70 χρόνια, ήταν αρκετά!

70 χρόνια, ήταν αρκετά! 

«Ο Ψυχρός Πόλεμος έχει τελειώσει, αλλά το ΝΑΤΟ εξακολουθεί να είναι τόσο σημαντικό σήμερα όσο ήταν το 1949» ήταν τα λόγια του Αμερικανού πρέσβη Τζέφρει Παιατ σε άρθρο του στην Καθημερινή για τα 70 χρόνια του ΝΑΤΟ. 

Όντως το ΝΑΤΟ είναι η πιο επιτυχημένη συμμαχία στην σύγχρονη ιστορία, όπως αναφέρθηκε στις δηλώσεις του, γιατί κατάφερε 70 χρόνια πλέον να διαδραματίσει τον καίριο ρόλο του για την αστική κυριαρχία και την νίκη του δυτικού «δημοκρατικού κόσμου» απέναντι στην «βάρβαρη Ανατολή»: να τρομοκρατήσει, να βομβαρδίσει, να δολοφονήσει και εν τέλει να επιβάλει την καπιταλιστική Δημοκρατία απέναντι στον κόσμο της εργασίας και των καταπιεσμένων που εξεγείρονταν σε όλα τα πλάτη και τα μήκη της γης.
Είναι ο χωροφύλακας του Δυτικού κεφαλαίου για να συνεχίζει να κερδοφορεί. 

Ίσως τα «70 ΝΑΤΟ, 70 χρόνια πόλεμοι», να ακουστεί παρωχημένο σαν σύνθημα γιατί δεν μπορούν να περιγράψουν ακριβώς την πραγματικότητα. Και η πραγματικότητα μας έχει αποδείξει με τον σκληρότερο τρόπο πως το ΝΑΤΟ διασφαλίζει μια «ένοπλη ειρήνη», διαπερνώντας οριζόντια και κάθετα τον πληθυσμό διακυβέρνησης. Είναι σε θέση να στήνει επιθετικές επιχειρήσεις απέναντι στην Τρομοκρατία, όπως ονομάζεται αόριστα η θέση του εξωτερικού και εσωτερικού Εχθρού, όπως μπορεί να στήνει και «ανθρωπιστικές» επιχειρήσεις- με τα όπλα παρά πόδας- προκειμένου να ελέγχει τους άοπλους πληθυσμούς και τις διαθέσεις τους. Έχει δηλαδή, δύο λειτουργίες, να εξοντώνει και να επιτηρεί, ανάλογα με τον ρόλο που θέλει να παίζει στον διακρατικό ανταγωνισμό. 

Το ΝΑΤΟ όμως δεν είναι απλά μια παγκόσμια συνομωσία που αρέσκεται στις σφαγές, όπως υπαγορεύει η λαϊκίστικη αντίληψη. Είναι μια διακρατική ολοκλήρωση με κράτη-μέλη που επιλέγουν να προσδεθούν σε αυτή, που επιλέγουν να δαπανούν το 2% του ΑΕΠ τους σε πολεμικές δαπάνες και να συνεισφέρουν ανάλογα με τα εθνικά τους συμφέροντα στην διατήρηση της «ένοπλης ειρήνης». 

Η Ελλάδα δεν είναι εξαρτημένη από το ΝΑΤΟ, λοιπόν. Είναι κομμάτι του, με συγκεκριμένο ρόλο και στόχο. Είναι ο βασικός χωροφύλακας της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, για τα δικά του συμφέροντα. Παραχωρώντας στο ΝΑΤΟ πόρους, υποδομές, τεχνογνωσία αντιεξέγερσης, κυβερνοάμυνας και ναυτιλίας, παίρνει ως αντάλλαγμα ανώτερη δύναμη πυρός, συνεχίζοντας την κοινωνική και ταξική επίθεσή της στους καταπιεσμένους και τη συμμετοχή της στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. 

Η Ελλάδα επιλέγει το ΝΑΤΟ, γιατί ο ελληνικός καπιταλισμός ως μέλος του ΝΑΤΟ ενισχύει την άμυνα/ασφάλειά του απέναντι στους λαούς, τις εργατικές τάξεις, τους μετανάστες και τις μετανάστριες, και απέναντι στους κρατικούς ανταγωνιστές του. 

Η Ελλάδα επιλέγει το ΝΑΤΟ, γιατί ο ελληνικός καπιταλισμός, παραχωρώντας στρατιωτικές υποδομές και βάσεις, μπορεί να διεκδικεί μερίδιο από τη λεία των πολεμικών επεμβάσεων στην Αφρική και τη Μέση Ανατολή, μερίδιο που έξω από το ΝΑΤΟ δεν θα μπορούσε να έχει. 

Η Ελλάδα επιλέγει το ΝΑΤΟ, τη βαθύτερη συνεργασία με ΗΠΑ, την εδραίωση του άξονα Ελλάδα-Ισραήλ-Κύπρου-Αιγύπτου, γιατί έτσι μπορεί να διαφυλάξει το υπάρχον καθεστώς (σε θάλασσα και αέρα) στο Αιγαίο, ισχυροποιώντας τη θέση του ελληνικού καπιταλισμού απέναντι στην αναπτυσσόμενη Τουρκία. 

Η Ελλάδα επιλέγει το ΝΑΤΟ, γιατί ως μέλος του ελέγχει τον εναέριο χώρο τριών βαλκανικών χωρών: Της Βουλγαρίας, της Αλβανίας, του Μαυροβουνίου, της Βόρειας Μακεδονίας. Το ΝΑΤΟ αποτελεί την καλύτερη εγγύηση των ελληνικών επιχειρηματικών συμφερόντων στα Βαλκάνια. 

Η Ελλάδα δεν είναι αποικία, η Ελλάδα πλέον έχει εσωτερικές, ρατσιστικές αποικίες, το σύστημα hot spot, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, και η πιο δολοφονική αποικία της είναι στη Λέσβο, στη Μόρια. 

Το ίδιο άρθρο που αναφέραμε παραπάνω σημειώνεται στο τέλος πως: 

«Μαζί, πρέπει να συνεχίσουμε να επενδύουμε στην εθνική άμυνα, να αναπτύσσουμε και να εκσυγχρονίζουμε τις στρατιωτικές δυνατότητές μας και να συμβάλλουμε στις προσπάθειες του ΝΑΤΟ για την προώθηση της ασφάλειας των πολιτών μας.» 

Γνωρίζουμε ότι οι σχέσεις που περιγράψαμε διαπερνούν πρώτα και κύρια τα σώματά μας και την ζωή μας. Γιατί μας βλέπουν σαν τον Εχθρό όταν αντιστεκόμαστε, σαν Φίλο όταν γινόμαστε όπλα ή εξοντωνόμαστε φυσικά σαν διαπραγματευτικά χαρτιά για την επιβολή της «ειρήνης» και της Δημοκρατίας, σαν Συνένοχο όταν έχουμε σχέσεις εξάρτησης με την βιομηχανία του πολέμου. 

Σκοπός μας είναι να διασφαλίσουμε την ήττα της «ένοπλης ειρήνης» που θέλει να προωθήσει το ΝΑΤΟ, δηλαδή την εθνική ενότητα, την ανάπτυξη των στρατιωτικών δυνατοτήτων και την δημιουργία περιβάλλοντος ασφάλειας για την αιματοβαμμένη κερδοφορία του κεφαλαίου πάνω στις πλάτες των καταπιεσμένων. Επιλέγουμε να παλέψουμε για την συγκρότηση μιας πολυεθνικής αντικαπιταλιστικής αντεπίθεσης στον πόλεμο που μαίνεται , με τις διάφορες εκφάνσεις του. 

Με βάση τα παραπάνω: 

· Καμία συμμετοχή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ. Όχι στην αναβάθμισή του ρόλου της, σε Βαλκάνια και Ανατολική Μεσόγειο. 

· Μπλοκάρισμα της ελληνικής πολεμικής μηχανής και της επέκτασης των νατοικών βάσεων στην περιοχή. 

· Μαχητικά οδοφράγματα απέναντι στον εθνικισμό και το κλίμα εθνικής ενότητας, που «ενώνουν» τα αφεντικά με τον κόσμο της εργασίας και των καταπιεσμένων. 

· Κλείσιμο των στρατοπέδων συγκέντρωσης (hot-spot), παύση της στρατιωτικοποιημένης διαχείρισης του προσφυγικού και των δολοφονικών επιχειρήσεων αποτροπής και επαναπροώθησης στα σύνορα. 

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ