορίζει το δημόσιο και 3 η εταιρεία και με βάση την παράγραφο 4.9 απαιτούνται οι αποφάσεις της να είναι ΟΜΟΦΩΝΕΣ !Αν δεν υπάρχει ομοφωνία τότε παραπέμπονται σε «Αποκλειστικό Εμπειρογνώμονα». Ποιος είναι αυτός; «Αποκλειστικός Εμπειρογνώμων» σημαίνει μέλος του: (α) Ινστιτούτου για την Ενέργεια του Λονδίνου (Energy Institute of London), (β) Αμερικανικού Ινστιτούτου Πετρελαίου (American Petroleum Institute), ή (γ) Γαλλικού Ινστιτούτου Πετρελαίου (IFP Energies nouvelles), υπό την προϋπόθεση ότι, στην περίπτωση σύγκρουσης συμφερόντων με όλα τα προαναφερθέντα ινστιτούτα, ο Εκμισθωτής δικαιούται να ορίσει ανεξάρτητο αναγνωρισμένο ινστιτούτο πετρελαίου άλλου κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο οποίο παράγονται Υδρογονάνθρακες.
Σε όλες τις περιπτώσεις η γνώμη του Αποκλειστικού Εμπειρογνώμονα γίνεται δεκτή! Σε όλες τις περιπτώσεις λοιπόν η πετρελαιοβιομηχανία θα καθορίζει τις αποφάσεις που παίρνονται και οι εκπρόσωποι του δημοσίου θα «αναγκάζονται» να ΟΜΟΦΩΝΟΥΝ! Ωραία πράγματα!
Επίσης η πετρελαιοβιομηχανία θα κάνει και όλες τις Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων και τα Περιβαλλοντικά Σχέδια Δράσης από εδώ και πέρα ( άρθρο3). Οι εταιρείες θα κάνουν τις μελέτες, οι εταιρείες θα ελέγχουν τον εαυτό τους αν τηρούνται οι όροι των μελετών και της σύμβασης! Κι όλο αυτό λέει θα διαφυλάσσει το δημόσιο και το εθνικό συμφέρον! Πρωτοφανή πράγματα για την χώρα! Βέβαια δεν είναι πρωτοφανή στην πετρελαϊκή βιομηχανία καθώς η παγκόσμια εμπειρία έχει δείξει την κατάντια εδώ και πολλά χρόνια τόσο στον αναπτυσσόμενο κόσμο όσο και στον αναπτυγμένο κόσμο!
Κι άλλωστε όπως αναγράφεται στο άρθρο 7 του νόμου «Θα ακολουθούνται οι βέλτιστες πρακτικές της διεθνούς πετρελαιοβιομηχανίας με γνώμονα την βέλτιστη οικονομική ανάκτηση και τα «επαρκή» μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος».
Και κάτι τελευταίο! Με βάση τα άρθρα 7 και 11, αν βρεθεί εκμεταλλεύσιμο κοίτασμα και αποφασιστεί παραγωγή και το κοίτασμα αυτό εκτείνεται εκτός των ορίων της Συμβατικής περιοχής, τα όρια της περιοχής τροποποιούνται αυτοδίκαια και χωρίς να χρειάζονται «εγκρίσεις». Άρα περιοχές περιβαλλοντικής κρισιμότητας, NATURA, RMSAR, Εθνικά Πάρκα κλπ κλπ κλπ βρίσκονται υπό απειλή και δεν προστατεύονται!
Κλείνοντας αυτό το σημείωμα, το οποίο αναφέρεται μόνο στον νόμο της σύμβασης παραχώρησης και προσπαθεί να αποκαταστήσει όλο όσα τεχνηέντως αποκρύπτονται τόσο από τις τοπικές κοινωνίες όσο και από τα δημοτικά συμβούλια σε σχέση με αυτό, θα ήθελα να πω ότι η πολιτική απόφαση για έρευνα και εξορύξη πετρελαίου την εποχή που παγκοσμίως αυτή η πρακτική τείνει να εγκαταλείπεται, και χωρίς καμιά συζήτηση για αλλαγή του μοντέλου ενεργειακής κατανάλωσης, το μόνο το οποίο δείχνει είναι ότι ο στόχος δεν είναι να «καλύψουμε τις εγχώριες ανάγκες», ο στόχος είναι να ξεπουλήσουμε ότι μπορούμε να ξεπουλήσουμε, να φτωχοποιήσουμε και να ερημώσουμε τη χώρα, να καταστρέψουμε ότι έχει μείνει!
Απέναντι σε αυτό πρέπει να σταθούμε όρθιοι και να παλέψουμε ενάντια στην συνολική καταστροφή, να υπερασπιστούμε τον τόπο μας και τα παιδιά μας!
Λέμε ΟΧΙ στις εξορύξεις! Λέμε ΟΧΙ στις έρευνές! Λέμε ΟΧΙ στην καταστροφή!
Γενάρης 2019 Αμπελογιάννη Βάσω Πρωτοβουλία Άρτας κατά των εξορύξεων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου