Μαϊμού φαντάροι τα βύσματα του ΣΥΡΙΖΑ, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ!

Η Στρατιωτική θητεία στον Ελληνικό Στρατό είναι Τυραννία για τους πολλούς φαντάρους ενώ οι κυβερνήσεις-στρατιωτικοί "φτιάχνουν" τα βύσματα!

Με αφορμή την ανακοίνωση μας ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΒΥΣΜΑΤΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΟ http://diktiospartakos.blogspot.com/2019/06/blog-post_52.html#more, ένας συνάδελφος φαντάρος μας έστειλε την επιστολή που δημοσιεύουμε:

Ναι αυτή είναι πραγματικότητα Σπάρτακε. Δυστυχώς. Αρκετοί εκεί μέσα έχουν αυτή τη νοοτροπία και καταστρέφουν ανθρώπους. Υπηρεσίες και αγγαρείες να βγαίνουν και δεν τους νοιάζει τίποτα ουσιαστικά. Αυτό το “ανθρωποκεντρική οργάνωση” όταν το ακούω δεν μπορεί να φανταστεί κανένας πόσο με εκνευρίζει κι ας έχουν περάσει 3 χρόνια από τη θητεία μου. 

Υπηρέτησα τη στρατιωτική μου θητεία το 2016. Για την ακρίβεια υπηρέτησα τη μισή θητεία μου και μετά πήρα μία ετήσια αναβολή (για σωματικό λόγο) που στη συνέχεια ακολούθησε δεύτερη ετήσια αναβολή (για ψυχολογικό λόγο). Με το που έκλεισα δύο χρόνια αναβολών πήρα τρελόχαρτο γιατί δεν ήθελα να ξανακούσω για στρατό. Κι ας υπηρέτησα κανονικά τη μισή μου θητεία. Από την ώρα που πήρα την πρώτη αναβολή για σωματικό λόγο είχα αποφασίσει οριστικά και αμετάκλητα ότι εγώ εκεί μέσα δεν θα ξαναπατήσω που να με παίρνανε σηκωτό, θα πηδούσα τα συρματοπλέγματα νύχτα ή θα έσπαγα καρέκλες σε κεφάλια καραβανάδων. 

Ας τα πάρω από την αρχή όμως. Παρουσιάστηκα στη 2016 Β ΕΣΣΟ. Ήμουν υπό φαρμακευτική αγωγή για σωματικό πρόβλημα υγείας και με χαρτί συνταγής και ιστορικού από γιατρό μου. Στο κέντρο εκπαίδευσης οι γιατροί και ο διοικητής (υπολοχαγός) του λόχου ήταν άψογοι. Ειδικά ο διοικητής του λόχου μου ενδιαφέρθηκε για το πρόβλημα μου. Του εξήγησα την φύση του σωματικού προβλήματος από την πρώτη συνέντευξη και ότι δεν ήταν κάτι αλλά ότι ήθελε περίπου 2-3 μήνες θεραπεία και ότι κατά πάσα πιθανότητα δεν επηρέαζε και το Ι μου. Την επόμενη μέρα της κατάταξης, με παραπεμπτικό των γιατρών του Κέντρου βρέθηκα στο 401 μαζί με άλλες σειρούλες για διάφορες ιατρικές ειδικότητες ο καθένας μας. Εκεί με εξέτασε ένας πολύ καλός στρατιωτικός γιατρός που εκτός από καλός επιστήμονας ήταν και καλός άνθρωπος και γενικώς έχει καλή φήμη ως γιατρός κι εκτός στρατού όπως έμαθα αργότερα.
Ο άνθρωπος με εξέτασε, συμφώνησε απόλυτα με όσα έγραφε ο γιατρός μου για θεραπεία 2-3 μηνών (και σταδιακή μείωση δόσεων μετά το 15νθημερο) και με αξιολόγησε ως Ι1. Όντως το πρόβλημα δεν ήταν για να αλλάξει και τη σωματική ικανότητα. Για να μην ζοριστώ όμως, από μόνος του, χωρίς να το ζητήσω, με έβγαλε 10 μέρες ελεύθερο ασκήσεων. Μου είπε μάλιστα επί λέξη και φιλικά με κατανόηση: 

“(όνομα μου), Θα σε βγάλω 10 μέρες ελεύθερο ασκήσεων για να μην ζοριστείς πολύ κι έχουμε καμιά υποτροπή. Συνεχίζεις αγωγή κανονικά μέχρι να ολοκληρωθεί. Αν δεις μετά τις 10 μέρες έχεις ενοχλήσεις θα πας στο ιατρείο του Κέντρου κι αν χρειαστεί τίποτα εδώ είμαστε ”

Πράγματι αυτό με βοήθησε γιατί τις επόμενες 3-4 μέρες είχα κάποιες μικροενοχλήσεις, τίποτα το ιδιαίτερο όμως. Έκανα μόνο υπηρεσίες (θαλαμοφύλακας, η μοναδική υπηρεσία των νεοσυλλέκτων) όπως όλοι οι υπόλοιποι.
Τη δέκατη μέρα που έληγε το ελεύθερος ασκήσεων πέρασα από εξέταση στο ιατρείο του Κέντρου. Δεν με στείλανε πάλι στο 401( δεν χρειαζόταν) αλλά μου έδωσαν ακόμα 2 μέρες ελεύθερος ασκήσεων. Όλα πήγαν καλά, αφού πέρασαν οι 2 μέρες ξεκίνησα κανονικά και τις ασκήσεις και πρόβες για την ορκωμοσία, όπως όλοι. Βέβαια εδώ να τονίσω ότι είχα χρόνο θεραπείας μπροστά μου μέχρι να ολοκληρωθεί δίμηνο ή και τρίμηνο θεραπείας. Συνέχιζα αγωγή, υπήρχε βελτίωση, δεν επηρέαζε Ι αλλά αν υπήρχε ενόχληση έπρεπε να το αναφέρω.
Όλα όμως κυλούσαν ομαλά. Ολοκληρώθηκε η βασική εκπαίδευση, ορκιστήκαμε, πήραμε 5 μέρες άδεια ορκωμοσίας. Γυρίσαμε κέντρο, πήραμε φύλλα πορείας και πήγαμε μονάδες μας. 

Να αναφέρω ότι στις μεταθέσεις δεν ξέρω τι έλεγε ο κ.Καμένος για κατάργηση βυσμάτων αλλά εγώ είδα τρεις ξεκάθαρες περιπτώσεις όχι απλώς βυσμάτων αλλά... πολύμπριζων. Ο ένας ήταν γιος αντισυνταγματάρχη και πήγε στη μονάδα του πατέρα του. Και για να πάει και να βολέψει, του βγάλανε και κατάλληλη ειδικότητα άλλος συνάδελφος του πατέρα του. Ο άλλος, Αθηναίος, πήρε μετάθεση για το ΓΕΣ και για το πετύχουν, απ’ ότι άκουσα του αλλάξανε και όπλο... τελευταία στιγμή τον πήγανε Πεζικό. Για τον τρίτο δεν έμαθα λεπτομέρειες αλλά κι εκείνος ήταν πολύμπριζο.

Εγώ από την άλλη ήμουν μεν 27 και με ολοκληρωμένες πανεπιστημιακές σπουδές μου, αλλά ήμουν παιδί χωρισμένων γονιών, οικονομική κατάσταση πολύ οριακή έως κάκιστη (δεν είχα ούτε για μια μικρή έξοδο κάποιες φορές) η μητέρα μου, χρεωμένη, δεν φαινόταν ακόμα άνεργη επειδή πάλευε να κλείσει τα χαρτιά του μαγαζιού που είχαμε σε κεντρικό σημείο της πόλης που μένω. Κάποτε ήμασταν στα ανώτερα στρώματα της μεσαίας τάξης και με την κρίση και τις πολιτικές ΟΛΩΝ ΑΥΤΩΝ γίναμε νεόφτωχοι.

Αυτοί πολύμπριζα κι εγώ με τα οικονομικά μου προβλήματα και το πρόβλημα υγείας στο Διδυμότειχο. Να τονίσω εδώ ότι πέρα των άλλων το συγκεκριμένο πρόβλημα δεν ήθελε κρύο γιατί υπήρχε πιθανότητα να προκαλέσει υποτροπή όσο ήμουν υπό θεραπεία. Ζητάω όμως πολλά από τη “λογική” του ΕΣ.

ΕΚΕΙ ΑΡΧΙΣΕ Η ΚΟΛΑΣΗ

Να σας τονίσω σε αυτό το σημείο ότι όσοι με ξέρουν με περιγράφουν από μικρό παιδί ως ήπιων τόνων άνθρωπο. Δεν είμαι καθόλου βίαιος. Εκεί με έφτασε όμως ο στρατός τους. Αν ξαναπήγαινα θα ήμουν αυτή τη φορά το πιο άγριο αγρίμι και θα μας γράφανε εφημερίδες γιατί ξέρω και πολεμικές τέχνες από 6 ετών παιδάκι.

Τελικά πήρα απαλλαγή με διάγνωση αγχώδη διαταραχή. 

Σχετικά με την “κατάργηση βυσμάτων”, την “ανθρωποκεντρική οργάνωση” κι όλα αυτά τα μεγάλα λόγια, εγώ τους αφιερώνω μία φράση μόνο: 

Αρχή άνδρα δείκνυσι

ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ 

ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932955347 

Diktiospartakos.blogspot.com