Στο Τελ Αβίβ θα βρεθούν την Τετάρτη, 20 Μαρτίου, Τσίπρας και Αναστασιάδης. Εκεί, παρουσία του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών, θα υπογράψουν συμφωνία με τον Νετανιάχου για τον αγωγό East Med, που σχεδιάζεται να μεταφέρει φυσικό αέριο από τη ΝΑ Μεσόγειο προς την Ευρώπη. Ανεξαρτήτως εάν ο αγωγός κατασκευαστεί τελικά, η κίνηση αυτή αποκαλύπτει ξανά τα σχέδια και τις φιλοδοξίες τις ελληνικής αστικής τάξης, που σήμερα εκφράζει και προσπαθεί να υλοποιήσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Στο όνομα αυτών των φιλοδοξιών, άλλωστε, ο Τσίπρας συναίνεσε να γίνει η μεταφορά της συνάντησης στο Ισραήλ από την Κρήτη: Για να βοηθήσει τον «φίλο Νετανιάχου», ο οποίος στις 9 Απριλίου έχει βουλευτικές εκλογές, στις οποίες κατεβαίνει χέρι-χέρι με τους ακροδεξιούς και φανατικούς σιωνιστές, δηλώνοντας κατηγορηματικά ότι «το Ισραήλ δεν είναι κράτος για όλους τους πολίτες του (…) είναι ένα έθνος-κράτος των Εβραίων και μόνο αυτών».
Οι ίδιες φιλοδοξίες κάνουν τον Έλληνα πρωθυπουργό να υποκλίνεται μεγαλοπρεπώς στις ΗΠΑ, προσφέροντάς τους γη και ύδωρ. Αλλά και να κορδώνεται δίπλα στον Πομπέο, ο οποίος υπογράφει τη φετινή έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ στην οποία, για πρώτη φορά μετά τον «Πόλεμο των Έξι Ημερών» του 1967, τα συριακά Υψώματα του Γκολάν και η παλαιστινιακή Δυτική Όχθη (και η Ιερουσαλήμ) δεν χαρακτηρίζονται ως «κατεχόμενα» από το Ισραήλ.
Τελικά, είχε δίκιο ο αντιπρόεδρος του γερμανικού ινστιτούτου Μάρσαλ, Ίαν Λέσερ, που από το βήμα των Δελφών πρόβλεψε ότι στην περιοχή θα ξεσπάσουν αλλεπάλληλες κρίσεις, που θα προκαλέσουν χάος προτού δημιουργηθεί μια νέα τάξη πραγμάτων – με το αίμα των λαών για τα συμφέροντα του κεφαλαίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου