''Σαν το ΚΑΑΥ του Πλαταμώνα πουθενά'' για τους δούλους φαντάρους!

Διαβάζουμε σε γνωστό μιλιταριστικό σάιτ:

''Σαν το ΚΑΑΥ του Πλαταμώνα πουθενά''

Μπορεί να είναι το θέρετρο των Στρατηγών και του ΓΕΣ, αλλά όσον αφορά τη θάλασσα και τις εγκαταστάσεις, δε φθάνει σε τίποτα το ΚΑΑΥ του Πλαταμώνα.

Την ίδια άποψη έχουν πλέον και συνεργάτες του ΑΓΕΣ, Γ. Καμπά, οι οποίοι βρέθηκαν πρόσφατα για πρώτη φορά στην Πιερία.

Ο Διοικητής, Ταγματάρχης, ετοιμάζει και φέτος πολλές εκπλήξεις, κάνοντας το ΚΑΑΥ του Πλαταμώνα, τον προταγωνιστή του καλοκαιριού για ακόμη μία χρονιά.

Να σημειώσουμε ότι πλήρως αναβαθμισμένο είναι φέτος και το γειτονικό ΚΑΑΥ, της Λεπτοκαρυάς, όπου ο νέος Ταξιάρχος της 71, Γεώργιος Μποσμαλής, έχει βάλει στοίχημα να κερδίσει τους παραθεριστές και θα το κερδίσει...

Τι σημαίνουν όμως όλα αυτά για τους φαντάρους Υπηρέτες που δουλεύουν από το πρωί μέχρι τα μεσάνυχτα για να τρων και να πίνουν τσάμπα οι στρατιωτικοί;

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑΣ

Ο διοικητής χρησιμοποιεί τους στρατιώτες σαν δούλους. 

Μας κόβει τις εξόδους όποτε θέλει. 

Άδειες πάνω από 48 ώρες δεν δίνει. 

Αγνοεί ιατρικές γνωματεύσεις και χρησιμοποιεί στρατιώτες για κάθε είδους αγγαρεία. 
Ας θέσουμε ορισμένα ερωτήματα:
ο Νες καφέ που προορίζεται για το πρωινό των στρατιωτών χρησιμοποιείται μόνο για αυτό τον σκοπό;
Στο ΚΨΜ ποιος Νες Καφέ πουλιέται; 

Ερωτήματα υπάρχουν για το πώς «χρησιμοποιείται» το ψωμί το οποίο έρχεται δωρεάν από το στρατόπεδο του Λιτόχωρου. 

Δεν επιτρέπει στους στρατιώτες όταν έχουν τελειώσει την υπηρεσία τους να κάθονται στους χώρους που οι ίδιοι έβαψαν, καθάρισαν και δουλεύουν καθημερινά για να μη χαλάσει η αισθητική του λες και είναι πολίτες κατώτερου θεού. 

Πολλοί αναρωτιούνται για τις ιδιαίτερες σχέσεις με συγκεκριμένους στρατιώτες που εξασφαλίζουν ανοιχτές άδειες 

Κατά τα αλλά παραπονιέται για την δύναμη του Λόχου 

Μοιράζει για πλάκα ποινές μόνο και μόνο για να κρατεί μέσα άτομα και να μπορεί να τα χρησιμοποιεί όπου θέλει!!!!

Το Σύνταγμα όμως είναι σαφές: «Οποιαδήποτε μορφή αναγκαστικής εργασίας απαγορεύεται. Ειδικοί νόμοι ρυθμίζουν τα σχετικά με την επίταξη προσωπικών υπηρεσιών σε περίπτωση πολέμου ή επιστράτευσης ή για την αντιμετώπιση αναγκών της άμυνας της χώρας ή επείγουσας κοινωνικής ανάγκης από θεομηνία ή ανάγκης που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία, καθώς και τα σχετικά με την προσφορά προσωπικής εργασίας στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης για την ικανοποίηση τοπικών αναγκών». 

Το «οποιαδήποτε» μπήκε ακριβώς για να τονίσει την αυστηρότητα και τη γενικότητα της απαγόρευσης παρόλο που ακολουθούν εξαιρέσεις οι οποίες πρέπει να ερμηνεύονται στενά. Άλλωστε Η δυνατότητα για επιβολή περιορισμών στα ατομικά δικαιώματα πρέπει να ερμηνεύεται στενά αφού η ελευθερία είναι ο κανόνας και ο περιορισμός της η εξαίρεση. Οι άνθρωποι είναι καταρχήν ελεύθεροι και ίσοι σύμφωνα και με το Σύνταγμά τους, το οποίο επιτρέπει περιορισμούς στα ανθρώπινα δικαιώματα μόνο κατ’ εξαίρεση. Δεν αρκεί λοιπόν μία ηλίθια δικαιολογία του τύπου «εξυπηρετούνται οι στρατιωτικοί που έχουν βαρύ πρόγραμμα και πρέπει να έχουν χρόνο να ασχολούνται απρόσκοπτα με τα της άμυνας», διότι έτσι το κράτος θα μπορούσε να περιορίζει ή και να καταργεί συνεχώς ανθρώπινα δικαιώματα με τη δικαιολογία ότι εξυπηρετούνται σκοποί εθνικοί, ή δημοσίου συμφέροντος ή σχετικοί με την άμυνα ή τη δημόσια υγεία κλπ.
Μία δικαιολογία που θα οδηγούσε σε δυνατότητα δημιουργίας ενός εντελώς αυταρχικού καθεστώτος με μηδενικό σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα. 

Έτσι, οι στρατιώτες δεν θα έπρεπε να εξαναγκάζονται να ασκούν ούτε μία ώρα μη αναγκαίας για την άμυνα εργασίας, η δε αναγκαιότητα πρέπει να ερμηνεύεται στενά και να ελέγχεται από τα δικαστήρια. Αναγκαίο ίσον αναγκαίο. Άλλωστε και το άρθρο 4 β) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα δικαιώματα του ανθρώπου (ΕΣΔΑ) προβλέπει δυνατότητα εξαίρεσης από την απαγόρευση της αναγκαστικής εργασίας για κάθε εργασία στρατιωτικής φύσης. Κριτήριο είναι και εδώ η φύση της εργασίας, δηλαδή η άμεση, στενή της σχέση με την άμυνα και δεν αρκεί απλώς η παροχή της υπηρεσίας στο πλαίσιο της άσκησης των στρατιωτικών καθηκόντων, προφανώς για να εμποδίζονται οι καταστρατηγήσεις. 

Δήθεν προοδευτικές αρλούμπες όμως όλα αυτά για τους στρατιωτικούς. Το κράτος άλλωστε θα τους προστατέψει, αφού είναι τα αγαπημένα του παιδιά. Το κράτος που είναι εθνικιστικό και μιλιταριστικό, προκειμένου να χρησιμοποιήσει το στρατό, στέλνοντάς μας στο θάνατο, για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των ισχυρών εξασφαλίζει, παραβιάζοντας το Σύνταγμά, του δωρεάν ή έστω αρκετά φθηνότερα από τις τιμές της αγοράς γεύματα, ψυχαγωγία, διακοπές σε ΚΑΑΥ, τώρα και κούρεμα.
Το κράτος επιδεικνύει το «κοινωνικό πρόσωπο του στρατού» με τη συμμετοχή του σε δημόσια έργα για να τον λατρέψει ο λαός. Πώς όμως; Με το να χρησιμοποιεί παράνομα και αντισυνταγματικά, απλήρωτους (συγγνώμη, με 8,62) σκλάβους φαντάρους. Και ταυτόχρονα προστατεύει από όλα αυτά τα βύσματά του, πολλά από τα οποία διατυμπανίζουν το πόσο πατριώτες είναι. 

Εμείς όμως δεν έχουμε δούλους να μας υπηρετούν. Εννοείται πως δεν θέλουμε δούλους. Οι στρατιωτικοί θέλουν και, αν μπορούσαν, αν δεν υπήρχε οργανωμένο αντιμιλιταριστικό κίνημα θα ζητούσαν ακόμα περισσότερα.
Γι’ αυτό και το αντιμιλιταριστικό κίνημα πρέπει να φουντώσει. Τόσα έχει πετύχει άλλωστε. Είναι ο εφιάλτης τους. Καμία ώρα παραπάνω υπηρεσίας, καμία χαμένη έξοδος, καμία επιπλέον πίεση, για σκοπούς άσχετους με την άμυνα της χώρας. 

Έχουν το θράσος μάλιστα να ζητάνε και αύξηση της θητείας οι στρατιωτικοί. Καθισμένοι στον καναπέ της λέσχης τους την οποία οι σκλάβοι τους κρατούν καθαρή, ρουφώντας τον καφέ τον οποίο κάποιος σκλάβος έφτιαξε και βλέποντας άλλους σκλάβους να κινούνται γύρω τους, σκέφτονται:
Πόσο μικρή είναι η θητεία! Δεν αρκεί για να αντιμετωπιστούν οι εξωτερικές απειλές! 

Εμετικοί πολλοί από αυτούς. Και αδιάφοροι για τα δικαιώματα των άλλων. Φασίστες. Αυτοί θέλουν να τους κουρεύουμε, να τους μαγειρεύουμε και γενικώς να τους νταντεύουμε και εμείς θέλουμε ελευθερία και δικαιώματα για το λαό. Ποτέ δεν απαιτήσαμε να μας παρέχει το κράτος υπηρετικό προσωπικό. Είναι αυτοί που μας θέλουν δούλους και είμαστε αυτοί που καλούν το λαό σε απεργίες και αγώνες για τα δικαιώματά του, αδιαφορώντας για το εάν θα επηρεαστεί η καθημερινότητά μας από μία ή περισσότερες κινητοποιήσεις.
Ο εκμεταλλευτής και ο εκμεταλλευόμενος όμως ποτέ δεν είχαν κοινά συμφέροντα.
Καμία εθνική ενότητα με αυτούς που μας θέλουν δούλους και πιέζουν το κράτος για να συνεχιστεί η κατάσταση αυτή ή και για να αυξηθούν οι υπηρεσίες μας προς αυτούς.

ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ

ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932955347

Diktiospartakos.blogspot.com