Δυο χρόνια πριν το πραξικόπημα, η Κύπρος βίωνε μία από τις χειρότερες περιόδους τρομοκρατίας, βίας και σκότους, αφού διάφορες παρακρατικές ομάδες έκαναν την εμφάνισή τους, τρομοκρατώντας, τραυματίζοντας και δολοφονώντας ανθρώπους της αντίπαλης παράταξης. Η ΕΟΚΑ Β’, εξαπέλυσε ένα μπαράζ δολοφονιών πριν τη 15η Ιουλίου δολοφονώντας όσους είχαν βαφτίσει «Ανθενωτικούς». Τη 16η Ιουνίου 1974, έπεσαν νεκροί οι δύο τελευταίοι αντιστασιακοί προ του πραξικοπήματος: ο Ανδρέας Αρμευτής και ο Ανδρέας Έλληνας. Και στους δύο οι δολοφόνοι είχαν στήσει καρτέρι σε μία προσπάθειά τους να τους δολοφονήσουν από καιρό. Η εκτέλεσή τους ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων την επόμενη μέρα, με αποτέλεσμα μέχρι τη μέρα του πραξικοπήματος να μην υπάρξουν άλλα θύματα.
Τα ξημερώματα εκείνης της μέρας, γύρω στη 1:30, ο Ανδρέας Αρμευτής ετοιμαζόταν να φύγει από το εστιατόριο «Νεράιδα» στο οποίο βρισκόταν με τους φίλους του Ανδρέα Κόκκινο, Κωστάκη Αντωνίου Κουλλασπή, Αρέστη Χαραλάμπους, Ηλία Κυριακίδη, Άντη Λεοντιάδη και Ανδρέα Παχνιώτη.
Ο Ανδρέας μπήκε στο ίδιο αυτοκίνητο με τους Α. Κόκκινο και Κ. Αντωνίου. Μόλις ξεκίνησαν το αμάξι, δέχτηκαν καταιγιστικά πυρά από οπλοφόρους που κρύβοτρνταν σε κοντινή οικοδομή.
Οι σφαίρες που δέχτηκαν ήταν συνολικά 96, από πέντε διαφορετικά όπλα. Οι υπόλοιποι τέσσερις που είχαν ήδη ξεκινήσει για Λεμεσό, άκουσαν τους πυροβολισμούς και στράφηκαν πίσω. Το θέαμα ήταν συγκλονιστικό. Οι τρεις φίλοι τους κείτονταν σε λίμνη αίματος, ημιαναίσθητοι. Ο Ανδρέας Αρμευτής κειτόταν μπροστά τους νεκρός. Ο θάνατός του ήταν ακαριαίος.
Το ίδιο βράδυ, στο χωριό της Χούλου, ο Ανδρέας Έλληνας μόλις 22 ετών είπε στη σύζυγό του πως θα έβγαινε έξω με κάποιους συναγωνιστές του αντιστασιακούς για να προστατεύσουν κάποιους από την ΕΟΚΑ Β’. Το συγκεκριμένο βράδυ υπήρχαν πληροφορίες πως θα γινόταν απόπειρα δολοφονίας εναντίον του Στέλιου Δημητρίου, υπεύθυνου της ΚΥΠ Λεμεσού και του Γεώργιου Παπαχαρίδημου, βοηθού αστυνόμου.
Ο Ανδρέας Αρμευτής αριστερά, ετών 27, ήταν γεωπόνος και ο Επαρχιακός Γραμματέας της Π.Ε.Κ Λεμεσού. Ο Ανδρέας Έλληνας, ετών 22 εργαζόταν ως κουρέας και καταγόταν από τη Χούλου
Ο φίλος του Ανδρέας, Πανίκος Μαμωνίτης που διηγήθηκε την ιστορία του, έμαθε την πληροφορία και έτρεξε προς την Αστυνομία. Η προτροπή των αρχών ήταν ο κόσμος να παραμείνει στα σπίτια του και ειδικά οι αντιστασιακοί, καθώς εκείνο το βράδυ έφταναν στο αρχηγείο διαρκώς πληροφορίες για έντονη δράση της ΕΟΚΑ Β’, τη συγκεκριμένη νύχτα.
Ωστόσο, αρκετοί αντιστασιακοί συναντήθηκαν στον σύλλογο του Γεώργιου Παπαβερκίου. Ο Πανίκος Μαμωνίτης αφού πληροφορήθηκε πως οι φρουροί του σπιτιού του είδαν ένοπλους στη γειτονιά, πήγε στο σπίτι του και διαπίστωσε πως έξω από αυτό υπήρχαν ένοπλα μέλη της ΕΟΚΑ Β’.
Έντρομος γύρισε πίσω στον σύλλογο και ζήτησε τη συνοδεία δύο ατόμων. Αν και όλοι γνώριζαν την επικινδυνότητα της κατάστασης και το κρίσιμο της νύχτας, όλοι προσφέρθηκαν να τον συνοδεύσουν. Τελικά, ο Πανίκος Μαμωνίτης επέλεξε τον Ανδρέα Έλληνα και τον Κωστάκη Ευαγγέλου.
Οι τρεις άντρες ξεκίνησαν να φύγουν χωρίς να αντιληφθούν πως τους ακολουθούσαν οι δολοφόνοι τους. Φτάνοντας στο «Γεφύρι του Σουέζ» στάθμευσαν και ο Ανδρέας Έλληνας έστριψε σε άλλη οδό. Εκεί όμως συνάντησαν δεύτερο αυτοκίνητο σταθμευμένο και όταν το πλησίασαν δέχτηκαν πυροβολισμούς. Οι ριπές έρχονταν από παντού ενώ ένα τρίτο αυτοκίνητο εμφανίστηκε από πίσω.
Ο Ανδρέας προσπάθησε να ανταποδώσει τα πυρά, την ώρα που έπεφτε όμως αιμόφυρτος κάτω πρόλαβε να πει «επαίξαν μας τελικά». Ο Κώστας και ο Πανίκος σύρθηκαν σε μια οικοδομή όπου εκεί θαμώνες ενός μπαρ που βρισκόταν κοντά κάλεσε το ασθενοφόρο.
Ο Ανδρέας ήταν ήδη νεκρός. Η σύζυγός του που ξαγρυπνούσε περιμένοντάς τον, πληροφορήθηκε τον θάνατό του στις 6 το πρωί, από το πρώτο δελτίο ειδήσεων.
Ήταν το τρίτο θύμα της ΕΟΚΑ Β’ μέσα σε 48 ώρες.
Πηγή: Δρ, Χρύσανθος Χρυσάνθους, Κύπρος 1972-1974, Με αίμα στέριωσε η Δημοκρατία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου